Mesaiyah's Point of ViewAnd then the next day...And then the next day again..Araw-araw dumadalaw sa school namin si Kosuri para kay stranger. Hindi ko pa din nasasabi kay stranger ang pinapasabi niya. Hindi ko alam kung ayaw kung sabihin o sadyang walang pagkakataon para sabihin 'yun sa kanya.Naglalakad ako papunta sa office of the principal para dalhin ang file na pinabibigay ng adviser ko nang bigla kong nabanggaan si Dianne or should i say, sinadya niyang banggaan ako. Siya ang SC President ng school at ang exalted na estudyante dahil sa katalinuhan niya."Sorreh. Ha. Sorreh." she said in a maarte way. Feeling si Steffy Cheun na nasa My love from the star. Hindi bagay sa'yo!"O-okay lang." sagot ko habang pinupulot ang mga papel na nahulog. Hindi man lang niya ako matulungan, siya na nga ang nambangga."Mesaiyah. You're a loser as always." hindi ko nalang pinansin ang sinabi niya kundi dumiretso na sa office ng principal namin. Pagkatapos kong maibigay ang mga file, nakikita ko
Author's Point of ViewPagkatapos na kausapin ni Anhiro si Mesaiyah na makahulugan. Agad nitong tinawag si Razec para puntahan si Dianne na nanakit kay Mesaiyah para turuan ng leksyon na nararapat sa kanya. Nakita nila itong kasama ng iba pang student council officer na masayang nagkukwentuhan sa waiting shed ng school.Every end corner nito ay meron ding ibang estudyante na nagkukwentuhan at iba't-iba ang topic pero ang pinaguusapan ng mga student council ay si Mesaiyah lalo na si Dianne na tuwang-tuwa sa nangyari na hindi nito alam, nagkamali siya ng inaway na babae. Napayuko ang lahat na parang may prinsipe na darating ng makita nila si Anhiro."Kayong lahat ay inaalis ko sa pagiging officer niyo dito sa school." mahina ngunit madiin at naiintindihan naman nila ang kanyang sinabi. Gulat ang lahat sa sinabi ni Anhiro lalong-lalo na si Dianne at nagsimula ng magkwentuhan ang mga tao na nakakakita."Dianne. You..have no rights to hurt seyah dahil wala kang alam sa buhay niya." his eye
Mesaiyah's Point of ViewTuwing friday at sabado lang kami kumakanta ayon sa binigay na schedule sakin ni Seth. Kahit na sinabihan kong "walang kwenta" ang may-ari ng runaway house at kahit mausok at mainit ang loob nun, kailangan ko pa din ang trabaho na ito dahil dito ako kumukuha ng perang pambaon ko at iniipon ko din ang sinusweldo ko for a little reason.Si Denstah ang manager ng runaway house at sa kanya din ako kumukuha ng sweldo at sa pagkakaalam ko, may mas mataas pa sa kanya. Kumbaga, Vice President lang si denstah at meron pang President. Hindi ako nakasweldo ngayong sabado dahil wala ang manager namin. Nasa japan daw siDenstah kaya delay ang sweldo ko ngayon samantalang uuwi na sana ako nang mapansin ko si stranger na nasa counter na umiinom kasama si Kosuri. Tatalikod na sana ako sa kanila nang bigla akong tawagin ni Kosuri."Mesaiyah!" I faced them wearing my sweet innocent smile habang nakatingin si stranger sakin na nakakunot ang noo."Come here!" lumapit ako sa kanila
Mesaiyah's Point of ViewKinaumagahan maaga akong nagising. Ewan, siguro trip ko lang na gumising ng maaga. Sa kama pa rin ako humihiga at sa couch naman si stranger. Wala eh, dun daw ang gusto niya.Tumayo na ako at bago ako lumakad papunta sa bathroom, tumigil muna ako sa harap ni stranger at tinitigan muna siya. Bakit ko nga ba siya tinititigan. Ewan. Hindi ko alam.Naalala ko nung nanaginip siya, sabi niya mahal pa rin kita Kosuri pero kung mahal niya si Kosuri, bakit gusto niya itong kalimutan? Ang gulo naman niya.Lalakad na sana ako papunta sa bathroom nang bigla niya akong yakapin."Ano ba! Hindi ka man lang ba magpapaalam na yayakap ka?! Hah?! Waaaaah! Umalis ka nga! Parang kang tuko kung makakapit!!!" sigaw ko."Eh. Ah. Eh, kasi m-may..a-ano..ah..ano..ah.'"Ano? Bakit ka ba ganyan magsalita hah?!" naiiritang tanong ko."Eh kasi, MAY DAGAAAA!!!!""ANOOO???? AHHHHHHHH!!!!!!" dali-dali akong pumatong sa couch pati na din siya."Asan 'yung daga? Ituro mo sakin? Asan?""Ayun oh!"
Mesaiyah's Point of ViewTatayo na din sana ako para sundan siya nang makita kong papalapit sa kanya si Kosuri na ang mukha ay nagtataka. Nakita na naman niya kaming magkasama."M-magkasama na naman kayo?" Nakakunot ang noo niya na tanong pero hindi ako makatingin ng diretso sa kanya."Ahmm. Eh. Nakita ko kasi siyang nakaupo mag-isa sa bench kaya nilapitan ko. Papaalis na din naman ako eh.""Ikaw? Anhiro?""Hindi siya aalis. Ahm. Sige, maiwan ko muna kayong dalawa." singit ko at nagsimula ng lumakad papalayo sa kanila..Sana naman makapag-usap sila ng masinsinan pero kung sa bagay, may point si stranger sa sinabi niya kanina. Bakit nga ba gusto kong bigyan niya ng chance si Kosuri samantalang ang chance na 'yun hindi niya maibigay sakin. Pero humihingi sakin si Kosuri ng tulong, hindi ko pwedeng tanggihan ang humihingi ng tulong. Siguro naman sapat na ang naitulong ko sa kanya ngayon.Nagpunta nalang ako sa runaway house, nagbabakasakaling andun na ang manager namin at makasweldo na a
Mesaiyah's Point of ViewNakapost na sa bulletin board ang long list name of student na nakakuha ng kanya-kanya nilang grades at naka arrange ang mga ito from highest to lowest. Pang lima ako sa mga ito at ang na exalted pa rin na top one ay no other than dianne. Of course, losing me is a dream of her at ang pinapangarap niyang matalo ako ay natupad na and guess what? Ang pinagtataka ko lang, top four si stranger sa listahan na ito. Waaah! I can't believe talaga na top four siya.Transfer lang siya pero top four agad? Samantalang natutulog lang naman yun sa klase ah! Umalis na ako sa nagkukumpulan na mga estudyante na tumitingin din ng pangalan nila. Tanggap ko ang pagiging top five ko. Ideserve that position but I can't accept the fact na top four si stranger. And speaking of stranger, masasalubong ko siya ngayon. Tumigil ako sandali at tiningnan siya from head to toe."Ano?" he asked in sarcastic way while his arms are crossed over his broad chest."Wala." cold ko na sagot at nilagp
Mesaiyah's Point of ViewNow Singing: Change by Taylor SwiftAnd it's a sad pictureThe final blow hits youSomebody else gets what you wantedIt can't endYou know it's all the sameAnother time and placeRepeating history and you're getting sick of itBut i believe in whatever you doAnd i'll do anything to see it throughBecause these things will changeWe can feel it nowHabang kumakanta ako sa mini stage ng runaway house nakita ko si Anthea na nasa counter habang pumapalakpak sakin wearing her ripped faded blue jeans with grey shirt and red high heels. I just gave her my sweet innocent smile.These walls that they put upTo hold us back will fall downIt's a revolutionThe time will comeFor us to finally winAnd we'll sing hallelujahwe'll sing hallelujah ohSo we've been out numberedRaided and out corneredIt's hard to fightWhen the fight ain't fair..Nang matapos na akong kumanta. Nagdiretso ako kay Anthea na agad akong sinalubong ng kanyang yakap."How are you?" she asked r
Prince Anhiro Point of ViewNagising ako dahil sa sakit ng katawan na aking nararamdaman. Matagal na akong natutulog sa retarded jerk sht na couch na 'yan. Kung wala lang sanang couch dito sa loob ng kwarto ko e di sana magkatabi kaming natutulog sa kama.Aish! Diretso akong pumasok sa bathroom habang hinihimas ang likod ko na masakit at nagulat nalang ako ng nasa loob pala si seyah."Pasaan ka?" tanong ko habang lumalapit papunta sa sink kung saan andun din siya at nagtataka lang ako kung bakit nakaayos siya. Mukhang may lakad ata ang babae na'to ah!"Wala ka nang pakialam." sagot niya at umalis na ng wala man lang paalam sakin. Agad akong sumunod sa kanya papuntang labas."Hindi ka magpapaalam sakin?""Hindi na kailangan. Ang mga tulad mong manggagamit ay hindi na kailangang pagpaalaman pa." Ano bang nakain nito at masungit ngayon? Baka meron lang siyang dalaw ngayon kaya masungit."Makikipagdate ka kaya ka nakabihis ng maayos?""OO!! MAKIKIPAGDATE AKO KAYA WAG MO AKONG PAKIALAMAN!!