Mag-log inShare
Chapter 1 I’m Single
Huling Na-update:
2024-10-29 19:42:56ORLYN CITY, AUGUST 2021
I feel empty. Halos isang buwan na mula nang ilabas ko lahat ng kinikimkim kong emosyon para sa lalaking matagal kong ginusto. Nagparaya is not even the right term, dahil una pa lang, wala na akong laban. Wala akong puwang sa puso niya, at kahit kailan, hindi niya ako nakita bilang babae.
Even our friends keep on saying na kung hindi lang Mia Dizon ang pangalan ko, mapagkakamalan nila akong lalaki. I have no idea what makes me look like a guy for those jȇrks.
Maganda ang hubog ng katawan ko—big boobs that any men would love to squeeze, kahit pa ang buttocks ko. Thirty-eight, twenty-four, thirty-six ang size ko. Dumagdag pa ang height ko na five-six. Hindi rin ako intimidating. In fact, I am so friendly. Kaya bakit?!
“Bakit single pa rin ako sa edad na thirty-seven?”
“Miss Mia, kasi hindi ka nagpaligaw. You were waiting for Doctor John kaya napabayaan niyo na po ang love life niyo.”
I glared at my new assistant na si Nanette Chua. I thought she is a good twenty-five-year-old bȋtch na mananahimik lang sa sulok at susundin ang mga inuutos ko. Hindi ko alam na may pagkatsismosa siya. To think that she will hit me with this issue on her second day.
“Magtrabaho ka na lang, pwede?”
She let out an insulting laugh. Insulting for me, dahil mas matanda ako sa kanya pero wala siyang respeto. Baka gusto niyang mawalan ng trabaho.
“Nanette na p*****a, ipaaalala ko lang sa iyo, I own this hospital. If you want to survive, be good like a good dog.”
Mukhang sa babaeng ito pa ako mai-stress. God, she’s just working in my office for two fuvking days! Tumayo na ako para i-check ang pasyente ko.
“Si Miss naman, I just wanted to lighten up the atmosphere in your office. Ang awkward po kasi.”
I let out a heavy sigh and rolled my eyes at her. I don’t need her excuses, at least not now. Wala ako sa mood maging mabait.
I miss John’s son, Raizel. Ang ka-cute-an ng batang iyon ang pumapawi sa pagod at lungkot ko. Nami-miss ko na rin ang tawag niya sa akin. Ang cute pakinggan kapag galing sa kanya ang mga katagang Tita Ganda.
What if mag-ampon ako ng bata? Para naman kahit papaano ay may uuwian ako sa bahay?
Oh!
Naalala ko na nag-alaga muna ng aso ang long-time crush ko na si John bago niya nakilala at napangasawa si Ellyna. Tapos naging pasyente niya rin ang babaeng iyon. Kapag ginawa ko ba iyon, makahahanap din ako ng lifetime partner?
“Miss?”
That would be great!
Ang kaso, halos lahat ng pasyente ko, may asawa’t anak na. And I’ve had enough of Ellyna and John. Ayaw ko nang ma-feel ulit na kabit ako. I should be the priority, the one and only—ayaw kong may kahati!
“Miss!”
“What?!” sigaw ko sa assistant ko.
“Lutang ka na. Gabi na po, uwi na. O gusto mo ihatid kita? I can treat you as if I am your boyfriend. Baka nga, much better pa ang treatment ko sa iyo kaysa kung sinong lalaki.”
“Tapos na ang araw at lahat-lahat, puno ka pa rin ng kalokohan.” Nailing na lang ako.
I will treat her nicely kapag ok na rin ako. Pero sa ngayon, I only see her as an annoying assistant. But I will apologize later.
“Mauna ka na. May gagawin pa ako. Ingat na lang sa daan,” tuloy-tuloy na sabi ko. Even though she is annoying, she deserves my concern at the very least.
Ayaw ko na kinabukasan ay walang papasok na assistant, kawalan ko iyon.
“Ay love ako ni Miss Mia. I love you, too!”
Binabawi ko ang sinabi ko.
“Madapa ka sana!” I rolled my eyes at her before she walked out of the door, laughing evilly.
I sighed. Mas nakakapagod siya kaysa sa trabaho ko.
Ilang saglit pa lang ang lumilipas ay bumalik siya para humirit ng pang-aasar.
“Ok lang po na madapa sa iyo, huwag lang sa kalsada. Mas masakit iyon,” she said and winked at me.
Mabilis niya ring isinara ang pinto at rinig ko ang mabilis niyang pagtakbo sa corridor.
“What the hȇck?”
This girl is amazingly stupid and childish and annoying!
Nahilot ko ang noo ko. Kung hindi lang kumalam ang sikmura ko, hindi ko maiisipang tingnan ang oras.
Gabi na pala talaga. My sense of time is slowly fading away as I grow old. Tumatanda na ako!
Kinuha ko na ang bag ko at dali-daling lumabas.
I was about to walk down the parking lot of the hospital building when suddenly, an idea of walking under the starry sky came to mind.
Napangiti ako.
Wala man akong kahawak-kamay sa paglalakad, I can still enjoy the beauty of the night.
Tahimik ang paligid. Alas nuebe na rin ng gabi. Mangilan-ngilan na lang ang tao sa daan. Ang iba ay mga vendor at tambay malapit sa ospital.
I ignored them.
Kahit naman nakawan ako at hilahin sa dilim, wala na akong pakialam. Wala na akong pamilya na uuwian o hahanapin man lang kapag nangyari iyon.
I’m all alone.
This loneliness is slowly eating my sanity that I wished to just die without a trace.
Pero…
Hindi pa ako nagkaka-lovelife so I can’t die without losing my virginity. Unfair iyon sa pagkababaȇ ko!
“Wishing star, wishing star, hindi naman halatang naniniwala pa rin ako sa iyo hanggang ngayon, ano? Kung may plano ka pang tuparin ang wish ko, gawin mo na!”
Natawa ako sa sarili. I’m being childish.
Malapit na ako sa isang eskinita. Shortcut ito papunta sa building ng unit ko. Nalaman ko ang daanan na ito noong minsan na may makita akong mga bata na naghahabulan at sumuot sa eskinita na ito.
Huminga ako nang malalim bago tuluyang naglakad papasok sa masukal na daan na agad kong pinagsisihan. Pagtapak na pagtapak ko pa lang ay biglang namatay ang ilaw, sabay noon ay malakas na d***g ng mga tao mula sa nagtataasang building.
May kalakip talagang kamalasan ang bawat wish.
Ni hindi pa nga tinutupad ang wish ko.
“Bakit ngayon pa nag-brown out?!” inis na bulong ko sa sarili.
Kahit gusto kong bumalik sa pinanggalingan ay hindi ko na ginawa. Wala namang mawawala sa akin kung sakali man na mapahamak ako sa kalokohan ko. Using the flashlight on my phone, I started to walk quietly through the night. Until I heard a groaning sound from the dark.
“Ok? Hindi ako takot mamatay, pero lilinawin ko lang. Takot ako sa multo!”
I must be crazy talking to myself.
Baka aso lang iyon. Walang multo.
“C-Cornelia…”
Nahigit ko ang hininga nang makarinig ng mahinang pagtawag ng isang boses lalaki, kasunod noon ay ang mahabang d***g.
Kaugnay na kabanata
She's Mine Chapter 2 Strawberry-like
MIA, TINGNAN MO! Paulit-ulit na sigaw ng isip ko.Agad naman na kumontra ang kabilang side ng isip ko. Like what the fuvk? Why would I? Baka nag-e-enjoy sila, masira ko pa ang moment.Dis oras na ng gabi, pwede ba na kahit saglit, tigilan ako ng oras sa pagpapaalala na single ako?Why do I have to hear this groaning?!“Argh!”Wala sa sariling nakinig ako sa bawat paghinga at daing na pinakakawalan ng tao. It doesn’t sound like a groan of pleasure.“Cornelia…”Sunod na sambit ng pangalan ay nababakas ang lungkot at takot.OMG, is he hurt?!Kung ganoon, hindi pwedeng nakatayo lang ako rito!Kahit hindi sigurado sa makikita ay nagpatuloy ako sa paglalakad papunta sa pinanggagalingan ng boses. Hindi nga nagtagal ay nakita ko siya. He is wearing a nurse’ uniform! May kalakihan din ito sa kanya na tila nagmamadali siya at pumulot ng damit saka sinuot.“Sir!” tawag ko upang malaman niya na may tulong na.Is he from our hospital? Pero hindi naman ganito ang design ng uniform ng nurses namin.
She's Mine Chapter 3 It’s A Big No!
I’M SPINNING my ballpen on the table. Hinuhulaan ko kung anong direksyon ang susunod na ituturo nito. This is how I calm myself. Kagat ko rin ang ibabang labi, and slightly sipping it and I can still taste her.Fuvk it!Lalaki ang hanap ko, hindi babae!“Good morning, Miss Mia! Na-miss niyo ba ako sa buong magdamag? Kahapon lang tayo huling nagkita. Anong iniisip niyo?”Napapikit ako nang mariin nang marinig ang boses ni Nanette. Malakas na nakakabulabog ng isip, kahit wala sa mundo ang huwisyo, makababalik nang wala sa oras kapag narinig ang boses niya.Kabaligtaran siya ni Ellyna.Speaking of the bȋtch. Kailan ko kaya maiisipan na mag-dayoff? Gusto ko rin makausap ang babaeng iyon. I want her to slap me and say, “lalaki ang hanap mo, Mia.”Pero hindi rin malabo na magkagusto ako sa babae.Hindi rin pwede na magkagusto ako sa babae.Actually, ako ang malabo. It was just a few hours tapos magko-conclude ako na gusto ko na ang nameless woman na iyon. At isa pa, kabit siya! I bet she us
She's Mine Chapter 4 Cornelia Bella Braganza
I FEEL LIKE I am alive but not living my life. Ngayon ko lang na-realize, hindi ako mahilig sa music, sa movies, at fangirling! How did I fuvking spend my teenage and twenties?!“Oh my gosh, wala ba akong ibang ginawa noon kung hindi ang habulin ng tingin si John?”That is fuvking crazy!Looking back, it feels like I lost my life. Ni wala akong topic na maishe-share sa isang tao bukod sa line of work ko. And I won’t fuvking brag about how madly in love I was with John. That’s gross!I let out a frustrated sigh.They are right, nasa huli talaga ang pagsisisi. Huli na nang mapagtanto ko na wala akong io-offer bukod sa virginity ko. Ang boring kong tao!Pagpasok ko sa unit ko, as usual, sinalubong ako ng nakabibinging katahimikan. Sa mga susunod na araw, magbabago na. Bibili ako ng speaker at walang sawang patutugtugin ang kanta ng singer na iyon.What was her name again?Rain?Screenname ba iyon? Useless kung kikilalanin ko siya as a celebrity. I want to know her as an ordinary person,
She's Mine Chapter 5 Kiss
IT FEELS LIKE the pain from the fuvking gunshot disappear when our lips met. Mababa ang tolerance ko sa alak pero gusto ko lang ikalma ang sarili ko by drinking a can or two. Tapos ito ang mangyayari?I just looked in her eyes para sana magpasalamat, pero nang magtama ang mata namin, I wanted to be in her arms again. She is the woman I just met on the road when I was on the verge of death. Siya lang naman ang laman ng balita na si Mia Dizon. And kissing her is the most ridiculous thing I’ve ever did! However, for some reason, I don’t want to pull from the kiss. In fact, I want to explore her insides. I forcefully thrust my tongue and she gave way, sucking my lower lip as if it was the most delicious thing she had ever taste. Epekto pa ba ito ng alak, o sadyang masarap lang talaga siyang humalik?The last time I kiss a woman was—“Ah…” Nanlaki ang mata ko nang magpakawala ako ng impit na ungol.Bumaba ang labi niya sa leeg ko. She is kissing my neck hungrily. Nanatili lang nakaalalay
She's Mine Chapter 6 Single Mom (Summer’s POV)
LOOKING AT HOW my daughter is anticipating my yes, I have no choice but to do so.“Remember to behave, huh? Baka nga wala sa pad niya si Miss Mia. She is a doctor, you know.”Sinusuklay ko ang buhok ni Cornelia para ayusin ulit ang wig niya, habang nililinis niya ang makapal niyang salamin. I remember I was given thirty minutes, pero kahit ngayon lang, gusto kong maging priority ang anak ko. Bahala na ang manager ko na maghintay at mag-adjust.“Nakasabay ko po siya sa hagdan. Sira po iyong lift.”“Oh!”Good excuse for me. Kapag sinuswerte nga naman.Pumili siya sa walk-in closet niya ng isang royal blue sleeveless mini-dress. We both love any shade of blue because it’s calming to look at.Maging ang buong bahay namin ay more on blue—from the wallpapers, flower vase, the couch, and the carpets, pati na ang curtains at beddings.“So? Paano ka makikipaglaro kay Miss Mia? Kakatukin mo siya?” “She gave me her number.”Fuvk it! Mas mabilis pa ang anak ko kaysa sa akin.Oh well, I don’t car
She's Mine Chapter 7 Stay (Summer’s POV)
“JUST ACCEPT the offer, Summer! Huwag ka nang magmatigas, pwede? Para na rin iyan sa anak mo. May naipon ka namang pera sa nakalipas na taon na pagtatrabaho. Makaka-survive ka naman siguro sa tatlong buwan, ano?”That’s what Madam Denver said. Pero hindi ko pa rin maiwasang hindi magduda sa biglaang pagdesisyon niya. He didn’t even ask for my opinion.Umuwi na lang ako sa bahay. Pagbukas ng pinto, walang Cornelia na sumalubong sa akin. Sabi ko, dito lang sila! Kinuha ko ang phone ko pero binaba ko lang din agad. If I were to call my daughter now, tapos nag-e-enjoy siya kung nasaan man siya ngayon kasama si Mia, baka masira ko lang ang mood.Hintayin ko na lang siyang umuwi.Ayaw ko rin naman katukin si Mia sa unit niya. Nahihiya ako sa ginawa ko kagabi.Pumunta na lang ako sa mini-studio ko rito sa bahay. Now that I have three months off, hindi ko rin magagawang magpahinga. Ramdam ko na ang pagka-miss sa araw-araw na shooting at recording.“Maybe, I was never meant to be a mother.”Ne
She's Mine Chapter 8 Rain (Mia’s POV)
CORNELIA is a good girl. Marami kaming pagkakatulad. Tulad nang madalas naiiwan na mag-isa. I learned na sa unang ilang taon, ang lola niya ang nag-alaga sa kanya. Nang mamatay ito, kumuha ang mommy niya ng katulong, but for some reason, pinaalis niya ang katulong at tinuruan siya ng mga gawaing bahay—tulad ng pagsaing sa rice cooker, at pagwawalis.Sa pagsaing pa lang gamit ang rice cooker, kinakabahan na ako sa pakikinig. Pero sabi naman ni Cornelia, four years old na siya at bantay sarado rin ng CCTV ang buong kabahayan, kaya feel safe siya. At alam niya na kung may mali siyang nagawa ay agad siyang tatawagan ng mommy niya.Kahit pa palagi siyang iniiwan ng mommy niya para sa trabaho, never niya ikinaila na anak siya ng nanay niya.“Summer Braganza.”I looked for her profile pero walang lumalabas. Maging si Cornelia, wala ring social media accounts. Masyado silang private. Kahit madaldal si Cornelia, ramdam ko na pili lang ang sinasabi niya. Ni hindi niya man lang binabanggit kung
She's Mine Chapter 9 Panic (Mia’s POV)
NABATO ako sa kinatatayuan. Ramdam ko na rin ang paglambot ng tuhod ko.“Tita?”Bigla akong natauhan nang tawagin ulit ako ni Cornelia. I need to gather myself!Dali-dali kong nilapitan si Rain—I mean, Summer Braganza—at itinaas ang kanyang damit. Pinalitan naman ang benda niya pero halatang basta-basta lang. Siya ba ang gumawa nito?Kapalpakan ko dahil hindi ko man lang binigay ang number ko sa kanya. Sana kahit papaano ay natulungan ko siya. She should at least have her wound check the next day!Fuvk it! There’s no use if she should do this and that now.Buti at tinawagan ako ni Cornelia. Ano na lang ang mangyayari sa kanya kung hindi niya anak ang batang ito?Pinalabas ko muna ng kwarto si Cornelia. I can’t let her see this blood in her mother’s body. Baka ma-trauma siya.Mabilis kong tinanggal ang benda niya at pinalitan. Agad din akong tumawag sa OMH para madala si Summer sa ospital. Nilalamig na siya, at ramdam ko na ang bahagyang panginginig at paninigas ng braso niya.God, ple
Pinakabagong kabanata
She's Mine Chapter 20 Wanted List (Mia’s POV)
ANG LAKAS ng loob kong magsabi ng “let’s end this,” pero ito na naman ako at nagpapakalango sa alak. Dito pa ako dumiretso sa bahay ni Nanette.Fuvk that Maxie!Kapag past, wala nang balikan! Kung gusto mong alalahanin, magbalik-tanaw lang. Walang alaalang nagre-relive sa future!Ano ba siya?Sino ba siya?She’s just a nobody who hurt Summer! She was a nobody who left Summer!“Miss Mia, tama na. May iba pa naman, bakit balik ka pa rin nang balik sa taong pinagtutulakan ka palayo?”“You don’t understand, Nanette. Mahal ko si Summer. This is not simple confusion. Thi
She's Mine Chapter 19 Rain (Summer’s POV)
IT SHOULD be Maxie. I should think of Maxie. She should be the one I am giving a second chance, hindi itong sariling kagustuhan ko. She sacrificed her dignity to make our dreams come true—the dream that was living in me. Marami siyang pinagdaanan para lang sa kapakanan ko. I couldn’t be anymore selfish than I already was.Ang tagal kong nagalit kay Maxie, only to realize na sumama siya sa iba, binenta ang sariling katawan para lang mabigyan ako ng bigger role sa industry. Kahit pa ang kapalit noon ay ang mga pagtatangka sa buhay ko ni Olga, hindi iyon sapat para maging kapalit sa mga naranasan na pang-aabuso ni Maxie sa kamay ng magkapatid na Harrold at Kent Anderson.“Summer, I need you.”I was planning to compose a song dahil wala si Mia at Cornelia, when I received
She's Mine Chapter 18 You’re Confused (Summer’s POV)
MIA DOESN’T belong in my world. Nang makausap ko si Nanette nang minsang dalhin ni Mia sa isang birthday party si Cornelia, nalinawan ako sa kung anong hinahanap at gusto ni Mia.She wants a family. She may see it in me and Cornelia, hindi pa rin iyon one-hundred percent na sa amin na siya—she wasn’t and she will never belong to us. Tulad ng sabi ni Nanette, Mia was in love with her co-worker and childhood friend named John Cruz. Ngayong taon lang din siya natauhan na may asawa’t anak na ang kinababaliwan niyang lalaki.She’s confused. I am not a male, and I can’t satisfy her deepest desires like a man can do, dahil alam ko sa sarili ko na babae talaga ang gusto ko, pero si Mia…“Tama na siguro ang two weeks na pagpapalamig ng ulo, Summer. Ayaw kong ipipil
She's Mine Chapter 17 Your Home (Mia’s POV)
I WASN’T given the chance to explain my side.Nang makauwi ako sa unit ko nang gabing iyon, halos dalawang linggo na ang nakararaan, saka ko lang napagtanto kung anong pakahulugan ni Summer sa mga binitawan niya. Alam niya ang tungkol sa pagkakagusto ko sa lalaki. I admitted that I just recently realized na hindi talaga ako attracted kay John. It was a sisterly love, a family love, and the feeling of belongingness.Kahit noong nagkita ulit kami ni John sa birthday ng anak niya, I didn’t feel anything aside from being happy that we are in good terms now.Madalas pa rin kaming magkita ni Cornelia. She always message me na sabay kaming pumasok.Yeah, walang nagbago sa amin ni Cornelia. Pero sa amin ng mommy niya, tila may malaking bundok sa pagita
She's Mine Chapter 16 Can’t Believe it (Mia’s POV)
“MISS MIA, hindi ka pumasok kahapon!”Hindi ko pinansin ang pagda-drama ni Nanette sa table niya. I am busy reminiscing about what happened yesterday. Hindi man inamin ni Summer, I’m sure that she’s into me. All I need to do is make her say it. After all, she responded to my kiss.Nag-date din kami. First time ko sumubok ng street foods. Kwek-kwek, fishballs, at coated hotdogs na sinasawsaw sa maanghang na sauce. Nasabi rin sa akin ni Summer na bata pa lang siya, ang nanay niya na lang ang nakagisnan niya. And when Cornelia was two years old, nanay niya ang nagbantay hanggang sa namaalam ito.I could imagine her alone in the corner with a baby beside her. And both of them were weeping for the loss. She didn’t have anyone.I to
She's Mine Chapter 15 I’ll Be The Man (Mia’s POV)
DUMAAN AKO sa isang flowershop bago umuwi. Close na nga sila nang pumunta ako dahil na-late ako ng uwi. Buti at nasa likod lang ng flowershop ang bahay ng may-ari. Pag-uwi ko, nagpalit pa ako ng damit. I will ask the mother and daughter for a dinner date tonight. Mukha namang hindi sila masyadong lumalabas, and this is my chance. Six-thirty pa lang naman ng gabi, I’m sure, hindi pa sila naghahapunan. Akma kong pipindutin ang doorbell nang sumigaw si Cornelia mula sa dulo ng hallway. “Tita Mia, we’re home!” Tumakbo siya palapit sa akin. “Careful, Honey,” natatarantang sabi ko. Agad ko siyang sinalo ng yakap gamit ang isang braso at tinago ang bulaklak sa likod ko. “Nag-dinner ka na? Tara sa loob,” yaya ni Summer. Hindi ako makatingin ng diretso kay Summer. Hindi ko napaghandaan ang speech, ang reaction, at pang-counter sa kung anong embarrassment ang mararanasan sa pangliligaw na gagawin ko. Gosh! “Tita, what’s that for?” tanong ni Cornelia. Nakayakap pa rin siya sa leeg ko a
She's Mine Chapter 14 Be Her Prince (Mia’s POV)
NAGISING na lang ako na isang umaga, gusto ko na talaga si Summer. Na hindi ko nakikita ang sarili kong wala siya sa tabi ko. Na nakikita ko ang sarili kong kumpleto kapag hawak ko na ang kamay nila ni Cornelia.Ang kailangan ko na lang gawin ay ligawan siya and prove that I'm not playing around. Pero paano ko gagawin iyon? Never ko naranasan ang maligawan!I sighed. I went to sites that offer advice about relationships, and all they tackle about were signs of falling in love, falling out of love, if they still love you, and red flags. Wala bang advise kung paano manligaw?The classic bouquet of fresh flowers may be the best as it symbolizes the love so pure, pero sa nakikita ko, hindi iyon papasa kay Summer. They don't have fresh ones in their unit. More on plastic flowers ang display nila.
She's Mine Chapter 13 Kiss of Gratitude (Mia’s POV)
INULAN NG tanong ang video ni Summer matapos ng halos limang minuto na pagkaka-upload sa official site ng RAS Entertainment. I followed the site para updated na rin ako kay Summer dahil wala siyang personal account, ayon kay Loida. Lahat ay hawak ng agency at sila ang nagpi-filter ng kung ano ang pwedeng i-post ni Summer.Summer messaged me awhile ago that she will post a video at mahigpit niyang sinabi na dapat ay abangan at panoorin ko agad.At ngayon nga, I wanted to praise her for being brave enough to take the courage and go against their rules. Pero hindi niya ba naisip ang magiging epekto nito sa bata?All her life, Cornelia was living in hiding. Naka-disguise sa pagpasok sa school, and then what? All of a sudden, all attention on her dahil anak siya ng isang Miss Rain?
She's Mine Chapter 12 No More Fake (Summer’s POV)
LOIDA TOLD me that the agency took the blame for my hospitalization. They said na ginawa nilang excuse ang pag-o-overworked sa akin at binigyan nila ako ng five months off work. Hindi nila sinabi na kagagawan ito ni Olga dahil baka mag-backfired. And if we are to call out to her agency, mamaya ay kami pa ang mapasama dahil bukod sa tama ko, walang witness at walang ibang ebidensya.Marami ang nakisimpatya sa akin, at marami ang nagalit sa agency, hanggang sa nakalimutan nila ang tungkol kay Cornelia.But I want the whole world to know that I am a mother now. And Mia’s idea keeps on popping in my head, kaya sinabi ko iyon kay Loida.Now that the sympathy was still on the hype, might as well add some fuel. I was never known to be a romantic person and never caught dating anyone in the industry, kahit
