Pagdating nina Luna at Alex sa Maynila, agad nilang pinagplanuhan kung paano makakalap ng ebidensyang magpapatunay sa mga kasalanan ni Veronica Montemayor. Alam nila na kailangan nilang kumilos nang mabilis at maingat. Walang lugar para sa pagkakamali. Habang papalapit sila sa katotohanan, nararamdaman nilang palakas nang palakas ang kanilang determinasyon.“Luna, kailangan nating magsimula sa mga dokumento ng kompanya,” sabi ni Alex habang iniisa-isa nila ang mga hakbang na gagawin nila. “Sigurado akong may mga rekord na magpapatunay sa mga iligal na transaksyon at pondo na ginamit ng pamilya mo noon.”“May kakilala akong nagtatrabaho sa loob ng kompanya ni Veronica,” sagot ni Luna, puno ng pag-asa. “Isa siyang dating sekretarya ni Don Armando na alam kong handang tumulong sa atin. Kailangan lang natin siyang lapitan nang maingat.”Nagdesisyon silang kunin ang tulong ni Teresa, ang sekretaryang tinutukoy ni Luna. Agad silang nagpunta sa isang maliit na café kung saan madalas magpunta
Matapos ang nakakagulat na rebelasyon ng matandang lalaki tungkol sa papel ni Veronica sa pagkawala ng mga magulang ni Luna, naging mas determinado si Luna na isakatuparan ang kanilang plano. Alam niyang hindi niya kayang tumigil hanggang makuha niya ang hustisya para sa kanyang pamilya. Kasama si Alex, inihanda nila ang susunod na hakbang—ang pagtanggap ng ebidensya mula kay Teresa, ang dating sekretarya ni Don Armando.Isang umaga, nagdesisyon si Luna na muling makipagkita kay Teresa upang malaman kung may nakuha na siyang dokumento mula sa loob ng kompanya. Tinawagan niya si Teresa at nag-usap sila ng palihim.“Teresa, kailangan na natin makuha ang mga dokumentong sinasabi mo,” sambit ni Luna habang naglalakad sa isang eskinita na malayo sa mata ng publiko. “Bilang isang ina, kailangan kong ipaglaban ang aking anak at mailabas ang katotohanan.”“Luna, alam ko ang bigat ng labanang ito,” sagot ni Teresa sa kabilang linya, boses niya ay puno ng pag-aalala. “Hindi ito biro. Pero handa
Sa patuloy na laban para sa katarungan, ang gabi ay lumalim at dahan-dahang bumaba ang dilim sa maliit na eskinita kung saan nagtatago sina Luna, Alex, at Teresa. Ramdam na ramdam ni Luna ang bigat ng sandali habang hawak ang mga dokumentong magpapabagsak kay Veronica at sa mga kasabwat nito. Alam niyang hindi na sila pwedeng umatras; kailangan na nilang labanan ang kaaway nang harap-harapan.“Luna, kailangan nating mag-isip nang mabilis,” sambit ni Alex habang sumisilip sa gilid ng dingding, pinagmamasdan ang mga tauhan ni Veronica na naghahanap sa kanila. “Mukhang marami silang kasama, at hindi tayo basta-basta makakatakas.”Sumagot si Luna nang matapang, “Hindi ako natatakot, Alex. Hindi ko hahayaang sirain nila ang buhay ng anak ko. Kailangan nating magpatuloy. Handa akong harapin sila.”Si Teresa, bagaman natatakot, ay tumango sa pagsang-ayon. “Handa na rin ako, Luna. Ngayon ko lang naramdaman ang ganitong tapang. Kung kailangan kong ilabas ang lahat ng nalalaman ko, gagawin ko i
Habang nagmumuni-muni si Luna sa loob ng café, iniisip niya ang mga susunod nilang hakbang. Alam niyang hindi pa ito ang katapusan. Hindi nila maaaring asahang susuko na lang si Veronica at ang kanyang mga tauhan. Tulad ng isang sugatang halimaw, tiyak na gaganti ito ng todo para ipagtanggol ang kanyang kapangyarihan at kayamanan. Habang nagpapatuloy ang pag-uusap sa loob, hindi maiwasang mapansin ni Luna ang kakaibang kilos ni Teresa. Kanina pa ito tahimik at tila balisa. Nanatiling titig na titig sa pinto ng café, para bang may hinihintay. Sa ilang taon nilang pagkakaibigan, ngayon lang nakita ni Luna si Teresa na ganito ka-nakapag-aalinlangan.“Teresa, ayos ka lang ba?” tanong ni Luna, ramdam ang pagkabalisa ng kaibigan.“Oo, Luna... medyo natatakot lang ako sa mangyayari,” sagot ni Teresa nang hindi tumitingin sa kanya.“Normal lang na matakot,” sambit ni Alex. “Lahat naman tayo dito ay nangangamba. Pero kailangan nating magtiwala sa isa’t isa.”Napatingin si Luna kay Alex. Alam
Kinabukasan, nagtipon muli ang grupo sa kanilang lihim na tagpuan—isang maliit na opisina na pinahiram ng kakilala ni Alex. Ang silid ay puno ng tensyon at kaba, ang bawat isa'y tahimik na nag-aabang sa mga susunod na hakbang. Ngayon na alam na nilang si Teresa ang espiya, isang malaking palaisipan ang bumabalot sa grupo—paano nila makokontrol ang sitwasyon nang hindi lalong nagkakaroon ng gulo?“Hindi ako makapaniwala na magagawa ni Teresa ‘to,” bulong ni Lily, ang kanilang hacker, habang ang mga daliri’y patuloy na naglalakad sa keyboard. “Sa lahat ng mga tao, siya pa talaga?”“Nagkamali tayo sa pagtitiwala,” sagot ni John, ang kanilang reporter. “Pero kailangan nating bumangon mula rito. Hindi pwedeng huminto dahil lang sa traydor na kaibigan.”Lumapit si Luna kay Lily at tumingin sa monitor. “May mahanap ka bang impormasyon na makakatulong sa atin laban kay Veronica at kay Mr. Huang?”“Sa totoo lang,” sagot ni Lily, “ilang araw na akong naghahanap ng mga anomaly sa mga transaksyon
Nang dumating ang gabi, nagtipon muli ang grupo sa kanilang opisina. Alam nilang mas magulo at delikado ang susunod na hakbang, ngunit wala na silang oras para magdalawang-isip. Habang naglalatag ng plano, unti-unti nilang nararamdaman ang bigat ng panganib na nakaatang sa kanila."Lahat ba ay handa na?" tanong ni Luna, nakatingin sa bawat isa. Kitang-kita sa kanyang mga mata ang determinasyon at kaba. Kailangan nilang pagplanuhan nang mabuti ang kanilang gagawin upang maisakatuparan ang balak na pabagsakin si Mr. Huang at ilantad ang lahat ng kanyang ilegal na gawain."Nakakonekta na ako sa mga CCTV sa warehouse ni Mr. Huang," sabi ni Lily, itinuturo ang mga screen na nagpapakita ng iba't ibang bahagi ng gusali. "May nakita akong ilang blind spots. Dito natin pwedeng pasukin nang hindi tayo agad mapapansin."“Magdadala tayo ng sapat na gamit para kunin ang mga ebidensya,” dagdag ni Alex. “Kailangan nating makuha ang mga papeles at video na magpapatunay sa mga transaksyon ng mga ilega
Matapos ang gabing puno ng panganib at kaba, ligtas nang nakabalik ang grupo sa kanilang hideout. Pagdating nila, kita sa kanilang mga mukha ang pagod, ngunit dama rin ang ginhawang dulot ng matagumpay na operasyon. Naiwan nilang naguguluhan si Veronica at ang mga tauhan ni Mr. Huang sa warehouse, habang bitbit naman nila ang mahahalagang ebidensya laban sa kalaban."Handa na ba kayong lahat para sa susunod na hakbang?" tanong ni Luna, habang binababa ang kanyang backpack na puno ng mga dokumento at video recordings. Malakas ang kabog ng kanyang dibdib dahil sa adrenaline na dulot ng kanilang plano, ngunit ramdam niya rin ang excitement sa mga susunod na mangyayari."Oo," sagot ni Alex. "Pero kailangan nating maging mas maingat ngayon. Malamang ay natunugan na nila ang ginagawa natin."Lumapit si Nathan, nakapansin sa tensyon sa hangin. "Tama si Alex. Mahirap na kung babalewalain natin ang mga hakbang na susunod. Kailangan nating magplano nang mas maayos. Hindi na tayo pwedeng magkama
Mula nang matanggap nila ang impormasyon mula kay Mang Rey, hindi nagtagal ay nagkaroon ng mabilisang pagpupulong ang grupo. Ang kanilang misyon ay lumampas na sa simpleng pagsisiwalat ng katotohanan—ngayon, kailangan nilang harapin ang isa sa pinakamalaking lihim ni Veronica. Kailangan nilang tiyakin na ang bagong impormasyon ay maihahayag sa tamang oras at sa tamang tao.“Ang unang hakbang ay ang pagbuo ng estratehiya para ilabas ang impormasyon,” sabi ni Luna habang naglalatag ng plano sa harap ng grupo. “Kailangan nating magplano kung paano natin ibibigay ang ebidensya sa mga awtoridad at tiyakin na hindi tayo mahahadlangan ni Veronica.”“Pero paano natin ito gagawin?” tanong ni Alex. “Kailangan natin ng pagkakataon na maipakita ang lahat ng ebidensya nang hindi tayo nahaharap sa panganib.”“Tama si Alex,” sagot ni Nathan. “Kailangan nating tiyakin na ang impormasyon ay magiging kapani-paniwala at maipapamahagi sa publiko. Kung hindi natin ito maipakita nang maayos, baka maglaho r
cn Sa ilalim ng nag-aapoy na sikat ng araw, bumabaybay ang isang itim na kotse sa maalikabok na daan patungo sa Barangay Maligaya. Malayo na ang nilakbay nito mula sa Maynila, dala ang isang lalaking may bagong pag-asa at pangarap na magsimulang muli. Si Marco Reyes, 28 taong gulang, ay isang dating city engineer na nagpasya nang iwan ang magulong lungsod at humanap ng kapayapaan sa probinsya."Sigurado ka bang kaya mo dito, Marco?" tanong ni Mang Tano, ang matandang tsuper ng traysikel na sumundo sa kanya mula sa bayan.“Oo naman, Mang Tano,” tugon ni Marco, sabay ngiti. “Mas mabuti na rin ‘tong tahimik kaysa sa magulong buhay sa Maynila. Saka, gusto ko ring maranasan kung paano ang mabuhay sa probinsya.”Hindi makapaniwala ang matanda. "Hindi kasi dito uso ang tahimik," sabay tawa nito. "May mga alamat kasing nananakot sa mga taga-rito, lalo na kung gabi."Ngumiti si Marco ngunit ramdam niya ang panlalamig sa kanyang batok. Wala siyang pakialam sa mga tsismis at pamahiin. Hindi siya
cn Sa ilalim ng nag-aapoy na sikat ng araw, bumabaybay ang isang itim na kotse sa maalikabok na daan patungo sa Barangay Maligaya. Malayo na ang nilakbay nito mula sa Maynila, dala ang isang lalaking may bagong pag-asa at pangarap na magsimulang muli. Si Marco Reyes, 28 taong gulang, ay isang dating city engineer na nagpasya nang iwan ang magulong lungsod at humanap ng kapayapaan sa probinsya."Sigurado ka bang kaya mo dito, Marco?" tanong ni Mang Tano, ang matandang tsuper ng traysikel na sumundo sa kanya mula sa bayan.“Oo naman, Mang Tano,” tugon ni Marco, sabay ngiti. “Mas mabuti na rin ‘tong tahimik kaysa sa magulong buhay sa Maynila. Saka, gusto ko ring maranasan kung paano ang mabuhay sa probinsya.”Hindi makapaniwala ang matanda. "Hindi kasi dito uso ang tahimik," sabay tawa nito. "May mga alamat kasing nananakot sa mga taga-rito, lalo na kung gabi."Ngumiti si Marco ngunit ramdam niya ang panlalamig sa kanyang batok. Wala siyang pakialam sa mga tsismis at pamahiin. Hindi siya
Sa ilalim ng nag-aapoy na sikat ng araw, bumabaybay ang isang itim na kotse sa maalikabok na daan patungo sa Barangay Maligaya. Malayo na ang nilakbay nito mula sa Maynila, dala ang isang lalaking may bagong pag-asa at pangarap na magsimulang muli. Si Marco Reyes, 28 taong gulang, ay isang dating city engineer na nagpasya nang iwan ang magulong lungsod at humanap ng kapayapaan sa probinsya."Sigurado ka bang kaya mo dito, Marco?" tanong ni Mang Tano, ang matandang tsuper ng traysikel na sumundo sa kanya mula sa bayan.“Oo naman, Mang Tano,” tugon ni Marco, sabay ngiti. “Mas mabuti na rin ‘tong tahimik kaysa sa magulong buhay sa Maynila. Saka, gusto ko ring maranasan kung paano ang mabuhay sa probinsya.”Hindi makapaniwala ang matanda. "Hindi kasi dito uso ang tahimik," sabay tawa nito. "May mga alamat kasing nananakot sa mga taga-rito, lalo na kung gabi."Ngumiti si Marco ngunit ramdam niya ang panlalamig sa kanyang batok. Wala siyang pakialam sa mga tsismis at pamahiin. Hindi siya na
fjSa ilalim ng nag-aapoy na sikat ng araw, bumabaybay ang isang itim na kotse sa maalikabok na daan patungo sa Barangay Maligaya. Malayo na ang nilakbay nito mula sa Maynila, dala ang isang lalaking may bagong pag-asa at pangarap na magsimulang muli. Si Marco Reyes, 28 taong gulang, ay isang dating city engineer na nagpasya nang iwan ang magulong lungsod at humanap ng kapayapaan sa probinsya."Sigurado ka bang kaya mo dito, Marco?" tanong ni Mang Tano, ang matandang tsuper ng traysikel na sumundo sa kanya mula sa bayan.“Oo naman, Mang Tano,” tugon ni Marco, sabay ngiti. “Mas mabuti na rin ‘tong tahimik kaysa sa magulong buhay sa Maynila. Saka, gusto ko ring maranasan kung paano ang mabuhay sa probinsya.”Hindi makapaniwala ang matanda. "Hindi kasi dito uso ang tahimik," sabay tawa nito. "May mga alamat kasing nananakot sa mga taga-rito, lalo na kung gabi."Ngumiti si Marco ngunit ramdam niya ang panlalamig sa kanyang batok. Wala siyang pakialam sa mga tsismis at pamahiin. Hindi siya
fjSa ilalim ng nag-aapoy na sikat ng araw, bumabaybay ang isang itim na kotse sa maalikabok na daan patungo sa Barangay Maligaya. Malayo na ang nilakbay nito mula sa Maynila, dala ang isang lalaking may bagong pag-asa at pangarap na magsimulang muli. Si Marco Reyes, 28 taong gulang, ay isang dating city engineer na nagpasya nang iwan ang magulong lungsod at humanap ng kapayapaan sa probinsya."Sigurado ka bang kaya mo dito, Marco?" tanong ni Mang Tano, ang matandang tsuper ng traysikel na sumundo sa kanya mula sa bayan.“Oo naman, Mang Tano,” tugon ni Marco, sabay ngiti. “Mas mabuti na rin ‘tong tahimik kaysa sa magulong buhay sa Maynila. Saka, gusto ko ring maranasan kung paano ang mabuhay sa probinsya.”Hindi makapaniwala ang matanda. "Hindi kasi dito uso ang tahimik," sabay tawa nito. "May mga alamat kasing nananakot sa mga taga-rito, lalo na kung gabi."Ngumiti si Marco ngunit ramdam niya ang panlalamig sa kanyang batok. Wala siyang pakialam sa mga tsismis at pamahiin. Hindi siya
fjSa ilalim ng nag-aapoy na sikat ng araw, bumabaybay ang isang itim na kotse sa maalikabok na daan patungo sa Barangay Maligaya. Malayo na ang nilakbay nito mula sa Maynila, dala ang isang lalaking may bagong pag-asa at pangarap na magsimulang muli. Si Marco Reyes, 28 taong gulang, ay isang dating city engineer na nagpasya nang iwan ang magulong lungsod at humanap ng kapayapaan sa probinsya."Sigurado ka bang kaya mo dito, Marco?" tanong ni Mang Tano, ang matandang tsuper ng traysikel na sumundo sa kanya mula sa bayan.“Oo naman, Mang Tano,” tugon ni Marco, sabay ngiti. “Mas mabuti na rin ‘tong tahimik kaysa sa magulong buhay sa Maynila. Saka, gusto ko ring maranasan kung paano ang mabuhay sa probinsya.”Hindi makapaniwala ang matanda. "Hindi kasi dito uso ang tahimik," sabay tawa nito. "May mga alamat kasing nananakot sa mga taga-rito, lalo na kung gabi."Ngumiti si Marco ngunit ramdam niya ang panlalamig sa kanyang batok. Wala siyang pakialam sa mga tsismis at pamahiin. Hindi siya
fjSa ilalim ng nag-aapoy na sikat ng araw, bumabaybay ang isang itim na kotse sa maalikabok na daan patungo sa Barangay Maligaya. Malayo na ang nilakbay nito mula sa Maynila, dala ang isang lalaking may bagong pag-asa at pangarap na magsimulang muli. Si Marco Reyes, 28 taong gulang, ay isang dating city engineer na nagpasya nang iwan ang magulong lungsod at humanap ng kapayapaan sa probinsya."Sigurado ka bang kaya mo dito, Marco?" tanong ni Mang Tano, ang matandang tsuper ng traysikel na sumundo sa kanya mula sa bayan.“Oo naman, Mang Tano,” tugon ni Marco, sabay ngiti. “Mas mabuti na rin ‘tong tahimik kaysa sa magulong buhay sa Maynila. Saka, gusto ko ring maranasan kung paano ang mabuhay sa probinsya.”Hindi makapaniwala ang matanda. "Hindi kasi dito uso ang tahimik," sabay tawa nito. "May mga alamat kasing nananakot sa mga taga-rito, lalo na kung gabi."Ngumiti si Marco ngunit ramdam niya ang panlalamig sa kanyang batok. Wala siyang pakialam sa mga tsismis at pamahiin. Hindi siya
fjSa ilalim ng nag-aapoy na sikat ng araw, bumabaybay ang isang itim na kotse sa maalikabok na daan patungo sa Barangay Maligaya. Malayo na ang nilakbay nito mula sa Maynila, dala ang isang lalaking may bagong pag-asa at pangarap na magsimulang muli. Si Marco Reyes, 28 taong gulang, ay isang dating city engineer na nagpasya nang iwan ang magulong lungsod at humanap ng kapayapaan sa probinsya."Sigurado ka bang kaya mo dito, Marco?" tanong ni Mang Tano, ang matandang tsuper ng traysikel na sumundo sa kanya mula sa bayan.“Oo naman, Mang Tano,” tugon ni Marco, sabay ngiti. “Mas mabuti na rin ‘tong tahimik kaysa sa magulong buhay sa Maynila. Saka, gusto ko ring maranasan kung paano ang mabuhay sa probinsya.”Hindi makapaniwala ang matanda. "Hindi kasi dito uso ang tahimik," sabay tawa nito. "May mga alamat kasing nananakot sa mga taga-rito, lalo na kung gabi."Ngumiti si Marco ngunit ramdam niya ang panlalamig sa kanyang batok. Wala siyang pakialam sa mga tsismis at pamahiin. Hindi siya
fjSa ilalim ng nag-aapoy na sikat ng araw, bumabaybay ang isang itim na kotse sa maalikabok na daan patungo sa Barangay Maligaya. Malayo na ang nilakbay nito mula sa Maynila, dala ang isang lalaking may bagong pag-asa at pangarap na magsimulang muli. Si Marco Reyes, 28 taong gulang, ay isang dating city engineer na nagpasya nang iwan ang magulong lungsod at humanap ng kapayapaan sa probinsya."Sigurado ka bang kaya mo dito, Marco?" tanong ni Mang Tano, ang matandang tsuper ng traysikel na sumundo sa kanya mula sa bayan.“Oo naman, Mang Tano,” tugon ni Marco, sabay ngiti. “Mas mabuti na rin ‘tong tahimik kaysa sa magulong buhay sa Maynila. Saka, gusto ko ring maranasan kung paano ang mabuhay sa probinsya.”Hindi makapaniwala ang matanda. "Hindi kasi dito uso ang tahimik," sabay tawa nito. "May mga alamat kasing nananakot sa mga taga-rito, lalo na kung gabi."Ngumiti si Marco ngunit ramdam niya ang panlalamig sa kanyang batok. Wala siyang pakialam sa mga tsismis at pamahiin. Hindi siya