Kinaumagahan ay maagang bumangon si Armando upang makipag- usap sa babaeng dahilan kung bakit muntikang masira ang kanilang pamilya. Nangako siya sa kaniyang asawa na kakausapin niya ito at aayusin niya ang gusot na iyon. Ipnangako niya rin sa kaniyang mahal na asawa na wala na itong dapat pang ipag- alala dahil sinisiguro niya na malilinis niya iyon.Mabuti na lamang at mabait ang kaniyang asawa at hindi nito pinairal ang pagiging matigas ang puso nito at inintindi na lang ang mga nangayri. Sa katunayan nga ay ito pa ang nag- sorry sa kaniya dahil alam naman nito na may naging pagkukulang naman talaga ito.Dahil sa impormasyon na ibinigay ng kaniyang asawa sa kaniya ay madali niyang natunton ang bahay nito at halos magulat pa ito nang buksan nito ang pinto. Kitang- kita niya nga ang gulat sa mukha nito nang makita siya, siguro ay hindi nito inasahan na makikita siya nitong nakatayo doon.“A- anong ginagawa mo rito?” nauutal na tanong nito sa kaniya.Hindi niya sinagot ito bagkus ay n
Ilang linggo rin na nananatili si Vena sa incubator bago siya tuluyang naiuwi at ang masaklap ay ipinanganak nga siyang malusog ngunit nawala naman ang ina niya dahil lang sa batang dumating sa bahay nila noong araw na iyon.Labis niya itong sinisisi noon sa pagkawala ng kaniyang asawa ngunit alam niya na wala din itong kaalam- alam sa mga nangyayari dahil bata pa lamang ito. Ang ina nito ang may kasalanan sa lahat pero kahit sisihin pa niya ito ay wala na siyang magagawa pa dahil nga namatay din ito sa isang aksidente nang araw na iyon kung saan ay plinano talaga nitong magpakamatay kaya nag- iwan pa ito ng sulat.Para nga mailayo siya sa kahihiyan maging ang pamilya niya ay ipinabago niya ang pangalan ng batang lalaki at inirehistro sa pangalan nilang mag- asawa bilang ikaapat nilang anak at si Vena ang ikalima. Pineke din nila ang taon nito at inilagay na sumunod ito kay Thirdy at mas hamak na bata ito ng isang taon rito kahit na ang totoo ay halos magkasing edad lang din naman ang
UNTI- unting napamulat ng mga mata si Vena. isang kakaibang silid ang kinamulatan niya at hindi siya pamilyar doon. Napahikab pa siya at pagkatapos ay napapikit. Pakiramdam niya ay kulang pa ang tulog niya ngunit nang mga oras na iyon ay ramdam na ramdam niya ang pamumugto ng mga mata niya na tila ba busog na busog ang mga iyon sa pagtulog.Dahan- dahan siyang nagmulat ng mga mata at pagkatapos ay bumangon mula sa kaniyang pagkakahiga, kasabay nang pag- ikot ng paningin niya sa buong silid at napatanong kung nasaan nga ba siya. Akmang mag- iinat sana siya nag biga na lamang na hindi niya mahila ang kaniyang kamay.Nang lingunin niya ito ay agad na nanlaki ang kaniyang mga mata dahil sa labis na pagtataka kung bakit nakakadena ang isang kamay niya. Bigla tuloy niyang ipinilig ang kaniyang ulo at binalikan niya ang mga nangyari kahapon upang maalala niya.Napapikit siya at pagkatapos ay napamulat nang maalala niya na tumakas siya mula sa isla at kinagabihan ay umuwi siya sa kanilang bah
Pagkalabas nila ng pinto ay kaagad na sinundan ni Cathy si Ceazar upang komprontahin. Gusto niyang malaman ang dahilan kung bakit bigla na lamang nagbago ang plano nito dahil ang unang plano nila ay kukuhanin nila ang lahat ng kayamanan ng pamilya Silvestre at wala pa silang nakukuha kung tutuusin.“Kailangan nating mag- usap Ceazar.” mariing sabi niya rito at sinundan niya talaga ito hanggang sa kusina.Pinanuod niya kung paano ito nanguha ng softdrinks in can at bago nito buksan iyon ay tinapunan siya nito ng tingin.“Mag- usap? Wala tayong dapat pag- usapan Cathy.” malamig na tugon nito na ikinapalnlaki ng kaniyang mga mata.“Anong wala? Bakit bigla na lamang nagbago ang plano mo Ceazar? Tapos diba ang pangako mo sa akin ay dalawa tayo na aalis ng bansa pero bakit si Vena ang binabalak mong iaalis rito at hindi ako?” punong- puno ng hinanakit na lintaya niya rito.Lumagok muna ito mula sa hawak nitong softdrinks at pagkatapos nitong uminom ay nagpunas pa ito ng bibig at pagkatapos
Maghapong hindi kumain si Vena kahit na tinanggal na ni Ceazar ang kadena sa kamay niya. Ni maging ang uminom ng tubig ay hindi niya ginawa. Naisip niya kasi ay bakit pa siya kakain kung nakakulong lang din naman siya ng ganuon. Wala ng silbi pa kung kakain pa siya dahil mas gugustuhin na lamang niya ang mamatay kaysa ang mabuhay kung hindi na rin naman siya makakaalis pa sa kamay ni Ceazar.Wala siyang ginawa kundi ang mahiga sa kama at mag- isip ng pwede niyang gawin upang makatakas doon ngunit parang napaka- imposible nun dahil tiyak niya na maraming tauhan ito sa labas na nakabantay sa kanila. Isa pa ay hindi rin ito ang naghatid kanina ng pagkain sa kaniya kundi tauhan lamang nito.Hindi niya pinag- aksayahan na tanungin ito kung nasaan si Ceazar dahil wala naman siyang pakialam rito. Isa pa ay labis siyang nagsisisi ng mga oras na iyon dahil sa kahangalang ginawa niya. Kung sana naniwala siya at nagtiwala na lang siya kay Andrei e di sana ay hindi nangyari sa kaniya iyon pero da
Dahan- dahang pumasok sa silid si Ceazar. Halos maghapon siyang wala doon dahil inasikaso niya ang kanilang passport ni Vena maging ang kanilang plane ticket. Hindi na niya kailangang mag- aksaya pa ng oras pa, isa pa ay nag- withdraw na rin siya ng pera para sa pag- alis nila.May naihanda na siyang bahay na tutuluyan nila sa ibang bansa at sapat na rin ang pera na hawak niya para sa ilang taon ngunit alam niya na kukulangin iyon kaya doon na lang niya proproblemahin, kaysa ngayon niya pa iisipin baka maubos na ang oras niya kakaisip.Pagkapasok na pagkapasok niya ay tahimik ang buong silid. Agad niyang nakita si Vena na payapang natutulog sa kama kaya maingat siyang lumapit rito at pagkatapos ay tinanggal niya ang ilang hibla ng buhok nito na bumabagsak sa mukha nito.Agad niyang napansin na may natuyong luha pa sa pisngi nito at bakas rin ang mamumugto ng mata nito. Nangingitim rin ang ilalim ng mga mata nito at ang mas lalong nakaagaw ng atensiyon niya ay ang maputlang mga labi ni
“Alam kong napakalaking kasalanan ang nagawa ko sayo,” sabi nito sa kaniya. “At humihingi na ako ng tawad sa iyo ngayon pa lang. Nandito ako dahil handa ko ng sabihin sa inyo kung nasaan ang eksaktong lokasyon ni Vena at ni Ceazar.” sabi nito pagkatapos lamang nitong makaupo.“Anong pumasok diyan sa utak mo Cathy?!” malakas na tanong ng impostor ni Vin. magkaharap na ang mga ito ng mga oras na iyon dahil nagpaubaya siya sa kanyang upuan.Dalawa lang kasi ang upuan sa silid na iyon kaya hinayaan niya na lamang ito. Nakatayo sila ni Luke sa tabi ng mga ito at kitang- kita niya kung paano ito tumitig sa kaharap nito.“Mario hindi mo pa ba nakikita?” mahinang tanong nito.Napalingon sa lalaking nasa harap niya. Mario pala ang pangalan ng lalaking ito, bulong niya sa kanyang isip.“Tumahimik ka! Isa kang traydor!” sigaw nitong muli.Unti- unti namang sumilay ang isang ngiti sa mga labi ni Cathy habang nakatitig pa rin ito kay Mario.“Tingnan mo nga ang sarili mo, nakagapos at pinipilit na
Hindi na nga nag- aksaya pa ng oras sina Andrei at mabilis silang nag- ipon ng tao para sa gagawin nilang operasyon sa pagliligtas kay Vena. mabuti na lamang ang pinagdalhan sa kaniya ni Ceazar ay hindi ganun kalayo na kailangan pa nilang tumawid ng dagat.Pero ayon kay Cathy ay apat na oras din daw ang kailangan nilang byahe at nasa loob na siya ng sasakyan ni Finn. kasama niya ito sa sasakyan at sa likod naman ay nakasakay si Zake. hindi siya pinabayaan ng mga ito kahit na alam niyang pagod din ang mga ito sa kani- kanilang mga trabaho.“Hindi naman kaya isang bitag lang ito?” biglang tanong ni Zake habang tahimik na nakasandal sa likod ng sasakyan. Ilang minuto na rin silang nasa- byahe at dahil nga hindi nila alam ang daan ay minabuti nilang pasamahin si Cathy kung saan ay mine- maintain nila ang layo nila mula rito dahil ito na rin mismo ang nagsabi na marami raw nagbabantay sa pinagtataguan nila na mga tauhan ni Ceazar.“Mukha namang seryoso kanina si Cathy at parang hindi naman
Mabilis pa sa alas kwatro na nakauwi si Maxene sa bahay nila. Pagkapasok na pagkapasok niya agad doon ay agad ipina-lock ang gate at takot na takot na pumasok sa loob.Kaagad niyang hinanap ang kanyang mga anak na noon ay naglalaro pala sa silid sa itaas. Nang makita siya ni Dorie na pumasok ay bahagya itong nagulat. “Maam, na-nandito na po kayo kaagad? Hindi po ba at halos kaalis niyo lang?” tanong nito sa kaniya na puno ng pagtataka.Sinulyapan niya naman ito at pagkatapos ay tinanguan. “Oo, may nangyari kasi. At gusto ko sana Dorie na i-empake mo na ngayon din ang mga gamit ng dalawa. Aalis na ulit tayo ngayon din.” sabi niya rito.Kung kanina ay pagtataka lamang ang mababanaag sa mukha ni Dorie nang mga oras na iyon ay napalitan ito ng matinding pagkagulat. Nakita niyang ibinuka nito ang bibig at pagkatapos ay isinara, marahil ay gusto nitong magtanong ngunit hindi na lamang nito itinuloy iyon at pagkatapos ay tumango sa kaniya at nagpaalam.Agad naman siyang lumapit sa kanyang mg
Hinalikan ni Maxene ang kanyang dalawang anak at pagkatapos ay nilingon niya si Dorie. “Ikaw na muna ang bahala sa kanila ha?” sabi niya rito. Mabilsi naman itong tumango sa kaniya. “Opo, maam makakaasa po kayo na aalagaan ko po sila.” sagot nito sa kaniya. Dahil doon ay mabilis siya tumango at pagkatapos ay tumayo at lumabas na nang pinto at pagkatapos ay dumiretso na siya sa may labas kung saan ay nakaabang na ang kotseng sasakyan. Iyon pa lang ang pangalawang araw niya na dumating sa bansa. Sa katunayan nga ay wala sana siyang planong umuwi ng Pinas kung hindi nga lang ikakasal si Vena kaya napilitan siyang umuwi para dumalo. Isa pa ay halos ilang taon na rin naman silang hindi nagkikita nito kaya madami rin naman silang kailangang pagkwentuhan. Kaya lang, nung nasa kalagitnaan na siya ng kanyang byahe ay bigla na lamang nagkaroon ng traffic jam kaya halos dalawang oras siyang na-stuck sa traffic. Idagdag pa na lowbat na pala ang kanyang cellphone kaya hindi siya makatawag sa kan
NAPANGITI si Vena nang makita niya ang repleksiyon niya sa salamin. Halata rin sa kanyang mukha ang saya niya dahil sa araw na iyon ay muli silang ikakasal ni Andrei pero ngayon ay sa simbahan na kung saan ay dadalo ang lahat ng kaibigan at mga kakilala nila hindi katulad noong una nilang kasal na wala man lang silang kabisi-bisita. Habang nakatitig siya sa kanyang sarili ay hindi niya maiwasang hindi mapangiti dahil parang kailan lang ay hinahabol niya lamang si Andrei ngunit ngayon ay ikakasal na sila sa pangalawang pagkakataon. Idagdag pa na mayroon na rin silang anak ngayon na isang buwang gulang pa lamang. Walang salitang makakapaglarawan ng kasiyahang nararamdaman niya sa mga oras na iyon pero ganun pa man ay hindi pa rin niya maiwasang malungkot. Ikakasal siya pero hindi man lang nakita ng kanyang Kuya Vin kung gaano siya kasaya na natagpuan na niya ang lalaking mamahalin at magmamahal sa kaniya. Noong panahong malaman niya na wala na ang Kuya Vin niya at hindi na nakita pa a
ISANG buwan na ang nakalipas simula nang makalabas si Vena mula sa ospital. Nakalabas na rin ang kanyang Kuya Luke at halos naghilom na rin ang sugat sa balikat nito, ngunit hanggang sa mga oras na iyon ay wala pa rin siyang balita kung nasaan si Andrei.Isang buwan niya na itong hinahanap ngunit hindi niya ito makita. Walang maisagot ang mga kaibigan at mga kapatid niya maging ang Daddy niya kung nasaan ito. Napatigil siya sa kanyang ginagawa nang muli niya itong maalala, isang buwan na itong nawala na parang isang bula.Walang sagot at walang kumpirmasyon kung ano ang tunay na nangyari rito, walang gustong magsabi sa kaniya kung nasaan ito o kung ano ang kalagayan nito para kahit papano naman sana ay maibsan ang pag-aalala niya. Pinuntahan na niya ang bahay ng mga kaibigan nito ngunit wala silang isinagot sa kaniya.Maging ang Daddy ni Andrei ay hindi masabi sa kaniya kung nasaan nga ba talaga ito at halos tuyong-tuyo na ang utak niya sa kakaisip kung nasaan ito. Pilit niya na laman
Nanginginig pa rin ang mga kamay ni Vena habang nakaupo sa isang bench sa labas ng ICU. mabuti na lamang at naisugod kaagad si Andrei sa ospital kaya lamang ay marami ng dugo ang nawala sa kaniya. Doon sa ospital ay naabutan niya ang kanyang Kuya Thirdy kung saan ay mahigpit siyang niyakap nito.Hindi lamang si Andrei ang nasa kritikal na kondisyon kundi maging ang Kuya Luke niya pala ay nabaril ni Ceazar sa balikat at ayon kay Thirdy ay medyo marami rin daw dugong nawala rito. Kanina pa siya nakaupo doon at hinihintay na may lumabas na doktor mula sa loob ngunit halos ilang oras na ang lumipas ay wala pa rin kahit isa ang lumalabas.Dahil rito ay hindi niya maiwasang hindi mag-alala. Napatayo siya mula sa kanyang pagkakaupo at pagkatapos ay nagpalakad-lakad sa harap ng ICU mismo.“Vena umupo ka muna. Huwag kang masyadong mag-alala.” sabi sa kaniya ng Kuya Thirdy niya ngunit hindi niya ito pinakinggan.Hindi niya maiwasang mag-alala at isa pa ay hindi niya maiwasang hindi tanungin ang
Napahawak sa kanyang sugat si Luke at pagkatapos ay napapikit ng mariin. Ramdam na ramdam niya ang paglabas ng dugo mula doon at nararamdaman niya rin na tila ba nag-uumpisa ng mamanhid ang balikat niya. Sa madilim na paligid ay hindi niya maiwasang hindi magtanong kung iyon na nga ba ang magiging katapusan niya.Hindi niya maiwasang hindi makaramdam ng poot kay CEazar, kaya niya ito hinabol ay dahil gusto niya itong tanungin kung bakit nito ginagawa ang lahat ng iyon. Hindi niya matanggap sa sarili niya na ganun ang ginagawa nito sa kabila ng lahat ng kabaitan na ipinakita nito sa kanilang lahat na kapatid nito.Gusto niyang marinig mismo sa bibig nito ang dahilan dahil pakiramdam niya ay pinaglaruan sila nito, napakalaking betrayal ang ginawa nito. Pinilit niyang bumangon mul sa kanyang kinahihigaan. Hindi siya papayag na doon na siya mamamatay. Hindi siya papayag, marami pa siyang pangarap at higit sa lahat ay kailangan niyang makaharap pang muli si Ceazar kung may pagkakataon pa.
“What? Wala sila sa loob? Walang tao sa loob?” takang-takang tanong ni Finn sa kanila ni Luke.Napakuyom lamang ang mga kamay niya at pagkatapos ay hindi siya nakasagot. “That’s impossible.” dagdag pa nito. Napakaimposible nga naman talaga na wala sila doon at ayon pa kay Luke ay puro pader na raw iyon at wala man lang kabinta-bintana sa loob kaya wala silang posibleng lalabasan.Mas lalo pang napakuyom ang mga kamay dahil sa matinding galit.“Baka wala talaga sila sa loob?” tanong naman ni Thirdy pero napailing siya.“Imposible iyon dahil narinig namin na kausap lang ni CAthy kanina si Ceazar bago kami umatake.” sagot naman niya rito.Ilang sandali na namayani ang katahimikan sa pagitan nila nang bigla na lamang basagin ni Finn iyon.“Kung puro pader na angdalawang kwarto na pinasok mo, wala silang ibang lalabasan kung hindi ang isang hidden door.” sabi nito.“Pero malabo din iyon. Wala akong nakitang kahina-hinalang siwang sa mga pader isa pa ay sementado ang mga iyon.” mabilis nama
“Ano?!” malakas na sigaw ni Ceazar dahil sa isinigaw ng tauhan niya. Magsasalita pa sana siyang muli nang bigla na lamang silang nakarinig ng sunod-sunod na putok ng baril kaya agad niyang binitawan si Cathy na ng mga oras na iyon ay wala ng malay dahil sa sakal niya. Mabilis na isinara ng kanyang mga tauhan ang pinto at siya naman ay kaagad na tumakbo sa kanyang kwarto at upang kuhanin ang baril niya. Shit! Mura niya sa kanyang isip habang nag-aapura. Mabilis niyang hinanap ang susi ng silid ni Vena at pumasok doo at naabutan niya itong tulog sa kama. Hindi na siya nag-aksaya pa ang oras at mabilis na binuhat ito. Mabuti na lamang at hindi ito nagising dahil sa ginawa niyang pagbuhat. Marahil ay dahil sa sakit na nararamdaman nito sa ginawa niya kanina. Nang mga oras na iyon ay nakaramdam siya ng guilt dahil sa ginawa niya rito ngunit wala siyang pagpipilian. Isa pa ay ito naman ang may kasalanan. Mabilis niyang tinungo ang kanyang silid at ini-lock iyon at pagkatapos ay inilapag s
Halos ala-una na nga ng madaling araw nang makarating sina Andrei kung saan di umano itinago ni Ceazar si Vena. Medyo sa malayo sila pumwesto dahil baka mapansin ng mga tauhan ni Ceazar na may mga tao ngunit ang buong lugar ay pinalibutan na nila.Tanging si Cathy lamang ang lumapit sa mismong lugar dahil nga kilala naman siya ng mga tauhan ni Ceazar. Isa pa ay nakiusap ito na baka pwede raw na kausapin niya muna ito bago sila gumawa ng hakbang at may dala-dala itong maliit na chip para marinig nila ang magiging usapan nila.Kahit papano ay ayaw pa rin nitong masaktan si Ceazar sa kabila ng mga sakit na ibinigay at ang pagtalikod nito sa kanilang dalawa ng nagpanggap na si Vin. Kapag hindi ito pumayag na makipagkooperasyon ito ay tyaka sila gagawa ng hakbang. Sumandal siya sa kanyang kinauupuan at tumitig sa kadiliman na nasa kanilang harapan.…Napalunok si Cathy nang maiparada niya ang kanyang sasakyan sa harap ng pinagtataguan ni Ceazar. Ilang beses siyang humugot ng malalim na hin