Iba ang Teiver. Nakangiti kahit may sugat na. HAHAHAHA. Anyway, may update ulit mamaya. Kakain lang ako. Mwah
“ARAY, DARLING! MASAKIT!” Sinamaan ko nang tingin si Teiver. “Huwag mong hintayin na pati bunganga mo ay gamutin ko rin,” “Nang haIik?” “Nang alcohol at ng malinisan!” Nangagalaiti na sabi ko. Imbes na matakot ay ngumiti pa siya. Ngiting parang aso. Kinuha niya ang kamay ko at hinila palapit sa kaniya kaya heto ako ngayon at nakakandong na. “Ginagawa-” “Masakit pa ba ang ginawa nila sa ‘yo?” kumunot ang noo ko dahil hindi ko alam ang tinutukoy niya. “Nang pamilya ko,” dugtong niya. Nagbaba ako nang tingin at pinagtuunan nalang nang pansin ang sugat niya. “Huwag kang gumalaw,” sabi ko. Ayaw kong sagutin ang tanong niya kaya napabuntong hininga nalang siya. “Successful ang project Genesis namin ni Grant. Nakuha namin ang offer sa mga kilalang tao sa buong mundo at magsisimula na kami sa negosyo namin,” pagbubukas niya ng topic. Oo nga pala, hindi ko siya masiyadong tinatanong tungkol sa mga lakad niya. Wala naman din akong naintindihan sa mga sinabi niya. (Project Genesis ar
Bandang hapon, hinahanap ko si Teiver dahil wala siya sa kwarto no’ng balikan ko siya. Una kong pinuntahan ang sala ngunit wala din siya doon. Nagtanong tanong ako sa mga katulong kung nakita ba nila ‘yong lalaking iyon at sinabing nasa garden. Pagpunta ko sa garden, naabutan ko siyang kausap si Vivian. Kumunot ang noo ko at lalapit sana sa kanila nang marinig ko ng malinaw ang sinabi niya. “Oras na saktan mo si Demi, kahit kanino ka pang anak ni Poncio Pilato ay hindi ko sasantuhin.” Rinig kong pagbabanta niya kay Vivian bago tumalikod kaya nagtama ang paningin namin. Sandali siyang natigilan bago lumapit sa akin. Tumingin pa ‘ko sa likuran niya. “Let’s go,” aniya at iniwan namin si Vivian doon na naiiyak. Hindi ko alam anong sinabi ni Teiver sa kaniya bago pa ako dumating pero sa tingin ko, ay sobrang sakit. “Anong sinabi mo sa kaniya?” “Wala naman. Sabi ko lang huwag ka niyang saktan,” “Ano pa?” “Hmm.. Wala na,” pinagsingkitan ko siya ng mata dahil hindi ako naniniwala sa
Kinuhanan niya ng taxi si Ylaya matapos no’n. Wala pa rin siya sa mood. Binisita lang pala niya ang kaibigan niyang pari dito at iniwan ako sa labas.Sobrang na-badtrip siya na hindi ko man magawang kausapin siya.Nang balikan niya ‘ko ay kunot pa rin ang noo niya. Inakala ko pa naman na bless na ni Lord ang kabadtripan niya sa ngayong araw.“Let’s go,” pagsusungit niya.Nanuna siyang maglakad sa akin habang ako ay nandito sa likuran at mukhang uod na nakasunod sa kaniya.Kinalabit ko siya pero hindi niya ‘ko pinapansin.“Tei,” tawag ko. Ang lalaki nga ng hakbang niya kaya naiiwan ako.Nagtaas-baba ang balikat niya bago lumingon sa ‘kin. Nakita ko ang mariin ngunit seryoso niyang mata na nakatingin sa akin.“Sorry na,” sabi ko. Hindi ko rin alam bakit sobrang guilty ko.Hindi ako sanay na galit siya.“Tell me, Demi. Sinong pipiliin mo sa amin ni Kei,”Ito pa rin ba ang pinuputok ng butsi niya?“I-Ikaw,” sagot ko nalang dahil halata sa mukha niya na kapag sinabi kong si Kei ay bubugaha
Hindi ako makatingin sa kaniya matapos kong humilwalay sa kaniya mula sa pagkakayakap hanggang sa nakauwi kami ay tahimik lang ako.Akala ko ay sa bahay siya matutulog ngunit nagulat ako na hindi siya bumaba ng sasakyan.“See you tomorrow,” aniya at saka pa bumaba para haIikan ako sa noo.Sumakay siya ulit at umalis. Para akong tanga na nakatitig sa papalayong sasakyan niya. Gusto ko ba si Teiver? May feelings na ba ako sa kaniya? Tanong na paulit ulit naglalaro sa isipan ko kanina.No’ng sinabi niyang babalik siya kay Ylaya, doon na talaga ako nag breakdown. Hindi ko kayang aalis siya at babalik sa babaeng iyon.“Umalis na si Tejada?” napalingon ako sa likuran at nakita si papa.Tumango ako.“Kamusta ang date?”Hindi ako sumagot. Nahihiya akong sumagot kay papa.“Nandito ang isa pang Tejada anak, nasa sala siya at hinihintay ka,”Si Kei? Nandito?Mabuti nalang pala at hindi pumasok si Tei dahil baka mag-away lang sila dito sa loob.Pagdating ko sa sala kung nasaan si Quiver, napahint
“Ate, pahingi- ay hindi nalang pala,” agad na lumayo ang kapatid ko sa ‘kin nang magtama ang paningin namin. “Anyare diyan, Cha?” bulong ni Tetel. Kararating lang niya ngayon at naabutan ang busangot kong mukha. “Binabaan kasi ni kuya Tei ng tawag, ate.” Sinamaan ko silang dalawa ng tingin kaya sabay silang napaiwas tingin sa ‘kin. “Ang lamig naman dito, Cha!” Sabi ni Crystyl, halatang niloloko ako. “Umalis nga kayo dito,” “Ba! Ang maIdita mo for today’s video,” tinaasan ako ni Tetel ng kilay habang nagpipigil ng ngiti ang kapatid ko. “Uy ate, si kuya Tei nasa likod mo!” Agad akong napalingon sa likuran ngunit wala akong nakitang Teiver. Sinamaan ko sila nang tingin at tinawanan nila ako. “Ang sasama ng ugali niyo.” Galit akong tumayo para sana umalis ng pagtalikod ko, mukha ni Teiversio ang tumambad sa harapan ko. Agad akong napalingon kila Cha at dahan-dahang umupo pabalik sa kinauupuan ko kanina. Humagikgik ang dalawa sa harapan habang nakatingin sa ‘kin. “Flowers for my
Sinabi ko muna kay Teiver na hintayin niya ‘ko sa sala dahil kailangan kong kausapin ng masinsinan ang pinsan ko at kapatid. “Oh? Anong klaseng mukha iyan?” “Nanggigil talaga ako sa Vivian na ‘yon,” sabi ni Crystyl. Ewan ko sa babaeng ito. Grabe talaga ang tibay ng loob. “Tetel, tama na. Tapos na e,” Tumingin ako sa kapatid ko na tahimik sa tabi. “Cha? Bakit ganiyan ang mukha mo?” “Bakit mo ‘ko pinapasorry sa kaniya ate e wala naman akong ginawang mali sa kaniya. Aksidente ‘yong nangyari.” “Cha,” “Punta muna ako sa kwarto ko ate,” aniya. Umalis siya at iniwan kami ni Tetel. Iyong bata na ‘yon, ayaw talaga patapak sa pride niya. Napabuntong hininga nalang ako at tumingin sa kaibigan ko. “Tel, maiba, tingin mo ba alam ni Tei na buntis ako? Sinabi mo ba sa kaniya?” “Bakit mo nasabi?” aniya sabay ng pag-upo niya ng tuwid. “Hindi ko rin sinabi sa kaniya,” aniya. “Siya nga nagsabi sa ‘kin,” bulong niya na hindi ko masiyadong narinig. “Ano ‘yon, Tel?” “Wala. So bakit mo nga nasa
Dumaan ang isa, dalawa, tatlo, at hanggang sa naging isang linggo na ng hindi nagpapakita si Teiver sa bahay. Ilang ulit ko rin siyang tinawagan ngunit hindi siya sumasagot. Ultimo text ay wala akong natatanggap sa kaniya. Naka tatlong dalaw na nga si Kei sa bahay pero wala pa ring Teiver na sumisipot. “Anong gusto mong kainin?” tanong ni Kei no’ng nilabas niya ‘ko sa bahay para maglakad sa park. Hapon na at nakapambahay lang ako habang si Kei ay naka business suit pa. “Kwek kwek,” walang gana kong sagot. Mukhang napansin niya ‘yon kaya tumabi siya sa akin matapos niyang sabihin sa tindira anong kakainin namin. “Galing ka ba sa trabaho?” tanong ko. Napakamot siya sa ulo niya at tumango. “I need to work my ass hard as before. Hindi naman ako kagaya ni Teiver na magaling sa negosyo. TC is in its hardest time now.” Natahimik ako dahil alam ko na dahil iyon sa nag-alisan na investor dahil kay papa at lolo. “Sorry,” sabi ko. Ngumiti lang siya at sinabing huwag ko ng aalahanin ang b
“This is the juice, and this is the wine! Please know the difference.” Nakasimangot na sabi ni Kei dahil kanina pa ako namali-mali sa pagkuha ng juice sa lamesa. “Naiinis ako sa kakambal mo Kei,” bulong ko. “Yes, yes, halata naman Demi. But no wine for you please. Kailangan ko pang bantayan ka—oh that’s wine!” Na s-stress niyang kinuha ang baso na inabot ko sa mesa at nilayo iyon sa harapan ko. Nanggagalaiti talaga ako sa galit habang nakatingin kay Ylaya at Teiver na kulang nalang ay maglampungan sa harapan. Friend pala ako ngayon matapos niyang sabihin lahat ng sinabi niya sa ‘kin. Bwesit siya! Dahil hindi ko na napigilan ang sarili ko, humarap na ako kay Kei. “Hindi ba fiancee mo pa ‘yon? Bakit ang kati? No offense Kei ah pero naiinis ako! Isama mo pa ‘yang kakambal mo na makati rin. Bagay nga sila!” Akala ko maiinis si Kei sa sinabi ko pero natawa siya lalo na sa itsura ko. “Kanina lang para kang naiiyak. Ngayon para kang tigre,” “Huwag mo ‘kong inisin baka masiko kita diya
Epilogue This is it! Napahawak ako sa kamay ni mama habang dinadala na ako sa labour room. Ang laki ng tiyan ko kasi totoo ang sinabi ni Rio. Magsisilang ako ng quadruplets kaya we were told na kailangan kong e cesarean. “Ma, si Rio, nakasunod ba?” “Hinila pa ng kapatid ko dahil nahimatay sa labas,” ang sabi ni mama. Ang dalawang papa ko naman ang siyang kumuha ng gamit na naiwan ni Rio sa bahay habang si mama Kapilan ang nakikipag coordinate ngayon sa mga doctor. “Ano ba naman itong si Rio!” Reklamo ko at napaigik dahil sumakit na naman ang tiyan ko. Ano ba naman iyan mga anak. Anong ginagawa niyo diyan magkakapatid? Nagbo-budots ba kayo? “Ma, gusto na yata talaga nilang lumabas.” Naiiyak na sabi ko. “Konting tiis nalang. Malapit na tayo,” sabi ni mama. Huminga ako ng malalim habang hinihintay na makarating ako sa kwarto ko. “Ma, pakisabi kay Rio na malalagot talaga siya sa akin matapos kong manganak.” Kung saan kailangan ko siya, saka pa siya nabubuang. Nang maipasok ako
Naalimpungatan ako at nakita si Rio na nasa gitnang bahagi na ng hita ko. Where’s my clothes? Napatingin ako sa gilid at nakita na nandoon na lahat at sira. “Rio, bakit mo naman sinira ulit?” Napahiga ako sa kama nang suklian niya ng pagsipsip ang sagot niya sa tanong ko. “Ahhhh—“ pahapyaw na da!ng ko ng pinasok ni Rio ang dalawang daliri niya habang busy naman ang dila niya doon. Bumilos ang paglabas masok niya when he felt how my flesh clenched his fingers and I came. Hinihingal ako no’ng siilin niya ko ng haIik sa labi. Mahina ko siya nasapak na ikinatawa niya. “Ang aga aga Rio,” actually, for five days na narito kami sa Rosario, ganoon niya ako ginigising. “That’s what I get for marrying a goddess,” Kinurot ko siya sa tagiliran at yumakap sa kaniya patagilid. “You’re doing that on purpose. Gusto mo ‘kong buntisin kaagad noh?” “Iyon din,” sabi niya at natawa. We’re on our 5th day of honeymoon now and we decided to do it in Rosario. After nito, aalis kami papuntang New Y
“Mommy, makapunta pa kaya ako sa Disneyland?” mahinang sabi ni Kath matapos kong isara ang librong ginamit ko sa kaniya.Binabasahan ko kasi siya ng lovestory. Nagkatinginan kami ni Rio na papunta na sa gawi namin.“Oo naman, baby. Bakit hindi?”Hindi siya sumagot. Isiniksik niya ang katawan niya sa katawan ko at niyakap ako ng mahigpit.“I don’t think so.. I’m so weak.” Sabi niya.“Don’t say that, baby.. Of course, gagaling ka. Brave ka kaya,” pang-aalo ko.“Thank you mommy. Goodnight,” at tuluyan na siyang natulog.Malungkot ang mata ni Rio habang nakatingin sa anak niyang mabilis na nakatulog sa tabi ko.HinaIikan niya ang bata. “She’ll be fine. Gagaling siya because your daughter is brave like you.”Tumango si Rio at tumabi sa amin ng higa.Agad niya kaming niyakap ni Kathleen.Kinabukasan, nang magising ako, nakita ko nalang na naghagikgikan ang dalawa sa tabi ko.Ang saya nila pagmasdan ni Rio.“Good morning,” sabi ko.“Good morning, mommy…”“Good morning, baby..” Sabay na sabi
“Ayos lang ba talaga sa inyo Rio, Noelle?” tanong ni Nichole habang kaharap kami. Tumango ako at sinabing, “oo”. “Sige na. Mag enjoy kayo,” sabi ni Rio sa kanila ni General. “Ayaw ko sana siya iwan pero kasi baka mamaya may mangyaring hindi maganda,” nag-aalalang sabi niya. Pupunta kasi sila sa isang isla na hindi na sinabi ni Nichole sa amin saang isla. May gaganapin daw party doon at hindi pwedeng mawala si Dille. 3 days silang mawawala kaya wala siyang choice kun’di iwan sa amin si Kathleen. “Naku! Ayos lang iyon, Nichole.” Sabi ko at ngumiti. “Princess, halika kay daddy,” ibinaba ni Dille si Kathleen at naglakad ito papunta kay Rio. Hindi pa rin maayos ang kalagayan niya at halata iyon sa mukha ng bata pero kahit papaano ay bumubuti naman. “Bye, mama, bye papa,” sabi ni Kathleen. Tumingin si Dille kay Nichole. “I can’t leave my daughter here, love. Hindi nalang kaya tayo tumuloy.” Rinig naming sabi ni Dille. “Pero hindi ba importante iyon?” sagot ni Nichole. “Pero si Kat
Nang makalabas si Rio sa hospital, pinili ko ng sa bahay nila mama Kapilan tumuloy. May permission naman nina mama at papa. Gusto ko sanang tabi kami sa kwarto pero ayaw naman niya at siya pa mismo nagsabi sa mga magulang niya na magkahiwalay damit kami ng kwarto. Para namang gagahasain ko siya. “Maya ka na lipat sa kwarto mo,” nakangusong sabi niya sa akin habang pinapainom ko sa kaniya ang gamot niya. Kung pwede ko lang siyang kurutin ay ginawa ko na. “May pasabi sabi ka pa na dapat hindi tayo same ng room e ikaw naman itong gusto pa lang tabi tayo.” “E dapat kasi firm ako sa pangako kong birhen kitang ihaharap sa altar.” Agad ko siyang sinimangutan. “May sakit ka na nga’t lahat lahat, iyan pa rin ang iniisip mo? Bakit? Hindi ba pwedeng tabi tayo matulog na hindi mag si-sex?” Nakagat niya ang pang ibabang labi niya para pigilan na matawa. Agad niyang kinuha ang kamay ko at hinila pahiga sa tabi niya. “This is surreal,” aniya. “Indeed.” Nakatalikod ako sa kaniya habang nak
NOELLE DONIO TEJADA “Baby,” nag-angat tingin ako at nakita si Rio na nakatingin sa akin. Agad nanubig ang mata ko nang makita siya. “Rio,” malalaki ang hakbang niyang lumalapit sa akin at agad akong niyakap. Umiyak ako. Bumalik ang takot sa puso ko no’ng nasa bahay ako ni Rick at nakakulong. Buong akala ko ay hindi ko na mayayakap pa si Rio. Akala ko ay hindi ko na siya makikita pa. Buong akala ko ay mamamatay na ako. Mas humigpit ang pagyakap ko sa kaniya ay humagolhol sa dibdib niya. “I’m sorry baby.. I’m sorry,” mga bulong niya sa akin. Pinatakan niya ng mabababaw na haIik ang ulo ko habang mahigpit akong niyakakap pabalik. Nang ilayo ko ang ulo ko sa kaniya, nagtagpo ang paningin namin. “Natakot ako.. Kasalanan ko kung bakit namatay si D-Dan,” umiiyak na sabi ko. Ngumiti siya at umiling sabay pahid ng luha sa mata ko. “Wala kang kasalan. Hindi mo kasalanan lahat.. You hear me, baby? Wala kang kasalanan..” Natahimik ako. Dahan-dahan akong tumango. Dinala niya ulit a
Noah Tejada Ilang araw na pero wala pa ring balita kung saan possibleng dinala ni Dan si Noelle. “Bakit ba kasi hindi ko pa binalik ang anklet?” balisang sabi ni kuya sa sarili. Lahat naka antabay sa ibabalita ng informant kung saan pwedeng dinala si Noelle. “Rio,” napatayo ako at nakita si Dille na paparating. “No traces kung saan dinala si Noelle. Suspetya namin ay nasa lugar siya kung saan nagtatago ngayon si Belerick.” Napaupo si kuya Rio sa sahig habang ako ay nakakuyom ang kamao. Hindi ko mapapatawad si Daniel oras na mapahamak ang kapatid ko. “Dille, saan ba possibleng nagkukuta si Rick?” “Hindi ko masasagot Noah. Wala pa ring balita mula sa mga tao ko but please know na ginagawa namin ang lahat,” sabi ni Dille. Alam ko. Kahit ang mga informants namin ay wala ring sinabi tungkol sa possibleng pinagdalhan ng gagong Dan na iyon sa kapatid ko. Oras na makita ko ang gagong ‘yon, papatayin ko siya. “Noah,” napatingin ako kay papa na kakarating lang. “Si mama?” ilang araw
Mga tawanan ang naririnig ko sa labas at labis ang kaba ko habang nakikinig sa kanila. Sabado na ngayon ng gabi at ito ang araw na sinasabi ni Dan. Abot hanggang langit ang kaba ko habang pinapakinggan ang mga boses nila. Hanggang sa biglang tumahimik. Bumukas ang pintuan at nakita kong pumasok si Dan. Agad siyang lumapit sa akin. “Shh…” Ang sabi niya sabay tanggal ng posas sa paa ko. “Dan,” “Aalis na tayo… e uuwi na kita,” bulong niya. Tumulo ang luha ko at tumango. Pinagsiklop niya ang kamay namin dalawa. Lumabas kami ng kwarto ko at agad niya akong hinila palabas ng mansion. Ngunit dahan-dahan ang paglakad-takbo namin dahil nagkalat ang mga tauhan ni Rick sa buong bahay. “Dito tayo dumaan,” sabi ni Dan. May hawak siyang baril sa isang kamay niya. Papaliko na kami ng hallway nang bumulaga sa amin ang mga tauhan ni Rick. “NOELLE, YUKO!” Tumakbo kami ng mabilis dahil hinahabol na kami ng mga tauhan ni Rick. Puro mga putukan ng baril ang naririnig ko at halos hindi ko na al
“DAAAN!” Sigaw ko. Nagmamadali si Dan sa pagpunta pabalik sa akin habang ang luha ko ay sunod sunod na sa pagtulo. “Noelle!” Niyakap ako ni Dan nang makabalik siya at ako ay umiiyak sa dibdib niya. “Dan, dinilaan niya ang leeg ko,” sumbong ko habang umiiyak. “Chill, Dan, wala akong ginagawang masama sa kaniya,” naunuwayang sabi ni Rick. “Alam mo ano ang masama na tinutukoy ko. Simpleng pagdila sa leeg niya ay hindi niya ikamamatay,” at tumawa siya ng malakas. Nanginginig ako sa takot. Hindi ko kayang tagalan ang kuya ni Dan. “Kuya naman. Huwag mo namang galawin si Noelle.” “Of course baby brother. Pag-aari mo siya hindi ba?” Hindi na sumagot si Dan. Pero ramdam ko ang mariin na titig ni Rick sa mukha at katawan ko. “Sa kwarto nalang tayo kakain,” bulong ni Dan sa akin. Tumango ako at inakay niya ako pabalik sa kwarto na pinagdalhan niya sa akin dito. Hindi pa rin matigil sa pagtulo ang luha ko. Natatakot ako lalo’t sobrang manyak makatingin ng mga tauhan ni Rick sa akin. Al