BHELLE:MAGDIDILIM na nang bumalik kami ni Tyrone sa bahay. Ilang oras din kaming tumambay sa burol at ilang beses kong paulit-ulit na ipinagkaloob sa kanya ang katawan ko. Hindi din naman kasi ako makatanggi sa kada ungot nito kaya kahit nag-aalala ako na baka may ibang taong makakita sa amin ay napapasunod ako dito sa mainit at nakakadarang niyang mga haplos at halik.Para nga akong nalantang gulay na hinang-hina habang ito ay palakas nang palakas! Ni walang kapaguran ito at para lang akong magaang papel kung buhatin niya habang nag-lo-love-making kaming dalawa! Napakahusay niya sa usapang love making na wala kang maipipintas. Biniyayaan pa naman siya ng matabang kargada kaya kahit sinong babae ay mababaliw sa ligayang pinapalasap nito. Mahigpit akong nakayakap sa kanyang tyan habang mabagal lang ang pagpapatakbo nito sa motor nito. Masakit na naman kasi ang kaselanan ko na tila winasak na naman nito. Ilang beses ba naman niyang inangkin. Pagdating namin sa bahay ay nakauwi na si
WARNING MATURED CONTENT! SKIP IF YOU'RE NOT COMFORTABLE READING A BEDSCENE.BHELLE:MASAYA kaming nagsalo-salo sa hapunan kasabay sina Nanay, Tatay at Bettina na nakikipagkulitan na rin kay Tyrone. Kahit simple lang ang pagkaing nakahain sa hapag ay walang pag-aalangan na kumain si Tyrone at nagpaturo pa kung paano magkamay na kumain. May parte sa puso ko na nahihiya sa kanya dahil alam naman naming hindi siya sanay sa gantong simpleng buhay pero kakatuwang magiliw itong nakikisabay at handang yakapin ang simpleng buhay dito sa probinsya kasama ako.Matapos naming maghapunan ay magkatulong pa kami nitong naghugas ng pinagkainan. May poso dito sa labas sa gilid ng bahay at katabi nito ang banyo at palikuran. Kaya naman malaya itong nangungulit at nanghaharot lalo na't madilim na ang paligid na wala ng mga matang nakabantay sa amin. "Sabay na tayong maligo, sweetheart," pilyong bulong nito.Kakatapos lang naming maghugas ng pinggan at ngayo'y nag-iigib kaming dalawa ng tubig na panlig
WARNING MATURED CONTENT! SKIP IF YOU'RE NOT COMFORTABLE READING A BEDSCENE.BHELLE:LUMIPAS ang mga araw na dito na sa probinsya nanirahan si Tyrone. May puwang sa puso ko na sobrang saya at nagagawa niyang ipagpalit ang marangyang buhay na meron siya sa syudad. Para lang makasama ako sa mundong kinalakihan ko. Hindi rin siya maarte sa pagkain, kahit nga sa pananamit nito ay napansin kong ang simple ng mga dinala niyang damit dito. Madalas kung nasaan ako ay nandoon din siya. Kaya sinasama ko ito sa bukid para samahan akong magtanim ng gulay at mamitas na rin sa mga pananim namin. Mukha ngang nakakasanayan na nito ang simpleng pamumuhay na meron kami dito sa probinsya. "Hindi mo kaya pagsisisihan ito balang araw?" tanong ko.Nandidito kasi kaming dalawa sa may burol. Palubog na ang araw at nakayakap naman ito sa akin. Nakaupo ako sa kanlunggan niya habang nakasalampak ito sa lupa. Ang sarap lang damhin bawat minutong lumilipas sa aming dalawa. Habang tumatagal kasi ay lalo itong nag
BHELLE:LUMIPAS ang mga araw na naging masaya ang pagsasama namin ni Tyrone kasama ang buong pamilya ko. Hindi naman kami minamadali nila Nanay at Tatay tungkol sa pagpapakasal namin. Napag-usapan na rin kasi namin ni Tyrone na dito magpakasal sa probinsya. Pero hindi pa sa ngayon. Sinasamahan ko si Tyrone sa sakahan. Katuwang siya ni Tatay na nagtatanim ng mga gulay. Nasa kubo lang naman ako na pinagluluto sila ng meryenda at pananghalian. Ang mga kapatid ko naman ay nag-aaral habang si Nanay ay nagtitinda sa palengke.Minsan ay sa palengke kami nagpupunta ni Tyrone. Mabilis nga kami makapag paubos ng tinda sa tuwing kasama ko si Tyrone dahil dagsaan ang mga mamimili. Minsan ay nagseselos ako dahil kilig na kilig sa kanya ang mga kasamahan namin sa palengke at maging mga costumer na pinapansin din nito. Pero hindi naman nito tinatanggi na may nagmamay-ari na sa kanya. Proud na proud pa nga itong pinagsisigawan sa lahat na ako ang mapapangasawa niya. Sweet at clingy ito kahit nasaa
BHELLE:PAGDATING namin ng syudad ay sa condo unit ni Tyrone kami tumuloy. Hindi rin naman kasi ako handa na humarap sa pamilya niya lalo na't biglaan lang naman ang pagluwas namin. Kaya pala kinausap nila ni Dos ang pamilya ko para pormal akong ipaalam na isasama ako ni Tyrone dito sa syudad. Akala ko kasi ay iiwanan na naman niya ako sa probinsya namin at maghihintay kung kailan siya makakabalik. Pero nagkamali ako.Namamangha kong inilibot ang paningin sa kabuoan ng condo nito. Malawak ang lugar na parang studio type kung susumain. Unang bubungad sa'yo ang sala. Nasa kaliwang bahagi ang kusina nito na makikita din dito sa sala ang kabuoan dahil salamin naman ang dingding. Dito sa kanang bahagi ay may dalawang silid. Wardrobe at ang master's bedroom. White and grey lang ang kulay ng tema sa kabuoan ng unit nito. Nangingintab ang sahig at nagsusumigaw ng karangyaan lahat ng gamit. Dito sa sala ay mayroong malaking flat screen TV na naka-hang sa wall. May mga car toys collection din
BHELLE:KINABUKASAN ay maaga akong nagising. Alam ko namang papasok sa trabaho ngayon si Tyrone kaya kailangan kong agahan ang paghahanda ng almusal at gagamitin nito papasok ng opisina. Kabado ako dahil ito ang unang beses na pakialaman ko ang kusina nito. Hindi pa ako pamilyar sa mga appliances niya at natatakot na makasira ako lalo na't kita namang mamahalin ang mga ito. "Paano ba 'to gamitin?" tanong ko sa sarili.Nangangatal ang kamay kong lakas loob na nagluto ng agahang inihanda ko. Mabuti na lang at kumpleto si Tyrone sa mga stocks nito. Merong isda, karne, gulay at frozen food."Bahala na nga," piping usal ko.Nagsimula na akong pakialaman ang kusina nito. Gusto ko lang namang ipaghanda siya ng agahan bago pumasok ng trabaho. Pero dahil bago lang sa akin ang mga kagamitan nito ay hindi ko maiwasang ma-pressure kung paano gamitin. "Oh, hi. Who are you?" Nanigas ako na may marinig na baritonong boses mula sa likuran ko. Napalunok ako na maramdaman ang mga papalapit niyang y
BHELLE:SA mga sumunod na araw ay naging abala na si Tyrone sa trabaho. Madalas ay tinatawagan na lang niya ako na hindi makakauwi at nakababad siya sa trabaho. Hindi naman ako makareklamo dahil ayokong maging abala sa kanya. Malaki ang kinakaharap niyang problema sa kumpanya sa biglaang pagbaba ng sales stock nila kaya bilang CEO ay kailangan niyang agapan ang problema bago pa malugi ang kumpanya nila.Naglalagi ako sa unit nito. Nakasanayan ko rin naman ang naging daily routine ko dito sa syudad. Lumalabas ako ng unit pero sa balcony lang para magpahangin. Wala naman akong ibang mapuntahan para igugol ang oras ko. Natatakot din akong lumabas ng unit at mamasyal sa mga kalapit na mall dahil baka mawala ako.Hindi ako pamilyar dito sa syudad. Wala akong ibang kaibigan o kakilala dito na maaari kong matawagan para kasama sa pamamasyal. Kaya kahit nababagot ako ay ginugugol ko na lang ang oras ko sa paglilinis dito sa unit. Pinapanatili ko ang kalinisan nito dahil wala naman akong ibang
BHELLE:MALALAKI ang hakbang na lumabas ako ng unit. Gulong-gulo ang isipan ko at hindi na malaman kung anong gagawin. Bahala na kung saan ako pupulutin nito. Ang gusto ko na lamang ngayon ay makalayo kay Tyrone at kalimutan na ang punyetang pagmamahal ko dito. Durog na durog ang puso ko. Parang basang sisiw na humahagulhol na naglalakad sa gilid ng kalsada. Hindi malaman kung saan pupunta. Pero saglit lang ay may maskuladong bisig ang kumabig sa baywang ko at mahigpit akong ikinulong sa kanyang bisig. Nanigas ako na hindi makakilos.Kahit hindi ko siya lingunin ay kabisado ko ang prehensya at pabango nito. Sumubsob siya sa balikat ko na napahagulhol. Tuluyang bumigay ang nangangatog kong tuhod at napahagulhol na rin. Siya namang pagbagsak ng malakas na ulan pero nanatiling nakayakap lang ito sa akin mula sa likuran ko."I'm sorry, sweetheart. I'm sorry. I'm sorry." Paulit-ulit itong nagso-sorry na basag ang boses. Panay ang halik sa pisngi ko na mahigpit nakayakap sa tyan ko. "Hwa
ISABELLA:LUMIPAS ang mga araw na naging mas magaan ang bawat araw na magkasama kami ni Typhus. Naging mas kampante at komportable ako sa piling nito na malamang siya ang kababata ko. Kahit nasa trabaho kami nito ay nanliligaw pa rin siya na tipong dinaig pa ang isang paslit sa kakulitan nito. Minsan ay nati-temp na rin akong sagutin ko siya dahil aminado naman akong nahuhulog na rin ang puso ko sa kanya. Na hindi ko nga namamalayang nakakahiligan ko na ring makahalikan ito sa araw-araw at oras-oras ba naman niyang pangmamanyak sa akin. Wala pa naman akong kawala sa tuwing ito ang. gumalaw. Ni hindi ako makatanggi sa pagtitig pa lang nito.Nakagat ko ang ibabang labi na nakahalukipkip habang nakatayo dito sa harapan ng glass wall ng opisina nito. Bigla akong kinabahan na hindi ko maipaliwanag ang dahilan. Napalunok ako na maramdamang bumukas ang pinto at may pumasok doon. Napapikit ako na pinakiramdaman ito. Hindi siya si Typhus. Sa prehensya at pabango niya pa lang ay kaagad kong na
ISABELLA:NAKAHALUKIPKIP ako na nakamata sa mga nagtataasang building na kaharap ng opisina ni Typhus. Lumabas kasi ito saglit para ihatid sa baba ang dalawang kaibigan. Napapailing na lamang ako. "Bakit ba ako kinakabahan sa mga 'yon?" piping usal ko na naipilig ang ulo.Pakiramdam ko ay iniiiwas ako ni Typhus sa kanila. Na ayaw niyang naglalalapit ako sa mga taong 'yon. Napanguso ako na malayo ang tanaw nang maramdaman ko ang pagyakap nito mula sa likuran ko. Napangiti akong napakapit sa braso niyang nasa tapat ng dibdib ko pumulupot habang nakasubsob ang baba sa balikat ko. "Okay ka lang?" malambing tanong nito."Okay lang." Kiming sagot kong nilingon ito.Napatitig ako sa mga mata nito na tila may kinakatakutan. Mababakas mo sa mga mata niya na hindi siya palagay na parang may tinatago siya sa akin.Pumihit ako paharap dito na ikinayapos naman nito sa baywang ko. Matiim akong napatitig sa kanyang mga mata na sinusubukang basahin ang reaction nito."May problema ba?" tanong nito
TYPHUS:PANAY ang lunok ko na tila pinipiga ang puso ko habang pinagmamasdan ang ina ng babaeng pinakamamahal kong nakaratay sa kama. May mga galos pa rin ito at kitang hindi pa maayos ang kondisyon. Gusto ko sanang mailipat sila sa hospital namin pero tumanggi naman si Isabella. "Um, Typhus, siya ang Nanay Isabelle at Tatay Ian ko. Um. . . Tay, si Typhus po, ang boss ko," ani Isabella na ikinabalik ng ulirat ko."Ahem! Good day po, Sir, I'm Typhus Del Mundo, your daughter's. . . boss," pormal kong pagpapakilala na naglahad ng kamay sa ama nito.Saglit itong napasulyap sa kamay kong nakalahad na halos hindi ko ikahinga. Akmang babawiin ko na ang kamay ko na nahihiya pero inabot nito iyon na mahigpit na hinawakan. "Magandang araw din sa'yo, Sir. Pasensiya na kayo at dito pa tayo nagkakilanlan," magalang saad nitong ikinangiti ko."Wala ho ito, uhm. . . k-kumusta na ho si. . . si Ma'am?" nahihiyang tanong ko na napasulyap sa asawa nito.Napahinga ito ng malalim na hinaplos pa sa ulo a
ISABELLA:NANGINGITI akong nakayakap dito habang pinagkakasya namin ang sarili dito sa kama ko. Nakakainis naman kasi ang lalakeng ito. Sa laki niyang tao ay halos akupado na niya ang buong kama kong pang dalawahang tao ang kasya. Nakakahiya naman kasing sa sala ko siya patulugin o sa sahig. Kahit nanliligaw pa lang siya sa akin ay nahihiya naman ako lalo na't alam ko naman kung anong uring tao siya at anong kinalakihan niya. Nakaunan ako sa braso nitong kay tigas habang magkaharap kami sa isa't-isa na magkayakap. Dinig na dinig ko na nga ang tibok ng puso nito, maging ng bawat paglunok niya. Nakakakilig din pala na may ganto kang karanasan. Kabado ako dahil ito ang unang beses na may lalake akong pinatuloy dito sa bahay at pinatulog ko pa dito sa silid ko. Kapag naabutan kami ni Tatay dito ay tiyak na malaking gulo. Pero alam ko namang matatagalan pa sila ni Nanay sa hospital kaya malakas ang loob kong patulugin si Typhus dito. "Still awake, baby?" bulong nito."Uhmm," tanging ungo
ISABELLA:PARA akong nagliliyab sa sobrang init ng nadarama ko. Saka ko lang kasi na-realize kung gaano ka-intimate ng position namin ni Typhus. Nakatayo siya sa gitna ng mga hita ko habang nakaupo pa rin ako dito sa countertop at nakalingkis sa kanyang baywang ang mga binti ko. Nakalitaw na rin ang legs ko dahil sa pagkakalihis no'n. Nakakapit naman ito sa baywang ko at nakakapit ako sa kanyang magkabilaang balikat.Hindi ako makatingin sa mga mata niyang nag-aalab. Para akong nanghihina na hindi makaangal sa kanya sa tuwing napapatitig ako sa mga matang 'yon. Na lagi na lang nagpapawala ng puso ko. "Baby," anas nito.Katulad ko ay mabibigat na rin ang kanyang paghinga. Na tila hirap na hirap na rin siyang magpigil ng nadarama. Ayoko namang bumigay sa kanya. Wala pa kaming label at natatakot din ako na ma-turn-off ko siya na hindi na ako birhen. Alam niya noong una namin na birhen pa ako. Kaya sigurado akong nagi-expect itong birhen pa rin ako hanggang ngayon. Ayoko lang na may maka
ISABELLA:HINDI pa man ako nakakasagot dito ay tuluyan ng lumapat ang mga labi nito sa aking labi na ikinanghina ng mga tuhod kong napayapos sa batok nito. Mas humigpit naman ang pagkakayapos nito na masuyong inaangkin ang mga labi ko habang paakyat ang elevator na kinasasakyan namin.Hindi ko rin maintindihan ang sarili ko. Na parang nawalan ako ng lakas para itulak ito o kaya ay umalma sa kanyang kalapastanganan na inaangkin na naman ang mga labi ko!Napasabunot ako dito at kusang naiawang ang bibig ko sa marahan niyang pagkagat sa ibabang labi kong ikinaungol ko. Hindi ko namamalayan na napapasunod na rin ako ditong tinutugon ang kanyang halik, na ikinauungol din nito at mas pinalalalim ang aming halikan!"Uhm. . . teka, kiss lang. Ang manyak mo talaga. May palamas talaga, ha?" naghahabol hiningang asik ko dito na napabungisngis sa pagtabig ko sa kamay nitong nilalamas lang naman ang kanang dibdib ko."Sorry about that, baby. Nakakagigil ka eh, hmm? You're improving," nakangising a
ISABELLA:MATAPOS nitong ipaalam ang progress sa kaso ni Nanay ay magkasabay na kaming lumabas. Nagpaalam pa kasi ito na ihahatid na niya ako sa bahay na ikinasang-ayon nila Nanay at Tatay. Nangingiti ako habang dahan-dahan kaming naglalakad nito sa nadaanan naming parke. Maaga pa naman kaya pinagbigyan ko na lamang itong magpahangin na muna dito. Nagkakasagian kasi ang palad namin at ramdam kong kinakabahan ito. Ibang-iba talaga siya kay Typhus eh. Dahil kung si Typhus lang ang kasama ko sa gantong lugar na nagpapahangin? Tiyak na kung hindi 'yon nakaakbay sa akin ay nakayakap ito. Napailing na lamang ako na winaksi sa isipan ang hudas na 'yon. Bakit ko ba kasi siya naiisip?"Are you cold?" anito na malingunan akong napahalukipkip.Malamig na kasi ang gabi at humahangin hangin pa kaya nilalamig ako na nakasuot ng dress. Hindi pa man ako nakakasagot ay isinuot na nito sa akin ang kanyang makapal na jacket na lihim kong ikinangiti. "Thank you," aniko.Kumindat lang naman itong inakay
ISABELLA:ILANG minuto ko ding inalo si Typhus na parang batang humahagulhol. Naiilang naman akong alamin kung anong problema. Tahimik akong pinapakiramdaman itong abala na sa trabaho. Maya't-maya ang tinatawagan na tungkol naman sa kumpanya ang pinag-uusapan. Naiilang tuloy ako dahil wala naman akong masyadong ginagawa dito sa cubicle ko, katabi ito. "Uhm, Sir? Kape po?" pormal kong tanong.Kahit naman kasi nagkaka palagayan na kami ng loob ay nakakahiya naman kung hindi ako magpaka-formal sa kanya eh nandidito kami sa opisina niya. Nilingon ako nito na pilit ngumiti."Yes, please?" malambing saad nitong ikinangiti kong tumayo sa desk ko."Thank you, baby," pahabol pa nito na ikinakindat ko na lamang.Habang nagtitimpla ng kape namin ay napapasulyap ako ditong abalang muli sa laptop at mga folder na nilalagdaan nito. Nawiwirduhan lang ako sa kanya ngayon. Hindi kasi siya makulit katulad ng inaasahan ko. Tila may malalim itong iniisip, napakaseryoso at tahimik nito. Naiilang tuloy a
TYPHUS:NAKABUSANGOT ako habang nakaupo sa sofa, dito sa mansion. Hinihintay ko ang magaling kong kapatid para makausap siya ng masinsinan. Gusto ko lang linawin kung anong ugnayan nila ni Isabella. Ayoko namang mag-agawan kami sa iisang babae. I know Dos very well. Nakatitiyak naman akong hindi niya rin ako matitiis. Isa pa ay masyado siyang abala sa buhay, kaya sa aming dalawa ay mas mabibigyan ko ng attention si Isabella.Ilang minuto lang ay dumating din ito na ikinatuwid ko sa pagkakaupo. Natigilan pa ito na mabungaran ako dito sa sala at hinihintay siya. "Kuya," anito.Sinenyasan ko naman siyang maupo na ikinasunod nito. Kunot ang noo nito na nakatitig sa akin at hinihintay ang sasabihin. "Ahem!" napapatikhim kong paninimula."Ano ba kasi 'yon, Kuya? Inaantok na ako," reklamo nito."It's about. . . Isabella," walang paligoy-ligoy kong saad.Hindi ko naman ito makitaan ng gulat na prenteng nakaupo lang sa harapan ko. Napapangisi pa ito na nakataas ang isang kilay. "What about