CHAPTER 1

''Okay na ang lahat lina.''

Dinig kong sabi ni ma'am maya saakin, pagkaupo ko pa lamang sa passenger seat ng sasakyan niya.siya ang tumulong  saakin simula ng mamatay ang mga magulang ko,labing limang taon na ang nakakaraan.

Huminga ako ng malalim,at tumingin sa magandang tanawin na nasa aming harapan.nakaparada ang sasakyan ni ma'am maya sa ilalim ng malaking punong kahoy,at tanaw namin ang magandang parke.

Nakaramdam ako ng inggit sa mga batang masayang naglalaro at nagtatakbuhan sa malawak na parke,at ang kanilang mga magulang ay masayang pinagmamasdan ang kanilang mga anak.

Ganito din dapat ako noon,kaya lang namatay ng maaga ang mga magulang ko.pumikit ako nang maramdaman ko ang paninikip ng dibdib ko,at sumandal sa upuan.tangina!hindi mawala-wala ang sama ng loob ko sa tuwing naaalala ko ang pagkamatay ng mga magulang ko.

"I'm sorry,lina.hindi ko alam na hindi magiging okay sayo na dito tayo nagkita."

Dinig kong sabi saakin ni ma'am maya, dahil nakita niya ang masakit na ekspresyon saaking mukha. naikuyom ko ang aking mga kamay dahil sa pagpipigil na mailabas ang aking emosyon sa harapan ni ma'am maya.

Dinilat ko ang aking mga mata at ngumiti sa kanya.

"ma'am,maya.hindi mo po kailangan mag sorry saakin."

Ang paggalang ko sa kanya ay subra,siya na ang tumayong ama at ina ko simula ng mawala ang mga magulang ko.ngumiti siya saakin at hinawakan ang kaliwang kamay ko.

"lina,para na kitang anak.kaya gagawin ko ang lahat para sayo."at ginulo niya ang buhok ko gamit ang kaliwang kamay niya.

Naramdaman ko ang pag-init ng mga mata ko,at ang magandang mukha ni ma'am maya ay biglang lumabo sa paningin ko. ramdam ko ang pagtulo ng mainit kong luha sa aking pisngi ng pumikit ulit ako.

ang mga luha na dala ng sakit sa nakaraan ay hindi ko ulit napigilan,at hanggang ngayon ay dala-dala ko parin dahil ayaw kong bitawan.

"Lina,please..look at me."

Dinig kong sabi ni mam maya,kaya muli kong iminulat ang aking mga mata,ang malambot niyang mga palad ay  nakahawak na saaking pisngi at pinupunas ang aking mga luha.

"hahayaan kitang umiyak ng umiyak  ngayon lina,at ilabas ang lahat ng sama ng loob mo.dahil alam ko ang lahat ng pinagdaanan mo at ang lahat ng nararamdaman mo.pero bukas wala kang ibang pagpipilian kundi ang maging matatag at matapang lamang,dahil bukas mo na sisimulan ang paghihiganti mo."

Tumango ako at muling pumikit. naramdaman ko ang mahigpit na  pagyakap sa akin ni mam maya.ang lahat ng sama ng loob ko ay muli kong ibinuhos sa harapan niya.pero ipinangako ko saaking sarili na ito na ang huli kong pag-iyak sa masakit kong nakaraan.

Sa sulok ng aking mata ay nakita ko ang muling papalapit ng isang lalaki sa pwesto ko.narito ako ngayon sa loob ng sikat na bar na paboritong puntahan ni leonardo da villo tuwing byernes at sabado ng gabi.nakaupo lamang ako at nasa harapan ng bartender,at tatlong baso narin ng wine ang naorder ko.masaya ang tugtog at marami ang sumasayaw sa dance floor,pero wala akong pakialam at hindi rin ako madala sa pag-indak kahit maganda at moderno ang musika sa loob ng bar, dahil hindi pwedeng mawala ako sa pukos.

Marami naring lalaki ang lumapit saakin simula nang pumasok ako ng bar kaninang alas syete.ang iba ay gustong  makipagkilala at gustong isayaw ako,pero lahat sila tinanggihan ko.at ang iba naman ay gustong makuha ang isang gabi ko.putang ina nilang lahat!hindi ako easy to get.

Malapit ng mag alas onse ng gabi pero wala parin akong makitang leonardo sa loob ng bar.putang ina!naiinis na ako pero hindi ko ramdam ang inip sa paghihintay.

ang lahat ng plano ay pinaghandaan ko. kahit na ang pagpapaganda ko ngayong gabi ay subrang pinaghandaan ko.

Hindi ako pangit,pero kailangan kong maging subrang maganda para maakit ang leonardo na yon.nakasuot ako ng kulay rosang backless dress at hapit na hapit sa katawan ko,at umabot lamang sa gitnang bahagi ng hita ko.ang suot kong sandal ay itim at may taas na four inches.ang mahaba kong buhok ay tinali ko pataas para makita ang likod kong makinis.

Naramdaman ko ang pag-upo ng lalaki sa bakanteng upuan na katabi lamang ng sa akin.at naamoy ko ang pabangong gamit nito.mabango,pero medyo matapang. lalaking-lalaki ang amoy at may kunting presko sa ilong ko.hindi ko siya tiningnan, pero alam kong nakatitig siya saakin.ang mga mata ko ay nakatuon lamang sa basong hawak ko.

"hi."

Ang malalim at baritonong boses ng lalaki ang nagpaangat ng mukha ko para tingnan ito.napatulala ako,dahil hindi ko akalain na ang lalaking kanina ko pa hinihintay ay ngayon nasa tabi ko na.hindi ko din akalain na may mas igagwapo pa siya.dahil kung gwapo ito sa larawan,mas gwapo pala ito sa personal.

Putang inang kagwapohan yan!nilulon ba ng lalaking ito ang lahat ng swerte?nakaupo na ito,pero subrang tangkad pa. nakasuot lamang ito ng kremang polo shirt pero hapit sa katawan.mas lalo lamang lumabas ang pagiging maskulado nito.

Mariin ang titig niya saakin at parang ayaw kumurap.seryoso,pero may bakas ng kalambutan ang ekspresyon ng mukha. kumunot ang noo ko,at nakita ko ang mata niya na tiningnan ang pagsalubong ng mga kilay ko.tangina!anak ba talaga ang lalaking ito ng mamamatay tao?

"You're beautiful,but frowning doesn't suit you."

At ngumiti ito,at ang walang hiya mayroon pang biloy sa magkabilang pisngi nito. diyos ko!parang inubos yata ng diyos ang lahat ng kakayahan niya para sa lalaking ito!

Umirap ako at hindi nakaligtas kay leo iyon,kaya maliit itong tumawa.tangina! bakit naman lord pati ang tawa niya ang gwapo?nakaramdam ako ng inis.dahil kahit ang gwapo ng lalaking ito ay hindi pwedeng mahulog ang loob ko sa kanya.

"What do you care?"ang tanging nasabi ko dahil sa inis na naramdaman ko.

Nawala ang ngiti sa labi nito at naging seryoso.pero ang gulat sa mukha ko ay hindi ko naitago ng muli itong magsalita.

"I like you.can you be my bride?"