Ang anklet talaga palatandaan ni Rio. Kung suot iyon ni Noelle, alam niya nasaan ito at alam niyang ayos pa sila. Pero kapag hinubad na, alam niya agad na may MALI. Sa paghubad ng anklet, isa lang ibig sabihin no'n kay Rio. Noelle is letting him go. Another update pa tayo ngayon.
“Rio, ano bang nangyayari sa ‘yo ah?” halos lumuhod na si mama sa harapan. “Where’s Noelle, ma?” “Bakit ba hindi kami pwede? Hindi naman kami magkadugo!” “Rio, anak… Bata pa si Noelle. Let her explore, anak..” “E paano naman ako ma?” shit! Napapahid ako sa luhang kumawala na naman sa mata ko. Hindi ko na siya naabutan. Pagdating ko sa kanila, wala na siya. Hindi ko siya mahanap dahil naka block lahat. Si papa ang nagblock sa lahat ng informants na hinire ko. Tinatago talaga nila si Noelle sa akin. And I am so desperate to see her. “Rio naman… Please understand us anak..” Umiiyak na si mama. “E bakit nga ako ma hindi niyo maintindihan? Gusto ko lang naman makasama si Noelle.” “Rio, anak.. listen to me, okay? Walang ibang ginawa si Noelle kun’di ang gustuhin ka. Bata palang kayo ay gusto ka na niya. She chose to disregard her youth para lang maging dalaga na dahil gusto niyang mapansin mo siya. That’s why your mama Demi at papa Teiver, gusto nilang malayo si Noelle sa ‘yo para
“Rio, napadalaw ka?” agad kong kinuha ang pinamili ni mama Demi para dalhin sa loob ng bahay nila. “Itong si kuya, nagpapa good shot kay mama,” singit ni Noah sa likuran. Tumingin si mama Demi sa kaniya at binatukan siya. “Mama, seryoso po ako. Iyang si kuya, nililigawan kayo dahil gusto na niyang pakasalan si Noelle pagbalik.” Tumawa ako kay Noah pero hindi ako nagsalita sa sinabi niya dahil iyon naman talaga ang plano ko. Ginagawa ko ang lahat para magpa good shot kina papa Teiver kahit na walang alam si Noelle dito. “Kamusta si Nichole, Rio?” tanong ni mama. “She’s fine ma, kabuwanan na niya ngayon,” sagot ko. “May balita ba kay Rick August?” “Wala pa mama,” si Noah ang sumagot. “Pero nakatutok doon si mama Kapilan at papa Grant kasama ni papa,” dagdag niya. Anak ni Hitler si mama sa panahong ito at may battalion siya under her command kaya matapos no’ng barilan sa condo, wala ng nagtangang masama kay Nichole. “Kawawa naman si Nichole,” sabi ni mama. Hindi ako nagkomento
“ANAK, NAWAWALA SI NICHOLE!” Halos liparin ko na ang sasakyan ko makabalik lang ng hospital dahil sa text message ni mama. Umuwi ako ng bahay para kunin ang ilang gamit ng bata at hindi ko aakalain na wala na siya sa hospital. Nang makarating ako, agad akong lumabas ng sasakyan kahit hindi ko pa iyon na e park ng tama. Pagkarating ko, naabutan ko si mama na sinalubong ako habang nag-aalalang tumingin sa akin. “Anak… Hindi namin siya mahanap. Ang sabi niya ay magbabanyo lang siya pero hindi na siya bumalik!” “KUYA!” Sigaw ni Noah. Agad akong pumasok sa kwarto ni Nichole at naabutan ko si Noah na bitbit ang bata habang hawak ang nakatuping papel. “May sulat galing kay Nichole,” Kinuha ko kay Noah ang papel at binasa ang iniwang sulat ni Nichole. Dear Rio, Hindi ko alam saan magsisimula. Ang totoo, malaki ang pasasalamat ko sa iyo, sa pamilya mo, kay Noah at sa pamilya niya. Hindi niyo ako pinabayaan habang pinagbubuntis ko ang anak ko. Hindi ko alam kung paano ko kaya mababayar
“DADADADAAA!!” Malakas na sigaw ng anak ko habang sinasalubong ako. Time flies so fast and she can walk now at kaya na magsalita ng basic words. “Kuya parang OA. Hindi naman unang beses sinabi ni Kathleen ang dada ah?” Sinimangutan ko si Noah dahil kahit kailan ay panira siya. Ngunit hindi lang siya ang naabutan ko sa bahay dahil naroon din ang pinsan kong si Sean. “Are we good bro?” aniya. Inilingan ko siya at tinapik. “You should visit here often para makapag bonding rin tayo. Nakakasawa minsan ang mukha ni Scarlet,” sabi ko at natawa siya. Binuhat ko ang anak ko. “Is she a Pabelico?” tanong ni Sean. “What do you think?” Ngumisi si Sean. “Anak mo e so I assume na sinunod mo sa pangalan mo.” Proud akong tumango at humarap sa kaniya. “She’s my daughter so bakit hindi ko siya isusunod sa pangalan ko?” Hindi nagsalita si Sean pero ngumiti siya. Kathleen is 1 year old. Gaya ng sinabi ko kay Sean, sinunod ko si Kathleen sa pangalan ko. Hindi ko alam kung nasaan na si Nichole o
“AYAW MO BANG SUMAMA SA ‘KIN?” tanong ni Sean nang pumasok siya sa pad ko. “I can’t leave my daughter Sean. Pabalik balik sila ni Nichole sa hospital,” “Sinabi na naman ng magulang niya hindi ba na nasa New York siya?” Tumango ako. Inamin na nina mama Demi nasaan si Noelle. Nasa New York lang pala. I wanted to go pero hindi ko maiwan si Kathleen dahil hinahanap ako ng bata. “Galit pa rin sa ‘yo iyon e. Akala niya kasi niloko mo siya,” aniya at binuksan ang beer sa lata. Alam ko kasi kung hindi iyon galit, nag reply sana siya kahit isa mga chat messages ko pero wala akong nakuha kahit isang reply mula sa kaniya. “Gusto mo pa ba siya?” Sinamaan ko nang tingin si Sean. “Anong klaseng tanong iyan? Of course. Gago!” “Ang tibay mo naman! After 6 years, siya pa rin? Kahit naging busy ka sa negosyo at sa anak mo, siya pa rin?” Why not? Siya nga, she loved me bata pa siya so bakit hindi ko siya magawang hintayin? Basides, hindi nawala si Noelle. Hindi kami naghiwalay. Wala siyang sin
--PRESENT TIME-- “Rio, umuwi ka na muna anak. Kailangan mong puntahan si Noelle,” ani ni mama sa ‘kin. “Si Kathleen ma?” “Nandito naman kami. Kaya na namin ito,” sabi niya sa akin. Tumango ako kay mama. I need to see Noelle. I need to talk to her pero sobrang pagod ako kaya bago pa ako matumba, hinawakan na ni papa ang braso ko. “Matulog ka muna bago mo puntahan si Noelle,” sabi niya. Yeah. Halos hindi ko na maihakbang ang paa ko. I’m too tired. -------------------------- Gabi na nang magising ako dahil sa tawag ni Noah. “Kuya, you need to get Noelle here. Ayaw niya makinig. Kasama niya si—SHIT! NIKOLAY!” Hindi na ako naligo pa at lumabas ng condo matapos patayin ni Noah ang tawag. Noah texted me the location kaya alam ko kung saan ko hahanapin si Noelle. Pagpasok ko pa lang sa bar, nakita ko na siyang sumasayaw kasama ni Nikolay. Nakagat ko ang pang ibabang labi ko. Shit! I fvcking miss her so much. 2 weeks din kaming hindi nagkita matapos ng bakasyon namin sa Rosario. L
Noelle Donio Tejada “Anong ginagawa mo dito?” tanong ko kay Daniel nang sumunod siya sa akin sa loob ng bahay. Bakit parang walang tao? “Minahal mo ba ako Noelle?” tanong niya sa likuran. Nasaan sina mama? “Sinabi ko na sa ‘yo ang sagot ko diyan Dan. Mahal kita bilang kaibigan.” Walang katulong, walang bodyguards. Teka nga. “Mahal kita Noelle,” Heto na naman ba kami? Pipilitin na naman ba niya ako? “Dan.. Salamat pero hindi ko kayang suklian ang pagmamahal mo. Nagpropose na si Rio. Magpapakasal na kami,” sabi ko na agad niyang ikinalaki sa mata niya. Tumalikod ako para hanapin ang mga tao sa bahay. Kinakabahan ako. Ihahakbang ko na sana ang paa ko palayo sa kaniya nang bigla akong yakapin ni Dan mula sa likuran. Ang kamay niya ay nasa bewang ko nakapulupot habang ang isa ay nasa ilong ko na may kasamang panyo. “Sleep tight, my love,” the words I heard bago ako nawalan ng malay. ----------------------- Pagmulat ko, isang madilim na kwarto ang namulatan ko. Bumukas ang pi
“NOELLE!” Excited na sabi ni Dan nang pumasok siya sa kwarto ko. Lumapad ang ngiti ko dito. 7th day. 7th day na pagpapanggap na masaya sa harapan niya. “Babe, I have a surprise for you.. Makakalipat na tayo ng bahay. Tapos na ang renovation,” aniya na nagpawala ng ngiti sa labi ko. Anong renovation ang sinasabi niya? Nagpakagawa siya ng bahay para sa amin? Ganito na ba talaga ka baliw itong si Dan? “A-Anong renovation?” “Nagpakagawa ako ng bahay natin.” Masayang sabi niya. Hindi ba siya kinikilabutan sa sinasabi niya? Nagpagawa siya ng bahay namin? So noon pa lang, plinano na niya ito? “Wow! Talaga?” natutuwang sabi ko. Lumapit pa ako sa kaniya para yakapin siya. Pero ang totoo, ang pangamba sa mata at dibdib ko ay abot hanggang langit na. “Pwede ba akong lumabas Dan?” tanong ko. “Bakit?” “Curious kasi ako kung ano ang nasa labas ng kwarto na ito.” Inilayo ako ni Dan sa kaniya at tinitigan sa mata. “Nasa labas si k-kuya,” aniya na para bang hindi pwede dahil naroon ang kuy
Epilogue This is it! Napahawak ako sa kamay ni mama habang dinadala na ako sa labour room. Ang laki ng tiyan ko kasi totoo ang sinabi ni Rio. Magsisilang ako ng quadruplets kaya we were told na kailangan kong e cesarean. “Ma, si Rio, nakasunod ba?” “Hinila pa ng kapatid ko dahil nahimatay sa labas,” ang sabi ni mama. Ang dalawang papa ko naman ang siyang kumuha ng gamit na naiwan ni Rio sa bahay habang si mama Kapilan ang nakikipag coordinate ngayon sa mga doctor. “Ano ba naman itong si Rio!” Reklamo ko at napaigik dahil sumakit na naman ang tiyan ko. Ano ba naman iyan mga anak. Anong ginagawa niyo diyan magkakapatid? Nagbo-budots ba kayo? “Ma, gusto na yata talaga nilang lumabas.” Naiiyak na sabi ko. “Konting tiis nalang. Malapit na tayo,” sabi ni mama. Huminga ako ng malalim habang hinihintay na makarating ako sa kwarto ko. “Ma, pakisabi kay Rio na malalagot talaga siya sa akin matapos kong manganak.” Kung saan kailangan ko siya, saka pa siya nabubuang. Nang maipasok ako
Naalimpungatan ako at nakita si Rio na nasa gitnang bahagi na ng hita ko. Where’s my clothes? Napatingin ako sa gilid at nakita na nandoon na lahat at sira. “Rio, bakit mo naman sinira ulit?” Napahiga ako sa kama nang suklian niya ng pagsipsip ang sagot niya sa tanong ko. “Ahhhh—“ pahapyaw na da!ng ko ng pinasok ni Rio ang dalawang daliri niya habang busy naman ang dila niya doon. Bumilos ang paglabas masok niya when he felt how my flesh clenched his fingers and I came. Hinihingal ako no’ng siilin niya ko ng haIik sa labi. Mahina ko siya nasapak na ikinatawa niya. “Ang aga aga Rio,” actually, for five days na narito kami sa Rosario, ganoon niya ako ginigising. “That’s what I get for marrying a goddess,” Kinurot ko siya sa tagiliran at yumakap sa kaniya patagilid. “You’re doing that on purpose. Gusto mo ‘kong buntisin kaagad noh?” “Iyon din,” sabi niya at natawa. We’re on our 5th day of honeymoon now and we decided to do it in Rosario. After nito, aalis kami papuntang New Y
“Mommy, makapunta pa kaya ako sa Disneyland?” mahinang sabi ni Kath matapos kong isara ang librong ginamit ko sa kaniya.Binabasahan ko kasi siya ng lovestory. Nagkatinginan kami ni Rio na papunta na sa gawi namin.“Oo naman, baby. Bakit hindi?”Hindi siya sumagot. Isiniksik niya ang katawan niya sa katawan ko at niyakap ako ng mahigpit.“I don’t think so.. I’m so weak.” Sabi niya.“Don’t say that, baby.. Of course, gagaling ka. Brave ka kaya,” pang-aalo ko.“Thank you mommy. Goodnight,” at tuluyan na siyang natulog.Malungkot ang mata ni Rio habang nakatingin sa anak niyang mabilis na nakatulog sa tabi ko.HinaIikan niya ang bata. “She’ll be fine. Gagaling siya because your daughter is brave like you.”Tumango si Rio at tumabi sa amin ng higa.Agad niya kaming niyakap ni Kathleen.Kinabukasan, nang magising ako, nakita ko nalang na naghagikgikan ang dalawa sa tabi ko.Ang saya nila pagmasdan ni Rio.“Good morning,” sabi ko.“Good morning, mommy…”“Good morning, baby..” Sabay na sabi
“Ayos lang ba talaga sa inyo Rio, Noelle?” tanong ni Nichole habang kaharap kami. Tumango ako at sinabing, “oo”. “Sige na. Mag enjoy kayo,” sabi ni Rio sa kanila ni General. “Ayaw ko sana siya iwan pero kasi baka mamaya may mangyaring hindi maganda,” nag-aalalang sabi niya. Pupunta kasi sila sa isang isla na hindi na sinabi ni Nichole sa amin saang isla. May gaganapin daw party doon at hindi pwedeng mawala si Dille. 3 days silang mawawala kaya wala siyang choice kun’di iwan sa amin si Kathleen. “Naku! Ayos lang iyon, Nichole.” Sabi ko at ngumiti. “Princess, halika kay daddy,” ibinaba ni Dille si Kathleen at naglakad ito papunta kay Rio. Hindi pa rin maayos ang kalagayan niya at halata iyon sa mukha ng bata pero kahit papaano ay bumubuti naman. “Bye, mama, bye papa,” sabi ni Kathleen. Tumingin si Dille kay Nichole. “I can’t leave my daughter here, love. Hindi nalang kaya tayo tumuloy.” Rinig naming sabi ni Dille. “Pero hindi ba importante iyon?” sagot ni Nichole. “Pero si Kat
Nang makalabas si Rio sa hospital, pinili ko ng sa bahay nila mama Kapilan tumuloy. May permission naman nina mama at papa. Gusto ko sanang tabi kami sa kwarto pero ayaw naman niya at siya pa mismo nagsabi sa mga magulang niya na magkahiwalay damit kami ng kwarto. Para namang gagahasain ko siya. “Maya ka na lipat sa kwarto mo,” nakangusong sabi niya sa akin habang pinapainom ko sa kaniya ang gamot niya. Kung pwede ko lang siyang kurutin ay ginawa ko na. “May pasabi sabi ka pa na dapat hindi tayo same ng room e ikaw naman itong gusto pa lang tabi tayo.” “E dapat kasi firm ako sa pangako kong birhen kitang ihaharap sa altar.” Agad ko siyang sinimangutan. “May sakit ka na nga’t lahat lahat, iyan pa rin ang iniisip mo? Bakit? Hindi ba pwedeng tabi tayo matulog na hindi mag si-sex?” Nakagat niya ang pang ibabang labi niya para pigilan na matawa. Agad niyang kinuha ang kamay ko at hinila pahiga sa tabi niya. “This is surreal,” aniya. “Indeed.” Nakatalikod ako sa kaniya habang nak
NOELLE DONIO TEJADA “Baby,” nag-angat tingin ako at nakita si Rio na nakatingin sa akin. Agad nanubig ang mata ko nang makita siya. “Rio,” malalaki ang hakbang niyang lumalapit sa akin at agad akong niyakap. Umiyak ako. Bumalik ang takot sa puso ko no’ng nasa bahay ako ni Rick at nakakulong. Buong akala ko ay hindi ko na mayayakap pa si Rio. Akala ko ay hindi ko na siya makikita pa. Buong akala ko ay mamamatay na ako. Mas humigpit ang pagyakap ko sa kaniya ay humagolhol sa dibdib niya. “I’m sorry baby.. I’m sorry,” mga bulong niya sa akin. Pinatakan niya ng mabababaw na haIik ang ulo ko habang mahigpit akong niyakakap pabalik. Nang ilayo ko ang ulo ko sa kaniya, nagtagpo ang paningin namin. “Natakot ako.. Kasalanan ko kung bakit namatay si D-Dan,” umiiyak na sabi ko. Ngumiti siya at umiling sabay pahid ng luha sa mata ko. “Wala kang kasalan. Hindi mo kasalanan lahat.. You hear me, baby? Wala kang kasalanan..” Natahimik ako. Dahan-dahan akong tumango. Dinala niya ulit a
Noah Tejada Ilang araw na pero wala pa ring balita kung saan possibleng dinala ni Dan si Noelle. “Bakit ba kasi hindi ko pa binalik ang anklet?” balisang sabi ni kuya sa sarili. Lahat naka antabay sa ibabalita ng informant kung saan pwedeng dinala si Noelle. “Rio,” napatayo ako at nakita si Dille na paparating. “No traces kung saan dinala si Noelle. Suspetya namin ay nasa lugar siya kung saan nagtatago ngayon si Belerick.” Napaupo si kuya Rio sa sahig habang ako ay nakakuyom ang kamao. Hindi ko mapapatawad si Daniel oras na mapahamak ang kapatid ko. “Dille, saan ba possibleng nagkukuta si Rick?” “Hindi ko masasagot Noah. Wala pa ring balita mula sa mga tao ko but please know na ginagawa namin ang lahat,” sabi ni Dille. Alam ko. Kahit ang mga informants namin ay wala ring sinabi tungkol sa possibleng pinagdalhan ng gagong Dan na iyon sa kapatid ko. Oras na makita ko ang gagong ‘yon, papatayin ko siya. “Noah,” napatingin ako kay papa na kakarating lang. “Si mama?” ilang araw
Mga tawanan ang naririnig ko sa labas at labis ang kaba ko habang nakikinig sa kanila. Sabado na ngayon ng gabi at ito ang araw na sinasabi ni Dan. Abot hanggang langit ang kaba ko habang pinapakinggan ang mga boses nila. Hanggang sa biglang tumahimik. Bumukas ang pintuan at nakita kong pumasok si Dan. Agad siyang lumapit sa akin. “Shh…” Ang sabi niya sabay tanggal ng posas sa paa ko. “Dan,” “Aalis na tayo… e uuwi na kita,” bulong niya. Tumulo ang luha ko at tumango. Pinagsiklop niya ang kamay namin dalawa. Lumabas kami ng kwarto ko at agad niya akong hinila palabas ng mansion. Ngunit dahan-dahan ang paglakad-takbo namin dahil nagkalat ang mga tauhan ni Rick sa buong bahay. “Dito tayo dumaan,” sabi ni Dan. May hawak siyang baril sa isang kamay niya. Papaliko na kami ng hallway nang bumulaga sa amin ang mga tauhan ni Rick. “NOELLE, YUKO!” Tumakbo kami ng mabilis dahil hinahabol na kami ng mga tauhan ni Rick. Puro mga putukan ng baril ang naririnig ko at halos hindi ko na al
“DAAAN!” Sigaw ko. Nagmamadali si Dan sa pagpunta pabalik sa akin habang ang luha ko ay sunod sunod na sa pagtulo. “Noelle!” Niyakap ako ni Dan nang makabalik siya at ako ay umiiyak sa dibdib niya. “Dan, dinilaan niya ang leeg ko,” sumbong ko habang umiiyak. “Chill, Dan, wala akong ginagawang masama sa kaniya,” naunuwayang sabi ni Rick. “Alam mo ano ang masama na tinutukoy ko. Simpleng pagdila sa leeg niya ay hindi niya ikamamatay,” at tumawa siya ng malakas. Nanginginig ako sa takot. Hindi ko kayang tagalan ang kuya ni Dan. “Kuya naman. Huwag mo namang galawin si Noelle.” “Of course baby brother. Pag-aari mo siya hindi ba?” Hindi na sumagot si Dan. Pero ramdam ko ang mariin na titig ni Rick sa mukha at katawan ko. “Sa kwarto nalang tayo kakain,” bulong ni Dan sa akin. Tumango ako at inakay niya ako pabalik sa kwarto na pinagdalhan niya sa akin dito. Hindi pa rin matigil sa pagtulo ang luha ko. Natatakot ako lalo’t sobrang manyak makatingin ng mga tauhan ni Rick sa akin. Al