เข้าสู่ระบบแชร์
Chapter Twenty Three
ปรับปรุงล่าสุด:
2021-08-17 10:34:05Jay
"HOY Jay ano ka ba?" Nagpalit-palit ang tingin ko kay Rhia at kay Hebe, naguguluhan ako, "Jay ano ka ba baka nabibigatan na sayo si Lianne!"
Napatayo na ako at nakatitig lang sa kanya, tinulungan siya ng ibang trabahador ko at ni Hebe na tumayo, "Ano ka ba naman Jay, hindi mo man lang tinulungan si Lianne, napaka ungentleman mo naman." Tumingin siya kay Rhia at parang may iniindang sakit ito, "Lianne anong nangyari sayo?"
"Yung p-paa k-ko." Nangingiwi siya habang hawak-hawak yung kanang paa niya.
"Naku! Baka naipit yan kanina." Natatarantang sabi ni Hebe, "Meron ba kayong ice diyan saka kahit panyo o towel?"
"Wala." Sagot ko at tinignan ko lang siyang hirap na hirap, "Hindi pa kasi ayos yung mga gamit dito kaya wala pang mga ganyan, malamig na tubig lang."
"Walang first-aid?" Nanlalaking mata na napataas na ang boses ni Hebe, "Ano ba naman yan, bisita natin ito, pumunta pa siya dito tapos gaganituhin lang n
บทที่เกี่ยวข้อง
Simonne Series 2: Over You Chapter Twenty Four
Rhia HINDIako ito. Hindi ako ganitong klase ng babae pero ngayon para akong mamamatay kung hindi ko makuha ang gusto. I feel like a woman in need of sex, like a whore or a b*tch. Hindi na talaga ako babalik sa bar na yun o iinom ng kahit anong bigay ng iba, lalo na kung lalaki. Pasalamat na lang ako na si Jay ang nandito ngayon at kasama ko, na siya ang nagligtas sa akin. My Jay who always saves me. Siya pa rin yung Jay ko. "Jay!" I feel so hot, so full while he is inside me. Sunod-sunod lang ang bawat pag-ulos niya. I missed this. I missed him. Everything about this man I love. "Uuughh!" Narinig kong ungol niya at naramdaman ko ang mainit na bagay sa loob ko, halos sabay lang naming narating ang sukdulan pero maya-maya lang ay may naramdaman na naman ako, parang laman ito ng utak ko na hindi ko maalis-alis. Pagod ang katawan ko at may nararamdaman pa akong sakit sa paa ko pero iba ang di
ปรับปรุงล่าสุด : 2021-08-17Simonne Series 2: Over You Chapter Twenty Five
Rhia"GOODMorning Jay." Bati ko sa kanya, ito ang unang araw na magiging magkatrabaho kami, "This is my team from Paris, This is Cara.""You were that guy in our shop who wanted to buy J. Small world." Sabi ni Cara at napatingin lang sa akin si Jay. Binigyan ko lang siya ng matamis na ngiti."This is Sandra, Mikael and Donoughvan you call him Doni." Sabay-sabay silang naghi kay Jay pero nagbigay lang ito ng tipid na ngiti sa amin."Je pense qu'il est beau (I think he is handsome)." Komento ni Sandra."Mais assez désagréable (But he is kind of rude)." Sabi naman ng kambal na sila Mikael at Doni na parehong bakla."Nous sommes venus ici travailler, pas de ragots à propos de quelqu'un qui ne comprennent pas le français (We came here to work, not to gossip about someone who doesn't understand french.)." SIta ko sa k
ปรับปรุงล่าสุด : 2021-08-17Simonne Series 2: Over You Chapter Twenty Six
JayANDITOna naman ako sa event na ito, how I hate this pero buti na lang at huli na ito, kinausap ko na si Caleb na ito na ang huling beses at hindi na mauulit pa kahit kailan.Lumabas na ng stage ang isang sa mga model dahil siya na ang susunod.May nagbid ng 2 million at ito ang nanalo na makadate siya. May iilang pang naisalang at dadalawa na lang kami ngayon dito sa backstage. Dati rati ay ako ang huli pero ngayon ay pangalawa sa huli dahil medyo bigatin itong taong ito, sabi nila ay model ito sa France at kanina lang daw naisama sa list sabi ni Caleb kaya ngayon ay siya ang pang 21.Napatingin ako sa lalaki at hindi ko inaasahan na iinit agad ang dugo ko pagkakita ko sa kanya, "Grigory Vauclain." Narinig kong sabi ni Caleb, "Glad you made it.""Of course. This was a request from..." Napatingin siya sa akin at naningkit ang mga mata, "...someone special
ปรับปรุงล่าสุด : 2021-08-30Simonne Series 2: Over You Chapter Twenty Seven
JayPABABAna ako ng elevator ng patigilin ko yun ilang floor pa lang, lumabas ako at lumipat sa kabilang elevator na paakyat.Hindi ko dapat siya iniwan sa ganung kalagayan, ngayon lang ulit ako kinabahan habang nakatayo sa labas ng pinto, hindi ko alam kung dapat ba ay ipihit ko yun pabukas o umalis na lang ulit.Mas inisip ko na icheck na lang kung okay ba siya kaya binuksan ko ang pinto."Rhia!" Nakita ko siyang nasa sahig lang habang hawak ang paa niya, binuhat ko siya at ibinalik sa kama, "Anong nangyari?""Y-yung paa ko, s-sumasakit ulit." Tinignan ko yun at hinilot-hilot."Di ba sabi ko sayo magpacheck up ka?" Kumuha ako ng yelo at towel at nilapatan ulit yun, "Bukas na bukas ipapacheck up natin ito."Napatingala ako ng hawakan niya ang mukha ko at ngumiti kahit pa may tumutulong luha sa mga mata niya, "Bumalik ka
ปรับปรุงล่าสุด : 2021-08-30Simonne Series 2: Over You Chapter Twenty Eight
RhiaNADALAna lahat ng assistant ni Jay yung mga gamit ko at kasama na rin yung mga gamot na nireseta sa akin. Ngayon naman ay nasa harap ako ng laptop sa living room at ang gulo ng lugar na ito dahil kailangan ko ng tapusin ang designs ko. Kinabukasan ay kailangan ko ng kausapin ang buong team ko para sa pagfa-finalize ng lahat ng designs.Napatingin ako kay Jay na nakatitig lang sa akin, "Bakit?""Magpahinga ka kaya muna.""Hindi pwede bukas na yung last day tapos ipapakita na namin sayo yung designs, mamaya di mo na naman magustuhan.""Edi inumin mo muna itong gamot mo." Inabot niya sa akin yung tray na may tubig at gamot ko."Mamaya na hindi pa naman sumasakit eh.""Kailan ka iinom pag masakit na?" Nagsusungit na naman siya, nandun pa rin yung ugali niya na pag sinabi niya gawin mo na agad."Napaka
ปรับปรุงล่าสุด : 2021-08-30Simonne Series 2: Over You Chapter Twenty Nine
RhiaNADALAna lahat ng assistant ni Jay yung mga gamit ko at kasama na rin yung mga gamot na nireseta sa akin. Ngayon naman ay nasa harap ako ng laptop sa living room at ang gulo ng lugar na ito dahil kailangan ko ng tapusin ang designs ko. Kinabukasan ay kailangan ko ng kausapin ang buong team ko para sa pagfa-finalize ng lahat ng designs.Napatingin ako kay Jay na nakatitig lang sa akin, "Bakit?""Magpahinga ka kaya muna.""Hindi pwede bukas na yung last day tapos ipapakita na namin sayo yung designs, mamaya di mo na naman magustuhan.""Edi inumin mo muna itong gamot mo." Inabot niya sa akin yung tray na may tubig at gamot ko."Mamaya na hindi pa naman sumasakit eh.""Kailan ka iinom pag masakit na?" Nagsusungit na naman siya, nandun pa rin yung ugali niya na pag sinabi niya gawin mo na agad."Napaka
ปรับปรุงล่าสุด : 2021-08-30Simonne Series 2: Over You Chapter Thirty
RhiaNARAMDAMANko ang paghaplos ng daliri ni Jay sa labi ko na parang kinakabisado ang hugis nun, hinuli ng bibig ko ang hintuturo niya at marahan kong kinagat kasabay ng pagsipsip. Tumitig ako sa mga mata niya habang nilalaro ko ng dila ko ang kanyang hintuturo. Napanganga ako ng ibuka niya ang labi ko gamit ang daliri at ipinasok ang sarili niyang dila sa bibig ko.Para kaming uhaw sa isa't isa. Pinatalikod niya ako at naramdaman ko ang paghaplos niya sa likod ko, sa balikat ko, sa leeg ko, sa bawat bahagi ng katawan ko na may pintura. Kinuha niya ang sabon at siya na mismo ang nagsabon ng katawan ko.Lumapit siya sa akin at naramdaman ko ang paglapat ng dibdib niya sa likuran ko. Maging ang bumubundol na bagay na iyon sa aking likuran. Sinabon niya ang tagiliran ko, paakyat sa dalawang bundok ko. Hinawakan ko ang dalawang kamay niya na patuloy lang sa pagsabon sa bahaging iyon ng katawan ko. Marahan niyang pinipisil-pisil iyon
ปรับปรุงล่าสุด : 2021-08-30Simonne Series 2: Over You Chapter Thirty One
RhiaNAGISINGako at nakita kong nakatitig lang si Jay sa akin, "B-bakit?" Nag-unat ako at ngumiti sa kanya.Ngumiti din siya sa akin, dun ko lang narealize na ang isang kamay niya ay nakapatong sa isang dibdib ko habang pinipisil-pisil iyon.Lumapit siya sa akin at binigyan ako ng mabilis halik ako sa labi, "Anong oras na?" Tanong ko.Tumingin siya sa cellphone niya, "3:30 p.m na."Isa't kalahating oras na rin pala akong nakatulog pero parang ayoko pang bumangon pero kailangan, "Saan ka pupunta?" Tanong niya dahil nagsuot na ako ng underwears ko."Babalik sa trabaho." Pinulot ko ang iba ko pang damit. Oo nga pala may mga pintura pa rin iyon kaya napailing-iling ako.Naramdaman kong lumapit siya sa akin, "Bukas na. Sabihan mo na lang yung team mo pwede na sila umuwi, babayaran ko pa rin ang araw na ito sa kanila." May iniabot siya, isang puting T-shirt at itim na short. Alam kong para sa akin yun kaya si
ปรับปรุงล่าสุด : 2021-08-30
บทล่าสุด
Simonne Series 2: Over You Chapter Fifty Two
Jay Ican see Rhia crying right now. Tinititigan ko lang siya habang nakatitig sa malaking monitor sa kasal namin ngayon. Yung laman ng USB na tinago ko sa kanya ang nagpi-play ngayon. Lumapit ako sa kanya pero tinampal niya ang balikat ko, "Bakit ngayon lang?" Niyakap ko na siya. "Bakit ngayon pa sa kasal natin?" Umiiyak siya sa bisig ko, "Nakakainis ka naman eh, baka ang pangit ko na eh." Natawa ako sa sinabi niya, maging ang Mommy niya na karga-karga si Janelle at si Rain ay umiiyak din, may iilang bisita kaming galing ng Pilipinas ang naiiyak din. Yung kasal namin ay ginanap pa rin sa Alsace gaya ng naunang plano na namin at ang mga naimbitahan lang ay yung mga taong malalapit sa amin gaya ng mga pinsan ko at asawa nila. Sa mismong Vauclain castle ito ginanap at para kaming mga prinsesa at prinsepe sa mga suot namin dahil ito na rin ang napili naming theme na babagay para sa lugar na i
Simonne Series 2: Over You Chapter Fifty One
RhiaWELLI guess hindi ko na kailangang malaman pa ang sasabihin ni Jay dahil sa paraan pa lang ng pagkakahalik niya sa akin ngayon ay alam ko na, "I miss you wife." He said in between kisses.Hindi ko namalayan na nakalapat na pala ang likod ko sa wall art na kanina lang ay tinitignan namin, "Jay." Napatingin ako sa paligid, kokonti na lang ang tao pero ayoko naman na makaagaw ng pansin, "Huwag dito." Hinila niya ako papunta sa isang kwarto at tumigil sabay tingin sa akin."May tao nga pala sa loob." Nangunot ang noo ko."Tao?" Lumayo ako sa kanya,"Huwag mo sabihing may dinala kang iba?""What?" Napasigaw na siya, "Hindi! Si Caleb kasama niya si Tracy.""Tapos?""Alam mo na yun." Sabi niya na parang natatawa pa at doon ko lang na-gets ang ibig sabihin."Hindi ba?" Sabay na rin kaming tumawa.~~~~~Isinama niya na ako pauwi sa bahay niya, sandali lang, kung iisipin bahay na rin nami
Simonne Series 2: Over You Chapter Fifty
JayANGtagal na simula nung magkita kami at hanggang ngayon hinihintay ko pa rin siya.I'm giving Rhia the time to heal. Hindi ko kasi alam kung makakabuti ba sa kanya na nandun ako pero sinisiguro ko naman na maayos siya, sila ng anak ko.Kinausap ako nung Daddy niya, nalaman ko nun na siya na ang magdo-donate para kay Rhia at nalaman ko rin nun na may malala siyang sakit.Ang hirap-hirap lang sa kalooban ko na wala akong makagawa para sa mga taong importante sa akin, una kay Caleb na naka-coma, pangalawa kay Rhia at sa kundisyon niya noon, pangatlo kay Daddy na tumayo ng pangalawang ama ko at unti-unting pinapatay ng cancer.Nung makita ko siya sa hospital bed awang-awa ako sa itsura niya na parang gusto ko na lang ipikit yung mga mata ko para hindi ko makita, malaki yung pinayat niya at alam kong pagod na rin siya sa pakikipaglaban sa sakit niya."Jay alam ko naman kaya mong gawin ito pero sasabihin ko
Simonne Series 2: Over You Chapter Forty Nine
RhiaHINDIko mapigilan ang sunod-sunod na pagdaloy ng luha ko.Just when I thought I am in the worst situation now hindi pala."Dad, we can't let you go." Sabi ko sa kanya habang hawak ko ang kamay niya.Isa din sa inilihim nila Rain at Mommy sa akin ay ang kundisyon ni Daddy. Sabi nila nasa business trip siya pero ang totoo matagal na siyang nandito sa ospital.Nung araw na umalis kami papuntang France, yun din daw yung araw na dinala ni Mommy si Daddy sa ospital, matagal na siyang nandito pero hindi nila sinabi sa akin dahil ayaw nilang mag-alala ako.Nung una si Mommy lang ang nakaalam pero dahil sa napansin na rin ni Rain na hindi na pumapasok si Daddy ay naghinala na siya. Ayaw pa sana nilang sabihin sa akin ang kalagayan ni Daddy dahil alam nila na mas lalo akong malulungkot at alam din nila na buntis ako.Kung pa siguro hiniling ni Daddy na makausap ako ay itatago nila talaga ito sa akin. Isa din
Simonne Series 2: Over You Chapter Forty Eight
JayKAILANGANmalaman ng pamilya ni Rhia ang tungkol sa kalagayan niya dahil mas mahihirapan akong sabihin sa kanila yung kung mas patatagalin ko pa pero bago ko magawa yun kailangan ko munang sabihin na kay Rhia na matagal na rin niya akong kasama para maiuwi ko na siya sa Pilipinas.Tungkol naman sa resulta ng test sa akin, kung sakali man na magkamatch kami ng cornea ni Rhia ay mabuti ng kasama niya ang pamilya niya at sa Pilipinas gagawin ang surgery dahil may mga magagaling na doctor naman na kayang gawing successful yung magiging operasyon.Nakatayo lang siya ngayon sa terrace. Kung iisipin para siyang nakatingin sa kawalan pero alam ko na may malalim siyang iniisip. May dala siyang tasa, umupo siya at inilapag iyon sa tabi niya.Nakita ko ang pangungunot ng noo niya ng lumuhod ako sa tapat niya para pagmasdan siya. Natabig ng kaliwang kamay niya yung tasa kaya sa pagkagulat ay nasalo ko yun, nagulat ako ng hawakan niy
Simonne Series 2: Over You Chapter Forty Seven
JaySOBRAna ang pag-aalala ko para kay Rhia. Alam kong may mga itinatago siya sa akin."Grig please tell me!" Ilang beses ko ng nasisigawan ang pinsan niya sa telepono dahil alam kong maging siya ay marami ding itinatago sa akin."I'm sorry Jay but I promised Rhia--""What the hell!" Ibinaba ko na ang tawag. Ilang araw ko na ulit siyang hindi nakakausap, alam kong may mali dahil maayos naman kami nung nasa Alsace kami at nung unang mga araw na umuwi ako dito sa Pilipinas.Bigla na lang siyang nanlamig sa akin at sa madalas na pagtawag ko ay isang beses lang niya sinagot yun.Hindi kaya nagtampo siya dahil ang gusto naman talaga niya ay sumama na sa akin pauwi o di kaya ay dahil hindi pa ako nakakabalik dun.Mababaliw na ako sa kaiisip. Ang dami kong tinapos na trabaho dito dahil natambak yun nung umalis kami, pati nga yung pagbubukas ng restaurant ko ay namove na rin ang araw.Masyado ding nag-al
Simonne Series 2: Over You Chapter Forty Six
Rhia"SIGURADOka na ayaw mong sumama ako sayo pauwi?" Tanong ko kay Jay habang nage-empake siya ng mga damit.Nagkaroon ng emergency sa Pilipinas. Naaksidente yung pinsan niyang si Caleb at hanggang ngayon at hindi pa raw nagigising ito, nang mabalitaan niya yun ay agad siyang nagpasya na umuwi ng Pilipinas para bisitahin ito."Saglit lang ako dun. Pag maayos na naman si Caleb babalik din ako dito agad." Lumapit siya sa akin at niyakap ako, "Mine, don't worry okay. Alam ko naman na gusto ka ring makasama ng pamilya mo dito hindi ba?"Ngumiti ako sa kanya. Alam ko rin kasing mamimiss ko siya ng sobra, halos dalawang linggo pa lang naman kami dito at isa pa sa nagpasaya sa akin ay ang pagpayag at pagtanggap ng pamilya ko dito sa kanya bilang asawa ko. Kasama na nga dun ang pagtulog na rin namin sa iisang kwarto.Maayos naman sana ang lahat kung hindi lang sa insidente ngayon. Nag-aalala din naman ako para sa pinsan niy
Simonne Series 2: Over You Chapter Forty Five
Rhia"WHATthe hell!" Nagulat ako at napabalikwas ng bangon. Nahihilo pa ako dahil sa biglang pagbangon ko. Nakita ko si Grig sa pintuan ng kwarto ko, mabuti na lang at nakakumot ako ng tumayo, "Lianne, what is he doing here?" Tanong ni Grig at itinuro si Jay."He slept here, isn't it obvious?" Sagot ko.Pinanlakihan niya ako ng mga mata, "That is not what I'm talking about!"Napakunot ang noo ko at umiling naman siya, "Get dress then we'll talk outside okay?"Tumango na lang ako sa kanya.Matapos magbihis ay lumabas na ako ng kwarto at nandun si Grig na tumitig sa akin na parang batang may nagawang pagkakamali na alam ko namang hindi mali dahil asawa ko ang nasa kama kong nahuli niyang kasama ko."You know the rules." Umirap ako sa kanya."I'm not a princess Grig nor a slave." Bumuntong-hininga ako, "There's nothing wrong with what you saw, we two are married.""Yes in the Philippines but
Simonne Series 2: Over You Chapter Forty Four
RhiaITOna naman. Madilim na naman ang paligid ko kaya ilang minuto akong pumikit ulit. Minasahe ko ang sintido ko.Agad akong nagmulat ng mata at nasilaw ako sa liwanag na nanggagaling sa bintana, tinignan ko si Jay sa tabi ko at hinaplos ko ang mukha niya. Payapa siyang natutulog ngayon. Naalala ko yung kagabi. He was rough, he gave it to me hard and fast pero hindi ko maitatangging nagustuhan ko yun.Naalala ko noon kahit isang halik man lang ay naiinis na ako pero iba na ngayon. Minsan ako na talaga ang nauunang mag-initiate sa kanya, wala namang masama dun dahil asawa ko siya.Sinuklay-suklay ko ang magulong buhok niya sa pagitan ng mga daliri ko. Nagsisimula na ulit humaba yun gaya ng dati. hindi ko napigilan ang sarili ko kaya't hinalik-halikan ko siya sa mukha.Naramdaman kong gumalaw siya at narinig ko rin ang mahinang boses ng pagdaing niya. Alam k
