CHAPTER 6

KABANATA 6: TELL YOU SOMETHING

Naikuyom ni Charina ang kanyang mga kamao nang marinig niya ang walang kabuluhang mga salita ni Jackson. and wanted to pull the corners of his mouth, tie a bow on the back of his head, and stuff him with a mouthful of whole wheat bread.

Nanatiling kalmado si Charina, bahagyang umubo

"Hindi mahalaga ang aking mga kagustuhan, Mr. Jackson, I want to talk to you about Joel.” habang seryoso si Charina.

Joel is a child with a sensitive mind and a withdrawn personality recently lamang, siya ay na-depress at nawalan ng gana nang siya ay maka tulog sa paaralan, nalaman kong mayroon siyang mga sakit sa pagtulog. Kahit na siya ay tuluyang nakatulog, madalas siyang gumising pagkatapos ng pagsusuri ng psychiatrist ng aming paaralan, Ang batang ito..."

Huminto si Charina at idinagdag

"It's easy to have depression.” Bumalik sa seryoso ang expression ni Jackson , "Kailan ito magsisimula?" Tanong ni Jackson.

"Ang kanyang ugali ay hindi kailanman naging masigla. Siya ay naging mas emotionally at laging malungkot mula noong mga dalawang buwan na ang nakakaraan." Sa tingin ni Charina maapektohan ang bata dahil sa Family nila.

"Mr. Monteverde kung hindi bumuti ang kalagayan ng bata, mas mabuting mag pahinga muna si Joel dito sa bahay”

Sa katunayan matagal ng nais ng Principal na mag pahinga si Joel upang pag may mang yare kay Joel ay hindi mananagot ang Paaralan.

Nakatutok ang mga mata ni Jackson sa kanya, at ang mukha nito ay hindi na mukhang walang kabuluhan gaya ng pag uusap nila kanina.

Nagsindi siya ng sigarilyo gamit ang kanyang manipis na mga daliri at binalot ng puting usok ang mukha ni Charina na naging dahilan para hindi makita ng maayos ang kanyang mukha

"Then Ma'am Charina means..."

"Sana mas bigyang pansin mo Mr. Monteverde ang bata. Mashado pang mahina ang bata and wild teaching like you just did is not acceptable.” naka titig na sabi ni Charina

"Kung maaari, try to keep your child with his relatives. He longs for love in his heart. With his relatives by his side, many situations will be easier.”

“Mukang malabo ang gusto mo." Sagot ni Jackson

Idiniin ni Jackson ang kanyang hintuturo at itinapon ang lahat ng abo sa ashtray, ang kanyang mga galaw ay kaswal

Seryoso ang mukha ni Charina, sumandal siya at ipinatong ang kanyang mga kamay sa mesa at bahagyang nag-aalalang nagtanong

"Bakit?"

"Wala na kasi ang biological father niya." naka yukong sabi Jackson habang seryoso ito

Diniin ni Jackson ang upos ng sigarilyo at ginaya niya ang postura ni Charina at ipinatong ang kanyang mga kamay sa mesa

"Napaka-concern mo kay Ji Zimo, why not consider my proposal? Joel likes you very much. If you can be his mother, he will be very happy."

"Clang-!"

May tunog ng pagbasag ng porselana sa ikalawang palapag.

"Joel!”

Matapos marinig ang ingay, mabilis na kumilos ang dalawa at nagmamadaling lumabas ng natataranta

But she forgot that she was wearing slippers, so she panicked and kicked the sofa legs. Charina fell hard and one slipper flew out.

Sa isang malakas na tunog, ang mga tuhod ni Charina ay tumama nang husto sa sahig Ang unang palapag ay gawa sa matigas na tile

"Ayos ka lang ba?" inilahad ni Jackson ang kamay niya.

Ang matinding sakit ay kumalat mula sa kanyang mga tuhod hanggang sa buong katawan ni Charina

Itinayo siya ni Jackson ng dahan dahan pag katayo ay lalong sumakit ang kanyang mga tuhod, ngunit wala siyang masyadong pakialam,

"I'm fine." Sagot ni Charina ng may pag aalala parin

Pagkasabi non ay napaatras siya at tumakbo paakyat.

Bahagyang kumunot ang noo ni Jackson.

The second floor is decorated in a luxurious style. In addition to many famous paintings hanging on the corridor, some precious porcelain is placed on the ancient shelves.

Sa isang sulyap, nakita ni Charina ang isang maliit na batang babae na nakatayo sa tabi ng istante ng Bogu, na halos kamukha ni Joeo.

Nakasuot siya ng Princess dress and crown ngunit nakatitig siya kay Charina na may cold expression

Bago malaman ni Charina ang kanyang pagkakakilanlan, bumaba si Joel mula sa itaas ng hagdanan at mabilis na humakbang si Charina at niyakap si Joel

"Joel."

"Ma'am Charina, kakaligo lang ni Joel, basa ang buhok, at may matamis at fruity na amoy.

Nang makita ang maamo at cute na hitsura sa kanyang mukha, nakahinga ng maluwag si Charina at sinabing,

"Narinig ko lang na may nabasag. Lumapit ako para tingnan. Siya ay..." Tumingin sa batang babae na may pag tataka

Hinila ni Jackson ang batang babae mula sa mga nabasag kinumpirma na hindi siya nasugatan, at pagkatapos ay ipinaliwanag kung sino ang batang babae

"She is Joel's younger sister, Joleen”

"Kambal ba sila?"

Medyo nagulat si Charina ang dalawang bata ay halos magkasing edad lang at bakit hindi ito pumasok sa school bukod dito, hindi binanggit ni Joel ang kapatid na ito sa paaralan kung hindi niya ito nakita ng sarili niyang mga mata, hindi malalaman ni Charina na nag-e-exist siya as if he saw her thoughts, Jackson explained

"For personal reasons, she keeps her at home."

Charina took the initiative to leave

"Mr. Monteverde I just communicated something to you sana bigyan mo ng pansin. Gabi na at aalis .a ako. Alagaan mo nang mabuti ang dalawang bata." Habang naka seryosong nakatitig sa kanya

Bagama't sinadya niyang paalalahanan ang lalaki, sinundan siya ni Jackson palabas bago siya sumakay sa sasaktan.

Ang hangin sa gabi ay medyo malamig sa balat ang lalaki ay lumapit mula sa malayo sa ilaw ng poste sa kalye, at ang liwanag ay nagsilbing ilaw para makita ang kanyang matikaa na katawan

"Charina." Kalmado at malamig ang boses ni Jackson sa simoy ng hangin

Hinawakan ni Charina ang pinto ng kotse nang may dalawang kamay na humarang para pigilan siyang buksan ang pinto Mainit ang mga palad ng lalaki, at kitang-kita ang magaspang na kalyo sa makinis nitong balat.

Habang umiihip ang hangin sa gabi, humakbang palapit si Jackson at idiniin si Charina sa gilid ng kotse na madilim na mga mata na nakatitig sa kanya na may kahulugan

"Charina, ngayong gabi gusto ko..."