Share
CHAPTER 42
Kaugnay na kabanata
Reviving Our Scars CHAPTER 43
THIRD PERSON'S POV"You are f*cking insane, Gavin!" diing wika ni Jacobe. Hindi ito pinansin ng pinsan.Dumiretso na si Gavin sa kuwarto nito nang hindi nililingon si Jacobe."Kami na ang gagawa niyan, Liya," ani ni Nanay Elsie rito. Balak kasi ni Aliya na maglaba at ayaw naman itong payagan ng matanda."Ako na po, 'nay," mahinahong sambit niya rito."Pagagalitan kami ni Sir Dean kapag hinayaan ka naming gawin 'yan," turan ni Trina.Naalala niya bigla ang binata.'Sa condo ni Jen.'Paulit-ulit ang mga salitang iyon sa isipan niya. Parang sirang-plaka sa tainga niya ang mga sinabi ng binata. Nakatitig pa ito sa kaniya habang sinasabi 'yon."Hayaan niyo na po ako. Kaya ko naman. Atsaka, nag-apply na po ako bilang kasambahay rito at tanggap na ako. . .kanina lang," nakangiting wika niya."Nag-apply? Ano ang ibig mong sabihin?" kunot-noong tanong ni Nanay Elsie."Ako po muna ang papalit kay Ate Irma. Wala pa po siya, hindi ba? Atsaka, isa pa, kailangan na kailangan ko ng pera ngayon."Wal
Reviving Our Scars CHAPTER 44
THIRD PERSON'S POVTila ay napagod na siya kaiiyak dahil wala nang luha na lumalabas sa kaniyang mga mata. Tumayo na siya at tinungo ang banyo.Tiningnan niya ang sarili sa salamin. Buhaghag ang buhok. Namamaga ang mga mata. May mga bakas pa ng mga natuyong luha sa kaniyang magkabilang pisngi. Ramdam niyang siya lang ang nasasaktan sa mga nangyayari. Hindi siya sigurado kung pati si Gavin ay nasasaktan din. Pero ayon sa ikinikilos nito, parang wala lang sa binata ang lahat.Inayos niya ang nabuhaghag na buhok. Naghilamos ng mukha at lumabas na ng banyo. Walang mangyayari kung magmumukmok siya. Walang patutunguhan kung iiyak lang siya. Nais niyang iparamdam sa binata na hindi siya ganoon kaapektado.Wala pa rin sina Nanay Elsie sa bahay kaya bumalik siya sa mansion.Nang mapadaan sa hardin ay nasaksihan niya sina Gavin at Jen na magkasama. Malalawak ang ngiti ng mga ito. Nililibot nila ang hardin habang masaya ang pinag-uusapan.Hindi siya napansin ni Gavin dahil hindi ito nakatingin s
Reviving Our Scars CHAPTER 45
THIRD PERSON'S POVNatapos na siya sa ginagawa. Inayos niya lahat-lahat. Tinago niya sa hindi kaagad mapapansin ang mga natira niyang gamit. Nilibot niya ang paningin sa buong silid. Ilang linggo na siyang hindi nakakatulog dito. Bigla niyang na-miss ang unang silid na nag-welcome sa kaniya sa unang punta niya rito."Tapos ka na ba o tutunganga ka na lang diyan?" Nagulat siya nang makarinig ng pamilyar na baritonong boses. Nilingon niya ito. Ang buong akala niya ay mag-isa lang ito pero nagkakamali siya. Nakapulupot na naman ang babae sa braso nito.'May lahing tarsier ba ang kababata nito?' Natawa siya sa naisip. Pero kaagad ding nawala iyon nang maalalang may mga tao pala sa harapan niya."Tapos na po ako." Pinilit niyang ngumiti."Good! You may now leave." Tila'y dinurog ang puso niya sa narinig. Hindi naman nito kailangang sabihin ng binata sa kaniya dahil aalis naman siya kahit hindi nito iutos.Narinig pa niyang nagtawanan ang dalawa bago tuluyang magsara ang pinto.GAYA nga n
Reviving Our Scars CHAPTER 46
THIRD PERSON'S POVIto ang pangalawang beses na kumain si Gavin ng chop suey. Ang unang beses kasi ay niluwa niya dahil hindi niya nagustuhan ang lasa. . .ilang taon na rin ang nakalilipas. Pero ngayon, ginanahan siya sa pagkain. Hindi siya sigurado kung dahil ba masarap ang pagkakaluto o dahil si Aliya ang nagluto.Sa ikatlong gabi rin na pagluluto ni Aliya ng chop suey ay kumain ulit siya. He never liked its tastes before but now, he is loving it. Madami siyang nakain na kanin dahil dito.Pagkatapos kumain ay si Aliya ang naghugas ng pinagkainan. Siya na lang ang naiwan sa kusina dahil bumalik na sa kanilang bahay sina Nanay Elsie at Trina.Katatapos lang maligo ni Gavin kaya bumaba siya para kumuha ng in-can beer. Hindi na niya inabala ang sarili na magsuot ng pang-itaas na damit. Isinabit naman niya sa kaniyang leeg ang puting tuwalya.Nang marating ang kusina ay saglit siyang natigilan nang maabutan niya ang pamilyar na pigura. Nagpupunas ito ng mga plato at inilalagay sa lagayan
Reviving Our Scars CHAPTER 47
THIRD PERSON'S POVAliya was awakened by the tiny kisses she felt on her shoulder. Dumilat siya at napansin ang binatang gumagawa nito sa kaniya. She smiled at the sight."Good morning, love," nakangiting bati nito sa kaniya. Hindi siya kaagad sumagot bagkus ay tinitigan niya lang ang binata. "May problema ba?" tanong nito."H-Hindi ko alam na ganito ang mangyayari pagkatapos ng lahat-lahat kagabi. Sinabi ko sa 'yo ang lahat ng hinanakit ko. Inamin ko sa 'yo ang mga dapat kong sabihin. Tapos, ito pala ang magiging resulta? Hindi ko alam kung mahihiya ako o matatawa dahil bumigay ako pagkatapos ng lahat ng 'yon," pahayag niya. "Pagkatapos ng walang pansinan, walang imikan, mahahantong lang din pala sa ganito. Hustisya naman, Gavin."Tamis na ngumiti si Gavin and gave her a smack kiss on the lips. "Sorry kung hinayaan kong masaktan ka. Sorry kung naging immature ako these past few days. Sorry kung hinayaan kong humantong sa ganito ang lahat. Hinayaan kong pangunahan ako ng galit kaya na
Reviving Our Scars CHAPTER 48
THIRD PERSON'S POVGinawa nga ni Gavin ang sinabi niya sa dalaga. Nilibot niya ito sa kompanya, at pinakilala sa mga empleyado niya. Pagkatapos ay pumunta sila sa isang sikat na restaurant para doon mananghalian.Nang sumapit ang hapon ay sa kuwarto sa opisina niya natulog ang dalaga, habang siya ay busy sa trabaho.Nang sumapit ang gabi ay hindi muna sila umuwi dahil, sa restaurant na sila maghahapunan.Magkasiklop ang kanilang mga kamay at ngayon ay nasa harapan na ng elevator."Dean?" Nilingon ni Gavin ang tumawag sa kaniya."Jen," walang emosiyong sambit niya.Pinasadahan ni Aliya ng tingin ang babaeng kaharap. Jen is wearing a white casual dress embedded with blue flowers on it, paired with a khaki stiletto. Jen really looks pretty in that outfit. Habang siya ay nakasuot ng denim jeans and a fitted dark green shirt paired with a white rubber shoes. She felt like she doesn't belong here."Dean Gavin, nandito ka rin pala," nakangiting wika ng ama ni Jen."Ninong. . .magandang gabi h
Reviving Our Scars CHAPTER 49
THIRD PERSON'S POVWala nang nagsalita sa kanilang dalawa kaya nagpasiya si Gavin na paandarin na ang sasakyan at nang makauwi na sila.Diretso ang lakad ni Aliya sa direksiyon papunta sa bahay nina Nanay Elsie pero agad siyang pinigilan ng binata."I said, I won't let you! Matutulog ka sa kuwarto ko, sa ayaw o sa gusto mo!" diing sambit nito habang mahigpit na nakahawak sa kaniyang pulsuhan."And now you're controlling me? Matutulog ako kung saan ko gusto!"Tatalikuran na niya ang binata nang bigla siyang isinabit sa balikat nito. Nakahawak ang mga kamay nito sa bandang puwetan niya. Hindi siya makaalis dahil sa kaniyang posisiyon."G-Gavin, ano ba!? Ibaba mo ako!" pagpupumiglas niya."You are really a hard-headed woman. Hindi ko na alam ang gagawin pa sa 'yo."Pinagmasdan ni Jacobe ang ginagawa ng pinsan sa dalaga. Sinundan niya ito ng tingin hanggang sa paakyat na ito ng hagdan."Gavin," tawag niya rito. Tumigil muna sa kalalakad si Gavin para bigyan ng atensiyon ang pinsan. "Both
Reviving Our Scars CHAPTER 50
THIRD PERSON'S POVTakipsilim na nang tumawag ulit si Gavin."Good evening, love. Sorry ngayon lang napatawag, kagigising ko lang kasi," imporma nito."Ayos lang. Wala namang problema," magiliw na tugon ng dalaga."What are you doing?" tanong nito."Nakaupo lang dito sa balkonahe habang nagpapahangin.""Bukas pa magsisimula ang totoong pakay namin dito kaya nakatambay muna ako sa kuwarto. Ayaw ko rin namang makihalubilo masiyado sa kanila dahil mga matatanda na. Hindi ako makasabay," pagbibiro nito."Kapag tumanda ka tulad nila, ganiyan ka rin naman. Para bang sila ang future mo," natatawang saad ni Aliya."Yeah! Tapos ikaw ang kasama ko sa pagtandang iyon."Aliya's heart beats crazily. Para siyang hindi makahinga dahil sa bilis no'n."I hope so, Gavin. Hindi natin puwedeng pangunahan ang panahon. Kung tayo nga, ay tayo talaga.""I know, love. I just want you to know na ikaw ang gusto kong makasama hanggang sa pagtanda. Ayaw ko ng iba.""So do I. Pero sa ngayon, pagtuunan muna natin a
Pinakabagong kabanata
