LOGINShare
Kabanata 29
Last Updated:
2024-10-29 19:42:56Chapter • Nine
Halos ilang minuto nang nakaparada ang sasakyan ko sa labas ng bahay. Hindi ko magawang kumilos. Nanatiling nakahawak ang mga kamay ko sa manibela habang nakatulala ako sa kawalan. What just happened at the park made me lose my mind. Hindi naman ako ganito noon.
Hinilamos ko ang mga palad ko sa aking mukha. Tuluyan kong kinuha ang susi ng kotse bago ako lumabad ng sasakyan.
Tahimik na ang buong bahay dahil halos alas tres na ng madaling araw. Paakyat na ako ng pangalawang palapag nang makita ko si Vera sa tapat ng kanyang kwarto. Masama ang titig niya sa akin at nakatupi sa tapat ng kanyang dibdib ang kanyang mga braso.
Inirapan ko lamang siya saka ako dumiretso papunta ng kwarto ko pero bago ko pa man mapihit ang doorknob ay bigla na lamang niyang hinablot ang buhok ko. Inidiin niya ang mukha ko sa pinto at isinangkal niya ang kanyang braso sa aking leeg.
"You really don't know how to behave well, do you, littl
Related chapters
Seven Steps Away (Original Tales of Remorse) KAbanata 30
Chapter • TenPanay ang pagbuga ko ng malalalim na buntong hininga habang mahina kong idinuduyan ang sarili ko sa swing.Naramdaman ko ang pagtayo ni Pearce mula sa swing na kinauupuan niya. Kumunot ang noo ko nang pumwesto siya sa likuran ko. Tiningala ko siya nang hawakan niya ang bakal na tali. Nakayuko naman siya sa akin habang may matipid na kurba sa kanyang labi."Don't worry about it. I got this." He mumbled before giving me a little push.Nabaling ang tingin ko sa mga batang naglalaro di kalayuan sa amin. Nakakainggit ang kainosentehang mayroon sila."We can cancel this race, Pearce. You don't have to do this in the first place." Untag ko saka ihininto ang duyan at tumayo para harapin siya. Nanatili akong nakahawak sa bakal na tali habang nakatingin sa kanya.Umiling siya. "Trust me, I can win this.""But you've never been on an actual race, right? Paano ka mananalo? Kahit pa si Rosa ang gamit mo, k
Seven Steps Away (Original Tales of Remorse) Kabanata 31
Chapter • ElevenGumapang na ang matinding kaba sa dibdib ko nang makalagpas kami ng East gate. Isang kilometro mula roon ay matatanaw na ang napakaraming tao sa tabi ng daan. May mga sasakyan ding nakahanda nang maglagay ng close signs sa dalawang dulo na gagamiting daan para sa karera.Dati-rati, sa tuwing naririnig ko ang hiyawan ng mga tao kapag nakikita nilang parating na ang sasakyan ko, saya ang nararamdaman ko pero sa pagkakataong ito na si Pearce ang may hawak sa manibela, hindi ko na maipaliwanag ang takot ko.Ipinarada ni Pearce ang sasakyan sa tabi ng kotse ni Dalton. Nakaupo siya sa hood ng kanyang Mustang. Ngumisi siya nang lumabas kami ni Pearce ng sabay mula sa pulang audi r8 ko.Biglang tumahimik ang mga taong kanina lang ay masayang naghihiyawan nang makita si Rosa. Ang mga mata nila ay nakatutok kay Pearce.Nagsimula ang mga bulungan. Ilang pamilyar na salita ang narinig ko.Delta. Army. Prison. Rul
Seven Steps Away (Original Tales of Remorse) Kabanata 32
Chapter • TwelveUmaga kinabukasan ay naabutan ko sina Dad, Mom, at Vera na nag-aalmusal habang nagkukwentuhan tungkol sa studies ni Vera. Didiretso sana ako paalis nang bigla akong tawagin ni Dad. Napairap ako sa kawalan nang harapin ko sila."It's too early, Meiko. Baka kung ano lang na namang kalokohan ang gawin mo sa eskwela. Sit and join us. Para ka nang estranghero sa pamamahay na ito. Ni hindi ka na namin nakakasabay sa pagkain." Seryosong sabi ni Dad."Oo nga naman. Kagabi madaling araw ka na namang umuwi. Para kang hindi babae. Hindi ka gumaya sa ate Vera mong nasa oras ang pag-uwi." Nakataas ang kilay na sabi ni Mom saka siya humigop ng kape.Napabuntong hininga ako dahil sa narinig. Matalim ko lang na tinignan si Vera na may tagong kurba ang labi. Pasimple niya akong inirapan nang hindi nakatingin ang mga magulang namin."Busog pa ako. Tsaka 'wag kayong mag-alala. Kasama ko si Pearce. Sabay kaming nag-aadvance study
Seven Steps Away (Original Tales of Remorse) Kabanata 33
Chapter • ThirteenPalabas na ako ng classroom para sa huli kong klase nang tawagin ako ni Harley, ang leader ng group namin para sa research paper. Kunot-noo ko siyang nilingon. Halata namang natakot siya sa akin.Nagkamot siya ng gilid ng kanyang ulo saka kinakabahang nagsalita. "Ano kasi, sa susunod na Saturday, mag-oovernight sana ang buong group sa bahay nina Nimpha. Doon sana natin gagawin 'yong project tutal tapos na tayo sa survey at basic steps. Pwede ka ba?"Sandali ko siyang tinitigan. "Do I have to go?" Tinaasan ko siya ng kilay.Biglang namutla ang kanyang mukha. "Ha? Uh... K-kailangan kasi." Natatakot niyang tugon.Magsasalita na sana ako nang maramdaman kong may umakbay sa akin. Kaagad bumilis ang tibok ng puso ko nang maamoy ko ang pamilyar na pabango."She'll come. If it's for her grades then you have my word." He said softly.Kaagad namula ang pisngi ni Nimpha. Pilit siyang ngumiti saka tumango.
Seven Steps Away (Original Tales of Remorse) Kabanata 34
Chapter • FourteenSinimangutan ako ni Hank matapos niyang maisuot ang gloves niya. Prente siyang naupo sa bench at pinasadahan ng tingin ang team mates niyang nagwawarm up na sa field. Unti-unti na ring napupuno ang stadium ng mga manonood mula sa limang bayan ng lycans.Itinupi ko ang aking mga braso sa tapat ng aking dibdib. "I'm sorry, okay? Taga-Galum ako. People will expect me to be on our team."Nagkamot siya ng batok. "Wala! Madaya ka. Ang sabihin mo, maglalaro lang 'yang si Pearce sa team niyo kaya bigla kang lumipat ng side. Hay, Meiko. Ano ba 'to? Pustahan pa rin ba 'to o iba na?" Makahulugan niyang sabi.Pinaningkitan ko siya ng mata. "Itikom mo nga 'yang bibig mo? Mamaya may makarinig pa sayo." Naiinis kong sabi saka siya inirapan.Umayos siya ng upo saka niya isinangkal ang kanyang mga siko sa kanyang tuhod. "Di nga, seryoso 'tol. Pustahan pa rin ba o totoo na 'yan?" Nagtaas-baba ang kanyang mga kilay habang may ngisi sa kanyang
Seven Steps Away (Original Tales of Remorse) Kabanata 35
Chapter • FifteenHindi na bago sa akin ang mga ganitong eksena pero sa pagkakataong ito, para bang may kakaiba.Ipinarada ko ang sasakyan ko sa gilid ng daan saka ako lumakad papasok ng bahay. Pagkabukas pa lang ng butler sa pinto ay nasalubong ko na kaagad amg galit na mukha ng mga magulang ko.Nakahalukipkip si Dad habang nakatayo at galit na nakatitig sa akin habang si Mom ay nakaupo sa sofa habang nakade-kwatro."Ano na namang ginawa ko?" Walang gana kong tanong paglapit ko pa lang sa kanila."Ano 'tong narinig kong ikaw ang nagyaya at nang-impluwensya sa pinakamatinong delta para sumali sa mga kalokohan mo?" Galit na sabi ni Dad.Napairap ako. "If you're referring to Pearce, then guilty as charged." Nakangisi kong sabi.Naningkit ang mga mata ni Dad dahil sa sinabi ko. Humakbang siya palapit sa akin at bigla na lang akong sinampal. Masyadong malakas ang ginawa niya kaya bumagsak ako sa sahig. Naramdaman ko
Seven Steps Away (Original Tales of Remorse) Kabanata 36
Chapter • SixteenWe spent the night at his gallery. Imbes na magmukmok ay tinuruan na lamang niya akong magpinta. He was right. Nakakagaan ng loob kapag inilalabas mo ang emosyon mo sa pamamagitan ng pagpinta.Pinagmasdan ko ang larawang naiguhit ko. This is my first actual artwork. Dalawang magkasalikop na palad. This is ours. The symbol of the bond we are sharing. The sign of the affection I never thought would come into my life.Naramdaman ko ang pagpulupot ng kanyang mga braso sa aking bewang. Ipinatong niya ang kanyang baba sa aking balikat."You never mentioned you're good at this." He whispered.Napangiti ako sa narinig saka ko ipinilig ang ulo ko para tignan siya. Piniga ko ang dulo ng kanyang ilong. "Huwag mo kong bolahin."Mahina siyang humalakhak saka inalis ang kamay kong nakahawak sa kanyang ilong. "Okay. My turn." He murmured.Ngumiti ako sa kanya. Hinila niya ako palapit sa canvass na pinagp
Seven Steps Away (Original Tales of Remorse) Kabanata 37
Chapter • SeventeenWalang tigil sa pagbayo ang dibdib ko habang nasa taxi patungo sa bahay nina Pearce. Hindi ko na alam ang gagawin. Namamayani ang matindi kong takot sa pwedeng makitang reaksyon niya.Nanginginig ang mga tuhod ko nang bumaba ako ng cab. Napalunok ako nang simulan kong humakbang palapit sa gate. Nakita ko itong nakaawang. Nakaparada lang din sa tabi ng daan ang kanyang sasakyan.Habang palapit ako sa pinto ng basement ay lalong nagwala ang dibdib ko lalo nang makitang bukas ito at mula sa labas ay naririnig ko ang ingay na nagmumula sa basement. Tunog ng mga bagay na tila ibinabato sa pader, mga nababasag na gamit, at galit na galit na mga sigaw ng taong pakay ko.Maingat ang bawat hakbang ko hanggang sa tuluyan akong nakababa ng basement. Nanlambot ang mga tuhod ko nang makita si Pearce na nakatalikod mula sa akin. Marahas ang bawat pagtaas-baba ng kanyang mga balikat. Hindi ko pa man nakikita ang kanyang mukha, n
Latest chapter
Seven Steps Away (Original Tales of Remorse) Kabanata 60
◆ SEVEN ◆CHRISTELIbinabad ko ang katawan ko sa maligamgam na tubig na ihinanda ng mga taga-silbi. Hindi ko alam kung bakit ba ganito ang pakiramdam ko. Hindi naman gaanong maiinit ang tubig pero ramdam ko ang pamumuo ng pawis sa aking noo.My breathing are heavy. Paulit-ulit ang aking paglunok na tila palagi na lang nanunuyo ang lalamunan ko dahilan para madalas akong hindi mapakali.Kung hindi naman panunuyo ng lalamunan ay natatagpuan ko palagi ang sarili kong natutulala. Pakiramdam ko may hindi magandang epekto sa akin ang kagat ni Yvann ngunit kahit na gano'n, hindi ko pa rin maiwasang basain ng dila ko ang ibaba kong labi sa tuwing pumapasok sa isip ko ang sensasyong naibibigay ng bawat kagat niya.I inhaled deeply then shut my eyes. Nang hindi ako nakuntento sa temperatura ng tubig ay inabot ko ng aking paa ang gripo upang dagdagan pa ng malamig na tubig ang pinagbababaran ko.Unti-u
Seven Steps Away (Original Tales of Remorse) Kabanata 59
◆ SIX ◆YVANN"Two weeks from now, the feast of blood will be celebrated pero dahil marami ang lumabag sa mga batas, mukhang marami pang problemang kailangang ayusin." Seryosong sabi ni kuya habang nasa hapagkainan.Dinampot ko ang goblet na may lamang sariwang dugo mula sa mesa saka ito inamoy. Awtomatikong ngumiwi ang mukha ko nang malanghap ang pinaka-ayaw kong amoy.Binalik ko ang baso sa mesa saka ko tinignan ang kapatid ko. "What part of I don't like verbane can't you understand?" I hissed.Kuya's eyes narrowed at me. "Seriously, Yvann? We are having this conversation again?"Umigting ang panga ko sa narinig. "Bakit ba hindi mo na lang ako pabayaan? Hindi ko naman ginugulo ang mga plano mo sa buhay?""Yes you do." He pointed his knife at me. "You are not following the simplest rule. Do not keep anyone here without giving them verbane."My eyes narrowed at him. Nagsisimula
Seven Steps Away (Original Tales of Remorse) Kabanata 58
◆ FIVE ◆CHRISTELThe muffled moans, the giggles, the teasing words, the silent pleas for more that filled the whole room made me want to throw up. My eyes were covered with a piece of cloth but I can clearly imagine what is going on.This is torture. Why would he even keep me here? Bakit dito pa talaga niya ako ikinukulong gayong ang dami niyang babaeng inuuwi sa silid na ito?Hindi niya ba talaga alam ang salitang privacy? Hindi pa ba nakakahawak ng dictionary ang bampirang ito at hindi niya alam na may ganoong salita? I despise him even more for making me hear all his dirty acts.Lumipas ang mga oras at unti-unting tumahimik ang paligid. Ramdam ko na ang labis na pangangawit ng mga braso ko at pakiramdam ko, kaunti na lang ay tuluyan nang mamamanhid ang mga ito.Mayamaya'y naramdaman ko ang pag-ihip ng hangin, senyales na bumukas ang pinto sa may veranda. Humalik sa aking pisngi ang lamig
Seven Steps Away (Original Tales of Remorse) Kabanata 57
◆ FOUR ◆YVANNGazing at the city lights of the nearest city from my spot, I licked the blood left on my lips. I am standing on top of a tower, feeling the cold breeze of the wind while savouring the taste of blood in my mouth."You pissed him again. Hindi ka ba natatakot sa magagawa ng kapatid mo? We both know who's more powerful between you two." Ani Sigfrid.Naningkit ang mga mata ko sa narinig pero kahit masama na ang titig na ipinupukol ko sa kanya, patuloy pa rin siya sa pagtungga sa bote ng alak sa kamay niya."He may be stronger but his foolishness will bring him nothing but his biggest downfall." I hissed.Umismid siya saka muling uminom sa kanyang bote. Pinasadahan niya ng mga daliri niya ang buhok niya bago siya bumaling sa syudad sa 'di kalayuan."Coming from someone who was never been foolish his entire life " He mumbled."Oh, shut the fuck up. Hindi ko kailangan n
Seven Steps Away (Original Tales of Remorse) Kabanata 56
◆ THREE ◆CHRISTELPinasadahan ko ng tingin ang mga paintings sa dingding. Every piece shows a dark theme that suits pretty well to where it is. Most shows images of vampires sucking blood from women.Walang gana kong ibinaba ang kutsara saka ko dinampot ang baso ng juice. Matapos uminom ay binalingan ko ang babaeng kasama ni Jemimah.I scanned her from head to foot. She seem too innocent to be here. Kung tatantyahin, halatang mas bata siya sa akin. Her hair is braided perfectly then bunned it on the right side of her head. Her ash blonde strands suits her chestnut eyes."Wala bang alak? Kahit beer lang?" Walang gana kong tanong.Halatang nag-aalangan siyang sumilip sa pinto patungo sa kusina na tila nanghihingi ng permiso para magsalita.Napakamot siya sa gilid ng ulo niya. "M-Meron po pero baka magalit si Senyor Yvann."Tumaas ang aking kilay. "Anong masama roon? He sucks blo
Seven Steps Away (Original Tales of Remorse) Kabanata 55
◆ TWO ◆CHRISTELMy limbs were already shaking the moment he let go of me. Baka kung hindi dahil sa aking mga kadena, tuluyan akong bumagsak sa malamig na sahig.The guy stood up and went straight to the single-seater sofa. May dalawa na namang babae sa kanyang kama. Hindi ko alam kung gaano na ako katagal dito. Basta nagigising na lang ako kapag gusto nuyang uminom mula sa aking dugo. Sa oras na makuntento na siya'y darating na ang mga tagasilbi upang kunin ako para linisin at pakainin.Inangat ko ang aking ulo upang tignan siya ngunit nang makita kong nakatitig pala siya sa akin ay muli akong napaiwas ng tingin.I gulped then tried to clear my throat. "B-Bakit hindi ka na lang sa kanila kumuha ng dugo? Sigurado ako, they will all be your willing victim..."Umismid siya. "Your blood is sweeter." Untag niya sa malumanay na tono ngunit hindi ko pa rin maiwasang panginigan ng kalamnan.
Seven Steps Away (Original Tales of Remorse) Kabanata 54
◆ ONE ◆YVANNMy eyes shut the moment her blood started to fill my mouth. Damn. It tastes so good. Gumuguhit ang lasa sa sistema ko, binibigyang buhay ang nanunuyo kong lalamunan.Humigpit ang pagkakahawak ko sa balikat niya dahil sa lasa ng dugo niya. It's too sweet, when was the last time I had a taste of blood like this? Or is it's just a long time that I had a taste of fresh human blood with no drops of verbane on its system?Hindi ko inakalang gagana pa ang mind control ko kanina. My supply of blood doesn't satisfy me anymore lately, kaya nang magawa ko siyang pasunurin gamit ang isip kanina, hindi ko maiwasan ang ngisi ko.Perks of being a Garrison. Garrisons' tbe strongest vampire bloodline. The royals to be exact. We descended from the first generation vampire, Gimeno. The only bloodline of vampires who can compell through their minds and can do a lot of things ordinary or lower ranked vamp
Seven Steps Away (Original Tales of Remorse) Kabanata 53
Spin-off: Stained Innocence◆ PROLOGUE ◆CHRISTELHinawi ko ang ilang hibla ng buhok kong tumabing sa aking mukha saka ko dinampot ang bote sa aking harap. Marami na akong kalmot at pasa sa katawan. Pumutok na ang ibabang labi ko pero pasensyahan kami. Hindi ako aalis ng lugar na ito na hindi ko nagagawa ang pakay ko.My hand held the bottle tightly. Pagkaharap ko sa babae ay buong lakas ko itong ipinukpok sa kanyang ulo. Napaatras siya at wala pang ilang saglit, tuluyang umagos ang sariwang dugo pababa sa kanyang mukha.I smirked as I saw horror on her face. Nawala ang kayabangan niya dahil lang sa dugo. Maging ang tatlong alepores niya ay biglang nagsiatras nang makitang hindi ko pa rin binibitiwan ang basag na bahagi ng bote."Y-You bitch!" She huffed.Tinaasan ko siya ng kilay saka ko imwinestra ang kamay ko para palapitin siya. "Bring it on, slut. You can't scare Ch
Seven Steps Away (Original Tales of Remorse) Kabanata 52
EPILOGUEI don't like this, I don't like that.I hate girls like this, I hate girls like that.I used to set standards. Naalala ko pa nga no'ng sabihan ako ng mga kaibigan kong masyado raw akong mapili sa babae. I can't blame them, though. Maging ako minsan naiinis na dahil kahit na anong pilit kong ituon sa mga babae ang atensyon ko, hindi ko magawa. Hindi ko makita sa kanila 'yong mga bagay na gusto ko sa isang babae.But you wouldn't really know what you want until fate shows it to you.Seven years ago, I met the famous black sheep of the Gallivers.Malayong-malayo siya sa mga tipo kong babae. Kung manamit siya, madalas mga pantalong may punit, sandong may kung ano-anong kalokohang nakalagay gaya ng dirty sign, at 'yong kilay niyang palagi na lang tumataas na akala mo kaaway niya ang lahat ng nakakasalubong niya."Huwag kang KJ, Pearce. Tangina birthday mo ngayon. Eighteen ka na legal ka nang mag-inom sa bar."N
