Early in the morning, Callum sent me a message telling me that he’s going here again. Gusto ko mang sabihan siyang h’wag na, narinig ko na agad ang pagwawala ni Hestia at hinahanap ang Daddy niya. Napahinga ako ng malalim bago ni-reply-an si Callum.To: CallumAlright, you can go here now.Natulala ako ng ilang sandali habang iniisip ang mga nangyari. Everything seems so surreal now. Parang ang bilis ng lahat ng nangyari. Parang . . . hindi pa rin ako makapaniwala na sa isang iglap at hindi inaasahang pangyayari ay nagkita ang mag-ama. I really want to make it a secret but I think fate is really has its own way for our lives. It has a plan for us.I shook my head, inaalis sa isipan ang gano’ng bagay. I shouldn’t be affected that Callum is with us now. Because in fact, he’s just here because of the thought of his responsibilities to his daughter. I shouldn’t think too much that will drive me to falling in love to him so hard for the third time. I should render my heart ang mind.After
“Ano ba! Don’t fucking touch me!”Napatingin ako kay Rhoana nang marinig ko ang boses niya. Kumunot ang noo ko at nanliit ang mga mata para tingnan kung sino ang lalaking katabi ngayon ni Rhoana sa couch.“I am asking you, Avery.” Natauhan lang ako nang marinig muli ang boses ni Callum sa tabi ko.Napanguso ako, “I’m here for a meeting.”“With who?”I rolled my eyes, “with Ms. Villamoneva. See that woman in front of me,” itinuro ko pa si Rhoana na naiirita pa rin sa katabi niya ngayon. Tinaasan ko siya ng kilay.“And why in this place?” His eyes were as cold as ice.“Can’t we choose a place to meet? Masama ba ‘yon?” I said in an almost slurred voice. I’m not drunk, but I drank almost ten shots. Medyo malakas ang tama ng alak sa akin.“You can meet in some decent places, but not here. Paano kung may lumapit sa inyong mga lalaki!” he burst out and muttered a curse. His eyes were now bloodshot because of his anger.I rolled my eyes, “wala ka nang pakialam kung mag-entertain ako o kami ri
Early in the morning I feel like I’m having the entire world in my shoulder as I look at my daughter having a tantrums. Napapikit ako habang pinagmamasdan siyang umiiyak at hinahanap ang Daddy niya na hindi pa rin nakakarating dito. It’s just as early as 6:30 a.m. when she suddenly look for her dad, and when she noticed he’s not here, she started to cry and look for her father. It’s been a week since she met Callum, and every time she wakes up, she looks for him. At kapag hindi niya ito nakita, magsisimula na agad siyang umiyak.Callum did his promises now. He never fail to go here and make time for his daughter, and it includes me. Kahit ayaw ko sa mga ginagawa niya sa akin, wala naman akong magawa dahil madalas nakatingin sa amin ang anak namin.“Baby, come here.” tawag ko sa kaniya habang nakalahad ang kamay sa kaniya.She’s sobbing hardly as she look at my hand. Then she shook her head.“No! Daddy! D-Daddy! I want Daddy! He said he will be hewe! Mommy, I want Daddy!” then she star
Habang ginagamot ko ang sugat niya sa kamay ay wala siyang ginawa kung ‘di ang tumahimik at pagmasdan akong ginagamot siya. Na para bang kapag hindi niya ako pinanood sa ginagawa ko sa kaniya ay ma-mimiss niya ang bagay na ‘yon. Na para bang pahahalagahan niya ang araw na ginamot ko siya. Napairap ako ng palihim habang nilalagyan ng gauze ang kaniyang kanang kamay na may malalaking sugat. Ang kabila ay hindi ko na nilagyan dahil okay naman na raw ‘yon.Pinakatitigan ko ang sugat niya at kumunot ang noo. Nag-angat ulit ako ng tingin sa kaniya at nagtanong.“Where did you really get this?” I asked again seriously. “And don’t you ever lie, Callum.” I added, warning him.He sighed heavily, “I’m sorry. Something came up earlier. May nakita lang akong hino-hold up na mag-ina malapit kung saan tumigil ang sasakyan ko. I was at first hesitant to help but you and Hestia’s faces popped up in my mind. Naisip kong, paano kung kayo ang nasa gano’ng kalagayan? Should I just look at you being harass
Natapos ang araw na ‘yon na puro pagmumukha ni Callum ang nakikita ko. Paano ba naman kasi, kung nasaan ako ay naroon din siya. Parang gusto na niyang palitang ang sekretarya ko sa ginagawa niyang pagsunod-sunod sa akin.Ngayon ay siya na ang nagmaneho ng kotse ko pauwi sa mansyon. At ang sasakyan naman niya ay pinakuha niya sa kaniyang driver. Kunot noo akong nakatingin sa labas ng bintana habang iniisip ang nangyayari ngayon.Why am I letting him do these things to me? Why am I feeling stranged and also a familiar feeling towards his gestures now? Why am I . . . letting myself connected to him . . . again?Hindi na ako nadala . . .“You’re thinking too much,” his baritone voice broke the silence between us.Napatingin ako sa kaniya at nagtaas ng kilay, “I’m just tired.” I said in a stern voice.“You shouldn’t let yourself work too much in your office. If you can rest, then rest.”I rolled my eyes.“I’m not like you, Callum. Na kahit maraming gagawin sa opisina, tumatambay pa sa opis
“Are you saying that . . .” I trailed off, weighing his expression. “We should be living in one place and be . . . a family?”“Yeah,” he answered breathily, looking at me intentently.I narrowed my eyes on him. “No.”His face contorted with disappointment and . . . pain. “Why can’t we?” he asked lowly.Ang nanghihina niyang boses at nasasaktang mga mata ay parang sumusuntok sa puso ko. My heart says give him another chance since I still love him, but my mind says other wise and want to be wiser today.“I think you already know the answer,”Ngayon naman ay nananantiya na ang kaniyang mga tingin sa akin. Nag-iwas ako ng tingin sa kaniya. Hindi ko kayang tagalan ang mga titig niyang mapanuri. Pakiramdam ko, kapag nakipagtitigan ako sa kaniya ay malalaman niya kung ano ang nasa isipan ko. At ayaw kong malaman niya ‘yon.Halos takasan ako ng kaluluwa nang maramdaman ko ang paglapat ng labi niya sa leeg ko. Ilang saglit lang ay ipininahinga niya ang kaniyang ulo sa pagitan ng aking leeg at
Umalis din naman agad si Callum. Ako naman ay nag-focus na lang din sa trabaho kahit pa nga okupado ni Callum ang isipan ko. Hindi ako makapag-focus, sa totoo lang.Tumunog ang cellphone ko para sa isang mensahe. Napahinga ako ng malalim at tiningnan ‘yon. Then I saw Callum’s name on the screen. I read his message.From: CallumI’m going to have my things delivered in your mansion.Hindi pa ako nakakapagtipa ng sagot ay may text ulit siya.From: CallumSusunduin kita 30 minutes before 6pm.Napairap ako. Wala naman akong choice kung ‘di ang magpasundo talaga sa kaniya. Hindi na lang din ako nag-reply at pinilit na mag-focus sa ginagawa. Though I can’t help but think about him living with us . . . in one roof. I don’t know what to do now because I am freaking preoccupied! By Callum!Kaya ang ending, hindi ko natapos lahat ng pipirmahan at dapat basahin na proposals. Natutunganga ako at hindi alam kung magpapatuloy pa ba o hindi na.Bumuntong-hininga ako at sumuko na. Napatingin ako sa r
Nagsimula na kaming kumain nang tahimik habang sina Hestia lang ang panay ang daldal. Hestia told us what she did the whole day. And we’re just sitting there, listening to her tell us her whereabouts.“She’s talkative,” bulong ni Callum sa tabi ko. “And still full of energy.” Natawa ako sa sinabi niya.“Ganiyan talaga siya, lalo na kapag may ibang tao.” saad ko habang nakatingin sa anak na masayang nagkukwento sa amin.I smiled as I look at her talk cutely. And we’re all listening to her attentively. At mas lalo pa siyang ginanahan dahil doon. Then she started talking about where we will go tomorrow. Extreme excitement is very visible in her eyes.After eating and having a little bit talk with Ate Kiana and Kuya Zild, umalis na rin sila dahil nakatulog na si Kaezy. Habang si Hestia naman ay mukhang marami pang enerhiya habang nakatingin sa aming dalawa ni Callum. Bumaling ako kay Callum at naabutan siyang nakatitig sa akin, mukhang malalim ang iniisip.I arched my brow, “what’s the ma
“Kayo ho ba ang anak nina Mrs. at Mr. Villanueva?” tanong ng lalaking nasa kabilang linya.I was in the middle of our practice for graduation march when someone called me. I don’t who it was but I answered.“Yes, who is this?” I answered in a stern voice.Nagpakilala siya pero ang mga sumunod na sinabi niya ay halos nagpabingi sa akin.“. . . gusto lang namin kayong iimporma tungkol sa mga magulang ninyo. Wala na ho silang dalawa nang madatnan namin sa isang wearhouse.” aniya sa kabilang linya na nagpagimbal sa akin.I dropped the phone on the floor and stared at nothing as I felt the clenching of my heart the moment it registered in my mind. Bawat salita ay halos umukilkil sa aking utak. Hindi iyon mawala sa isip ko. Mabilis akong tumayo at dinampot ang cellphone bago tumakbo paalis ng gymnasium.I heard them called me to come back. Someone also attempted to get on my way but I harshly pushed him away. Wala na akong pakialam kung may magalit sa akin. I don’t fucking care!Mabilis kong
“I want you to marry me because we love each other. Because we want each other to grow drastically together. Not just because we already have a daughter.” he whispered as he kissed my lips tenderly.“I will marry you . . .” I whispered back. “After all these problems I am facing.” I added.“We will face it together, then.” Then he crouched to kiss my lips, now with passion and avidity in my lips.I sighed with contentment as I kiss him back with the same ferocity. Every flicker of his lips I keep on moaning. Hanggang sa maramdaman ko ang paglapat ng kaniyang palad sa aking dibdib. Napaangat ang aking likod dahil sa init ng kaniyang palad doon.I moan when he pinched my tip underneath my clothes. Nawawala na ako sa sarili hanggang sa mapansin ko na lang na nahubad na niya ang aking damit na suot. Ang suot na suit ay inihagis niya. Ang slacks na suot ay pilit niya ring binubuksan habang ang kamay ko ay abala sa pagtatanggal ng butones ng kaniyang suot na longsleeve.And when I successfu
“Dito po,” sambit ng isang pulis at iginiya ako papasok sa tanggapan ng bisita para sa nga bilanggo.Hindi araw ng pagbisita kaya walang tao roon, kung hindi ako at ilang pulis na nagbabantay. Naiwan si Callum sa pintuan hindi rin kalayuan dahil kita pa rin naman niya ako mula sa kung nasaan ako.Umupo ako sa pahabang silya habang naghihintay.“Palalabasin lang namin si de Guzman.” anito na tinanguan ko lang.I am actually trembling and sweating bullets as I wait there alone. Ilang beses akong huminga ng malalim dahil sa kaba.Apat na taon din ang lumipas simula nang huli ko siyang makita. I also never visited my foster mother’s grave because I know I am still mad at her — at them. Because of what happened years ago. They made me a way to their success. In order to get their success, they need to lose me, to keep me in the dark, and have me as a collateral damage like what Callum did to me before, too.Pero siyempre, mas masakit ang dinanas ko sa kamay nina Tito Nathaniel. I smiled bi
Nanlumo ako sa narinig. Mabuti na lamang at yakap niya ako ng mahigpit kaya hindi ako tuluyang bumagsak. Dahan-dahan niya akong inalalayan papunta sa gilid ng kama at doon ay pinaupo. Nakatulala lang ako habang namumuo ang mga luha sa mata. Lumuhod siya sa harapan ko, hawak ang dalawang kamay ko na tila ba sinusuportahan ako.I couldn't even talk. I couldn't even utter a single word.I'm shock. I'm in rigid right now. I want to shout, but still couldn't."Why . . . why didn't tell me about this earlier?" I asked in a weak voice.He sighed heavily. "Like what I said earlier, I still can't afford to hurt you by this. Hindi ko pa kaya." Tiningnan ko ang mga mata niyang nagsusumamong nakatingin sa akin. "When I was investigating to your foster parents, a day before you left me in my mansion, I found out those information. My private investigator told me this isn't new that Mr. de Guzman has those illegal doings. But what caught in my attention was . . . that accident. Siya ang itinuturo k
Everything feels so warming. This day is so unforgettable. Nakatingin kami ni Callum sa anak na naglalaro sa damuhan habang hawak ang stuffed toy na napanalunan ni Callum kanina.“She looks so happy,” I said while looking at my daughter.“Yes, she is.”“I love how happy she is now. Noong kaming dalawa pa lang, oo, tatawa siya at makikipaglaro sa akin. Pero minsan . . . alam kong alam niyang kulang sa amin. And every time I look at her with unsaid question, I’m always trying to make her feel that we’re going to have a good family. Kahit kaming dalawa lang. Nitong makauwi lang kami ng Pilipinas niya nababanggit ang “daddy” niya, na madalas ko na lang iisantabi dahil . . . wala naman akong maihaharap sa kaniyang tatay niya.” I look at Callum whose now looking down feeling so regretful. “Dahil maski ako, hindi ko pa kayang harapin ka noon. Dustin tried to father her. He’s willing to be her father.”“Bakit hindi ka pumayag kung gano’n?” Nag-angat siya ng tingin sa akin. “You still hate me
Nagsimula na kaming kumain nang tahimik habang sina Hestia lang ang panay ang daldal. Hestia told us what she did the whole day. And we’re just sitting there, listening to her tell us her whereabouts.“She’s talkative,” bulong ni Callum sa tabi ko. “And still full of energy.” Natawa ako sa sinabi niya.“Ganiyan talaga siya, lalo na kapag may ibang tao.” saad ko habang nakatingin sa anak na masayang nagkukwento sa amin.I smiled as I look at her talk cutely. And we’re all listening to her attentively. At mas lalo pa siyang ginanahan dahil doon. Then she started talking about where we will go tomorrow. Extreme excitement is very visible in her eyes.After eating and having a little bit talk with Ate Kiana and Kuya Zild, umalis na rin sila dahil nakatulog na si Kaezy. Habang si Hestia naman ay mukhang marami pang enerhiya habang nakatingin sa aming dalawa ni Callum. Bumaling ako kay Callum at naabutan siyang nakatitig sa akin, mukhang malalim ang iniisip.I arched my brow, “what’s the ma
Umalis din naman agad si Callum. Ako naman ay nag-focus na lang din sa trabaho kahit pa nga okupado ni Callum ang isipan ko. Hindi ako makapag-focus, sa totoo lang.Tumunog ang cellphone ko para sa isang mensahe. Napahinga ako ng malalim at tiningnan ‘yon. Then I saw Callum’s name on the screen. I read his message.From: CallumI’m going to have my things delivered in your mansion.Hindi pa ako nakakapagtipa ng sagot ay may text ulit siya.From: CallumSusunduin kita 30 minutes before 6pm.Napairap ako. Wala naman akong choice kung ‘di ang magpasundo talaga sa kaniya. Hindi na lang din ako nag-reply at pinilit na mag-focus sa ginagawa. Though I can’t help but think about him living with us . . . in one roof. I don’t know what to do now because I am freaking preoccupied! By Callum!Kaya ang ending, hindi ko natapos lahat ng pipirmahan at dapat basahin na proposals. Natutunganga ako at hindi alam kung magpapatuloy pa ba o hindi na.Bumuntong-hininga ako at sumuko na. Napatingin ako sa r
“Are you saying that . . .” I trailed off, weighing his expression. “We should be living in one place and be . . . a family?”“Yeah,” he answered breathily, looking at me intentently.I narrowed my eyes on him. “No.”His face contorted with disappointment and . . . pain. “Why can’t we?” he asked lowly.Ang nanghihina niyang boses at nasasaktang mga mata ay parang sumusuntok sa puso ko. My heart says give him another chance since I still love him, but my mind says other wise and want to be wiser today.“I think you already know the answer,”Ngayon naman ay nananantiya na ang kaniyang mga tingin sa akin. Nag-iwas ako ng tingin sa kaniya. Hindi ko kayang tagalan ang mga titig niyang mapanuri. Pakiramdam ko, kapag nakipagtitigan ako sa kaniya ay malalaman niya kung ano ang nasa isipan ko. At ayaw kong malaman niya ‘yon.Halos takasan ako ng kaluluwa nang maramdaman ko ang paglapat ng labi niya sa leeg ko. Ilang saglit lang ay ipininahinga niya ang kaniyang ulo sa pagitan ng aking leeg at
Natapos ang araw na ‘yon na puro pagmumukha ni Callum ang nakikita ko. Paano ba naman kasi, kung nasaan ako ay naroon din siya. Parang gusto na niyang palitang ang sekretarya ko sa ginagawa niyang pagsunod-sunod sa akin.Ngayon ay siya na ang nagmaneho ng kotse ko pauwi sa mansyon. At ang sasakyan naman niya ay pinakuha niya sa kaniyang driver. Kunot noo akong nakatingin sa labas ng bintana habang iniisip ang nangyayari ngayon.Why am I letting him do these things to me? Why am I feeling stranged and also a familiar feeling towards his gestures now? Why am I . . . letting myself connected to him . . . again?Hindi na ako nadala . . .“You’re thinking too much,” his baritone voice broke the silence between us.Napatingin ako sa kaniya at nagtaas ng kilay, “I’m just tired.” I said in a stern voice.“You shouldn’t let yourself work too much in your office. If you can rest, then rest.”I rolled my eyes.“I’m not like you, Callum. Na kahit maraming gagawin sa opisina, tumatambay pa sa opis