HALATANG NAKAINOM SI JEFFREY nang umuwi ito sa bahay. Hindi rin nakaligtas sa kanya ang kiss mark sa leeg nito. Talagang sinadya pa yata nitong magpalagay ng kiss mark sa leeg para makita niya at ipangalandakan sa kanya na kahit sinong babae, basta willing ay ikakama nito. Pero kahit inis ay hindi pa rin niya napigilang hindi mag-alala. “Kumain ka na ba?” tanong niya. Umiling lang ito saka naupo sa sofa. “Ipaghahanda kita ng dinner,” sabi niya ngunit bago pa siya makapunta sa kusina ay nahila na nito ang isang kamay niya kung kaya’t napaupo siya sa ibabaw ng mga hita nito. Natatarantang napatingin siya dito. “J-jeffrey. . .” napalunok siya nang makita ang pananabik sa mga mata nito habang nakatingin ito sa kanya. At ewan ba niya kung bakit di na niya napigilan ang kanyang sarili, siya na ang mismong humalik sa mga labi nito. Para naman itong isang asong nauulol na tinugon ang mapusok niyang mga halik. Umikot pa ang
PAGKATAPOS SIYANG ANGKININ NI JEFFREY NG dalawang beses sa sofa ay nagpahinga lang sila saglit saka binuhat siya nito paakyat sa kwarto nito. Akala niya ay matutulog na sila pero muli na naman siya nitong niromansa at ewan ba niya kung bakit parang hindi rin siya nauubusan ng lakas. Gumapang ang mga labi nito sa pagitan ng kanyang mga hita. Pakiramdam niya ay tinangay siya ng sensasyong inihahatid nito sa kanyang buong katawan sa ibang dimension. Nasa langit na ba siya? “Jeffrey,” aniyang napapikit, “Ohhh.” Para siyang maiihi na di niya maintindihan habang namimilipit sa sobrang sarap na nararamdaman, “Ohh, Jeffrey. . .” hindi na niya mapigilan ang malakas na ungol na lumabas sa kanyang lalamunan, “Ohhhh. . .” Kusa nang tumaas ang kanyang dalawang binti sa mga balikat nito habang ang kanyang mga kamay ay nakahawak sa ulo nito para mas lalo niyang maibaon ng todo ang mukha nito sa basang-basa niyang pagkababae. “Jeffre
UMAGA NA NANG MAGISING SI SABINA . Magkayakap pa rin sila ni Jeffrey Pareho silang hubo’t hubad. First time niyang makatulog sa tabi nito magdamag. Dati, pagkatapos nilang magtalik ay lumilipat kaagad siya sa kanyang kuwarto para duon matulog. Pero kagabi ay magkatabi silang natulog habang magkayakap sa isa’t-isa. At kung paano sila nakatulog kagabi ay ganuon pa ring posisyon siya nagising. Nakapagtataka ngang komportableng komportable siya sa mga bisig nito. Ni hindi siya nagising man lang. Siguro ay dahil sa sobrang pagod. Napatitig siya sa mukha nito. Masarap palang gumising sa umaga katabi ng mahal mo. Hindi niya maipaliwanag ang pakiramdam. Basta nakakapagpasiglang masilayan iyong taong mahal na mahal mo pagkamulat ng iyong mga mata. Kung siya lamang ang masusunod ay ayaw na niyang matapos pa ang mga ganitong sandali. “I love you,” daing ng puso niya habang nakatitig dito. God, sana ay ganito araw-araw. G
“ILANG ARAW kitang tinatawagan, di mo sinasagot ang tawag ko?” Nagtatampong sita ni Jayden kay Jeffrey nang puntahan siya nito sa bahay saka iginala ang mga mata na waring may hinahanap. “Nasaan nga pala ang fake mong asawa?” “Jayden. . .” aniyang huminga ng malalim. Nagkibit ito ng balikat saka naupo sa sofa, “Uutusan ko lang naman syang ipagtimpla ako ng coffee.,” anitong tiningnan siya ng matiim, “Gaano kadalas mo syang angkinin, ha Jeffrey?” Tila nanunumbat na tanong nito sa kanya. Hindi siya kumibo. “What? Gumagamit ka ba ng protection? Paano kung mabuntis mo sya, ha? Ready ka ba kapag dumating ang ganung sitwasyon?” Sita nito sa kanya. Bigla siyang napakurap-kurap. Nuon lamang niya naisip iyon. Damn, paano nga kung mabuntis niya si Sabina? “Nagulat ka ‘no? Di mo naisip iyong consequences ng mga kalokohang ginagawa mo!” sabi nitong parang nakikipag-usap sa isang bata, “Look Jeffrey
HINDI MAPAKALI SI JEFFREY nang malamang makikipagkita si Sabina kay Enzo. “Mas mabuting samahan na kita dun para alam kong safe ka,” pagdadahilan niya rito, “Hindi pa rin natin alam ang sitwasyon. . .baka may pinalalakad sa labas si Christine o di kaya ang pinsan mo. . .” “Mag-iingat naman ako. . .” “Mas mabuti na iyong sigurado. Ayoko lang may mangyari saiyo at konsensya ko pa!” Giit niya. Nakita niyang nag-aalinlangan itong isama siya. “Okay, para di naman ako makaistorbo sa date ninyo, dun ako sa malayo. . .hindi ako magpapahalatang magkasama tayo.” “Hindi naman iyon date. Birthday lang nya kaya pinagbigyan ko sya. Saka kasama naman nya iyong kapatid nya.” Narinig niyang sabi nito sa kanya. Napangiti siya, “Talaga?” ewan kung bakit di niya naitago ang saying nararamdaman. “Dapat lang namang wag kang makipagdate sa ibang lalaki. Ang pangit tingnan na mag-asawa tayo tapos nakikipagtagpo ka sa iba,” seryoso ng sabi ni
MAY NATANGGAP na text si Sabina mula kay Jeffrey. Sabi nito, mauuna na raw itong umuwi since mukha namang safe siya sa mga kasama niya. Basta wag raw siyang magpapagabi. May nakalagay pang have fun! Napasimagot siya pagkabasa sa text na iyon ni Jeffrey. Para talagang pumapayag na itong lumabas siya kasama ng ibang lalaki. Naiinis siya na parang hindi man lamang ito nagseselos na kasama niya si Enzo. Asa ka pa, anang utak niya. Napatingin siya kay Enzo. Kahit anong pili tang gawin niya, hindi siya masaya sa company nito. “Ang laki na ng ipinagbago mo,” dinig niyang sabi ni Erica sa kanya, “Pati balat mo, nagmukhang mayamanin. Sabihin mo nga sakin, sino ba talaga iyong lalaking kasama mo nuon sa mall? Kung di mo sya boyfriend, sino sya?” “Boss ko. Ipinasok nya ko sa trabaho. Mahabang kwento pero ‘nung pinalayas ako sa bahay, sya iyong tumulong sakin para muli akong magkaron ng maayos na buhay,” paliwanag niya kay E
HINDI NA NAGPAHATID pa si Sabina kay Enzo pauwi. Kumuha na lamang siya ng taxi. Naghiwalay naman sila na maayos ang kanilang pag-uusap. Malinaw kung ano lang ang kaya niyang ibigay dito. Friendship, no more no less. At tinanggap naman iyon ni Enzo kaya mabuti na nga rin na nagkausap sila. Papasok na siya sa kwarto nang mapansing bahagyang nakabukas ang pinto ng kuwarto ni Jeffrey. Nang sumilip siya ay nakita niya itong nakaupo sa gilid ng kama habang hawak ang larawan ni Elise, sa isang kamay ay ang isang bote ng beer. Napakagat labi siya. Marahil ay miss na miss na nito ang kasintahan. Naalala niya ang mga sinabi sa kanya ni Elise. May pait sa mga labing napangiti siya. Mahirap maging karibal ang patay. Wala siyang kalaban-laban. Pumasok na siya sa kanyang kuwarto bago pa siya nito makita. Wala siyang karapatang magselos pero hindi niya mapigilan ang kanyang sarili. Nakakatawa ngang patay pa ang pinagseselosan niya.
MASAKIT NA MASAKIT ang ulo ni Jeffrey nang magising kinabukasan. Nakita niyang wala na ang mga bote ng beer na pinag-inuman niya. Napalitan rin ang suot niyang damit. Pumasok siya sa banyo at nag-shower. Madaling-madali lang siyang naligo pagkatapos ay nagmamadali ng nagpalit ng damit. Maaga nga pala ang meeting niya ngayong araw. Sa sobrang kalasingan niya kagabi ay di na niya namalayang pumasok si Sabina sa kwarto niya at nilinis ang mga kalat niya. Napasulyap siya sa larawan ni Elise. Maayos na rin iyong naibalik sa side table. Pagbaba niya ay inabutan niya si Sabina na naghahanda ng almusal. “Maiwan ka na lang dito sa bahay. Baka mamayang gabi na ko makauwi. Just make sure naka-lock ang pinto at wag kang magpapasok ng kahit na sino,” sabi niya kay Sabina saka nagmamadali nang lumabas. Ni hindi siya nag-aksayang hintayin ang sasabihin nito. Ayaw nga niya itong tingnan sa mukha. Kinatatakutan niyang magtagpo n
GINULAT NILA ang lahat sa anunsyo nilang magpapakasal na sila ngayong daratng na buwan. Masayang-masaya sina Arlene at Vivian para sa kanila. Ganuon rin naman si Von na tinanggap na ang pagkatalo at umaasang magiging masaya ang pagsasama nila ni Jeffrey. Excited din sina Erica at David kaya naman kaagad na nagset ng dinner para sa kanilang apat. “Hindi ako makapaniwalang magkaibigan pa pala ang mga boylet natin,” natatawang sabi ni Erica sa kanya habang nakamasid kina David at Jeffrey na umiinom ng wine sa isang sulok para icelebrate ang naglalapit nilang kasal, “Sinong mag-aakala nito?” Napangiti siya. Masaya siyang nabalik muli sa dati ang friendship nilang dalawa ni Erica. “Gustong-gusto talaga kitang maging hipag kaya ang sama-sama ng loob ko ng binasted mo si Kuya Enzo,” pagtatapat pa ni Erica sa kanya, “Pero tama ka, di naman pwedeng turuan ang puso. Sadyang may mga nakalaan para sa tin na bigla na lang darating sa buhay nati
“IBANG KLASE RIN ANG BOSS MO,” napapailing na sabi ni Von sa driver ni Jeffrey na nakita niyang naninigarilyo sa may gate. “Pasensya na, nagmamahal lang si Boss,” sabi nito sa kanya. Napaismid siya. Matagal na siyang nagmamahal pero hindi siya naging ganito kaswerte na gaya ng Jeffrey na iyon. Ewan ba niya kay Sabina kung bakit kahit yata paulit-ulit itong magkamali ay palagi itong nakahandang magpatawad. “Come on, alam naman nating maraming babae ang boss mo,” patuyang sabi niya sa lalaki. “Diyan ka nagkakamali. Kilala ko si Boss, minsanan lang magmamahal iyon. Alam ko kung ano iyong mga pinagdaanan nya sa buhay kaya wala kang karapatang husgahan sya base lang sa kung ano ang nakikita mo,” matiim na sabi sa kanya ng lalaki na halatang anumang oras ay handang makipagpatayan para lamang sa amo nito. Hindi na siya nakipagtalo pa. Ang totoo ay nasasaktan lamang naman siya. Ang tagal niyang umasa at nag
“P-PERO NATAUHAN AKO,” halos paanas lamang na sabi niya. Parang nakahinga ng maluwag ang dalawa. “OMG, kaya naman pala inis na inis saiyo si Von,” napapailing na sabi ni Arlene sa kanya saka napangiti, “Masarap ba?” Siniko ni Vivian si Arlene, “Ayan ka na naman sa kalibugan mo, Tumigil ka nga!” nakairap na sabi nito sa babae saka muling bumaling sa kanya, “Sabina, sana naman this time matuto ka na. Mahalin mo muna ang sarili mo bago ka matutong magmahal ng ibang tao. Hindi sa lahat ng babagay eh bigay ka lang ng bigay,” Payo nito sa kanya. Hindi siya kumibo. Alam niyang nagmamalasakit lamang ang mga ito dahil nakita ng mga ito kung paano siya nahirapan nuon. “Mabuti pa magpahinga ka na muna, wag ka ng mag-isip ng kung anu-ano, okay?” Sabi ni Arlene sa kanya. “Salamat,” aniya sa mga kaibigan, “Salamat dahil tinutulungan nyong maging magaan ang buhay ko.”NAKITA NI ROWENA si Jeffrey na um
AYAW NI JEFFREY SIRAIN ang espesyal na araw ni David kung kaya’t maaga na lamang siyang nagpaalam sa lalaki. Masama ang loob niya dahil hanggang ngayon ay galit pa rin sa kanya si Sabina. Sabagay ay hindi naman niya ito masisisi dahil matindi naman talaga ang naging atraso niya rito. Pero hindi na ba talaga siya nito maaring bigyan ng isa pang pagkakataon? Hindi na niya alam kung ano gagawin niya. Bumalik na siya sa Maynila at pinili na lamang mapag-isa sa kayang suite. Siguro ay kailangan niya ang tulong ni Geraldine para ito mismo ang magpaliwanag kay Sabina tungkol sa kanila. At para na rin malaman nito na sa nakalipas na panahon ay wala namang ibang umukupa sa puso niya kundi ito lamang. At totoo sa loob niya nang sabihin niya rito na mahal niya ito. Malungkot siyang nahiga sa kama habang paulit-ulit na nanunuot sa kanya ang magandang mukha ni Sabina. Kulang na lang ay lumuhod siya rito kanina para lang magsumamo na patawarin
ARAW NG LINGGO. Madaling araw pa lamang ay gising na si Sabina bilang paghahanda sa kasal ng kaibigan niyang si Erica at ang multi-billionare na mapapagasawa nitong si David Wharton. Siya kasi ang maid of honor ng kaibigan kung kaya’t maaga siyang gumising para ihanda ang kanyang susuoting magenta pink gown. Mabuti na lamang at nagpresinta si Von na sunduin siya. Sa Tagaytay gaganapin ang wedding, one hour drive from Laguna kasama ng ang ilang minutong traffic lalo na kapag araw ng Linggo. Kaya sabi ni Von ay magprepare siya ng maaga para maaga siya nitong susunduin. Siya na rin lang ang magme-make up sa sarili niya tutal naman ay very light lang ang ilalagay niya sa mukha dahil summer naman ngayon. Saka di naman talaga siya mahilig maglagay ng kung anu-anong burluloy sa mukha. Si baby Bean ay iiwanan muna niya sa pangangalaga nina Arlene at Vivian. Sanay naman na ang bata sa mga ito. Gusto ng asana ni Von ay isama niya ang kanyang anak sa wedd
“PASENSYA ka na Sabina kung may pagkamarites ako. Gusto ko lang naman kasing maging masaya ka kaya ipinaalam ko saiyo ang tungkol kay Jeffrey. Kung gusto mo syang makita, dito lang sya naka-check in sa hotel namin.” “Salamat, Rowena pero wag na wag mo na sanang mababanggit pa sa kanya ang tungkol sa amin ng bata,” aniya sa kanyang pinsan. “Pero hindi ba karapatan niyang malaman ang tungkol sa bata?” Tanong ni Rowena sa kanya. “Please Rowena. Tahimik na ang buhay ko. Ayoko ng magkaron pa ng kaugnayan sa kanya,” pigil ang inis na sabi niya sa babae. “Pasensya na, akala ko kasi matutuwa ka sa ibabalita ko,” sabi nito sa kanya, “Pramis, hinding-hindi kita babanggitin sa kanya.” “Salamat.” Pagkatapos ng pakikipag-usap sa pinsan ay hinarap niya sina Arlene at Vivian na halatang curious na curious sa ibabalita niya. “What?” Taas ang kilay na tanong niya sa mga ito.
“ANG CUTE-CUTE naman ni baby Bean,” tuwang-tuwang sabi ni Arlene, kinuha nito sa kanya ang bata, “Di ako makapaniwalang mag-iisang taon na sya. Parang kelan lang,” sabi pa nito sa kanya. Ngumiti siya. Isang taon na ang matuling lumipas at sa tulong ng mga kaibigan niyang sina Arlene, Von at Vivian ay nakapag-set up sila ng isang coffee shop sa Laguna kung saan ay dito na rin niya piniling manirahan habang ang bahay naman niya sa Cubao ay naisipan niyang parentahan na lamang. Balak nga sana niya nuong una ay ipagbili iyon ngunit napagtanto niyang di pala niya kayang pakawalan ang mga magagandang alaalang kalakip ng bahay na iyon bagama’t marami ring masasakit na memories ang bahay na iyon sa kanya. Mas matimbang pa rin ang mga magagandang alaalang nabuo sa tahanang iyon habang siya ay lumalaki. So far ay successful naman ang kanilang coffee shop dito sa Laguna at nagplaplano na silang magput up ng isa pang shop nila sa karatig bayan.
HINDI MAKAPANIWALA SI VON nang pasyalan siya nito sa bahay at ipagtapat niya ang totoong kalagayan niya rito. Disappointed itong malaman na nagdadalang tao siya at the same time ay nag-aalala ito lalo na nang ipagtapat niya ang tungkol sa kanila ni Jeffrey. “Sabi ko na nga ba may something sa inyo ng lalaking iyon. Kaya pala unang kita ko pa lang sa kanya, hindi ko na kaagad siya gusto,” nailing na sabi nito sa kanya saka tiningnan siya ng matiim, “Talaga bang wala kang balak ipaalam sa kanya ang lagay mo?” Umiling siya. “Para ano pa?” “Bakit hindi mo sya bigyan ng pagkakataong magpaliwanag? I know, medyo confusing ang statement ko considering di ko gusto ang lalaking iyon. Pero syempre, iyong kapakanan mo pa rin at kaligayahan mo ang iniisip ko. Kahit masakit para sakin, kung sa kanya ka magiging maligaya, okay lang. Kaya kung ako ang tatanungin mo, mas gusto kong bigyan mo sya ng chance na magpaliwanag.” “Magpali
“I AM ONE MONTH PREGNANT?” Waring hindi makapaniwalang tanong ni Sabina sa sarili habang tinitingnan ang result ng naging eksamenasyon sa kanya ng doctor. “Mabuti na lang safe ang baby mo. Kaya iwasan mo na sana ang stress at magfocus ka sa nandyan sa matris mo,” sabi ni Enzo na bakas ang matinding pag-aalala sa kanya, “Ano nga palang plano mo? Ipapaalam mo ba sa kanya?” Umiling siya. Simula sa araw na ito ay tinatapos na niya ang anumang ugnayan niya kay Jeffrey. Tama na ang kahibangan. Napaisip siya. Hindi niya alam kung ano ang nararamdaman ng mga sandaling ito. Hindi niya alam kung dapat ba siyang matuwa sa bagong kaganapan na ito sa buhay niya. May pait sa mga labing napangiti siya. Sa isang iglap ay nakabuo kaagad ng dalawang bata si Jeffrey. O baka nga hindi lang sila dalawang binuntis nito. Hindi na siya magtataka kung may mababalitaan siyang isa pang naghahabol dito. “Sabagay, kayang-kaya mo namang buhayin