Mag-log inShare
Chapter 40
Huling Na-update:
2024-10-29 19:42:56Kaugnay na kabanata
Run Away from The Ruthless Alpha Chapter 41
Chapter 41“ Mawalang galang na po sa inyong dalawa, pero pinapatawag po kayo ni Mon Senior Monteluna.” Singit ng babaeng katulong sa mag ina. Napa tingin sina Amalia sa kanya. Tumango si Amalia rito.“ Susunod kami..” simpleng tugon ni Amalia rito. Tumango ang babae.“ Hihintayin ko kayo sa labas ng kwartong ito..” responde niya. Tumango lang si Amalia at bumaling sa anak.Tumayo siya at nilahad ang mga kamay nito kay Maliyah.“ Tara anak.” anyaya nito.Tinanggap ni Maliyah ang kamay nito. Pinag siklop nila ang mga daliri nilang pareho. Tumingala si Maliyah sa kanya.“ Hindi mo po ako bubuhatin?Masakit paa ko mama.” nakanguso nitong sambit. Napangiti si Amalia, alam niyang hindi masakit ang paa nito, at gusto lang mag pabuhat. “ Sige na nga! Basta baba ka mamaya ah.” sambit ni Amalia sa anak. Ngumiti si Maliyah at tumango-tango.She spread her both arms widely.“ Buhattt!! ” masayang sambit nito na agad namang binuhat ni Amalia. Mabuti nalang magaan pa si Maliyah. Kaya hindi ito m
Run Away from The Ruthless Alpha Chapter 42
Chapter 42 ♠.Amalia.Unti-unti kong minulat ang aking mabibigat na mga mata. Madilim na palibot ang sumalubong sa akin. Napapikit ako ulit, at napaiba ng posisyon sa pag kakahiga. Doon ko lang napagtanto na nakahiga ako sa malambot na kama.Mag-isa.Dali-dali akong napabalikwas nang bumalik ang diwa ko sa katinuan na kalagayan. Parang biglang nawala ang pagod at antok ko. Nilibot ko ang buong silid gamit ang mga mata ko. Kung hindi ako nag kakamali, ito ay isang silid-tulogan. Pero teka? Bakit ako nandito? Sino ang nagdala rito sa akin??Pumikit ako ulit, at pinilit na inalala ang nangyare kanina. Biglang naalala ko lahat at agad na napadilat ng mga mata. Si Eos..Bumilis ang tibok ng puso ko na kahit ako mismo hindi alam kung kinakabahan ba ako o natatakot sa posibleng masamang bagay na mangyare. Naalala ko na, may kung ano-siyang ginawa sa akin dahilan para mawalan ako ng malay nang ilang oras.Napatingin ako sa bintanang na tatakpan ng manipis na kurtena. Doon ko na realize na ga
Run Away from The Ruthless Alpha Chapter 43
Chapter 43..Maingat at dahan-dahang dinala ni Eos si Amalia sa ibabaw ng kama, habang ang mga labi nila ay tila ba ayaw pag hiwalayin. Para bang nakatali ang mga ito sa isa't-sa na ayaw mag hiwalay. Alam ni Amalia na mali itong ginagawa niyang pag patol sa lalakeng ayaw niyang makita, kahit sa panaginip niya mismo. Pero wala siyang magagawa.Hindi niya kayang labanan ang katawan niya. Pinapagalitan siya ng utak niya dahil sa ginagawa niya, pero ayaw namang sumunod ng katawan nito. Parang may sariling utak o pagiisip.Inihiga siya ni Eos, habang tuloy parin ang pag sakop ng labi ni Amalia. Kung makahalik ang mga ito, ay parang uhaw sa isa't-isa. Na lalasing sila sa mga sariling laway na pinagsasaluhan nilang dalawa. Napaawang ang labi ni Amalia at napapikit ng mga mata nang wala sa oras, nang maramdaman niyang hinahagod ni Eos ang hita nito.Pataas... Nag dudulot ito ng kiliti at pang-iinit sa buong katawan niya. Tinatanong niya sa sarili, kung bakit ganito ang kanyang mga nararamda
Run Away from The Ruthless Alpha Chapter 44
...“ Maliyah is m-missing.”Salitang lumabas sa bibig ni Antonio, na kina-laki ng mga mata nina Eos at Amalia dahil sa gulat. Biglang nakaramdam ng kaba si Amalia. Hindi niya matukoy kung maniniwala ba ito sa sinasabi ni Antonio o hindi. Imposibleng mawala si Maliyah. Dito lang naman siya sa mansion at imposibleng makaalis o makalabas ang batang iyun ng mansion.“ The fvck what?! ” Gulat at hindi makapaniwalang reaksiyon ni Eos. Hindi niya na namalayan na nasa tabi niya na pala si Amalia, nakatayo at hindi alam kung anong gagawin dahil sa narinig. Kahit si Antonio, hindi namalayan ang pag sulpot niya.“ She run away from her room. I tried to catch her, but I failed. Hindi ko na siya naabotan at nakita.” Paliwanag ni Antonio at napakapit sa batok. Napakuyom ng mga kamao si Eos.“ You're just joking. ” Ayaw maniwalang sambit nito. “ Did I tell you to watch her carefully no matter what happen!? ” Nag sasalpokang mga kilay na tanong ni Eos kay Antonio. Napabugtong hininga ito nang malal
Run Away from The Ruthless Alpha Chapter 45
Chapter 45...Antonio was almost walking out fast in the Mansion. His face could no longer be painted, because of those things running through his mind. He was nervous and didn't seem to know what the right things to do, just to solve the problem.Ang alam niya lang...Papalabas siya ng mansion, para mag hanap na hindi niya alam kung saan magsisimula.Lumapit ito sa isang lamesa, hindi kalayoan sa Pintoan. He quickly picked up the telephone and called the number he was going to call. Naiinis pa ito dahil ang bagal sumagot ng kabilang linya.He calls his cousin Miguel, to ask for help. He had called him almost three times. Pero ito, ang bagal na namang sumagot.“ Dàmn it Mig, pick it up...pick it up..! ” He murmured, desperately. Napapasabunot pa ito sa sariling buhok dahil sa pagkakairita.Bakit ba kasi ang bagal ni Miguel sumagot? Inuna niya na naman siguro ang ibang bagay. Ganun naman talaga siya.Namatay ang linya, na kinapikit niya at mura sa isipan. Napabuga ito ng hangin nang ma
Run Away from The Ruthless Alpha Chapter 46
Chapter 46...“ Amalia pwede bang umupo ka muna kahit saglit lang? Ako mismo ang nahihilo sa kabalik-balik mo.” Tinig iyon ni Tania na nag-aalala at nahihilo sa kakatingin kay Amalia. Tumigil si Amalia saglit at napabugtong-hininga nang malalim.Tumingin ito kay Tania. Ang mukha nito ay hindi mo ma ipinta dahil sa pangangambang nararamdaman niya sa buong katawan. Sino ba naman ang klaseng ina na hindi mag kakaganito kung ang anak mo nawawala.At gabi pa?Maraming panganib na nag babanta tuwing gabi. Tsaka, bata pa si Maliyah.“ Kinakabahan at natatakot ako para sa anak ko Tania. Ayukong isipin at sabihin ito sana, pero baka may nangyare ng masama sa kanya, na tatakot ako Tan.” Kabado at nag aalala niyang tinig. “ Mas ayos lang sa akin, kung ako lang ang na sa kalagayan niya. Basta huwag lang siya. Hindi ko alam kung ano ang mangyayare sa akin kung may masamang mangyare sa kanya. ”Dugtong nito. Mula nang ipinanganak si Maliyah, ang buhay niya ay nag bago. Halos lahat ng atensiyon a
Run Away from The Ruthless Alpha Chapter 47
Chapter 47...Chapter 47...“ Umalis na tayo, baka maabotan pa tayong lahat at masisira lang ang plano natin. ” tawag ni Laurell sa mga kasamahan nito, sabay tingin kay Maliyah na mahimbing na natutulog sa isang kasama nitong lalake. Tumayo si Kyle at tinayaran si Laurell. “ Akala ko ba hindi ka na sundan! ? ” Tanong nito. Gumanti ng tingin si Laurell sa kanya. Tinignan niya lang si Kyle na para bang walang pake' sa narinig at sa tanong nito. He's face was emotionless. “ Hindi nga. Nag iingat ako sa mga hakbang ko. ” Sagot nito habang ang mga mata nito ag maginaw at patay na nakatingin sa kasama niyang si Kyle. Pasikretong napangiwi ng bibig si Kyle sa sagot ni Laurell.Inaasahan niya na ang ganong sagot nito sa kanya.“ Eh bakit tayo na sundan kung nag iingat ka! ? ” Irita nitong tanong ulit. Pero hindi epektibo iyun kay Laurell. Binigyan niya lang ito ng matalim na tingin.“ Ginagago mo ba ako? ” tikong-ulo na tanong nito kay Kyle. Mag sasalita pa sana ito upang sagotin si Laurell
Run Away from The Ruthless Alpha Chapter 48
Amalia.Unti-unti kong idinilat ang mga mabibigat kong talukap. Halos wala akong maaninag dahil masyadong malabo ang paningin ko. Kaya ipinikit ko nalang ulit ang mga mata ko. Randam ko rin na masakit ang buong katawan ko. Lalo na ang ulo ko.Parang inuntog ang ulo ko sa matigas na bagay, dahilan para kumirot nang subra.Ano ba kasi ang nangyare?Sinubokan kong gumalaw ang mga braso ko. Pero parang may kung anong pwersa ang pumipigil sa magkabilang braso ko. Dahilan, para hindi ako makagalaw nang maayos.Pinilit kong imulat ang mga mata ko, kahit Malabo pa rin. Unang sumalubong sa akin ang madilim na lugar.Wala akong makita, kahit isa.Subrang dilim.Na saan ako?Bakit ang dilim?Sinubokan kong umupo, at doon lang ako napainda nang malala. Ang sakit.Ang sakit ng buong katawan ko at ulo.“ A-Ahh..” mahinang daing ko, nang biglang kumirot ang ulo ko. Kaya agad akong napasapo sa may gilid ng ulo ko. Kumunot ang mga kilay ko, hindi dahil sa parang may kung anong likido ang na tuyo sa n
Pinakabagong kabanata
Run Away from The Ruthless Alpha Chapter 56
.6 months later..* Fast forward *" Okay.....-Oo na nga!.....-Wala sa'kin, na kay Bora, she borrowed it. May pag gagamitan daw siya......-That was I didn't know. Hindi ko alam if sa'n niya gagamitin..... Okay fine....sure, sige I'll end this call na. Bye bud. "Agad na binababa ni Laxus ang cellphone nito nang matapos ang paguusap na iyun. Napabugtong hininga siya at mabilis na tinahak ang grand stairs para bumaba. Pasipol-sipol at nakapamulsa pa itong bumaba sa hagdan. " Psst!! Monteluna, hoy! "Napatigil siya sa paghakbang nang may tumawag sa apelyedo niya. Kunot-noo itong hinanap ang taong tumawag sa kanya. Tumaas ang kilay niya nang makita si Antonio na nasa taas ng hagdan. Bumaba rin ito." What? Do you need something? I'm in rush. " Sambit nito kay Antonio." Hmm, teka lang. " Pigil nito sabay lagok ng alak sa baso niya.Tinignan siya ni Laxuz at mas lalong tumaas ang kilay nito." Masyado pa naman yatang maaga para maisipan mong uminom ng alak. " Saad ni Laxuz sabay tingin n
Run Away from The Ruthless Alpha Chapter 55
Epilogue* 2 years later...*Amalia.Dahan-dahan kong binuksan ang bintana. Malamig na simoy ng hangin at busilak ng haring araw ang unang sumalubong sa akin. Napapikit ako at dinama ang sariwang hangin na dumapli sa aking balat.Mukhang maganda ang araw ngayon ah.Bumaling ako sa likod ko. Para tignan ang anak kong na mahimbing pa rin ang pagkakatulog niya sa ibabaw ng kama namin. Napangiti nalang ako.Napadungaw ulit ako sa bintana nang may biglang tumawag sa akin. Hinanap ko siya gamit ang mga mata ko.Otomatikong napangiti ako nang makita si Manong Efren sa ilalim. Nasa ibabaw kasi ng ika-dalawang palapag ng bahay ang kwarto namin. Kumaway ako.Halata na galing siya sa kanyang bukid, dahil may dala siyang isang basket ng mangga.Ang aga niya naman yatang umani.“ Ang umaga ay kasing ganda mo ngayon Amalia!! ” Bati nito sa akin na may kasamang ngiti.“ Magandang umaga rin poo!! ” Bati ko rin sa kanya. Sumaludo ito sa akin at pag kuwan, ay agad na pinagpatuloy ang paglalakad. Inayo
Run Away from The Ruthless Alpha Chapter 54
Chapter 54......“ Mama sa'n tayo 'punta? ” Inosenteng tanong ni Maliyah sa ina niyang hawak-hawak ang malambot at maliit na kamay nito. Sinulyapan niya ang anak, at binigyan ng ngiti.“ Hahanap tayo ng pwedeng labasan o pagtagoan anak. ” Malumanay nitong sagot sa anak, sabay bigay ng munting ngiti at umiwas ulit ng tingin. “ Tago? Baka hindi tayo mahanap ni Papa Mama.” Pangungulit nito at napanguso. Binalingan niya ulit ang anak. Pero saglit lang iyun tinu-on ang pansin sa dinadaanan nila.Ngumiti siya ulit ng tipid at bahagyang pinisil ang palad ng anak. Alam niya kasing nag aalala ito.Ganito ang anak niya kapag nakakaramdam ng pag aalala. Tanong nang tanong. Iyung tipong hindi mapakali. “ Mahahanap niya tayo 'nak, huwag kang mag alala. ” Hinimas niya ang buhok ng anak.Bigla siyang napatigil ng pag lalakad, dahilan para mauntog ang anak sa hita niya. Hindi naman iyun masakit, pero napahimas parin si Maliyah sa noo nito at nakasimangot na tumingala sa ina.Humigpit ang kapit ni
Run Away from The Ruthless Alpha Chapter 53
Chapter 53....Kasalukuyang tumatakbo si Amalia, hindi para mag hanap ng malalabasan, kundi para hanapin ang anak. Hindi niya na alam kung saang parte na siya ng mansion ngayon. Actually wala na siyang paki' kung na saan man siya ngayon. Ang importante lang sa kanya ay mahanap niya ang anak niya sa madaling panahon.Marami na siyang na sayang na oras. Pinag dadasal niya nalang na walang masamang nangyare kay Maliyah.Bigla siyang napatigil sa pagtakbo sabay atras at tago sa pader, nang may namataan na mga kalaban na nakatayo sa dulo. Bumilis ang tibok ng puso niya. Sinubokan niyang pumikit at humigop ng maraming hangin at lakas ng loob para pakalmahin ang sarili niya. Kaya mo'to Amalia...Bulong ng utak nito sa kanya. Bumuga siya ng hangin at kinuyom ang mga kamao bago gawin ang ninanais. Unting-unti niyang sinilip ang mga nakatayong mga kalaban. Doon niya lang nakita na nag babantay ito sa isang silid.May mga hawak itong mahahabang armas na kinalamig ng buong katawan niya. Napalun
Run Away from The Ruthless Alpha Chapter 52
“ A-Anong gagawin natin? Nahanap niya tayo, malalagot at mapapahamak tayo Eos..” Tarantang tanong ni Amalia kay Eos at pabalik-balik ang tingin sa pinto, kung saan na sa labas nito si Havyris, kumakatok nang marahas at gustong pumasok.Napalunok ito ng laway. Marami ng pumapasok sa utak niya na posibleng mangyare kapag naabotan sila.Pwede silang masaktan.Tumingin sa kanya si Eos at hinawakan siya sa pisnge nang maingat. Pinapakalma niya ito sa pamamagitan ng pag himas ng mukha nito gamit ang hinlalaki niya.Ngumiti siya.“ Don't worry, it won't happen. Basta sundin mo lang ang ipapagawa ko sa iyo. ” Sagot ni Eos sa kanya nang malumanay. Napakurap ito ng mga mata.Nag tataka siya kung ano ang gustong ipagawa ni Eos sa kanya. “ A-Ano iyun? ” Tanong nito gamit ang na nginginig na boses. Kahit ang buong katawan nito...Nanlalamig sa nerbiyos at pag alala.Eos holds her right hand and pulled her. Nag paubaya ito. Nag tataka siya kung saan siya dadalhin ni Eos.“ Sa'n tayo? A-Anong gag
Run Away from The Ruthless Alpha Chapter 51
Chapter 52....“ He's dead. ” He added, and smiled like an innocent one, who never make any mistakes. He couldn't hide from his face, that he was little amazed by Amalia's reaction. Amalia couldn't believe what she heard from Eos. Because for her, it's very impossible for Haradouz to die so quickly.Very impossible!!May naiisip pa siya na baka nag bibiro lang si Eos. But she knows that Eos never joke. In fact, he hates joke so much.Masyado itong seryuso sa buhay.She shook her head slowly. Parang pinapahiwatig niya kay Eos na hindi ito na niniwala sa kanya.“ H-Hindi 'yan totoo. Alam kong nag sisinungaling ka l-lang.... Hindi ba? 'Di baa?? ” Her eyes got teary. Kulang nalang bumagsak ang mga luha niya. But she trying to stop it.Ayaw niyang umiyak. Kaya hanggang kaya niyang pigilan ang mga luha niya. Gagawin niya.Eos just looked at her. Momentous and heartfelt. After a couple of seconds, he open his mouth. Ready to fall into conversation again.“ Do I look? ” Tanong niya kay Am
Run Away from The Ruthless Alpha Chapter 50
Chapter 50...MALAKAS na bumagsak si Amalia sa sahig, nang biglang sumabog ang pader ng silid na kinaruruonan nilang tatlo. Halos mapasigaw ito sa sakit dulot ng pagkabagsak niya sa sahig. Parang dumoble ang kirot na nararamdaman niya ngayon.Napahawak ito sa likod ng baywang niya at ulo. Parang na hihilo siya at nanginginig ang buong katawan.Sino ba kasi ang may gawa nun?She tried to stand up carefully, but sadly she failed to do it. It seems like her body was suffering on intense pain. She need help.She really need help right now.But where? And whom?Minulat niya ang mata niyang nakapikit dahil sa hapdi na may kasamang kirot. Darkness welcomed her when she opened her eyes.Wala siyang makita. Subrang dilim, puro alikabok at mga basag na semento lang ang na kakapkap niya sa sahig.Anong gagawin niya?Paano na ito?She wants to shout for help. But looks like her tongue was cut by a cat. Wala siyang lakas.Wala siyang lakas para sumigaw at sumingi ng tulong kahit kanino.She hat
Run Away from The Ruthless Alpha Chapter 49
Chapter 49Amalia.Napatingin ako sa kanya. “ E-Eos.. ”Tawag ko sa pangalan niya. Halos pabulong. Hindi ko malaman kung anong emosiyon ang bumabalot sa mukha niya ngayon.Hindi siya nakatingin sa akin.Kundi kay Haradouz.Titig na subrang talim at parang gusto niya iyong atakihin.“ Come here. He's dangerous Animal. Hindi ka bagay lumapit sa kanya. ” Matigas nitong utos sa akin, walang kurap at walang tingin sa deriksiyon ko na kinakurap ko.Tinignan ko si Haradouz na ngayon ay umiigting ang panga at parang nag pipigil.Anong nangyayare?Tumingin sa akin si Haradouz at ngumiti. “ Huwag kang maniwala sa kanya. Come with me, I'll show you if where's your daughter.” Pangungumbinsi niya sa akin. Gusto kong sumama, dahil gusto kong makita at makasama na ang anak ko. Pero... Hindi ko alam kung ano itong nararamdaman ko. Parang may parte sa akin na nag sasabing huwag sumama.Ang problema...Hindi ko alam kung ano ang rason.Nag pabalik-balik ang tingin ko kina Haradouz at Eos. Hindi ko a
Run Away from The Ruthless Alpha Chapter 48
Amalia.Unti-unti kong idinilat ang mga mabibigat kong talukap. Halos wala akong maaninag dahil masyadong malabo ang paningin ko. Kaya ipinikit ko nalang ulit ang mga mata ko. Randam ko rin na masakit ang buong katawan ko. Lalo na ang ulo ko.Parang inuntog ang ulo ko sa matigas na bagay, dahilan para kumirot nang subra.Ano ba kasi ang nangyare?Sinubokan kong gumalaw ang mga braso ko. Pero parang may kung anong pwersa ang pumipigil sa magkabilang braso ko. Dahilan, para hindi ako makagalaw nang maayos.Pinilit kong imulat ang mga mata ko, kahit Malabo pa rin. Unang sumalubong sa akin ang madilim na lugar.Wala akong makita, kahit isa.Subrang dilim.Na saan ako?Bakit ang dilim?Sinubokan kong umupo, at doon lang ako napainda nang malala. Ang sakit.Ang sakit ng buong katawan ko at ulo.“ A-Ahh..” mahinang daing ko, nang biglang kumirot ang ulo ko. Kaya agad akong napasapo sa may gilid ng ulo ko. Kumunot ang mga kilay ko, hindi dahil sa parang may kung anong likido ang na tuyo sa n
