Mag-log inShare
Chapter 4 Last time together
Huling Na-update:
2022-06-07 17:14:17Mesaiyah Point of View
On Friday morning, pupunta na sana ako sa school nang makita ko si ate Terra sa may bintana na para bang malalim ang iniisip. Lumapit ako kay ate at niyakap siya.
"Ate, kung ano man ang iniisip mo. Don't worry, everything will be alright." I said running my hand through her hair.
"Sana nga saiyah. Sana."
"I love you ate." sabi ko
"I love you too. Sorry mesaiyah ha. Sorry.""Ate terra said and her tears fell down.
"Ate bakit? Bakit ka nagsosorry?" I asked.
Pinunasan niya ang kanyang luha at hinawakan ang kamay ko.
"Ano man ang mangyari satin, lalong-lalo na sayo. Maging handa ka ha? Sige. Pumasok kana baka malate ka pa."
"Okay ka lang ba, ate?" tanong ko.
"Oo. Okay lang ako. Pumasok kana." parang hindi naman siya okay. Ano kayang problema niya?
"Talaga?Okay ka lang?" paninigurado ko.
"Oo nga. Okay lang ako."
"Sige. Sabi mo yan hah. Bye ate Terra"" and i kiss her on cheeks.
"Bye. Ingat ka." sagot ni ate.
Nakarating na ako sa school at agad kong nakita si bestfriend. Kumaway ako sa kanya at tumakbo papalapit sa kanya.
"Tara, cutting class tayo." bigla akong napaubo sa sinabi niya.
"Wait? Tama ba ang narinig ko? Did you say cutting class tayo?" and he nod his head and smile at me.
"ha-ha-ha. Baliw!" sagot ko.
"Bakit?" tanong niya.
"Papagalitan tayo ng teachers natin."
"Ngayon lang naman eh. Ang hirap din kaya magpakatalino, ipahinga muna natin utak natin." Sagot niya.
Ahh. Nakalimutan kong sabihin siya ang rank one sa aming klase tapos rank two naman over all fourth year. Oh diba? Ang talino niya. Parehas pala kami. Araw-araw busy ang utak namin kakaisip kaya yun. Hahaha pumayag na din ako magcutting class, ngayon lang naman eh.
"Saan mo gustong pumunta?" tanong niya.
"Sa park nalang tayo." at nagtatakbo kami papunta sa park at dahil baka may makakita pa samin na teachers.
"Malamang maraming teachers ang naghahanap sa atin." sabi ko habang nagpapahinga sa wooden bench habang naghahabol ng hininga.
"Hayaan mo sila. Matalino na tayo, i-enjoy naman natin ang buhay puro nalang tayo aral ng aral." sagot niya.
Kung sa bagay may point siya dun. Andito na kami sa park at una kaming sumakay sa swing at pagkatapos sa swing, nagpunta naman kami sa water fountain at dun kami naghabulan, nagsigawan at nagbasaan. Dami ngang tumitingin na tao samin na namamasyal din sa park pero hindi nalang namin sila pinansin.
"Bili tayo ng ice cream." sabi ko sabay turo dun sa manong na nagtitinda ng ice cream. Tumingin lang siya sakin at lumapit siya dun sa nagtitinda.
"Oh! Chocolate yan." Binigay niya sakin yung ice cream na binili nya. Nakaupo kami sa gilid ng water fountain at doon kumain.
"Saiyah!" tumingin ako sa kanya at...
"Psh!Madaya ka." nilagyan niya ako ng ice cream sa pisngi at lalagyan ko din sana siya kaso nakatakbo siya agad.
"Bleeeh!!"
Hinabol ko siya. Habol. Habol. Habol. Nagpaikot-ikot lang kami sa fountain at nang maabutan ko siya, nilagyan ko ng ice cream ang kanyang pisngi.
"HAHAHAHAHAHAHAHA!! QUITS NA TAYO!"sabi ko.
"Nagpahuli lang talaga ako para makabawi ka.Aalam ko namang hindi mo ako maaabutan. Hahaha." sabi niya.
"Yabang mo! kahit naman hindi ka tumigil maaabutan pa rin kita!" sabi ko sabay pisi sa pisngi niya. Pinisi niya din ang pisngi ko at ayun. Nagpisian nalang kami ng pisngi. Napatigil naman siya bigla.
"Bakit?" tanong ko.
"Tara dun tayo." at hinila niya ako papunta sa mga bisekleta na para lang sa magcouple.
"Ehemm. Hindi naman tayo couple. Bakit tayo sasakay diyan?" tanong ko pero kinikilig ako inside.
"Ahh. Oo nga no? Di bale nalang pero pwede naman yun diba? Bestfriend naman tayo diba? P-parang magcouple na din yun."sabi niya 'yan. OH MY! OH MY! Did i mention to you na hindi lang bestfriend ang turing ko sa kanya? Sht. Kinikilig ako. Jusko.
Napailing nalang ako at sumakay na din kami sa couple bicycle. Nasa likod niya ako habang siya naman ang nagpepedal nung bike. I took a deep breath. Ito na ang pinakamagandang araw sa mga panahon na lumipas. I love my bestfriend, really. The reason why I treat him more than bestfriend?
Here's the answer. He's cute, understanding, kind, thoughtful, loyal, humble, trustworthy, he makes me laugh all the time, makulit siya, lahat ng gusto ko sa lalaki nasa kanya na and last but not the least priority niyang unahin ang kapwa niya bago ang kanyang sarili, ang kabutihang loob ang pinakagusto kong ugali sa kanya. Habang naglilibot kami sa park na nakasandal ang ulo ko sa kanyang likod na nakahawak sa kanyang tiyan. Siya naman ay nagpepedal habang kumakanta. I feel like I was in the movie. Haaays. Such a good feeling.
Now Singing: Bestfriend by Jason Chen
Do you remember when I said I'd always be there?
Ever since we were ten, baby
When we were out on the playground playing pretend
Didn't know it back then
Now I realize you were the only one
It's never too late to show it
Grow old together
Have feelings we had before
Back when we were so innocent
I pray for all your love
Girl, our love is so unreal
I just wanna reach and touch you, squeeze you
Somebody pinch me (I must be dreamin')
This is something like a movie
And I don't know how it ends girl
But I fell in love with my Best Friend
Kung pwede lang ganito kami araw-araw. Kung pwede lang tumigil ang oras para samin at maging ganito nalang kami. Kung pwede lang sana.
Noong sabado naman na umaga, nagkita kami ni Angelo sa favorite place namin.The sweet heavy smell of the sorroundings made us lay on the grass under the trees.
"Andito na naman tayo." sabi ko na nakatingin lang sa langit. He chuckled.
"Hanggat nabubuhay tayo dito lang kita pupunta." sagot niya.
"Alam mo saiyah, kapag nagka-asawa ako. Dito ako magtatayo ng bahay kasama ang magiging pamilya namin." dagdag niya. Tumingin ako saglit sa kanya.
"Ako din. Gusto ko kapag nagka-asawa ako, dito ako magtatayo ng bahay."
"Parehas pala tayo ng pangarap." sabi niya. Tumawa lang ako at ibinaling ang tingin sa ulap.
"Mahal kita Saiyah." napatingin ako bigla sa kanya. Hah? A-ano daw?
"Ah?Ehh. Hah?" Ano ba yan. Nauutal ako sa pagsasalita. Ang bilis ng tibok ng puso ko. Oh God, eto na yata ang hinihintay kong confession.
"M-mahal k-kita. Diba dapat ang magbestfriend nagmamahalan, diba?" tumingin siya sakin.
"Oo nga. Hehehe. Tama nagmamahalan ang magbestfriend. M-mahal din kita Angelo." nakakainis parang first time ang lahat ng nangyayari na'to. Oh my? Bakit ba sa dinami-dami ng tao diyan, sa bestfriend ko pa ako nainlove. Jusko. Dito na din kami kumain. Nagdala na rin siya ng mga pagkain at nagpipicnic lang ulit kami. At pagkatapos naming kumain, nagpahinga lang kami sandali at napagdesisyonang umuwi na.
Hapon na din kami nakapunta sa bayan dahil medyo bundok din ang favorite place namin kaya kung lalakarin ay malayo.
"Babye! Kita nalang tayo sa Lunes." I wave my hand at him. Nasa harap na kami ng gate ng bahay niya, madadaanan lang kasi ito kapag uuwi ako sa bahay namin.Tatalikod na sana ako kaso bigla ko siyang tawagin.
"Wait!" napaharap naman siya sakin.
"Uhm. Wala. Wala pala." may sasabihin ako e nakakalimutan ko lang kapag humaharap siya.Tumalikod na ako at lalakad na sana ako ng biglang tawagin ko ulit siya.
"Wait!" nagtatakbo siya papunta sakin.
"Bakit?" tanong niya. Naalala ko na yung sasabihin ko sa kanya e kaya lang pagkaharap niya nakalimutan ko na naman.
"Uhm. Nevermind." yun nalang nasagot ko. Ano ba 'tong nararamdaman ko, parang ayokong umuwi, parang ayokong lumayo sa kanya, parang gusto kong kasama lang siya pero hindi ko maipaliwanag basta ayokong paalisin siya sa tabi ko.
"Are you okay?"he asked.
"I think so." sagot ko. Ang bilis ng tibok ng puso ko at pinagpapawisn ang aking kamay, feeling ko may isang bagay na darating sakin na hindi ko kakayanin.
"Hatid na kita sa bahay niyo?" he offered.
"No thanks. Sige, uwi na ako." tumalikod na ako sa kanya.
"Ingat ka." dinig ko na sabi niya, ramdam ko ang pagtalikod niya sakin at dinig ko din ang pagbukas niya ng kanilang gate at pagpasok sa kanyang bahay at ng maramdaman kong andun na siya sa loob humarap ulit ako.
"MAHAL KITA. MAHAL KITA. MAHAL KITA. MAHAL KITA HIGIT PA SA ATING PAGKAKAIBIGAN." mahinang sabi ko. Ngayon nasabi ko na ang dapat kanina ko pang sinabi nung nasa harap ko pa siya. Sana narinig niya yun.Tumalikod na ulit ako at nagsimula ng maglakad papunta sa aming bahay.
Napatigil ako bigla sa paglalakad ng mapansin ko ang dalawang itim na kotse at tatlong itim na motor. Mga bagong labas na kotse at motor eto ah. Mayaman siguro ang may-ari niyan. Pero teka? Bakit nasa labas ng aming bahay? Wag niyong sabihin samin na yan. Nanalo kaya si mama sa casino? Sa lotto? Hahahaha.Taas ng pangarap mo saiyah. Kelan ka pa kaya magkakaroon ng ganyan. Huminga ako ng malalim.Teka? Napansin ko lang bakit puro itim? Hindi kaya may patay? E bakit nga nasa tapat ng bahay namin? Ayy, ewan. Makapasok na nga lang ng malaman ko kung bakit nandiyan ang mga 'yan. I walk toward our house and when I open the faded brown door they all stare at me.
"Andito na ang ating mahal na prinsesa."
O_____________O?
Hindi ko sila kilalang lahat kaya yan nalang naging expression ko.
//////////
Kaugnay na kabanata
She Married the Stranger Book 1 Chapter 5 Her Sacrifices
Mesaiyah's Point of ViewLumakad na ako papasok ng aming bahay at pagkabukas ko ng pinto, lahat sila nakatingin sakin.S-sino sila?Umagaw sakin ng pansin ang isang babae na naka black dress kasama ang isang lalaki na sa tingin ko ay nasa kalagitnaang edad na at nakasuot din siya ng itim. Mag-asawa siguro sila atsaka siguro sila din ang may-ari nung mga sasakyan sa labas. Pananamit palang nila, mayaman na."Andito na ang ating mahal na prinsesa." hah?Mahal na prinsesa?Tiningnan ko ang apat na lalaki na nakasuot din ng black subalit ang isa ay nakabonnet. Teka? Parang familiar sila sakin. Sila ba yung mga lalaki na humarang samin ng bestfriend ko sa daan nung isang araw? At ano pati ang sinasabi nung isang lalaki na mahal na prinsesa daw? Tiningnan ko sila na parang nagtatanong."Mr. and Mrs. Shatsune, this is my daughter Mesaiyah, the wife of prince Anhiro."O__________OA-anong s-sabi ni papa? Wife? Hindi ba ako namamali ng dinig? Speechless ako. Hindi ko alam ang aking sasabihin."H
Huling Na-update : 2022-06-07She Married the Stranger Book 1 Chapter 6 Her bestfriend's letter
Mesaiyah's Point of ViewSi lolang Maru ang katulong nila ang nagbukas ng pinto. Siguro 3-4 years na din siyang katulong dito."Ikaw pala Mesaiyah!" sabi ni lolang maru habang binubuksan ang gate."Magandang gabi po. Si Mark Angelo po?"tanong ko."Ahh. S-si Mark Angelo ba kamo?Ano kasi." sagot niya na hindi masabi ng diretso ang kanyang sasabihin."Mesaiyah. Ano kasi eh. Wag kang magagalit ha? Pinapasabi ni sir Angelo, wag ko daw sasabihin sayo kung asan siya." Napakunot ang aking noo."Ha? Bakit? Asan nga po ba siya? San siya nagpunta?" tanong ko subalit hindi siya makatingin sakin ng diretso."Sorry. Mesaiyah pero hindi ko masasabi sayo kung asan si sir, pasensya na." Isasarado na sana ni lola Maru ang pinto subalit pinigilan ko ito."Lola please. Asan siya ngayon? Kailangan ko po siya. Kailangan na kailangan ko siya ngayon." sabi ko at nagsisimula na namang tumulo ang aking luha."P-pero, hindi pwede eh.""Lola..sabihin mo na please?" pagmamakaawa ko sa kanya."Sige na nga. Hindi ki
Huling Na-update : 2022-06-07She Married the Stranger Book 1 Chapter 7 The Shatsune Family
Terra's Point of ViewAt nang makauwi na si Mesaiyah sa aming bahay ipinaliwanag ni papa ang lahat ng mga nangyari sa mga araw na wala siya. Nagmakaawa ang aking kapatid, hinawakan niya ang tuhod ni papa para mabago ang kanyang isip subalit wala lang itong kibo kundi itinuloy ang pagbenta niya kay Saiyah sa mga gustong bumili sa kanya. Iyak ng iyak ang aking kapatid noon subalit wala pa ring kibo ang aking ama.Patuloy na sumasagi sa isip ko kung paano sila ngumiti nang mabigyan sila ng pera habang ang aking kapatid naman ay labis na nagmamakaawa sa kanila. At nang malaman na niya ang buong katotohanan na siya ay ampon lang. Humingi ako ng sorry subalit hindi niya ito tinanggap. I told her that I will explain everything but she's pushing me away. Hindi nalang ako nakipagmatigasan sa kanya dahil alam ko namang may mali din ako kaya hinayaan ko muna siya para makapagisip-isip.Umuwi siya sa bahay kagabi ng basang-basa at patuloy pa rin sa pag-iyak. Sabi niya umalis na ang kanyang bestfri
Huling Na-update : 2022-06-07She Married the Stranger Book 1 Chapter 8 A Day With Them
On wednesday morning, after eating my breakfast. I went to the backyard of their house para maglibot-libot lang dahil nakakainip. Ilang days na din akong hindi nakakapasok sa school namin, hindi ko alam kung itutuloy ko pa ang pag-aaral ko, bahala na. Wala akong pangtustos sa sarili ko. Nakaupo ako sa bench na parang minsan lang may umuupo ditto, pinaglipasan na ng mga araw at puro dahon na nalalaglag ang paligid ng bahay nila, kung titingnan mo parang haunted house ang bahay nila dahil full painted black ang labas pero kapag pumasok kana sa loob ay nakakaiba.Minumuni-muni ko ang mga araw na pagtatahan ko sa bahay na ito. Napakahirap makisama sa mga tao dito pero pinipilit ko pa rin ang sarili ko na kilalanin sila para na din sa akin at para masanay na ako sa bagong environment na dapat kong matutuhan lalong-lalo na sa stranger husband ko.Sa unang apat na araw ko dito, maganda naman ang pakikitungo nila sakin lalo na kay Mr. and Mrs. Shatsune at sa anak nila na babae na si Anthea. H
Huling Na-update : 2022-06-07She Married the Stranger Book 1 Chapter 9 One Thing I Can Do
Mesaiyah Point of ViewPumunta nalang ako sa kwarto ko, I mean kwarto ng stranger husband ko. I picked all my stuff and put this in my cute closet. Napansin ko yung nakadisplay niyang malaking picture. Psh! Hindi ka naman gwapo. I glare at his picture and talked."YOU!! MY HUSB...NO, NO...STRANGER GUY!! I REALLY REALLY HATE YOU!!""Kung hindi dahil sayo hindi mawawala ang bestfriend ko!! Stranger guy who you wish you never met!" Nararamdaman ko na naman ang pagbuo ng luha ko sa aking mga mata. Haays."Oh? Bakit mo tinitingnan ang picture ko? Gwapo ba?"O.......O Narinig niya kaya yung sinabi ko? Bumalik na ako sa pag aayos ng aking mga gamit."Mas gwapo pa din ang bestfriend ko kesa sayo at isa pa,hindi na pala usong kumatok ngayon?" Kung sa bagay, anytime naman kung gugustuhin niyang pumasok, makakapasok siya kasi sa kanyang kwarto ito"Pero bakit ka nga nakatingin sa picture ko?" Hindi din siya makulit eh no? Nakahiga siya sa kama habang pinapanood ako sa aking ginagawa. Nakatitig pa
Huling Na-update : 2022-06-07She Married the Stranger Book 1 Chapter 10 Sorry
Mesaiyah Point of ViewNang umalis na si ate terra sa bahay na'to. Dumiretso ako sa kwarto ng asawa ko. Mahirap mang tanggapin pero kahit pagbalik-baliktarin ang mundo, bilog pa rin ito at asawa ko siya. Asawa ko siya.Binuksan ko ang malaki niyang bintana na nababalutan ng itim na kurtina.FLASHBACKPumasok sa kwarto ni ate ang estranghero kong asawa at pilit akong pinapatulog sa tabi niya pero ayoko kaya hinigit niya ang aking braso at hinawakan ng sobrang higpit na halos maputol na."A-ARAY! NASASAKTAN AKO! A-ARAY! ATEE!" Sigaw ko na halos mangiyak ngiyak."ILANG BESES KO BANG DAPAT SABIHIN SAYO NA SA KWARTO KO IKAW MATULOG!""Anhiro bitawan mo siya. Nasasaktan ang kapatid ko sa ginagawa mo!" Pagpigil ni ate."WALA KANG PAKIALAM!" Sigaw niya kay ate"AYOKO NGANG SUMAMA SAYO!!" I yelled at lumapat sa pisngi ko ang kanyang kamay. Nanglaban ako sa kanya subalit sinaktan at sinipa niya lang ako pabalik ng kanyang kwarto. Nang nasa kwarto na niya kami agad niyang nilock ang pinto at pina
Huling Na-update : 2022-06-07She Married the Stranger Book 1 Chapter 11 Bitter Ends in Better
Mesaiyah Point of View"A stranger will not do some things like that if he doesn't love you. It means binili ka ng kapatid ko sa mga magulang mo dahil.." before she continue what she was saying I cut her off."You should say, fake parents." I corrected."Uh, I'm sorry.""It's okay.""My brother bought you to your FAKE PARENTS because he do loves you and cares for you."Si Anthea Shatsune ang kausap ko ngayon sa isang italian restaurant pero Filipino ang nagmamay ari, style italian lang. Si Anthea ang nakatatandang kapatid ni stranger husband at kita niyo naman na sa tuwing kausap ko siya, nosebleed ako.Background music: Quit playing game by Backstreet BoysEven in my heartI see you're not being true to meDeep within my soul I feelNothing's like it used to beSometimes I wish I couldTurn back time impossible as it may seemBut I wish I could so bad, babyQuit playin' games with my heartBinili niya ako kasi mahal? Mahal niya ako?Not valid reason.Dahil mahal niya ako kaya binili n
Huling Na-update : 2022-06-07She Married the Stranger Book 1 Chapter 12 Just Stay
Mesaiyah Point of ViewNakahiga ako sa aking kama, I mean kama ng stranger husband ko, wala pa rin siya hanggang ngayon. Hindi ko naman siya hinahanap o kaya namimiss in fact masaya pa nga ako kasi wala siya. Humanap ako ng dvd sa kwarto niya kasi may dvd player siya at speaker dito, buti nga hindi ito nabasag last week na inaway niya ako nung nagbasag siya ng mga gamit niya. May nakita na akong cd at sinalang ko na ito.Now Playing: Antukin by Rico BlancoIniwan kana ng eroplanoOk lang baby wag kang magbagoDito kana lang humimbingsa aking piling antukinKukupkupin na lang kitaSorry wala ka nang magagawaMahalin mo nalang ako ng sobra-sobraPara patas naman tayo diba?Pinikit ko ang aking mata at fineel yung kanta na naririnig ko. Music makes me feel good and makes my mind relax. Sometimes kung may problema akong walang mapagsabihan at halos sumabog na ito sa aking utak, nakikinig lang ako ng kanta at nalilimutan ko na ang mga problema ko. Minsan kasi, mismong kanta na ang nagdide
Huling Na-update : 2022-06-07
Pinakabagong kabanata
She Married the Stranger Book 1 Author's Note
Thank you sa lahat ng nagbasa at magbabasa palang. Here is your guide to my book para di kayo malito.She Married the Stranger Book 1The Last Day of Summer Book 2Saving my Last Goodbye Book 3Destiny's Choice Book 4Thank you, thank you, thank you. Wag niyo po kakalimutang mag comment at makipag interact sa akin. Sana nagustuhan niyo ang makulit at nakakainis na story ni Mesaiyah at Anhiro.This is just the beginning. I have more to offer to you and I need you to be with me 'til the end of my journey. and also I have an account in wattpad "yoursjulieann" din ang pen name. You could follow me there if you have wattpad because that's where I started building my writing journey and now, I'm sharing it with other platform because I hope someday, I won't regret pursuing this passion.Youtube Channel: yoursjulieannInstagram: yoursjulieannFacebook: Julie Ann LingaI love you. ❤
She Married the Stranger Book 1 Special Chapter 4
Mesaiyah's Point Of ViewIminulat ko ang aking mga mata. Gumuhit sa aking labi ang ngiti. Kanina parang naging manhid ako dahil hindi ako makapaniwala sa nangyari pero nararamdaman ko na ngayon ang kamay niyang nakayakap sa tiyan ko. Humarap ako sa kanya at pinagmasdan ang natutulog niyang mukha. Hindi ako makapaniwala sa nangyari. Parang kahapon lang.Nakikita ko ang eiffel tower. Ang bintana ay natatabunan ng hamog na dulot ng malamig na paligid. Hinigpitan niya ang pagkakayakap sakin. Naku! Gising ang lalaki na ito."Nagugutom na ako. Gumising kana." Sabi ko. Minulat niya ang kanyang mata. Ngumiti siya sakin."I love you. Forever and always." He said."I love you. Forever and always." I repeat and he kissed my forehead.Pagkatapos naming kumain. Napagdesisyunan naming libutin ang buong Paris. Isinuot niya sa akin ang makapal na leather jacket na kinuha niya sa cabinet. Sa tuwing pinagmamasdan ko siya, bumabalik lahat ng ala-ala ko. Nung araw na una kaming nagkakilala at nagkita. Nu
She Married the Stranger Book 1 Special Chapter 3
Maysel Point of ViewNakaupo ako ngayon sa damuhan sa ilalim ng mangga. May nakasapak sa tenga ko na earphone. Nakikinig ng kanta at napamulat ang pikit ko na mata nang may tumabi sakin. Si Razec yun, sino pa ba? Humarap ako sa kanya at kumanta."So, it's gonna be forever? Or it's gonna go down in flames. You can tell me when it's over...nah..nah..nah..nah..cause we're young and we're reckless. We'll take this way too far. It'll leave you breathless or with a nasty scar. Got a long list of ex-lovers. They'll tell you I'm insane. But I've got a blank space baby. And I'll write your name." Kanta ko at inuntog ko ang noo ko sa noo niya pero pinisi niya lang ang ilong ko."Ano naman 'yang kinakanta mo?" Tanong niya."Blank space ni Taylor Swift. Nakaka LSS kasi." Sagot ko at ibinigay sa kanya ang isang pares ng earphone. Parehas na kaming nakikinig ng blank space. Umusog ako ng konti sa tabi niya at isinandal ko ang ulo ko sa balikat niya. Parehas naman kaming nakatingin sa ulap.Nasa loo
She Married the Stranger Book 1 Special Chapter 2
Kerk Point of ViewAndami ng nangyari. Sobrang dami na ng nangyari. Kamusta naman tayo? Eto, napag-iiwanan.Si Prince at Mesaiyah kasal na. Si Anthea at Denstah kasal na din at ang Promises are meant to be broken ni Maysel at Razec ay napatunayan nga nila. Tayo? Meron pa bang tayo? O nag-iisa nalang talaga ako.Hawak ko ang kamay ni Terra na araw-araw kong ginagawa. Hinalikan ko ang palad niya at pinainit ito sa aking pisngi. Sa tuwing tinititigan ko ang kanyang mukha, naiimagine ko ang anak namin. Sayang lang talaga dahil nawala, lecheng buhay eh eh. Bakit kasi nawala pa?Tumayo ako mula sa pagkakaupo sa upuan na katabi ng kama ni terra. Kinuha ko ang aking jacket at isinuot ang bonette at bago ako lumabas ng room ay hinalikan ko muna siya sa noo."Aalis lang ako sandali Terra. Iiwan na muna kita dito. Lalabas lang ako saglit at gusto ko pagbalik ko, mulat na ang mapupungay at chinita mong mata. Mahal na mahal kita Terra." Sabi ko at tuluyan ng lumabas ng kwarto. Habang naglalakad pa
She Married the Stranger Book 1 Special Chapter 1
"Prince si mesaiyah." wika ni Kerk mula sa kabilang linya."Ano?""Kagagaling niya lang dito sa hospital.""A-ano? Totoo ba yang sinasabi mo?""Oo Prince." Sagot ni Kerk. Napabuntong hininga ng malalim si Anhiro. Sinabi na nga ba babalik siya. Wika niya sa kanyang sarili sabay ngumiti."Babalik ako sa Pilipinas." Sagot ni Anhiro at ibinaba na ang cellphone pero lalabas na sana siya sa kanilang bahay nang hampasin siya ng kanyang lolo sa magkabilang tuhod. Bumagsak siya sa sahig dahil sa sakit."Wag na wag ka ng aalis hangga't wala akong sinasabi." Galit na sabi ng kanyang lolo. Tinawag ng matanda ang iba pa niyang tauhan."Gawin niyo ang sinabi ko.""Hai!" Sagot ng mga tauhan. Binuhat nila si Anhiro at dinala sa isang kwarto na tambakan ng mga gamit. Nakalumpasay ito sa sahig at iniinda ang sakit ng kanyang tuhod habang masamang nakatingin sa mga tauhan na nasa harap niya.Walang magawa ang mga tauhan, kung hindi nila susundin ang utos ng boss nila ay sila ang mamamatay. Yumuko muna a
She Married the Stranger Book 1 Epilogue
2 years later ***There is no permanent thing in this world, the only permanent thing we can have from being alive to death is LOVE. When we die, we leave our memories and promises on earth but the love will always remain in our heart.Everything has changed after the lost of Mesaiyah's memories. But she can put them back together, she can put her memories into the right place because her love for Anhiro is still alive in her heart and mind.Magtatapos kaya ang storya niya sa and they lived happily ever after katulad ng sa fairytale? O katulad lang ng sa movie ang magiging end nito? Walang happily ever after, walang forever pero merong true love.True love ang sagot sa mga taong hindi naniniwala sa forever and happily ever after dahil ang true love, magkalayo man kayo, marami mang tutol sa pagmamahalan niyo, marami mang ayaw sa inyo, pagtatagpuin at magtatapos ang storya na kasama mo ang iyong true love. Makakatuluyan kaya ng prinsesa ang true love niya para masabing and they lived ha
She Married the Stranger Book 1 Chapter 92 Ease the Pain
"I'm here to save you." He said. Lumapit siya kay Mesaiyah at umupo sa tabi ng kaibigan na umiiyak. Isinandal niya ang kanyang ulo sa kama habang ang kamay ay nakapatong sa kanyang tuhod."Let me be the one to ease your pain. Kahit ngayon lang bilang kaibigan mo, bilang bestfriend mo." Sabi niya at niyakap niya ng mahigpit si Mesaiyah, nakasandal ang ulo ng babae sa dibdib ng lalaking kaibigan habang nababasa ng kanyang luha ang damit nito. Patuloy ang pagluha niya, mahigpit siyang nakahawak sa braso ni Angelo habang mahinang tinatapik-tapik nito ang likod ni Mesaiyah. Nang mahimasmasan na siya sa pag-iyak , nagpasalamat ito sa kaibigan."Thank you." Sabi niya."Responsibilidad ko bilang kaibigan mo na icomfort ka. Wag ka ng magpasalamat. Ngayon nalang ulit ako babawi sayo. Ang dami kong pagkukulang sa'yo bilang kaibigan." Ngumiti lang ng pilit sa kanya si Mesaiyah. Pinunasan ni Angelo ng magkabila niyang kamay ang luha ng kanyang kaibigan.**Huminga muna siya ng malalim habang nakap
She Married the Stranger Book 1 Chapter 91 She is your sister
Nakajacket siya, nakabonnet na kulay itim, may bag sa likod at makikita mo pa rin sa kanyang dibdib ang kwintas na hindi buo ang heart. Hinihintay na ni Anthea, Denstah at Razec si Anhiro sa labas ng bahay pero hindi pa rin ito lumalabas ng kwarto. Nasa harap siya ng bintana, tinititigan ang mga puno at ang mga ibon na lumilipad. Napasinghap siya ng malalim, tinikom ang kamao at sinuntok ang pader, may tumulong dugo sa kanyang kamay. Hindi niya maalis sa isip ang mga ala-ala ni Mesaiyah. Kung paano nagconfess sa kanya si Mesaiyah ng tunay niyang nararamdaman, kung paano niya yakapin ng mahigpit si Mesaiyah, kung paano sila naglalakad sa ilalim ng buwan, kung paano niya halikan ito para pakalmahin, kung paano sila naghaharutan sa isa't-isa.Ayaw niyang umalis pero kung ang pag-alis niya ang tanging paraan para maprotektahan si Mesaiyah ay gagawin niya kahit masakit. Lumabas na siya sa kwarto, nakatungo at nasa magkabilang bulsa ang kamay kahit na may dugo ito."Okay ka lang?" Tanong ni
She Married the Stranger Book 1 Chapter 90 You Should Kill Her
Nililibot niya ang mansyon ng kanyang ina, nakawheel chair siya at ang nagtutulak ay ang katulong. Namumukhaan niya ang babaeng nagtutulak sa kanya, siya ang school nurse ng eskwelahan na pinapasukan niya nung highschool siya. Nagtataka nga siya kung bakit naging katulong ang nurse dito pero mas pinili niyang wag nalang magtanong dito."Pakitigil po." Tumigil sa pagtutulak ang katulong. Suminghap siya ng hangin habang nakapikit ang mga mata. Mataas ang tirik ng araw at parang gusto niyang magpuntang park ngayon."Pwede ba tayong pumunta sa park?" Tanong niya sa katulong."Hindi po pwede. Bilin ni madam wag kang dalhin sa malayo." Napasimangot si Mesaiyah sa sagot ng katulong."Malayo ba ang park dito? Ilang oras ba bago makapunta dun?""Bawal po talaga kayong lumabas ng bahay. Maraming naghahanap sa'yo sa labas, nanganganib ang buhay mo." Paliwanag ng katulong."Sige na po. Please. Sandali lang naman tayo dun eh. Gusto ko lang panoorin ang mga batang naglalaro. Ako na po ang bahala ka
![The Four Kings and The Ace [SERIES 1]](https://acfs1.goodnovel.com/dist/src/assets/images/book/43949cad-default_cover.png)
