I was at the Raiden shop early in the morning. Well, I didn’t call Karyu yesterday and since I didn’t take the deal that he is offering in exchange to stop messing with Raiden, I am assuming that he will contact our clients to make them back out.And I am here to see if he is really successful in scaring our customers.Sa totoo lang ay kinakabahan ako na kapag dumating ang mga customers na inaasahan namin ay sasabihin nila na hindi na nila itutuloy ang pag-a-avail ng Anox cars.I know that the last client that we need has been secured by Enver yesterday. Pero kung talagang handang gawin si Karyu para pagdusahin si Enver ay hindi ito titigil sa mga plano niya.“They are here!” sabi ni Hanna, ang isa sa sales associates dito. “And I am not sure if they are happy.”Lalo akong kinabahan sa sinabi niya. Nasa isang tabi lang naman ako at walang plano na makihalubilo sa kanila. Nandito lang ako para malaman ng personal kung ano ang naging resulta ng desisyon na ginawa ko kahapon.“You should
“Anox and Raiden are now official partners,” masayang sabi ni Adze matapos pirmahan ng dalawang panig ang kontrata na siya ang may gawa. “And since your project was successful, the Anox executives are now changing their minds about Raiden and they are giving their full support on any project that the two companies will launch in the future.”“Then, I guess it is time for celebration,” sambit ni Dashiel. Sumama siya sa amin para masaksihan ng personal ang pagpirma ng kontrata nila Lancelot at Enver.At syempre, hindi din naman papahuli si Adze dahil siya ang gumagawa ng kontrata sa pagitan dalawang kumpanya.“Actually, I am organizing a celebration party where we are going to announce this permanent partnership,” I said. “And I guess, a farewell party for me as well since next week, Mikea will be taking back her position as Enver’s secretary.”“Oh.” Adze hugged me from the side. “Anox really wants to have you here but I am sure, we can’t force you if you don’t really like working with
Enver gave me what I needed after we talked inside his car.The time and space that I need. The chance to process everything.Well, it is not like we are avoiding each other. We are still talking but he made sure that it was all about work. Other than that, he never really mentioned anything about what we talked about back then.And I silently thank him for that.Alam kong hindi madali para sa part niya ang gusto ko lalo na’t nakikita ko sa mga mata niya ang kagustuhang ipaliwanag sa akin ang lahat ng nangyari noon.Pero hindi pa ako handang marinig iyon.And I also know that this is too selfish on my part but I need to gather more courage for everything. Gusto kong maging handa sa kung ano ang sasabihin niya at sa kung ano ang magiging desisyon ko kapag narinig ko na ang mga dapat niyang sabihin.I had this feeling that whatever he might say to me would give me the urge to finally introduce Millie to him as soon as possible.At dahil nga hindi pre-occupied ang utak ko sa personal nam
It was such a great party. Nag-e-enjoy naman ang lahat lalo na pagkatapos ng program at inilabas na ang pagkain at alak. Sinimulan na din ang pagtugtog ng live band na inupahan ko para dito. At karamihan sa mga kasama namin ay sumasayaw na sa platform na nilagay namin sa ibaba ng stage.Wala namang problema kahit maglasing ang mga kasama namin dito. I rented a lot of rooms on three consecutive floors for them to use once they are drunk enough or they want to rest. I added a lot of security at the elevators to ensure that only people in our party are allowed to step on those floors.Handa din naman umalalay ang hotel kung sakaling mapasobra ang inom ng mga kasama namin. Nakausap ko na sila at sinabihan sa mga posibleng mangyari sa party.“Milan…” tawag sa akin ni Mikea at agad akong nilapitan. “You need to take Sir Enver home.”Kumunot ang noo ko. “Why?”Itinuro niya ang direksyon kung nasaan si Enver na halos hindi makatayo ng diretso. Napansin ko din ang maraming bote ng alak na naka
As soon as we got at Enver’s house, I immediately got a key to opened the door. Dineretso ko siya agad sa kwarto niya, tinanggal ang mga sapatos at damit niya.Kumuha na din ako ng maliit na palanggana at towel para mapunasan siya. Kapag kasi ganitong lasing siya ay hindi siya makatulog ng maayos at mabilis mainitan.Nilagay ko sa table na nasa gilid ng kama ang palanggana at inalis na ang lahat ng suot ni Enver pagkuwa’y sinimulan ng punasan ang katawan ni Enver.Matapos iyon ay akma na akong tatayo para dalhin ang palanggana sa banyo ngunit bago ko pa iyon mahawakan ay bigla na lang hinablot ni Enver ang kamay ko at hinila ako pahiga sa tabi niya.Mahigpit din niya akong niyakap kaya wala akong pagkakataon para makapiglas.“Akala ko ay natutulog ka?” Hinayaan ko na lang siya. Aminim ko man o hindi ay alam ko sa sarili kong nami-miss ko din ang ganitong pagkakataon.“Nagising ako nang simulan mo akong punasan,” mahina niyang sabi.“Are you still drunk?”Naramdaman ko ang pag-iling ni
Matapos magbabad sa maligamgam na tubig ay agad na akong nagbanlaw. At ibinalot ko na lang muna ang sarili ko ng towel na ibinigay sa akin ni Enver at pumunta sa walk-in-closet kung nasaan ang mga gamit namin.And I was shocked to see that everything was still in order even though he only spent his time here every weekend.Kahit ang mga gamit ko na hindi ko dinala sa pag-alis ko noon ay maayos pa ding nakasalansan dito na para bang hindi ako umalis sa bahay na ito.Well, this house is the same house he provided to us when we decided to live separately from his family. And we spent the three years of our marriage here.I just took a nightie and wore it because I know that I will be spending the rest of the night here before coming down the stairs.And I can’t help but feel nostalgic as I looked around the house. I remember everything that happened here and I am kinda relieved that most of it is the part where we were both happy with each other.Well, I can still remember all the things
Enver told me everything. And one thing is clear to me now.What happened in the past is part of his father’s plan.He was the one who used the woman that drugged Enver, had sex with him when he was unconscious, and took a picture of them, naked.And apparently, that woman is head-over-heels with Enver and will do everything she can to make him hers. Their parents wished for them to be together when they were still young but that didn’t happen because Enver met and married me.Kaya naman gumawa sila ng paraan para unti-unti kaming paglayuin.Sinadya nito na dalhin si Enver sa main branch ng kumpanya nila upang malayo sa akin sa pag-aakala na mababawasan ang pagmamahalan nain. They even try to ruin his trust on me, but thanks to Dashiel who always looking out for me, they never succeed on that.And their last resort is the one that really put our relationship to an end.His father organized a party for their plan. They wanted to make something that would help them control Enver and the
“So? Ano na ang plano natin ngayon?” tanong ni Enver habang tinutulungan ako sa pagbubutones ng polo na suot ko. “Okay na tayo, hindi ba? Gusto kong bumawi sa limang taon na magkalayo tayo kaya baka pwedeng bumalik ka na dito.”“Are you kidding me?” sabi ko sa kanya. “Ang layo nito sa opisina mo. Isa pa, may kontrata ang apartment na inuupahan ko kaya hindi ako pwedeng basta na lang umalis doon. May business din ako na kailangan na asikasuhin at hindi ko iyon pwedeng basta na lang isara.”Isa pa, hindi ko alam kung paano ko ipapakilala si Millie sa kanya. Hindi ko alam kung ano ang magiging reaksyon niya kapag nagkaharap sila.“Then, hindi pa din tayo magkakasama?” Lumungkot ang mukha niya.“I can stay over to your condo once in a while,” He has a condominium unit not far from Raiden at doon siya madalas mag-stay kapag may trabaho siya. “And just so you know, I am thinking of staying at Raiden as one of your secretaries.”Nanlaki ang mga mata niya. “What?”Tumangu-tango ako habang mal
“Matagal pa ba tayo?” tanong ko kina Ferry at Castiel na umaalalay sa akin habang naglalakad. Nakapiring ang mata ko dahil mayroon daw silang surprise para sa akin.Kakagaling ko lang sa magulang ni Amethyst at nakausap ko sila sa maaari naming gawin upang tulungan ito sa sitwasyon na kinakaharap.Kahit kasi sila ay nababahala na din sa kahahantungan ng buhay ng anak kung magpapatuloy lang ito sa pagtatago.Matapos naming mag-usap ay sinundo ako ng dalawang ito at bago pa makarating sa pupuntahan namin ay nilagyan na nila ako ng piring sa mata.“Malapit na tayo kaya relax ka lang diyan,” ani Ferry.“Pero halos isang oras ko nang suot ang blindfold na ito,” reklamo ko. “Bakit ba biglaan niyong naisipan na magbigay ng surprise?”“It is not our idea,” ani Castiel. “May ambag kami pero hindi kami ang pasimuno nito. Ang asawa mo ang nangunguna para sa surprise na ito.”“Biglaan nga eh,” sabi pa ni Ferry. “Kahapon niya lang kami kinausap tungkol dito kaya isang mabilisan na pag-aayos na lang
Kailanman ay hindi ko inaasahan na darating ang ganitong pagkakataon. Kung saan makikita kong masaya kaming lahat, walang halong pagpapanggap at tunay ang bawat ngiti na ibinibigay sa isa’t-isa.After we finished our dinner, we decided to continue our conversation in the living room. Doon na din dinala ang mga wine at beer dahil nagkayayaan ang magkakapatid na mag-inuman na, tutal ay matagal na din silang hindi nagkakasama.Habang ang magulang nila ay abala sa pagpapakita kay Millie ng mga regalo nila.Kami na lang ang narito dahil sinundo na si Ferry ng kanyang asawa, habang si Castiel ay umakyat na sa guest room dahil maaga pa ang kanyang pasok bukas. Dito ko na siya pinatulog dahil marami na din ang wine na kanyang nainom.“What?” ani Enver sa kapatid. “Enish divorced her husband?” Si Enish ang isa pa nilang kapatid na babae na mas bata lang ng isang taon kay Enver. “Why?”“The bastard was having an affair with his cousin,” ani Ethyl. “Kaya wala nang pali-paliwanag at nang malaman
Akala ko ay tatanggihan ni Enver na makipag-usap sa pamilya niya para ayusin ang hidwaan sa pagitan nila. Kaya naman napangiti ako nang dalhin niya ang mga ito sa garden at doon sila nagsimulang mag-usap.Habang kami ni Millie ay tumutulong na sa mga maid para ihanda ang hapag. Nang sa gayon ay makakain na kami pagkatapos nilang mag-usap.“Eh? Seryoso?” sambit ni Ferry matapos ikwento ni Castiel sa kanya ang paghingi ng tawad sa akin ng mga in-laws ko. “Sincere ba?” Bumaling siya sa akin. “Hindi eme lang dahil natatakot na ma-upset ka dahil alam nilang posible mong ipagbawal uli na makalapit sila kay Millie?”“That is the first thing that came to my mind earlier.” Inilapag ko sa harap niya ang isang plato na puno ng slice kiwi at may side sauce na spicy ketchup. Iyon kasi ang pinaglilihian niya. “But it feels like they were sincere. Erwin vouch for that.”“Oh well,” ani Castiel. “It doesn’t really matter now if they were sincere or not. Labis na kahihiyan na ang dinanas sila dahil sa
“Are you even breathing?” Castiel whispered to me while we were looking at the car that stopped in front of our house. “You don’t have to be nervous, right?” I glared at her. “I am not nervous.” Inirapan ko siya. “I am just composing myself to avoid the awkwardness that we might feel later.” I turned my attention to the car when it slowly opened. Lumabas doon ang mag-asawang Don Emil at Madame Venice na todo postura pa. May mga bitbit pa silang maraming paper bag na tingin ko ay naglalaman ng mga laruan na ibibigay nila kay Millie. Enver was the one who got out of the house to greet them. Ferry was staying inside while Castiel and I stood in front of the door, together with Millie who was holding my hand. “If you say so,” she said. “But I didn’t expect that they would also bring two of Enver’s siblings.” We both turned our eyes to the other car that just arrived. At laman ng sasakyang iyon ang dalawa sa nakababatang kapatid ni Enver, sina Ethyl at Erwin. “Mukhang hindi din nila i
Nakakulong ako ngayon sa banyo at nakatitig sa limang pregnancy test kits na pinabili ko kay Castiel.Kanina pa lumabas ang resulta at pare-pareho lang ang lumabas sa limang test na ito. And I am overwhelmed with the emotion I am feeling right now.Nasa plano ko naman talaga na magkaanak pa, kung papayag si Enver. Gusto ko kasi talagang bigyan ng kapatid si Millie. Pero hindi ko inaasahan na ibibigay ito agad sa amin sa panahong hindi namin inaasahan.Yes, I am pregnant. Ang limang test kits na ginamit ko ay pare-parehong nagresulta ng positive.“Milan!” sigaw ni Ferry mula sa labas. “Nandito na ang asawa mo! Nagsumbong agad ang maid mo na kanina ka pa nagkukulong dito sa banyo kaya siguradong susugurin ka na niya.”Kinuha ko ang isang dalawang test kits pagkuwa’y binuksan ang pinto. Eksakto din na kapapasok lang ng kwarto ni Enver at bakas ang pag-aalala sa kanyang mukha.“Anong nangyayari dito?” tanong niya. Agad siyang lumapit sa akin ngunit bago pa niya ako mahawakan ay agad ko na
“Mommy!”I slowly opened my eyes and I saw Millie jumping in bed while calling out for me.“Wake up, Mommy! It is already morning.” She stopped jumping when she saw me awake and sat beside me. “Good morning, my beautiful mommy.” She kissed my cheeks. “Daddy is preparing our breakfast. Bangon ka na po.”I smiled and pulled her closer to me. “Let’s sleep more, baby.” I kissed her neck and tickled her side which made her laugh.“Mom! Don’t tickle me!” Sinubukan niyang makawala sa akin ngunit mahigpit ang pagkakayakap ko sa kanya kaya wala siyang nagawa kundi tumawa na lamang. “Mommy! Please stop!”“Hey…”Tinigilan ko ang pagkiliti sa kanya at sabay kaming bumaling sa pinto. Nakita namin doon si Enver na may dalang isang malaking tray na puno ng pagkain kaya naman agad na kaming bumangon at inayos ang kama.“Breakfast in bed for my lovely ladies.” Nilapag niya ang tray sa kama tsaka hinalikan ang noo namin ni Millie. “Dito na tayo kumain at siguradong hindi mo pa gustong bumangon dito.”“
Naging masaya naman ang lahat sa naging company outing. Kaya nang bumalik sa trabaho ay bakas ang kanilang pagiging ganado.Well, hindi na din kasi ganoon ka-hectic ang schedule namin at balik na sa dati ang mga workload kaya relax na ang lahat.Si Mikea na ang nag-aasikaso ng fourt shop at ilan pang errand na kailangan sa labas habang ako naman ang nag-aasikaso ng mga paperworks na kailangan ni Enver.We both decided to switch our jobs so she could learn more things about the industry and everything she needs to learn about Raiden.And it is not really a problem to me. Mas mabuti nga iyon na nagiging flexible siya sa trabaho nya. In this case, kahit na mag-leave ako ay kakayanin niyang hawakan ang lahat ng trabaho bilang sekretarya ni Enver.“You are filing a leave?” kunot-noo na sabi ni Mikea nang makita ang nasa screen ng laptop ko. “I thought you would not be using any of your leave for now?”“I just need to take care of something.” It was just a three-day leave. I promised Enver
After just a couple of minutes, nagpasya na kaming balikan sina Millie. Hindi naman kasi pwedeng magkulong lang kami sa kwarto, lalo na’t kasama namin ang lahat ng empleyado ng Raiden.Agad kaming sinalubong ni Millie nang makita kami. Nagpabuhat pa siya kay Enver at inaya itong maligo sa dagat kaya doon na sila dumeretso habang ako naman ay lumapit kina Ferry at Castiel na nakaupo lang sa sun lounge.“Napag-usapan niyo na?”Naupo ako sa tabi nila. “Just the minor details.” Tumitig ako kay Enver at Millie na naglalaro na sa dagat. “I still can’t tell him everything without getting a headache.” Ibinaling ko sa kanila ang tingin at ngumiti. “Hindi naman niya pinilit pang alamin ang lahat kaya nag-suggest na lang ako na sa inyo na magtanong.”“Oh well,” ani Ferry. “I will be happy to tell him everything I know.”“Sinabihan ka na namin tungkol sa bagay na ito,” sabi ni Castiel. “Pero ikaw itong tumatanggi at nagpipilit na hindi na mahalaga kung malaman man niya o hindi.”“Well, maybe beca
Enver lifted me and laid me down in our bed. Sinabi niyang magpahinga na muna ako at huwag nang bumaba pa. Naibilin naman namin si Millie kina Ferry at siguradong hindi nila iyon pababayaan.At kailangan ko din talagang magpahinga lalo na’t pakiramdam ko kanina ay tuluyan na akong mawawalan ng malay dahil sa sakit ng ulo.“Okay ka na ba talaga?” tanong ni Enver. “We can go to the resort infirmary.”Umiling ako. “Hindi na naman ito tulad ng kanina,” sabi ko. “Pahinga lang ito.”Huminga siya ng malalim at naupo sa gilid ng kama. “I am sorry for bringing it up. I didn’t expect this.”“It is fine,” sabi ko. “Karapatan mo din na malaman iyon dahil parte iyon ng nakaraan ko. Sadyang hindi ko lang kayang sabihin sayo ang lahat dahil nagkakaganito ako tuwing aalalahanin ang detalye ng mga pangyayaring iyon.”“Don’t worry about that, Mi.” Hinaplos niya ang buhok ko. “Just rest.”“If you want, you can ask Ferry or Castiel about it,” suhestiyon ko. “They know every single detail about that incid