"Paranoid"
Parang gusto ko ng tumakbo paalis sa cafeteria dahil sa sinabi ni Vaness. Tumigil yata ang oras at natigilan ako ng matindi! My gosh! Ano ba ito?!
"Hala! Oo nga si Perfi!" Bulong naman ni Leley. Hindi ako lumingon sa tinitingnan nila at nagpatuloy na lang ako sa pag inom ng chuckie at napagtanto ko na wala na pa lang laman!
"Mukhang dito kakain ang mga Suarez!" Mahinang tili ni Roma. At dahil nakukuryuso na talaga ako bahagya akong lumingon at nakita ko nga si Perfi na nakangising nakaupo sa tabi ni Isacar na pinsan niya at may dumating pa na limang matatangkad na kalalakihan. Sumulyap ako sa paligid at halos mapa 'o' ang bibig ko ng makitang halos lahat ay nagmamasid sa pitong magpipinsan!
Umayos na ako ng tayo dahil natatakot akong mapansin ako dito ni Perfi. Tumingin ako sa anim na namamangha rin yata sa pagtingin sa pitong Suarez.
"Hoy! Tigil
"See you"Gusto ko na lang kainin ng lupa!Nakakahiya! Paniguradong pulang pula na ang pisngi ko dahil sa sinabi niya.Pero ano pa bang babalikan niya na nangyari kahapon?Nang muli akong bumaling sa kaniya nakangisi pa rin siya at dahil hiyang hiya na ako hindi na ako nag isip dahil mabilis ko siyang tinulak at marahas na tumakbo paalis.Hingal na hingal ako pagkadating sa room. Napansin ito ni Leley at Roma kaya agad silang nagtanong pagkaupo ko."What happened to you? Bakit hinga na hingal ka?" Roma asked curiously.Hindi ako makatingin sa kanila."W-Wala...may inutos lang si Prof." I lied. Buti na lang dumating na ang prof namin kaya hindi na nagtanong yung dalawa.Lumilipad na ang utak ko kakaisip sa lalaking yun. Nakalimutan kong maloko nga pala ang mga Suarez. I
"Go Beyond Limitations"Hindi pa ako nakakaahon sa sinabi ni Perfi bago siya umalis may lumapit na sa akin ang isang babae na kuryuso ata sa pag uusap namin ni Perfi, yun ay kung maituturing ba talaga yung pag uusap?"Kayo na ni Perfi, Eina?" She asked. Wow she knows my name but I don't know her."Hindi." Sagot ko dahil yun ang totoo. Paano kung sabihin kong trip trip lang ako ni Perfi?"Naku! Ang gwapo ni Perfi! Swerte ka kapag naging jowa mo!" Lumapit pa ang isang babae.Ano ba itong mga ito? Gusto lang makasagap ng chismis?"Hindi ko siya boyfriend." I said firmly.Madami pa silang sinabi tungkol sa kgwapuhan ni Perfi pati na rin daw yung mga pinsan niya na wala naman akong pakielam. Buti na lang dumating na si Leley at Roma at himalang nasagap din nila ang balita!Seriously? Kararating lang
"Scared"Nagising ako dahil sa sinag ng araw na nagmumula sa bintana. Mukhang nakalimutang kong ibaba ang mga kurtina last night.Bumangon na ako at naglakad na patungo sa bathroom para mag ayos. After my routine ay bumaba na ako para mag breakfast. Hindi namin pinag usapan ni Mommy yung nangyari kahapon. At wala na rin naman akong planong i-open up yun.Umalis na ako ng walang imik after ng breakfast. I just kissed them on their cheeks before I waved goodbye.Nang makarating sa parking lot ay mabilis na akong pumunta sa room. Medyo late na nga ako pero wala pa naman ang prof. Nakita kong nag uusap si Leley at Roma."Anong balita?" I asked when I sat in between them."Wala naman Eina, ikaw yata ang may balita eh." Parinig ni Leley. Tumaas ang kilay ko sa kanilang dalawa."Anong ibig sabihin ng my day mo kagabi?" Kuryusong
"Parking lot"Tumigil ang sasakyan sa parking lot ng SM Lucena City. Nang bumaba siya ay sumunod na rin ako. Hindi ko naman inaasahan pang pagbuksan niya ako dahil napaka gentleman niya!Sumunod ako sa kaniya hanggang sa pagpasok ng Mall. Nasa likod niya lang ako habang naglalakad. Hanggang sa napansin ko kung paano sumulyap at lingunin ng mga tao si Perfi. Well, I can't blame them because this guy is very handsome plus matangkad din siya at matipuno walang babae ang hindi mapapatingin sa kaniya.Tumigil siya sa isang restaurant sa mall tapos tumingin siya sa akin."Dito na lang tayo gutom na ako!" Sabi niya bago tuluyang pumasok. Siya naman kasi itong maarte eh! Ayaw niya sa cheap? Napakaarte naman talaga.Umupo kami sa isang table at agad namang lumapit ang isang waiter sa amin, siya na ang nagsabi ng mga order namin since wala naman akong gustong pagkain in pa
"Break time""Eina, are you listening?" Napatingin ako kay mommy. Nakatingin siya sa akin, pati na rin si daddy. We're having our dinner at hindi ko namalayan na kinakausap pala ako ni mommy."W-What is...it Mommy?" I asked not in the mood. Bumuntong hininga siya at binitawan ang kaniyang kutsara. Daddy looked at me curiously."Eina you need to listen to me. It's for your health. I am informing you about your check up this coming Monday." Mom said."Mom I told you I can't this Monday, may pasok ako." I said. Magpapatuloy na sana ako sa aking pagkain pero natigilan ako sa sinabi ni Mommy."Ano ba Eina? We are trying to make this up to you! Alam mo namang gusto ka naming gumaling!" Mom bursted out."Elena.." tawag sa kaniya ni daddy. Humigpit ang kapit ko sa aking kutsara at tinidor.Gumaling? It's a damn cancer! Paan
"Mad"Malakas ang tambol ng dibdib ko habang inaayos namin ang pwesto namin. Kahit kanina pa ako pinapawisan pero ngayon sobra na ang pagpapawis sa akin. Not because there's so many students who'd watch us but because Perfi's eyes are staring at me!His eyes is like a million person. I felt so nervous and very anxious."Eina ikaw ang mag spike!" Sigaw sa akin ni Leley na ngayon ay nakangisi na sa akin. Umirap ako sa kaniya dahil alam ko ang iniisip niya. She also saw Perfi!Kinakabahan akong naglakad patungo sa dulo at nag antay ng pito ng prof. Hawak hawak ko ang bola at unti unting pumosisyon. Damn! Kinakabahan ako!I wiped my sweat unconsciously in my forehead and when I heart the signal of our Prof I immediately throw the ball upwards and I jump as high as I can to spike the ball. I heard how everyone cheer for me.Marami akon
"Tonight"He bombarded me with his texts and calls that night. Maybe he's guilty or what. Hindi ko talaga maintindihan kung bakit ganito. Kung nakita ko silang naghahalikan dapat ayos na sa kaniya yun. Hindi ba't gawain naman niya yun? Why is he even explaining?Nang bumaba ako para sa dinner ay lutang na ang isipan ko. Kung saan saan ito napupunta. Kung dati ang sakit ko lang ang iniisip ko ngayon hindi ko na alam kung bakit pati si Perfi ay napupunta sa isipan ko.Hanggang sa matapos ang dinner ay hindi na ako nagsalita kahit si mommy ay nagsasalita sa ano anong bagay. I even heard her talking about my check up. But I remained silent because of my thoughts.Agad akong sumalampak sa aking kama at ipinikit ang aking mata. Damn! Ayaw kong mapuyat! Maya maya lang nakita kong may nag text na naman sa phone ko and I saw Leley.Leley:Bukas
"Listen"Hindi ko pinansin ang text ni Perfi. Lumabas ako ng sasakyan at pumasok na sa bahay ng makapasok ako ay agad kong nakita si mommy na nakaupo sa isang sofa. Kumunot ang noo ko.Bakit nakapatay lahat ng ilaw kung nandito si mommy?"Mom?" I called her but she didn't move but I can see her shaking shoulders like she's been crying all day.Binuhay ko ang ilaw sa salas at lumapit kay Mommy pero isang malakas na sampal ang nakuha ko.Natigilan ako at ramdam na ramdam ko ang init ng kaniyang sampal. I stared at my Mommy who was crying so hard. Tumulo ang mga luha ko ng makita ko sa kaniyang likod ang mga gamot ko na hindi ko iniinom.She knows. She already find it out."B-Bakit...mo ito ginagawa...Eina?" She cried. My tears pooled in my eyes. My knees trembled. I cannot stand seeing my Mom crying.
Perfiñan Kyle SuarezI was five years old when I got introduce to the whole family. I remember how I cling to my mother because the people around me are not familiar. Marami akong kasing edad sa mga pinsan ko. At ang unang naging malapit sa akin ay si Isacar. Every summer we always go to our grandfather's mansion to visit him. At doon din nagsimula ang mga kalokohan namin."What's that?" Paris asked Jonas. Napatingin din ako kay Jonas na may hawak na isang patpat. My brows furrowed. Anong gagawin niya diyan?"Wag kang maingay Paris!" Pabulong nitong sinabi. Mas matanda ako kay Jonas ng isang taon pero kung makaasta ito ay parang siya lagi ang bida. Palibhasa ka ugali siya ni lolo."What are you going to do, Jonas?" Tanong ni Edu. Si Edu ang kapatid na panganay ni Jonas. Sumimangot si Jonas."Manunungkit tayo ng mangga!" Sabi nito. Tumaas ang
Mi amor"I'm so happy for you anak.." mangiyak ngiyak na sinabi ni mommy habang naghahanda kami ng pagkain para sa dinner. Ngayon namin sinabi ni Perfi ang relasyon naming dalawa sa mga magulang ko. Tinutulungan ko si mommy sa paghahanda ng pagkain habang nag uusap naman sa salas si Perfi at daddy."Thank you Mom." I said with full of happiness. Nakita ko kung gaano kasaya si mommy para sa akin. "You've been face a lot of trials and now you deserve to be happy.." she said. Ngumiti ako. May kung anong emosyon ang dumaan sa aking puso. Parang naalala ko ang mga pinagdaanan ko noon. Yung mga takot, sakit at kung ano anong pangamba. Pero ngayon narito na ako kapiling ang pamilya ko at ang lalaking nagpapatibok ng puso ko.Nang magsimula na ang dinner ay naging maayos naman ang usapan. Madali lang nagka intindihan si Perfi and daddy lalo na pagdating sa business."K
ChoosePakiramdam ko panaginip lang ang lahat. Akala ko noon hindi ko na mararamdaman ang ganitong pakiramdam. I thought I was going to die, I thought that everything will just end to nothing. But here I am now inside Perfi's arms. Malalim na ang gabi pero nandito kami ngayon sa Perez Park. Dinala niya ako dito dahil gusto niya pa daw ako makasama. Hindi na ako nakatanggi dahil hinila niya na ako papasok sa sasakyan niya.Maraming ilaw sa Perez Park kaya kahit malalim na ang gabi ay maliwanag pa rin. Kaunti na lang din ang tao. And I also remember na naka pajama pa ako at tsinelas habang si Perfi ay sobrang lakas ng dating sa kaniyang suot na t shirt at maong pants. Nakasandal ako sa malapad na dibdib ni Perfu habang siya ang kaniyang mga braso ay nakapulupot sa aking bewang. He's also playing with my fingers. "Kung alam ko lang na nagselos ka kanina kaya ka umalis sana sumuno
Mahal kitaNung nakabalik na ako sa office ay wala na akonf kagana gana. Pinilit kong bumalik sa trabaho pero nauukupa ni Perfi ang isip ko. Hindi ako matahimik. At iwasan ko mang maramdaman pero aaminin ko sa sarili ko na...nagseselos ako.Wala akong karapatang magselos. Wala kaming relasyon. I just felt down and hurt. At alam kong walang kasalanan dito si Perfi. Ako ang umasa, umasa akong parang tanga.Natigil ako sa pag iisip ng tumunog ang phone ko sa isang tawag. When I saw that it was Perfi agad kong pinatay ang phone ko. Pagkatapos ay nag out na rin ako sa trabaho at nagkulong na lang sa kwarto ko sa bahay.Pinilit kong matulog pero hindi ako dinadalaw ng antok. Sumulyap ako sa wall clock at nakita kong alas sais pa lang ng hapon. Kumain na ako kanina kaya gusto ko ng matulog. Sina mommy at daddy naman ay mamaya pang 9 pm ang uwi. I am now wearing my terno pajama,
AssumedHindi ako makatulog. Kahit anong gawin kong pwesto sa aking higaan ay hindi pa rin ako makatulog.Dahil paulit ulit kong naaalala ang pag uusap namin ni Perfi kanina. At isa pa...we kissed! What is the meaning of that? Ayaw kong umasa na naman pero base sa nangyari kanina pakiramdam ko malapit ng bumalik sa dati.Convoy niya akong hinatid sa aming bahay. After what happened walang namutawing mga salita. Para bang parehas kaming nag iisip. Parehas kaming naguguluhan.When the morning came I tried so hard to wake up early but I just couldn't kaya naman late na akong nakapunta sa shop. Jez greeted me. Dire diretso ako sa office ko at agad kong hinarap ang trabaho para maalis ang aking mga nasa isip. Pero kahit anong trabaho ko laging sumisiksik sa isip ko ang mga nangyari kahapon. Sa kabila ng lahat ng sakit medyo gumaan ang loob ko. Hindi ko rin malimutan ang halik na pina
Kiss you everydayWalang pagsilan ang kaba ko habang sumusunod sa paglalakad ni Perfi. Nasa likod niya lang ako habang sinusundan siya. Hindi ko alam kung saan kami mag uusap pero hindi pa rin ako mapakali. Lalo na dahil maraming nagmamasid sa aming dalawa. I mean kay Perfi lang pala. Napansin kong patungo kami sa parking lot ng Mall. Marahil ay gusto niya sa walang tao. Kahit naman ako.I sighed heavily. Hindi ko pa rin malimutan ang mga nasabi niya sa akin noong huli. May pagtatampo pa rin ako sa kabila ng mga narinig ko kagabi kina Roma. I know that he also suffered but is it right to judge me that easily? Nang tumigil siya sa tapat ng isang puting Chevy car ay huminto din ako. He opened the passenger seat for me. Agad naman akong pumasok doon at hindi na nagsalita.Pumasok din siya sa driver seat. And silence filled us. Ayaw kong ibuka ang bibig ko. Bukod sa kinakabahan ako
TalkHindi ako iniwan ni Dexter kahit pa sinabi ko sa kaniyang ayos na ako. Nandito kami ngayon sa Perez Park. Dito ko naisipang magpalipas ng oras at magpakalma ng sarili."You're ex is a jerk, Eina." Sabi niya sa gitna ng katahimikan. Nangilid muli ang luha sa aking mga mata. Pakiramdam ko ay wala ng katapusan ang pagbuhos ng luha ko.Ang sakit sakit. Hindi ko akalain na masasabi sa akin yun ni Perfi. Wala akong naging ibang lalako noong nasa US ako. Because I love him! So much and I forgot how to love someone else! Pero...ganun pala ang tingin niya sa akin?Alam kong galit siya. Naiintindihan ko. Pero...isn't it enough? I thought he's moved on? Bakit hanggang ngayon ay nanunuot pa rin ang galit?Mahal niya pa rin ba ako?Napailing ako. Stop thinking Eina. Nasaktan ka na niya't lahat tanga ka pa rin! Bobo ka pa rin! When it comes to him I beco
PainAlas diyes na ng gabi ng makauwi ako pagkatapos ng pag uusap namin nina Leley at Roma. Kinamusta ko sa kanila si Mariel, Marriane, Vaness at Roma.Leley said na nangibang bansa si Vaness at doon nagpakadalubhasa sa kaniyang business. Pero bago daw matapos ang buwan ay uuwi ng Lucena si Vaness para sa reunion.Nalaman ko rin na may reunion pala na magaganap sa Enverga. Lahat daw ng courses na grumaduate noong taong natapos sila. Nasa Manila naman si Mariel at Marriane. Si Roma naman ay nanatili dito sa Lucena para i-handle ang farm ng kaniyang ama. I also ask about Leley's life and she said she's now managing a cafe. And Niña is handling a boutique. I am very proud of them. Lahat sila ay nakamit ang mga gusto nila sa buhay.Hindi ko akalain nasa loob ng pitong taon nakaya nilang mamuhay ng higit pa sa inaasahan ko. I am very very proud.Kay
StillSobrang sakit na malaman na halos ayaw kang makita ng taong mahal mo. It's so painful na para bang ayaw ko na ulit magpakita sa kaniya.Kung ito ang gusto niya hinding hindi ko na ulit hahayaan na magtagpo ang aming landas. At kahit isang sulyap lamang ay hindi ko na pagbibigyan ang sarili ko.At siguro ito na rin ang daan para itigil ko na ang nararamdaman kong ito. It needs to stop because he's already move on. Purong galit na lang ang nararamdaman niya sa akin.Hindi ko alam kung ilang gabi akong umiyak dahil sa favor na hiningi ni Perfi sa akin. Pero sa mga araw na lumipas mas naging matamlay ang aking pagkilos. Hindi na rin ako ulit pumasok sa kahit anong Mall dito sa Lucena. Ang naging buhay ko sa mga nakalipas na araw ay trabaho at bahay lamang."Hello Fate!" Masaya kong bati kay Fate. Napag isipan kong bumisita kay Fate dito sa hospital kung saan siya na confine. Fi