Chapter 4

I hissed as I felt a slight pang in my right shoulder. I was just walking out of the park of the school.

Fucky! Ano ba iyon? Inayos ko ang sling ng bag ko na dumulas sa aking balikat saka binalik iyon.

"S-sorry!"

My eyes narrowed at the girl who bumped at me. She's currently getting her books that fell down on the floor.

Kahit nakaluhod siya at hindi kita ang mukha ay parang pamilyar siya sa akin.

Saan ko nga ba siya nakita? Nanatili akong nakatayo sa gilid niya habang inaayos niya pag ang mga libro.

Tumayo na ito mula sa pagkalaluhod. "S-sorry... I really don't meant to bumped into you... I was just not looking at my direction."

Nilagay niya sa likuran ng tenga ang ilang hibla ng buhok na nakaharang sa mukha dahilan para makita ko ang buong mukha niya. 

Sa dami naman ng makakabanga sa akin ay ito pa talagang babaeng ito. Pinasadahan ko siya ng tingin. Ang payat pala talaga ng babaeng ito?

Sobrang nipis, katulad ng kay bella swan. Hindi ko tuloy alam kung maiirita ako sakanya dahil mukha namang hindi niya talaga sinasadya ang pag banga sa akin.

"S-sorry talaga... Nasaktan ba kita? Bakit hindi ka nagsasalita?" nagaalala niyang tanong.

"Yeah I'm fine."

"P-pasensya na talaga..."

"No it's alright."

She smiled genuinely at me. I scanned her face she looks so innocent, especially when you stare at her chestnut eyes. She has a fair skin and if you stare at her longer, she resembles Kristen Stuart.

Tama si Alta, kamukha niya nga. Bahagya siya ng yumuko ng maramdaman ang titig ko. Bumaba ang tingin ko sa kamay niya na pinagdikit, pinipisil niya ang daliri. Napansin niya ata na iyon na ang tinitigan ko kaya mabilis niya iyong sa likuran.

"I'm Adrasteia Meranza." Hindi ko alam kung bakit ako nagpakilala sakanya, nilahad ko pa nga ang kamay sa harap niya.

Mukha namang mabait ang babaeng ito, mahiyain nga lang ata.

Inangat niya ang ulo at nahihiyang tumingin sa akin. "L-layla  Bienhurzen." Hmmm... Never heard of Bienhurzen, so she must be new here.

Tinangap nito ang nakalahad kong kamay. "You can call me Adra or Steia, everyone here call me red hair Steia." I smiled at her.

"Mine is  just Layla." She's not really bella after all. Good thing! She seems nice.

Kaya lang siguro ako nairita sakanya kahapon dahil ayokong may ibang gumaganap sa karakter ni bella swan na ibang tao.

"You know twilight?" I asked out of the blue.

"H-huh?"

"Twilight, written by Stephenie Meyer. The novel?"

"May movie na non kaya impossibleng hindi mo alam." saad ko.

Nangunot ang noo niya. Tila ba naguguluhan sa sinabi ko. Hindi niya ata alam ang mga iyon.

"You don't know that?"

Umiling siya. "Hindi e,"

"Nagbabasa ako ng libro, pero hindi mga nobela." aniya.

Fucky! Seriously?

Hindi niya talaga alam ang twilight? Saang lugar ba ito galing at hindi alam iyon? O baka naman hindi lang talaga siya mahilig doon katulad ko... Siguro.

"B-basahin ko pag may libreng oras. Paborito mo ba iyon?"

"Fucky! Yes!" nanlaki ang mata niya sa sagot ko. Hmmm... Mukhang hindi rin ata siya sanay na makarinig ng sinabi ko.

Napansin niya ang titig ko sakanya. Agad siyang ngumiti sa akin. "S-sige, subukan kong basahin."

She doesn't seem nice because she is nice! Fucky! I can't believe that I hate her for once! She looks innocent, fragile and witty too.

I can't believe that Layla irritated me yesterday, or I just don't want her to be bella, the protagonist of the story. Especially now that I found out our town has vampires.

There's a chance that Edward cullen might be real. One percent chance I guess? But I don't want Edward Cullen himself, she have bella swan and I don't want to meddle on tgat story. I don't have the fucky guts and chance! I want my own kind of edward cullen that I can have only for myself.

Naghiwalay na kami ng landas ni Layla dahil pupunta pa siya sa library. Habang ako naman ay mag gagala muna habang nasa klase pa si Alta. Tapos na ang klase ko kaya naman nasa park lang ako kanina. Lagi naman ganito ang ginagawa ko pag nauunang matapos ang klase.

Balak kasi namin sabay na kumain mamaya ng dugo, betamax kung tawagin. Mahilig kasi kami roon, kung tutuusin ay pwede namang mauna na akong kumain non kaso ngayon ang araw na manlilibre si Alta dahil ako na nung nakaraan kaya iintayin ko nalang siya. Onting oras nalang naman at lalabas na iyon.

Nagtama ang mata namin ni Vlad, nakangisi ito habang prenteng nakasandal sa poste. "What are you doing here red haired Steia?"

I rolled my eyes at him. I'm not in the mood to bring fucky Vlad down now. I just want to roam around the school peacefuly.

Nilagpasan ko siya pero nahigit niya ang pulsuhan ko. "What?!" I stormed at him.

"You're still into vampires huh?"

"Oh so you care now, Vlad?"

"I don't really care about your damn obsession about vampires but damn Adra, your addiction is making you insane!" He chuckled.

Lalagpasan ko nalang sana ulit siya pero muli niyang hinigit ang pulsuhan ko. Sinubukan kong kunin iyon mula sakanya. "Let go of me, Vlad." seryoso kong saad.

"Ohh... I'm scared Steia! Isusumbong mo ba ako sa nga nakita mong bampira sa gubat?!" Pangaasar niya.

Nakita ko ang pag lapit ng mga kaibigan niya sa direksyon namin kasama ang mga nobya at iilang kaibigang babae.

Fucky!

Ayokong labanan ngayon si Vlad dahil sobra sobra na ang natangap kong kahihiyan kahapon at ayaw ko na iyong madagdagan pa pero ayaw mag pa awat nito ni Vlad.

"Pwede ba Vlad, tigilan mo ako."

"What if I don't want to stop, Steia? What are you gonna do? Magsusumbong ka? Go on! Mag sumbong ka, kung may masusumbungan kang bampira!" Natatawa niyang sabi.

He really don't know when I stop. I sighed heavily. I think I already lost my appetite just by looking at him.

"What's happening?"

"Vampire? Again? Same old shit huh?!" saad ni Sheldon, isa sa mga kaibigan niya.

"Yeah. Can you believe it? After all those years she's still into that!" natatawang sagot ni Vlad. Kasalukuyan silang nakapalibot sa akin.

Nakita ko ang pag lapit ni Bernadette sakanya. Hinaplos nito ang balikat niya.

"Hayaan mo na siya, Vlad. Alam mo namang baliw ang babaeng yan." Nakangisi niyang sabi. Ang mata niya ay nakatitig sa aking buhok.

"Just look at her hair! Really, Adrasteia? Trying to be unique by coloring your hair red?" 

"Kaya siguro nagpakulay para makita agad siya ng bampira!" sabat ng isang lalaki. Naikuyom ko ang kamay dahil sa sinabi ng isang iyon.

Nialpitan ako ni Bernadette. "You even wear contact lenses to hide your peculiar eyes." Nandidiri niyang saad. Nagngingitngit ang ngipin ko sa inis dahil sa sinabi niya. Tila ba nagiinit ang buong katawan ko na parang nay kumukulo sa loob, malamang ay inis sa babaeng ito.

"Baka naman isa ka talaga sa mga bampirang kina a-adikan mo?" Kinuha ko ang pulsuhan mula kay Vlad. Nagtagumpay ako sa ginawa.

Huminga ako ng malalim ng lumapit siya sa akin. Tanggap ko pa kung bakit ganito ang pakikitungo sa akin ni Vlad pero siya? Ganyan ba talaga ang nagagawa ng pag ibig sa tao?

Daig pa nga niya ang bampirang tinutukoy niyang halimaw sa ginagawa sa akin at sa ibang nga estudyante dito. Bente na kami kung tutuusin pero kung umasta siya ay parang kinse.

"Mas lumala ata ang pagkabaliw mo ngayon dahil nakakita kana ng bampira, nag dodroga ka ba huh? Ganyan ba pag walang nagmamahal sayo? Kawawa kanaman." Maarte siyang ngumuso. Nagsitawanan ang nga nakapaligid sa amin, pati na rin si Vlad.

"Kaya maski ama mo hindi nakayanan yang kabaliwan mo at nagpakamatay!"

This fucky bitch!

Mabilis kong hinila ang mahaba nitong buhok, napadaing siya sa sakit, napasinghap ang mga taong nakapaligid sa amin.

Kung inaakala niya na papalagpasin ko lang ang sinabi niya tungkol sa ama ko ay nagkakamali siya. Wala kami sa telenovela para mag pa api ako sakanya. Hinila ko siya papalapit sa akin.

"Itong sinasabihan mo ng baliw... kinababaliwan ng lalaking gusto mo, kaya kung ako sayo, magpakabaliw kana rin baka magustuhan ka pa ni Vlad." saad ko bago bitiwan ang buhok niya, wala akong nakuhang reaksyon mula sakanila kaya naglakad na ako papalayo.

That's what you get fucky bitch!

Wala namang pumigil sa akin dahil maski si Vlad ay natameme. Hindi ko maintindihan kung bakit hanggang ngayon ay may galit parin siya sa akin. Nakaraan na ang lahat ng iyon. Sayang panaman ang pangalan niya. Vlad, pang bampira pero pang halimaw ang ugali.

Papatunayan ko na tama ako!

I will fucky prove them wrong. This is not addiction more like adoration. I'm not insane... my father did not die because I'm insane.

Humanda sila sa akin pag napatunayan ko na totoo ang nga bampira!

Pinikit ko ang mata. Sinubukan kong ibalik ang memorya para maalala ang lugar kung saan ko mismo nakita ang nga bampira.

Fucky!

Napaigtad ako ng imulat ang mata at bumungad ang malamig na titig nito sa akin.

Ano namag ginagawa ng lalaking ito sa harapan ko?

Wala pa ngang ilang minuto ay mayroon nanaman atang mangaasar sa akin.

Napaangat ang kanang kilay ko. "Anong kailangan mo? Ipapahiya mo nanaman ba ako?" sarkastikong sabi ko.

"Where did you saw them?" I rolled my eyes at his question. He's talking about the vampires.

"Anong pake mo?"

"Where did you saw them?"

"Akala ko ba hindi ka naniniwala sa mga iyon, para sa isang taong hindi naniniwala sa bampira, iba ka ah."

"Answer me, Ms."

"Hindi kita kailangang sagutin dahil hindi kanaman nanliligaw sa akin at kahit manligaw ka hindi kita sasagutin dahil sa ugali mo." Iyan ang sinabi ko para tigilan na ako.

Nangunot ang noo niya sa sinabi ko. "You're getting it wrong, Ms."

"Pwede ba, kung aasarin mo lang ako o ipapahiya ay ipagpaliban mo muna. Tama na ang isa kada araw." Nagmartsa ako papaalis sa harapan niya.

Fucky!

Napahinto ako ng bigla siyang sumulpot sa harapan ko. Ambilis naman ata nito mag lakad?

His eyes are darker now as he glance at me. "Tell me."

Fucky! Why do I have to deal with this?!

"In the woods,"

"Are you sure?"

"Mukha ba kong nagloloko? Nakita ko sila don, parang may ritwal na ginagawa. Kung ayaw mo maniwala edi wag mo, basta ako papatunayan ko na totoo ang nakita ko!"

"What are you saying?"

"Babalik ako doon." mariin kong sabi.

"What time?"

Nangunot ang noo ko sa tanong niya. "Bakit sasama ka? Ano, para pagtawanan ako kung wala ngang makitang bampira don?"

"No. I want to see it myself." kalmado niyang sagot.

Kahit nagtataka ako sa sinabi niya ay sumagot nalang ako.

"Mamayang hating gabi ako pupunta. Baka tulog kana ng mga oras na 'yon." Pangaasar ko sakanya.

"No. I'll go with you."