“Kung sino man ang nagtakas sa matandang iyon noong gabing iyon ay napakagaling niya at masasabi kong napakabait niya dahil sa ginawa niya ay napadali ang ating trabaho.” masayang saad ng kaniyang boss na nakaupo sa tabi ni Cathy.Nanatiling walang imik si Cathy sa tabi nito at maging siya ay hindi umimik. Hindi niya kasi alam kung ano ang sasabihin niya rito.“Gusto kitang puriin Mario dahil sa magaling na pag- arte mo lalo na sa harap ng mga reporters. Sa unang pagkakataon ay napahanga mo ako.” natutuwang saad nito na ikinangiti niya.Kitang- kita niya ang kasiyahan sa mukha nito ng mga oras na iyon at hindi talaga nito maitago na talaga namang masaya talaga ito dahil sa nangyari. Isa pa ay tama lang naman na matuwa ito dahil ginagawa naman niya talaga ang best niya para mapaniwala niya ang lahat na si Vena nga ang may pakana ng lahat ng iyon.“Salamat boss.” sagot niya at pagkatapos ay napatanong. “Anong plano mo sa kapatid niya na parang ayaw pang maniwala sa mga sinabi ko? Mukhan
Ilang araw na ang nakakalipas nang mawala ang ama ni Vena at hindi pa rin bumabalik doon si Andrei. Upang makabalita siya ng nangyayari sa labas ng islang iyon ay nanunuod na lamang siya ng mga balita para kahit papano ay maging updated siya at nang araw nga na iyon napabalita na tuluyan na ngang inihatid ang kaniyang ama sa huling hantungan nito.Labis siyang naghihinagpis dahil hanggang sa huling sandali ay hindi niya nakasama ang knaiyang ama o ni kahit nagbigay man lang respeto rito dahil hanggang sa mga oras na iyon ay nakakulong pa rin siya sa islang iyon. Idagdag pa na itinuturing na siyang prime suspect sa pagkamatay ng kaniyang ama kahit na wala naman talaga siyang kinalaman sa mga iyon.Halos ilang araw na siyang walang maayos na tulog dahil palagi lang siyang umiiyak. Halos hindi rin siya nagkakakain at kung titingnan ang itsura niya sa salamin ay masasbi niyang pumayat siya dahil sa sobrang pag- aalala niya sa kaniyang ama.Ngayon ay inaalala niya ang mga kapatid niya at a
Napakunot ang noo ni Mario habang nakasakay siya ng kaniyang sasakyan. Pauwi na sana siya ngunit tumawag ang kaniyang boss at sinabing makipagkita raw siya rito sa bahay ni Cathy. Gusto sana niyang magpahinga dahil napakarami ng knaiyang ginawa sa kaniyang opisina dahil sa ilang araw na hindi niya halos pananatili sa opisina dahil nga sa pagkamatay ng matandang iyon ngunit dahil nga utos ng boss niya na makipagkita siya ay wala siyang magagawa kundi ang sumunod na lamang rito.Ilang metro pa nga lang ang natatakbo ng kaniyang sasakyan ng bigla na lamang niya naramdaman ang pagka- flat ng kaniyang gulong at mabuti na lamang at mabilis siyang nakapag- preno. Ipinark niya sa gilid ng daan ang knaiyang sasakyan at pagkatapos ay mabilis na lumabas ng sasakyan upang tingnan ang kaniyang gulong.Napailing na lamang siya nang makita na hindi lang isang gulong niya ang flat kundi dalawa pa sa harap. Hindi siya makapaniwalang napaupo upang tingnan ang mga ito, halos tuwing aalis naman siya ay c
“Ano?” tanong nito at biglang nagsalubong ang mga kilay.Dahil sa ekspresyon ng mukha nito ay mukhang may hindi na naman magandang nangyari at hindi niya alam kung tungkol saan iyon. Nanatili siyang nakatitig rito at pagkatapos ay nakinig lamang sa mga susund na sasabihin nito.“Paano yun nangyari?” kunot na kunot ang noo nitong tanong sa kausap nito.Sa pakiwari niya ay mukhang si Mario na ang kausap nito dahil sa tono ng boses nito. Mukhang sa wakas ay nagawa na nitong silipin ang cellphone nito. Napahilot ito ng sentido at pagkatapos ay muling bumalik sa loob ng kaniyang bahay, ang plano nitong pag- alis na sana kanina ay hindi na nito nagawa pa dahil nga sa may tumawag na rito.Sinundan niya lamang ito ng tingin at sumunod rito.“Wala bang nakakita?” tanong nito sa kausap at kitang- kita niya ang pagkuyom ng isa sa mga kamay nito at halos maglabasan din ang mga ugat nito sa noo, tanda na nagpipigil na naman ito ng galit. Mukhang may hindi na naman talaga magandang nangyari, sana
“Ano hindi ka pa rin ba magsasalita?” tanong ni Finn sa impostor na Kuya ni Vena.Hinawakan niito ang buhok nito at pagkatapos ay pinatingin sa kaniya. Putok na ang labi nito at may bitak na rin sa kilay nito dahil sa mga suntok na ginawa ni Finn rito. Ni kahit na katiting na awa ng mga oras na iyon ay wala siyang maramdaman para rito.Kulang pa ang mga iyon sa mga ginawa nito sa kapatid ni Vena na totoong Vin. bigla niyang nakita ang unti- unting pagguhit ng ngiti sa mga labi nito at pagkatapos ay nauwi sa pagtawa nito.“Wala kayong makukuhang impormasyon sa akin at isa pa, gusto kong malaman ninyo na patay na ang tunay na Vin.” tumawa ito. “Itinapon namin siya sa dagat kahapon at hinayaang magpalutang- lutang sa dagat habang wala ng buhay panigurado akong pinagpyestahan na siya ng mga pating—”Hindi na nito natapos pang sinasabi dahil siya na mismo ang sumuntok rito. Galit na galit siya ng mga oras na iyon dahil sa kaniyang naririnig. Proud na proud pa ito sa ginawa nitong krimen at
Hindi maiwasan na hindi mapakuyom ang mga kamay ni Andrei pagkalabas nila ng silid kung saan naroon ang impostor na kuya ni Vena. Ayaw nitong magsalita at nananatiling nakatikom ang bibig, sa itsura nito ay mukha talagang wala itong balak na sabihin kung sino ang amo nito.Pero dahil sa hawak nila ang cellphone nito ay kailangan lang nilang ipa- track sa mga tauhan ni Finn kung sino ang lalaking tinawagan nila kanina na ang nakapangalan lang ay boss. Gamit ang numero nito ay masisiguro nila kung sino ito at kung nasaan ito.“Malalaman din natin kung sino ang may pakana nito. Huwag ka ng masyadong mag- alala.” sabi ni Zake sa kaniya ngunit napabuntung- hininga lamang siya.“Oo nga, ilang oras lang ay mat- track din nila kung sino ang boss nito.” dagdag naman ni Finn. “Ang pinakamabuti mo munang gawin sa ngayon ay magpahinga kana lang muna dahil baka naman magkasakit ka. Halos hindi ka na yata natutulog.” sabi nito sa kaniya.Napapikit naman siya at pagkatapos ay napasandal sa upuan at
“At ano naman ang tungkol sa kaniya? Alam mo ba kung nasaan siya?” tanong nito habang nakakunot ang noo.Isang tango ang isinagot niya rito. Tyaka na lamang niya sasabihin sa mga ito ang tunay na nangyari. “Sumama kayo sa akin.” sabi niya at nauna ng sumakay ng kotse niya.Ilang sandali lang ay pinaandar niya iyon at tiningnan niya kung susunod nga ba ang mga ito at sumunod nga sila sakay ng kotse na pinagsakyan ng mga ito kanina.HALOS mag- iisang oras din ang nakalipas bago sila tuluyang nakarating sa lugar kung saan nila iniwanan ang impostor na si Vin. hindi pa rin kasi nila alam o wala pa rin kasi silang nakukuhang impormasyon tungkol rito kahit na ang totoong pangalan nito.Pagkalabas niya nga ng kaniyang sasakyan ay mabilis niyang inantay ang pagdating doon ng sasakyan kung saan nakasakay ang magkapatid na si Luke at si Thirdy. Hindi nga rin nagtagal ay pumarada na rin ang kotse sa harap niya. Mabuti na lang din at hindi niya nakalimutan ang daan patungo doon.Hinintay niyang
Abot- abot ang pagkabog ng dibdib ni Vena habang naglalakad palapit na sa bahay nila. Napalunok siya at pagkatapos ay palingon- lingon sa kaniyang paligid. Takot na takot siya ng mga oras na iyon dahil baka mamaya ay makakita o may makakilala sa kaniya.Kalat pa naman ang issue tungkol sa kaniya at sa pagpapatay niya diumano sa kaniyang ama. Malalim na ang gabi ng mga oras na iyon kaya panatag na rin naman kahit papano ang pakiramdam niya. Hindi naman siguro siya basta- basta makikilala ng mga tao lalo pa at nakasuot naman siya ng shades at nakabalot din ang buo niyang mukha sa isang shawl.Mabuti na lang din at napakiusapan niya si ate Lorna na tulungan siyang makaalis ng islang iyon upang makausap niya ang knaiyang mga kapatid at makahingi ng tulong sa mga ito. Isa pa ay kailangan niyang magpaliwanag rito tungkol sa biglaang pagbabago ng last will ng kaniyang ama at kailangan niya ring dalawin ang puntod ng kaniyang ama upang magbigay ng respeto.Ilang sandali pa ng ay natanaw na ni
HINDI ALAM NI Maxene kung ilang oras nang dilat ang kanyang mga mata ngunit hindi siya makatulog. Nakailang ikot na rin siya sa kanyang higaan ngunit kahit na anong pilit niya sa sarili niya na matulog ay hindi ito nakikinig sa kaniya. Paano ba naman siya makakatulog ay anong oras na ngunit hindi pa rin umuuwi si Finn at hindi niya mapigilang isipin kung nasaan ito kahit na alam niyang wala siyang karapatan ngunit sadyang hindi niya lang talaga mapigilan ang kanyang sarili.Ilang sandali pa ay nasabunutan na lang niya ang kanyang sarili. “Bakit mo ba kasi siya iniisip ha?” pagalit niya sa kanyang sarili at pagkatapos ay marahang sinampal-sampal ang kanyang pisngi. “Gumising ka nga Maxene! Hindi ka pa natutulog pero nananaginip ka na yata!” dagdag pa niya na parang isang baliw habang kinakausap ang sarili.Paano nga kasi ang gagawin niya kung kahit na ayaw niyang isipin ito ay naiisip niya ito. Nasaan kaya ito? Hindi kaya nagkita sila ng girlfriend nito at— umiling-iling siya at pilit
HINDI NAMAMALAYAN ni Finn ang oras at nang tingnan niya ang kanyang suot na relo ay alas sais na pala ng gabi. Nang tumingin siya sa labas ng bintana ay nakita nga niya na madilim na pala sa labas. Napahilot siya sa kanyang sentido, sa dami ng iniisip niya at ginagawa ay masyado na siyang nalibang doon.Ilang sandali pa nga ay pinag-isipan niya pa kung uuwi na muna siya o didiretso na kay Beatrice. Pakiramdam niya ay gusto na niya kaagad umuwi lalo pa at may uuwian siyang mga anak niya. Kapag kinakarga niya ang mga ito ay nagiging masaya ang loob niya. Alam niya na masaya din ang mga ito katulad niya kaya ganun din siya.Pero dahil kakain lang naman sila ni Beatrice ay nagpasya na lang siya na doon na muna dumiretso. Mamaya na lang siya uuwi at didiretso na lang siya sa mga ito mamaya at siisguruhin niya na hindi siya magtatagal doon. Tumayo na siya mula sa kanyang upuan at isininop sandali ang mga papeles na nasa ibabaw ng kanyang mesa at pagkatapos ay tuluyan nang dinampot ang kanya
NAHILA SIYA MULA sa kanyang pag-iisip nang muli na namang may kumatok sa kanyang opisina. Bago pa man siya makapagsalita ay bigla na lang bumukas ang pinto at eksaktong nagmulat siya ng kanyang mga mata. Nakita niya si Beatrice na pumasok mula sa pinto. Natigilan siya sandali nang makita ito. Oo nga pala, dumating na ito. Para niyang nakalimutan bigla ang existence nito dahil kay Maxene.Agad na nalukot ang mukha ni Beatrice nang makita niya ang malamig na mga mata ni Finn na tumingin sa kaniya. Kagabi pa siya naghihintay ng tawag nito o kahit na isang text man lang para i-update sana siya kahit na hindi na siya suyuin nito ngunit wala siyang nahintay. Sobrang sama ng loob niya kaya naghintay pa siya ng maghapon ngunit wala talaga itong paramdam at dahil doon ay nagkusa na siyang pumunta sa opisina nito para siya na ang makipag-usap dahil mukhang wala itong planong kausapin siya.Ibinaba niya ang kanyang pride dahil gusto niya na hindi masira ang lahat ng pinagpaguran niya kahit na an
ALAS KWATRO na nang hapon nang may kumatok sa pinto ng opisina ni Finn. Sa dami ng kanyang ginagawa at ng kanyang iniisip ay hindi niya namamalayan ang pagdaan ng oras. Napahilot na lang siya bigla sa kanyang sentido. “Pasok.” sabi niya sa tamad na tamad na paraan.Nang magtaas siya ng kanyang ulo ay doon niya nakita na pumasok ang abogado niya. Oo nga pala. Nakalimutan niya na sinabi niya rito na mag-usap silang dalawa dahil hindi na niya kailangan pang maghabol. Ang tanging kailangan niya na lang na mapatunayan ay kung totoo ngang mga anak niya ang dalawa pero syempre, kahit na sigurado siya na anak niya na nga ang mga ito ay alam niya na hindi pa rin basta-basta maniniwala ang abogado.“Glad you're finally here attorney.” sabi niya at pagkatapos ay itinuro ang upuan sa harapan niya. “Please have a seat.”Ilang sandali pa ay umupo nga ito sa harap niya at pagkatapos ay tumingin sa kaniya. “So what is this all about Finn?” tanong nito kaagad sa kaniya. Nang sabihin niya kasi rito na
“So ang ibig mong sabihin kaya ka nagmamadaling umalis kahapon ay dahil sa nakita mo siya ulit pagkatapos ng ilang taon?” hindi makapaniwalang tanong sa kaniya ni Sam.Tumango naman siya. “Hindi ko talaga inaasahan na makikita ko siya doon. Isa pa, syempre gulat na gulat ako at takot na takot dahil nga may anak kami. Ang dami kong what ifs tapos natagpuan ko na lang yung sarili ko na tumatakbo palayo sa kaniya kahit na hindi ko pa man kayo nakaka-bonding ng matagal dahil halos kararating-rating ko lang kahapon diba tapos nakita ko siya…” sabi niya at napakagat-labi na lang.“Tapos, tapos anong nangyari? Paano kayo ulit nagkita? Hindi naman umalis si Finn kahapon ah.” sabi naman ni Vena na halos pipikit-pikit pa at napahikab pa.Hindi niya nga tuloy maiwasang hindi makonsensya lalo pa at katatapos lang ng kasal nito kahapon tiyak na dapat ay nagpapahinga pa ito dahil alam niya na pagod ito marahil sa nakakapagod na gabi sa piling ng asawa nito. Muli siyang napahugot ng mahabang bunton
“ANONG sabi mo? Totoo ba ito Maxene?” gulat na gulat na tanong ni Vena sa kaniya. Alas-diyes na nang umaga nang magising si Maxene. Wala na ang lalaki sa bahay nito dahil pumasok na raw ito sa opisina at ang mga anak niya naman ay ipinasyal ni Dorie na utos din ng lalaki. Sinabi lang sa kaniya iyon ng kasambahay na pinagtanungan niya.Dahil doon ay wala na siyang naisip pa na gawin kundi ang kontakin si Vena at sinabi sa kaniya na pupuntahan niya ito kaya ngayon ay naroon siya sa bahay nila ni Andrei. Napayuko na lang siya at hindi nagsalita. “Bakit mo itinago ang totoo sa kaniya? Tyaka, sa dami ng lalaki si Finn pa talaga? Kailangan ka niyang panagutan!” gigil na sabi nito at hindi niya maiwasang matawa sa reaksyon nito. Akala niya pa naman ay pagagalitan siya nito ngunit mas nagalit pa ito sa lalaking iyon.Hindi niya namalayan na napatingin na pala ito sa kaniya. “Ano namang nginingiti mo diyan? May nakakatawa ba?” inis na sabi nito na dahilan para mag-angat siya ng kanyang ulo at
“AYOS ka lang ba?” muli niyang narinig na tanong nito at sa sumunod na sandali ay nagulat na lamang siya nang bigla siya nitong hawakan sa magkabila niyang balikat. Hinawakan din nito ang kanyang baba dahilan para magtama muli ang mga mata nito. Ang kanyang dibdib ay malakas pa rin ang pagtibok at natatakot siya na baka marinig nito iyon.Umawang ang kanyang bibig ngunit walang salita ang lumabas mula doon. Ang kamay nitong nakahawak sa kanyang baba ay nagdulot ng libo-libong boltaheng kuryente na kumalat sa buong katawan at pagkatao niya. Hindi siya makagalaw o ni matanggal ang kamay nito. Hindi niya rin maiiwas ang kanyang mga mata mula sa mata nito na para ba siyang hini-hipnotismo. Kapag tumagal pa siya sa harap nito ay baka kung ano na ang mangyari. Wala na siyang kontrol sa sarili niya dahil paulit-ulit niya namang sinasabihan ang isip niya na igalaw na ang kanyang mga paa ngunit wala iyong epekto.SA KABILANG banda ay napalunok si Finn habang nakatitig sa nakaawang nitong labi.
PAGKATAPOS NIYA LANG KUMAIN ay nagulat siya nang magsalita si Dorie habang inililigpit ang kanilang pinagkainang dalawa. “Siya nga pala ma’am Maxene, ibinilin ni sir Finn na pumunta ka raw sa study room pagkagising na pagkagising mo at may sasabihin daw siya sayo.” sabi nito.Nang marinig niya na naman ang pangalan ng lalaki ay hindi niya mapigilan na mapahinga ng marahas. Paano niya haharapin ang lalaking iyon mag-isa? Kaya niya ba na harapin ito pagkatapos ng lahat? Paano kung lamunin siya nito ng buhay dahil sa galit nito sa kaniya o paano kung sampalin siya nito?“Ma’am Maxene…” muling tawag sa kaniya ni Dorie na ikinabalik ng isip niya. “Okay lang ba kayo?” dagdag nitong tanong nang makita niyang para siyang wala sa sarili niya.Pinilit niya namang tumango rito. “Oo, ayos lang ako Dorie. Huwag mo akong alalahanin.” sabi niya at pilit pang ngumiti para kahit papano ay mabawasan ang pag-aalala nito sa kaniya dahil kahit na hindi nito sabihin na nag-aalala ito ay kitang-kita niya iy
PAGKATAPOS MAKIPAG- usap ni Maxene sa lalaking ama ng kanyang mga anak ay dumiretso siya sa silid na ibinigay para sa kaniya ng lalaki. Hindi na siya nito pinayagan pang umalis at sinabi na doon na muna sila titirang tatlo ng mga anak niya hanggang sa hindi pa nito naisasaayos ang lahat. Alam niya na wala na siyang takas pa mula rito kaya pumayag na lang siya. Pakiramdam niya ay lambot na lambot ang katawan niya at pagod na pagod siya kaya nahiga na lang siya at hindi niya namamalayan ay bigla na lang siyang nakatulog kaagad.Nang magising siya ay medyo madilim na ang silid at ang malamlam na ilaw na lang ang nakasindi sa tabi ng kama. Napakusot siya ng kanyang mga mata at napatanong sa kanyang isip bigla kung anong oras na ba at kung gaano na siya katagal na nakatulog.Ilang sandali pa ay tumayo na siya sa kama upang lumabas ng silid para rin hanapin ang kanyang mga anak kung nasaan na ang mga ito. Paglabas niya ay tahimik na sa buong kabahayan at dahil doon ay hindi niya maiwasang m