“Ate, hindi pa ba babalik si Selim?” tanong ni Elijah.“Hindi ko alam,” she replied. “Mukhang importanteng business ang aasikasuhin nito sa ibang bansa. Hindi pa yata ‘yon makakabalik kaagad.”Nagpaalam kasi ang butihin niyang kaibigan kanina na aalis muna ito sa Pinas para asikasuhin ang negosyo ni
“Meet Emerald,” she said. “Anak ko.”Beaumont looked at her with knotted forehead. “What do you mean your child?”Tipid siyang ngumiti rito at sinulyapan ang dalawang batang lalaki na busy sa gadget bago muling nagsalita. “They’re not twins, Beau. They’re triplets.”She wanted to keep Emerald first.
“Wala na bang naiwan?” tanong niya kay Beau.Umiling naman ang binata sa kanya. Buhat-buhat nito sa braso si Emerald na mukhang wala nang balak tantanan ang kanyang ama. Mahina siyang napailing. Buhat naman ni Elijah si Beau habang si Beckett ay hawak ang kanyang kamay.Sa kanilang tatlo, si Beckett
She rolled her eyes. Kaya talaga ayaw niya ng katuwang sa pagdedesiplina sa kanyang mga anak. Even Selim do love spoiling the triplets whenever she’s not around. Kinokonchaba pa ni Selim ang mga bata na h’wag umamin sa kanya. That gay friend of hers is turning her triplets into spoiled brats.Naging
Nang matapos na siya sa paglabas ng mga gamit ay sinarado na niya ang trunk ng sasakyan. He turned to his family… yes, family. Nakakapanibago pala kapag mayroon ka nang tinatawag na pamilya.Fulfilling and somehow, scary.Natatakot siya na hindi niya magampanan nang maayos ang pagiging isang ama sa
Umupo si Emory sa isang upuan dito sa hardin. Tanaw na tanaw niya ang maaliwalas na kalangitan at ang pagkinang ng mga butuin sa kalangitan. It was captivating. Dagdag pa ang pag-ihip ng malamig na hangin na tumatangay sa mga takas niyang buhok.It was a moment of peace. She loves how the world is s
Hindi na mapigilan ni Emory ang humagugol. Agad naman siyang niyakap ng binata nang mahigpit. Siniksik niya ang kanyang mukha sa dibdib nito at tuluyan nang humikbi.“I’m so sorry for taking away the kids for too long. Natatakot lang ako. I was scared. Too scared na hindi ko naisip na baka isa sa ka
“Okay.”--TAHIMIK niyang pinanood ang kalmadong mukha ni Emory. He couldn’t sleep. Pakiramdam niya kasi sa oras na matulog siya ay hindi na niya masasaksihan ang magandang mukha nito sa kanyang paggising.He’s scared to lose her again.Sa naging usapan nila ay natugunan ang ilang katanungan sa kany
“You wanted this,” he replied and looked at her. “You wanted this and there’s no need to be sorry. You chose him.”“He’s the father of my children.”“And you think he loves you?”“I love him,” she replied in a very low voice. “I… I don’t need him to love me. I love him, and that’s all matters.”Pans
Nang ilang hakbang na lang ang layo ay narinig nila itong nagsalita.“I was told you’re coming over.” Lumingon ito sa kanilang pwesto at tinaasan siya ng kilay. “You came here for what? To brag how happy you are right now?”Umiling siya at napalunok. “Brille…”“Have a seat,” saad nito at iminuwestra
“Are you sure about this?”Hindi na niya mabilang kung pang-ilang beses na siyang tinanong ni Beau tungkol sa bagay na ‘yon. She frowned at him and then smiled. Humilig siya sa balikat ng kanyang katipad at niyakap ito sa beywang.“You’re by my side. I’m always sure, Beau. Alam ko namang hindi mo ak
“What do you mean seeing me in person?”“Hindi mo ba alam? Your secretary contacted me to be your wedding planner. So I guess I have to see you soon?” Humagikhik ito. “Anyways, it’s morning here. Mag-iimpake pa ako para makapagkita na tayo.”Magsasalita pa sana siya nang margining niya ang malumanay
“Ako ang mauunang papasok,” he replied coldly. “I want to see him as well.”“Why now?” pangungulit nito. “Are you trying to win your parents back?”Napaismid siya sa tanong nito at mahinang napailing. “I don’t even give a fuck about them. Pinagbibigyan ko lang ang fiancée ko. I want her to be happy.
The flight bounce back to the Philippines was quiet. Kasama nila si Selim na umuwi. According to him, he just wanted to be back in the Philippines and spend more time with the kids. Hindi rin naman problema ‘yon sa kanya. Mas mainam na rin ‘yon dahil gusto niyang makabawi sa binata dahil sa mga sakr
“Let’s just say… he’s in good place.”“In paradise?” Suminghap si Melissa. “He’s dead?”Mahina siyang natawa sa sinabi nito. “No. I mean, he’s in a place well taken care of.”Ang pagkakakunot ng noo nito ay unti-unting nawala hanggang sa unti-unti nitong na-gets kung ano ang ibig niyang sabihin. “Oh
"Iinom lang ako ng tubig," sagot nito at tipid na ngumiti. "Congratulations once again. Kailan ang nalalapit na kasal?" She chuckled."Hindi ko alam kung kailan. Kaka-engage pa lang namin, e. How have you been, by the way? Are you up for a little chitchat?""Of course!" sambit nito at ngumiti sa kan
"What exactly happened?" malumanay niyang tanong sa kanyang kaibigan na ngayon ay kaharap niyang nakaupo sa silya rito sa hardin ng bahay ni Beau na binili para sa kanya. "You made me worry, Selim. I was so damn worried about you. Halos araw-araw kong iniisip kung bakit mo ginawa ang bagay sa 'yon p