“Good morning!” masayang bati sa akin ni Art at sinuklian ko iyon ng ngiti. “Aba, mukhang maganda ang gising natin.”Nilapag ko ang gamit sa table at bumaling sa kanya. “I had a great time last night.”Ferry and Castiel got totally drunk last night. Napangatawanan ko naman ang sinabi ko na hindi ako magpapakalasing. Aside from two glass of wine, puro juice at pagkain lang ang nilantakan ko.Habang ang dalawa kong kaibigan ang tumodo ng inom. Maliban sa nauna nilang in-order na isang bote ng brandy at tatlong bucket ng beer, nagpahabol pa sila ng apat pang bucket kaya naman halos nahirapan akong isakay sila sa sasakyan.At dahil siguradong gagabihin na ako ay hindi na ako nag-abalang ihatid sila sa mga bahay nila. Dineretso ko sila sa bahay ko at hinayaang matulog sa kwarto.Bilang kabayaran sa pagpapahirap nila sa akin kagabi, sinabihan ko sila kanina bago ako umalis ng bahay na samahan muna si Millie.“Ibig sabihin ay tama lang na pinauwi ka ni Sir Enver kahapon,” aniya. “Iba kasi an
“We only have one car left,” Enver said as he finally got the latest report that came from the three branches of Raiden shops. “And we still have two weeks.”“And as far as we all know, we have three potential clients that are in the process of purchasing the last unit that we have,” sabi ko. “But someone is trying to intercept that deal.” Inilapag ko ang limang folder sa table niya at agad niya iyong kinuha.“Five potential clients applied to purchase the car in our installment method but when they were about to get approved, they canceled their application?” Tumingin siya sa akin. “It happened last week.”Tumango ako. “We could have finished our deal if it wasn’t for those people who backed out,” sabi ko. “I had Lainz investigate this and the only lead he got as of now is someone trying to stop them from canceling their application.”“I thought…”Umiling ako. “It is not someone from the competitors. Not even from your father..”“So, we don’t have any idea who that might be.”“Sounds
“Is that be all?” tanong ko kay Lucien na agad namang tumango. Tapos na kasi nilang i-present sa akin ang project na plano nilang i-launch pagkatapos ng deal sa Anox. At naibigay ko na din naman ang feedback na kailangan nila para i-adjust ang ilang bagay tungkol dito.At ngayon ko lang napansin na halos sandaling oras lang ang lumipas.“All of your pointers have been noted and we are going to start revising the project presentation,” Lucien said.Well, hindi naman kasi ganoon kadami ang kailangan na baguhin sa presentation nila. Kaunting adjustment na lang ang mga napansin ko kanina kaya naging mabilis lang ang tulong na kailangan nila sa akin.Bumuntong hininga ako at tumayo. “Okay. If you need anything else, nandoon lang ako sa office ni Enver.” Tinapik ko ang balikat niya at naglakad na pabalik sa office ni Enver.And totoo niyan ay gusto kong ibuhos ang atensyon ko sa ibang bagay nang sa gayon ay hindi ako mag-alala sa kung ano ang kahahantungan ng ginagawa ni Enver ngayon.Alam
Tahimik lang akong naghihintay habang nakaupo sa harap ng table ko. Patingin-tingin ako sa elevator at naghihintay kung kailan darating si Enver.Malapit nang mag-five pm ngunit hindi pa din siya nagme-message sa akin sa kung ano ang sitwasyon ngayon sa shop.Kailangan ko kasi munang malaman kung ano na ang nangyayari doon bago ako tuluyang magdesisyon tungkol sa deal na inaalok sa akin ni Karyu.Alam kong malaking deal ang tungkol sa partnership ng Anox at Raiden. And that is the reason why I am considering taking this deal with that man.Kung ang pag-alis sa buhay ni Enver ang magliligtas sa kumpanya na itinayo niya nang naaayon sa sarili niyang kagustuhan, I guess I don’t have any choice but to do it.He worked so hard for this company. Raiden is the only thing that he did for himself right after he got away from the control of his father.And I can’t let anyone ruin what Enver worked so hard for.Agad akong napatayo nang bumukas ang pinto ng elevator at nakahinga ako ng maluwag da
I was at the Raiden shop early in the morning. Well, I didn’t call Karyu yesterday and since I didn’t take the deal that he is offering in exchange to stop messing with Raiden, I am assuming that he will contact our clients to make them back out.And I am here to see if he is really successful in scaring our customers.Sa totoo lang ay kinakabahan ako na kapag dumating ang mga customers na inaasahan namin ay sasabihin nila na hindi na nila itutuloy ang pag-a-avail ng Anox cars.I know that the last client that we need has been secured by Enver yesterday. Pero kung talagang handang gawin si Karyu para pagdusahin si Enver ay hindi ito titigil sa mga plano niya.“They are here!” sabi ni Hanna, ang isa sa sales associates dito. “And I am not sure if they are happy.”Lalo akong kinabahan sa sinabi niya. Nasa isang tabi lang naman ako at walang plano na makihalubilo sa kanila. Nandito lang ako para malaman ng personal kung ano ang naging resulta ng desisyon na ginawa ko kahapon.“You should
“Anox and Raiden are now official partners,” masayang sabi ni Adze matapos pirmahan ng dalawang panig ang kontrata na siya ang may gawa. “And since your project was successful, the Anox executives are now changing their minds about Raiden and they are giving their full support on any project that the two companies will launch in the future.”“Then, I guess it is time for celebration,” sambit ni Dashiel. Sumama siya sa amin para masaksihan ng personal ang pagpirma ng kontrata nila Lancelot at Enver.At syempre, hindi din naman papahuli si Adze dahil siya ang gumagawa ng kontrata sa pagitan dalawang kumpanya.“Actually, I am organizing a celebration party where we are going to announce this permanent partnership,” I said. “And I guess, a farewell party for me as well since next week, Mikea will be taking back her position as Enver’s secretary.”“Oh.” Adze hugged me from the side. “Anox really wants to have you here but I am sure, we can’t force you if you don’t really like working with
Enver gave me what I needed after we talked inside his car.The time and space that I need. The chance to process everything.Well, it is not like we are avoiding each other. We are still talking but he made sure that it was all about work. Other than that, he never really mentioned anything about what we talked about back then.And I silently thank him for that.Alam kong hindi madali para sa part niya ang gusto ko lalo na’t nakikita ko sa mga mata niya ang kagustuhang ipaliwanag sa akin ang lahat ng nangyari noon.Pero hindi pa ako handang marinig iyon.And I also know that this is too selfish on my part but I need to gather more courage for everything. Gusto kong maging handa sa kung ano ang sasabihin niya at sa kung ano ang magiging desisyon ko kapag narinig ko na ang mga dapat niyang sabihin.I had this feeling that whatever he might say to me would give me the urge to finally introduce Millie to him as soon as possible.At dahil nga hindi pre-occupied ang utak ko sa personal nam
It was such a great party. Nag-e-enjoy naman ang lahat lalo na pagkatapos ng program at inilabas na ang pagkain at alak. Sinimulan na din ang pagtugtog ng live band na inupahan ko para dito. At karamihan sa mga kasama namin ay sumasayaw na sa platform na nilagay namin sa ibaba ng stage.Wala namang problema kahit maglasing ang mga kasama namin dito. I rented a lot of rooms on three consecutive floors for them to use once they are drunk enough or they want to rest. I added a lot of security at the elevators to ensure that only people in our party are allowed to step on those floors.Handa din naman umalalay ang hotel kung sakaling mapasobra ang inom ng mga kasama namin. Nakausap ko na sila at sinabihan sa mga posibleng mangyari sa party.“Milan…” tawag sa akin ni Mikea at agad akong nilapitan. “You need to take Sir Enver home.”Kumunot ang noo ko. “Why?”Itinuro niya ang direksyon kung nasaan si Enver na halos hindi makatayo ng diretso. Napansin ko din ang maraming bote ng alak na naka
“Matagal pa ba tayo?” tanong ko kina Ferry at Castiel na umaalalay sa akin habang naglalakad. Nakapiring ang mata ko dahil mayroon daw silang surprise para sa akin.Kakagaling ko lang sa magulang ni Amethyst at nakausap ko sila sa maaari naming gawin upang tulungan ito sa sitwasyon na kinakaharap.Kahit kasi sila ay nababahala na din sa kahahantungan ng buhay ng anak kung magpapatuloy lang ito sa pagtatago.Matapos naming mag-usap ay sinundo ako ng dalawang ito at bago pa makarating sa pupuntahan namin ay nilagyan na nila ako ng piring sa mata.“Malapit na tayo kaya relax ka lang diyan,” ani Ferry.“Pero halos isang oras ko nang suot ang blindfold na ito,” reklamo ko. “Bakit ba biglaan niyong naisipan na magbigay ng surprise?”“It is not our idea,” ani Castiel. “May ambag kami pero hindi kami ang pasimuno nito. Ang asawa mo ang nangunguna para sa surprise na ito.”“Biglaan nga eh,” sabi pa ni Ferry. “Kahapon niya lang kami kinausap tungkol dito kaya isang mabilisan na pag-aayos na lang
Kailanman ay hindi ko inaasahan na darating ang ganitong pagkakataon. Kung saan makikita kong masaya kaming lahat, walang halong pagpapanggap at tunay ang bawat ngiti na ibinibigay sa isa’t-isa.After we finished our dinner, we decided to continue our conversation in the living room. Doon na din dinala ang mga wine at beer dahil nagkayayaan ang magkakapatid na mag-inuman na, tutal ay matagal na din silang hindi nagkakasama.Habang ang magulang nila ay abala sa pagpapakita kay Millie ng mga regalo nila.Kami na lang ang narito dahil sinundo na si Ferry ng kanyang asawa, habang si Castiel ay umakyat na sa guest room dahil maaga pa ang kanyang pasok bukas. Dito ko na siya pinatulog dahil marami na din ang wine na kanyang nainom.“What?” ani Enver sa kapatid. “Enish divorced her husband?” Si Enish ang isa pa nilang kapatid na babae na mas bata lang ng isang taon kay Enver. “Why?”“The bastard was having an affair with his cousin,” ani Ethyl. “Kaya wala nang pali-paliwanag at nang malaman
Akala ko ay tatanggihan ni Enver na makipag-usap sa pamilya niya para ayusin ang hidwaan sa pagitan nila. Kaya naman napangiti ako nang dalhin niya ang mga ito sa garden at doon sila nagsimulang mag-usap.Habang kami ni Millie ay tumutulong na sa mga maid para ihanda ang hapag. Nang sa gayon ay makakain na kami pagkatapos nilang mag-usap.“Eh? Seryoso?” sambit ni Ferry matapos ikwento ni Castiel sa kanya ang paghingi ng tawad sa akin ng mga in-laws ko. “Sincere ba?” Bumaling siya sa akin. “Hindi eme lang dahil natatakot na ma-upset ka dahil alam nilang posible mong ipagbawal uli na makalapit sila kay Millie?”“That is the first thing that came to my mind earlier.” Inilapag ko sa harap niya ang isang plato na puno ng slice kiwi at may side sauce na spicy ketchup. Iyon kasi ang pinaglilihian niya. “But it feels like they were sincere. Erwin vouch for that.”“Oh well,” ani Castiel. “It doesn’t really matter now if they were sincere or not. Labis na kahihiyan na ang dinanas sila dahil sa
“Are you even breathing?” Castiel whispered to me while we were looking at the car that stopped in front of our house. “You don’t have to be nervous, right?” I glared at her. “I am not nervous.” Inirapan ko siya. “I am just composing myself to avoid the awkwardness that we might feel later.” I turned my attention to the car when it slowly opened. Lumabas doon ang mag-asawang Don Emil at Madame Venice na todo postura pa. May mga bitbit pa silang maraming paper bag na tingin ko ay naglalaman ng mga laruan na ibibigay nila kay Millie. Enver was the one who got out of the house to greet them. Ferry was staying inside while Castiel and I stood in front of the door, together with Millie who was holding my hand. “If you say so,” she said. “But I didn’t expect that they would also bring two of Enver’s siblings.” We both turned our eyes to the other car that just arrived. At laman ng sasakyang iyon ang dalawa sa nakababatang kapatid ni Enver, sina Ethyl at Erwin. “Mukhang hindi din nila i
Nakakulong ako ngayon sa banyo at nakatitig sa limang pregnancy test kits na pinabili ko kay Castiel.Kanina pa lumabas ang resulta at pare-pareho lang ang lumabas sa limang test na ito. And I am overwhelmed with the emotion I am feeling right now.Nasa plano ko naman talaga na magkaanak pa, kung papayag si Enver. Gusto ko kasi talagang bigyan ng kapatid si Millie. Pero hindi ko inaasahan na ibibigay ito agad sa amin sa panahong hindi namin inaasahan.Yes, I am pregnant. Ang limang test kits na ginamit ko ay pare-parehong nagresulta ng positive.“Milan!” sigaw ni Ferry mula sa labas. “Nandito na ang asawa mo! Nagsumbong agad ang maid mo na kanina ka pa nagkukulong dito sa banyo kaya siguradong susugurin ka na niya.”Kinuha ko ang isang dalawang test kits pagkuwa’y binuksan ang pinto. Eksakto din na kapapasok lang ng kwarto ni Enver at bakas ang pag-aalala sa kanyang mukha.“Anong nangyayari dito?” tanong niya. Agad siyang lumapit sa akin ngunit bago pa niya ako mahawakan ay agad ko na
“Mommy!”I slowly opened my eyes and I saw Millie jumping in bed while calling out for me.“Wake up, Mommy! It is already morning.” She stopped jumping when she saw me awake and sat beside me. “Good morning, my beautiful mommy.” She kissed my cheeks. “Daddy is preparing our breakfast. Bangon ka na po.”I smiled and pulled her closer to me. “Let’s sleep more, baby.” I kissed her neck and tickled her side which made her laugh.“Mom! Don’t tickle me!” Sinubukan niyang makawala sa akin ngunit mahigpit ang pagkakayakap ko sa kanya kaya wala siyang nagawa kundi tumawa na lamang. “Mommy! Please stop!”“Hey…”Tinigilan ko ang pagkiliti sa kanya at sabay kaming bumaling sa pinto. Nakita namin doon si Enver na may dalang isang malaking tray na puno ng pagkain kaya naman agad na kaming bumangon at inayos ang kama.“Breakfast in bed for my lovely ladies.” Nilapag niya ang tray sa kama tsaka hinalikan ang noo namin ni Millie. “Dito na tayo kumain at siguradong hindi mo pa gustong bumangon dito.”“
Naging masaya naman ang lahat sa naging company outing. Kaya nang bumalik sa trabaho ay bakas ang kanilang pagiging ganado.Well, hindi na din kasi ganoon ka-hectic ang schedule namin at balik na sa dati ang mga workload kaya relax na ang lahat.Si Mikea na ang nag-aasikaso ng fourt shop at ilan pang errand na kailangan sa labas habang ako naman ang nag-aasikaso ng mga paperworks na kailangan ni Enver.We both decided to switch our jobs so she could learn more things about the industry and everything she needs to learn about Raiden.And it is not really a problem to me. Mas mabuti nga iyon na nagiging flexible siya sa trabaho nya. In this case, kahit na mag-leave ako ay kakayanin niyang hawakan ang lahat ng trabaho bilang sekretarya ni Enver.“You are filing a leave?” kunot-noo na sabi ni Mikea nang makita ang nasa screen ng laptop ko. “I thought you would not be using any of your leave for now?”“I just need to take care of something.” It was just a three-day leave. I promised Enver
After just a couple of minutes, nagpasya na kaming balikan sina Millie. Hindi naman kasi pwedeng magkulong lang kami sa kwarto, lalo na’t kasama namin ang lahat ng empleyado ng Raiden.Agad kaming sinalubong ni Millie nang makita kami. Nagpabuhat pa siya kay Enver at inaya itong maligo sa dagat kaya doon na sila dumeretso habang ako naman ay lumapit kina Ferry at Castiel na nakaupo lang sa sun lounge.“Napag-usapan niyo na?”Naupo ako sa tabi nila. “Just the minor details.” Tumitig ako kay Enver at Millie na naglalaro na sa dagat. “I still can’t tell him everything without getting a headache.” Ibinaling ko sa kanila ang tingin at ngumiti. “Hindi naman niya pinilit pang alamin ang lahat kaya nag-suggest na lang ako na sa inyo na magtanong.”“Oh well,” ani Ferry. “I will be happy to tell him everything I know.”“Sinabihan ka na namin tungkol sa bagay na ito,” sabi ni Castiel. “Pero ikaw itong tumatanggi at nagpipilit na hindi na mahalaga kung malaman man niya o hindi.”“Well, maybe beca
Enver lifted me and laid me down in our bed. Sinabi niyang magpahinga na muna ako at huwag nang bumaba pa. Naibilin naman namin si Millie kina Ferry at siguradong hindi nila iyon pababayaan.At kailangan ko din talagang magpahinga lalo na’t pakiramdam ko kanina ay tuluyan na akong mawawalan ng malay dahil sa sakit ng ulo.“Okay ka na ba talaga?” tanong ni Enver. “We can go to the resort infirmary.”Umiling ako. “Hindi na naman ito tulad ng kanina,” sabi ko. “Pahinga lang ito.”Huminga siya ng malalim at naupo sa gilid ng kama. “I am sorry for bringing it up. I didn’t expect this.”“It is fine,” sabi ko. “Karapatan mo din na malaman iyon dahil parte iyon ng nakaraan ko. Sadyang hindi ko lang kayang sabihin sayo ang lahat dahil nagkakaganito ako tuwing aalalahanin ang detalye ng mga pangyayaring iyon.”“Don’t worry about that, Mi.” Hinaplos niya ang buhok ko. “Just rest.”“If you want, you can ask Ferry or Castiel about it,” suhestiyon ko. “They know every single detail about that incid