She took a very deep breath and looked at her husband. Nakapikit na si Beau at hindi siya sigurado kung tulog na ba ito o ano. But his eyes are closed kaya siguro naman ay tulog na ito, ‘di ba? Umikot siya para tumalikod kay Beau at ngumuso. Hindi talaga siya makatulog. Alam niyang sa susunod na mg
Mariin niyang kinagat ang ibabang labi. Nakita ni Beau ang kanyang pagkagat labi. He held her jaw while his other hand is busy playing with her femininity. “Tongue,” he mumbled. Walang pagdadalawang isip niyang nialabas ang kanyang dila na siyang agad na s******p ni Beau. She let out a soft moan w
Few seconds, the door opened and her mother in law welcomed her sight. Tipid siyang ngumiti rito at umayos sa pagkakaupo sa kama. Balot na balot siya ng comforter at gusto na niyang matulog. “What happened, hija? Are you okay?” tanong nito at naupo sa kama. “Hindi ka ba sasama sa ‘min?” “I’m fine,
Hindi alam ni Emory kung ilang minuto na siyang nakaupo sa bathtub. Maligamgam kasi ang tubig sa loob ng bathtub kaya kahit papano ay naiibsan ang sakit na naramdaman niya kanina. At mas lalong naging maayos ang kanyang pakiramdam sa ice cream na dala ni Beau. She closed her eyes and took a very de
Binalingan niya ito at pinanliitan ng mga mata. “You call this art? This isn’t, Beau. This is nasty. Can you hand me my makeup kit? Tatakpan ko na lang ‘to ng concealer.” Walang imik namang sinunod ni Beau ang kanyang sinabi. Nang inabot nito ang pouch sa kanya ay ngiti lang ang kanyang sukli bilan
But their agreement… “Nagugutom na naman ako,” she said. “Pwede ba tayong dumaan sa drive thru?” Walang pag-aalangang tumango si Beau sa sinabi ng dalaga. Nang may makita siyang drive thru ay agad siyang lumiko para makapila. “Marami pala talagang tao rito sa Cebu, ‘no?” sambit ni Emory. “This ci
“Sigurado ka bang ‘yan na ang susuotin mo?” tanong niya sa kanyang asawa. Ngayon pa lang sila natapos mag-lunch at ngayon ay papunta na sila sa kung nasaan ang mga magulang ni Beau. Bagot namng tumango si Beau sa kanya kaya napahugot na lang siya ng malalim na hininga. She bit her lower lip as the
Nang tuluyan na niyang masuot ang kanyang damit ay agad siyang nag-iwas ng tingin. Hindi maintindihan ni Emory kung bakit siya naiiyak sa simpleng sentence na ‘yon. She bit her lower lip and cleared her throat. Pinilit niya ang sariling ngumiti sa binata nang tumingin ito sa kanya. Tipid siyang ngu
“Yeah. Mabilis lang talaga ang panahon. And maybe he was healed. Pero kahit ano pa man, you need to be very careful,” anito sa kanya at tinapik ang kanyang balikat. “I will call Beau and tell him to pick you up here.”Agad siyang umiling. “You don’t have to, Ivy. Tatawagan ko na lang ang driver ko.”
“Brille…”Yes. It was none other than Brille. Kaya ganito na lang kabilis ang tibok ng kanyang dibdib at hindi niya alam kung ano ang kanyang dapat sabihin dito. Kahit tinig niya nga ay hindi niya makapa.So how the hell is she going to run away?And it seems like heaven heard her silent plea. Narin
Umikot siya sa harap ng salamin para tignan ang kabuoan ng dress. Hindi niya maiwasang mapangiti. It really fits. Parang ginawa ang dress na ito para sa kanya.“Woah,” usal ni Ivy sa kanyang likuran.Kasalukuyan silang nandito ngayon sa guestroom dahil sinusukat na niya ang damit. And this is the mo
“Finn,” bati ni Ivy sa bata. “Maaga bang natapos ang classes mo?”“Yes, mom.” Humalik ito sa pisngi ng kanyang ina at nagawi ang tingin sa kanya.Mukhang napansin naman ni Ivy ang pagtingin ng bata nito sa kanya dahilan para agad itong ngumiti. Tumuwid ito ng tayo at nakangiting tumingin sa kanya.“
Sumakay siya sa passenger’s seat at hinugot ang kanyang phone mula sa kanyang bulsa, baka sakaling may text si Beau o kung ano. But to her disappointment, wala siyang makitang text mula rito na siyang ikinanguso niya.“Nga pala, is it okay to ask about your former wedding planner?” tanong ni Ivy at
TWO WEEK passed and everything returned to normal. Medyo naninibago siya sa katotohanang wala na rito si Selim. Ayaw niya sanang ibigay ang wedding invitation na bigay ng ina nito, but Selim has the rights to know before that day comes.Naging normal ang daloy ng kanilang buhay. She and Beau are now
Hindi na niya hinintay pang makasagot ito at agad na niyang pinatay ang tawag.Alam niya ang mga mapang-insultong binato ng kanyang pamilya kay Emory nang inakala ng mga itong patay siya. And that’s not what he wanted. Sinisisi nila si Emory sa mga bagay-bagay na wala namng control ang dalaga.It wa
Ilang pictures din ang kanilang kinuha bago sila nagdesisyon na muling bumalik sa loob ng sasakyan. Inaantok na rin kasi siya kaya’t kailangan na niyang umuwi.“Mommy, şimdi eve mi gidiyoruz?” tanong ni Blue nang makapasok sila sa loob ng sasakyan. [translation: Mommy, are we going home now?]Binali
THEY SPENT THE next days filled with laughter and bond with their babies. Binisita nila ang mga lugar na palaging bukambibig ng mga turista rito sa Batanes. Nakaka-amaze nga ring isipin na walang ni isang fast food restaurant ang nakapasok sa lugar na ito, making this place feels like a touch of old