The night was being so quiet and I felt so safe as I hugged my mom while sleeping. But there is suddenly a noise that makes us awake. I don't know what kind of sound is coming from the outside of our house. But it sounds so scary and it seems like it can break my ear drums. I feel so nervous and I know my mother also felt the same as mine.
My mother stand, while I am still sitting in our queen size bed. Kitang-kita ko ang takot at kaba sa mga mata ni mommy. Hinawakan niya ako sa pulso at pinatayo. Lumuhod siya para magpantay ang aming mukha, as she hold my hands it's so cold, her tears are slowly dropping from her eyes.
As a five years old I was so curious about those sounds.
"Mom, what are those sounds?" I curiosity ask.
"Those are the sounds of a g-gun baby." She stammered.
A gun? I know those things, I already saw it in the movie. But this is my first time hearing the sound of a gun.
"Arra my baby, I really need to hide you for your safety." Mabilis niyang pagkasabi, and she suddenly hugged me so tight. A hug that, it seems like it's her last hug for me.
"Mommy I'm scared." I cried on her shoulder as I hugged her so tight.
She again stared at me for a moment. She wipe my tears using her cold palm.
"Baby, don't cry ha… Everything will be fine, but for now you should follow what I said ha?" I nodded as I wiped her tears. She kisses my forehead and chicks. "I love you so much baby."
"Love you too mom."
Lumingon-lingon si mommy, I know she's finding a place where she can hide me inside in this large room.
Pinayuko at pinadapa niya ako papasok sa ilalim ng aming kama. Dito niya ako itatago.
Nasa ilalim na ako ng kama, habang ang putukan ng baril sa labas ay tuloy-tuloy parin. Dumapa si mommy sanhi upang makita ko ang puno ng takot at kaba sa kanyang mukha.
"Mommy please… don't leave me here I wanna be with you." I said while I'm crying and still holding her hand.
Mahina lang ang mga boses namin to make it sure no one will hear us.
"Baby, there's no time. Kailangan ko silang ilayo para sayo." Pumiyok ang boses niya, hanggang sa binitawan niya na ang mga kamay ko.
Tumayo siya at humakbang patungo sa aming pintuan. I could only see her feet walking slowly going to the door of this room. I saw it that she's slowly opening the door.
Dahan-dahang binuksan ni mommy ang pinto. Akma niyang isasara ulit ang pinto nito, ngunit may biglang isang paa na may suot na black shoes ang humarang nito.
Umaatras si mommy dahil ang taong ito ay umaabante papunta sa kanya. I don't know who he is, but I'm pretty sure this is a man.
"Please go away!" Madiin na pagsabi ni mommy, habang dahan-dahan siyang umaatras. "Ano pa ba ang kailangan mo? Pinatay mo na nga ang asawa ko gusto mo pang–"
Napapikit ako ng mariin and I covered my ears using my hands. Hindi nakatapos mag-salita si mommy dahil binaril na ito ng dalawang beses.
I slowly openned my eyes. Nakita kong nakaluhod na si mommy hanggang sa tuluyan na itong bumagsak sa aming sahig.
I secretly cried and I covered my mouth using my hand so that I could not make any noise.
A moment later, nakita ko ang mga paa ng taong papunta na nang pintuan at tuluyan ng lumabas.
Dali dali akong lumabas mula sa ilalim ng aming kama, upang puntahan si mommy.
"Mom wake up please… Don't leave me here, mom please! I need you, I love you." Pumiyok ang boses ko, maraming dugo ang lumabas mula sa kaniyang dibdib kung saan dito tumama ang bala.
cried so hard I don't care if there is someone could hear me, niyakap-yakap ko siya…ngunit hindi talaga gumising ang mommy ko.
A moment later, I decided to go out of this room so I could find someone that can able to help my mother. I stand even my Barbie paired pajamas are now full of blood. All I know, I was very afraid when I can saw a blood but this time I did not feel it. It doesn't matter to me now. What's matter now is my mom, I was only thinking about my mother.
Lumabas na ako sa pintuan, at ito na lang ang aking nakita…ang mga tauhan namin na hindi bababa sa 60 ang bilang ay wala nang mga buhay. Our marble floor and our crystal chandelier, silver wall are full of blood.
Nasa labas na ako ng aming mansion but I'm still crying loudly and I'm always saying mommy. Lumingon-lingon ako, hoping that I could find someone that can help me, ngunit nabigo ako dahil kahit isa ay wala akong nakita. Halos hindi na ako makahakbang dahil ramdam ko na para na akong nahihilo at nangyayanig.
Dumiretso ako sa aming malaking gate, binuksan ko ito. Mas lalong nangyanig ang aking mga paa dahil may biglang isang itim na van ang huminto sa harapan ko.
May biglang lumabas dito.
"Arrah come here, faster!" His voice is familiar to me. This is my uncle Ricky, I urgently running going to him and I hug him so tight.
"U-uncle please…save my mom." Nautal kong sabi.
Tumingin ako sa poste na nagbigay ilaw sa amin, ngunit bigla itong lumabo sa paningin, ko hanggang sa hindi ko na alam kung ano ang nangyari, bigla na akong nawalan ng malay.
...
EVEN though it was 18 years ago, in my mind it's still fresh. The pain and wound inside my heart are still fresh and new for me, this will never ever be healed until I can get revenge to him.
Kahit ang pagkamatay ng aking ama ay hindi ko nasaksihan, ngunit alam ko ang lahat kung ano at paano siya pinatay dahil sinabi lahat ni uncle Ricky sa akin.
Before, my CEO father David Castillo with his bestfriend CEO Larry Santrivella got a bonding. Nag bonding sila sa bahay bakasyonan nilang dalawa sa Pasig City. Sa kanilang masayang kwentohan biglang may sumabog na naging sanhi upang kainin ng apoy ang kanilang maliit na bahay bakasyonan. Ang tanging nakaligtas lang ay si Larry Santrivella, pero ang ama ko ay hindi. Kaya siya ay namatay dahil sa sunog.
But all this time, it was all a lie. It's was a big lie, because the truth is, before my father died there was someone shooting him with a gun…and that was his best friend Larry Santrivella, ngunit ang pinalabas nang lahat na namatay si Daddy dahil sa sunog.
I wanna just the right justice for my parents but the the law could not give it to me. Kaya ako na ang gagawa ng hustisya. Isang hustisyang hinding-hindi nila magugustuhan. Alam ko na si Larry din ang pumatay sa aking ina, Kaya humanda siya dahil sisingilin ko rin siya ng buhay!
"Arra? Arra!" Isang boses na nakakapag-pukaw sa aking pagkatulala dahil sa kakaisip sa nakaraan. Lumingon ako sa aking likuran…oh this is Manang Adelle.
"Handa na ang lahat."
Humarap ako at ningitian siya "thank you."
Nilampasan ko siya, ngunit bigla niya akong tinawag. Napahinto ako sa aking paglalakad at napaharap ako sa kaniya.
May mahinhin na boses si Yaya Adelle at kapag magsasalita siya ang tagal-tagal matapos.
"Gagawin mo ba talaga ang nais mo? Ang papatay? Arra look, naniniwala ako na isa kang mabait na bata, malambing, silly, mag-pakumbaba, alam kung matapang ka… ngunit gamitin mo ang iyong tapang sa tamang bagay."
Ibinato ko ang aking paningin sa kawalan. Yaya Adelle know me very well, because when I was still 13 years old she's the one who took good care to me, here in New York until now that I'm already 23 years old.
"Well forget about that, because when I will be in the Philippines I will not be like that anymore."
"Ipaubaya mo na lang 'yan sa batas anak."
Huh! Batas? Ilang taon na ang lumipas may nagawa ba ang batas na 'yan upang bigyan ng tamang hustisya ang pagkamatay ng aking mga magulang.?
Wala silang nagawa, Kaya ako na ang gagawa. Buhay ang kinuha nila sa akin, Kaya buhay rin ang ibabayad nila sa akin.
"Sumunod ka na lang sa Pilipinas, kapag gusto mo rin umuwi." Tipid ko siyang ningitian
Tuluyan ko nang tinalikuran si Manang Adelle, hanggang sa tuluyan na akong makalabas sa bahay na 'to. Binili ni uncle Ricky ang bahay na ito, para sa amin ni Manang while we are living here. This house is big enough and beautiful.
My uncle sent me here to hide me from the people who want to kill me. A long time ago, my uncle decided that he wants me to be his secret agent. That's why I learned the spy skill, he hired some a good agents to teach me how to become a secret agent.
I Build Spy Skills, with the help of agent George king. According to him I need to be charismatic. I spend time perfecting my acting skills with different kinds of people.
I also learn to detect lies and learn to tell lies. I stay in shape and athletic. And of course I need to learn to fight. According to him again, If things break down, a good secret agent needs to be able to throw down in a fight. I learn to speak many different languages. Lastly, I learn to read lips.According to him, one of the most important languages and skills for a young secret agent is to learn the skill of reading body language.
Well, learning all of these is not making me regret. Why should I get regrets? Wherein these skills are really perfect to kill Larry Santrivella and his companions. And as the matter of fact hinding-hindi na ako mahihirapang hanapin siya at pataying palihim, katulad sa ginawa niyang pag-patay sa aking mga magulang, palihim!
Nasa loob na ako ng kotse at magpapahatid na lang ako sa airport ng aking driver na filipino din. I just wear white t-shirt, black overcoat, black pants and white sneakers.
Nandito na ako ngayon sa labas ng airport. Bago paman ako pumasok sa loob tumingin muna ako sa likuran ko at pinagmasdan ang New York and thinking kung makakabalik pa ba ako dito.
Siguro sapat na ang mahabang taon sa pagtatago ko rito. Hindi habang panahon magtatago nang magtatago lamang ako, oras na para singilin ko ang taong nagkakautang sa akin ng buhay!
Disclaimer: This is a work of fiction. Names, characters business, some places, events, and incidents are either the products of the author imagination or used in a fictitious manner. Any resemblance to actual persons, living or dead, or actual events is purely coincidental
FINALLY! After ten years natatapakan ko na rin ang Pilipinas. Nasa labas na ako ng Airport, but wait ganito na ba talaga ka init ang Pilipinas ngayon? At ano ba 'tong nakikita ko… ang sakit sa mga mata, nakakasilaw.Kahit masakit sa mata, lakas loob ko itong nilinaw Kung ano ba talaga ang isang bagay na 'to ba't ang silaw.At nang na klaro ko na ito— Damn!Tama ba itong nakikita ko? Isang ulo, isang kalbong ulo! At si uncle Ricky pala ito.Ang nagtitirik na init ng araw ay nag-reflect sa kaniyang ulo, ayun tuloy akala ko pa naman ang silaw na nakita ko ay reflection ng isang salamin ng sasakyan o isang crystal na kakalinis lang.Daig pa ang sahig na ka-kafloorwax lang, sa kinis ng ulo pa naman nito. Bakit hindi ako na update
Napakaganda dito sa labas ng mansion, napakasarap lakaran ang mga berdeng damo. Black long sleeve, white jeans and black sneakers ang suot ko ngayon. Isang private place ito at sariwa ang hangin. Nilalahanghap ko ang napaka-preskong hangin at napapikit pa ako habang dinadama ang simoy ng hangin –but wait... Bakit nag-iba ang amoy? Bakit amoy patay! Ang bantot. I slowly opened my eyes, kaya pala bigla naging masama ang simoy ng hangin dahil nasa harapan ko na ang dalawang tukmol. Si Bokyot at Berting. "Hi mish botifol, gho moning." Bati ni Berting. Slang mag-salita si Berting parang Americano lang. Well siguro ganyan magsalita siya kasi nga wala siyang ngipin. Nahihirapan siyang banggitin ang mga sali
IT'S been two days observing this Chairman Rolly. And now I'm here in the lobby where he work. May lumabas na limang mga lalaking unipormado sa glass door sigurado akong si Chairman Rolly na ang kasunod nito. At hindi nga ako nagkakamali, dahil talagang lumabas ang Chairman. Sa likod nito ay may limang lalaki din ang lumabas, na sa tingin ko mga bodyguard niya. Ano kaya pwede kong gawin para makapasok ako sa buhay niya? Hindi rin kasi pwede na basta na lang ako susugod sa kanila dahil baka hindi ko matagpuan ang million of Drugs nito. … I WEAR white polo shirt, black skirt and black ankle lace boots. I found out yesterday that, this Chairman looking a new Secretary. I'am now walking in the hallway going to the off
Napahinto ako sa paglalakad ngunit hindi parin ako napaharap sa taong sumigaw na mula sa likuran ko. Ramdam kong kaunti na lang at ipipitik na niya ang gatilyo ng kaniyang baril. Nadinig ko ang pagpitik ng kaniyang baril, kaya agad kong niluhod ang aking isang tuhod na paharap sa kanya at ipinitik ko rin ang aking gatilyo. Tumama ito sa kaniyang tuhod, at ang balang pinakawalan niya mula sa kaniyang baril ay dumaam lamang ito sa itaas ng aking ulo at sa isang matitigas na pader ito tumama. Akma na siyang pipitik muli, ngunit naunahan ko siya sa pagpitik ng aking gatilyo ng dalawang beses at tumama ito sa kanyang dibdib. Nanlaki ang kanyang mga mata at napahawak sa dibdib kung saan ito natamaan, maya-maya bumagsak na ito sa sahig. "That bullet insides you, will lea
Isang pitik ang narinig ko mula sa kinatayuan ng tao. Dahil sa pitik na 'yon bumaha ang liwanag sa buong palagid at ngayon ko lang napagtanto na ang taong ito ay walang iba kun'di si uncle Ricky.Lumakad ako papunta sa kanya dahil nakatayo siya ngayon malapit sa lamesang namumuti dahil sa dami ng drugs dito.Mahaba at malaki ang loob dito. Inikot ko ang aking paningin sa paligid. Namangha ako sa dami ng mga droga dito.Ang laman lahat ng mga mahahabang lamesa dito ay tanging drugs lamang na nakabalot sa plastic. Sa bawat dulo ng basement na ito ay may mga kahon na ang laman ay mga drugs parin. Sa haba ng pagpapatong-patong ay abot na nito ang bubong.Kitang-kita ko ang iba't ibang klase ng mga droga; may mga cocaine, heroin, hallucinog
"ITS HER SLING BAG!" Shit! Kailangan ko 'tong malusotan or else ako ang makukulong. Kung sana kasi hinayaan na ako ni uncle na patayin 'tong Chairman na 'to ka gabi e' di sana wala akong problema ngayon. Dahan-dahan akong lumapit sa mga Pulis. Binuksan nila ang zipper at kinabahan ako, dahil nasa loob pa naman ng sling bag ang injection na itinusok ko gabi sa chairman.Isinuksok ko ito sa bulsa ng skirt ko ka gabi. Saktong makalapit ako ay iniluwa mula sa bag ang denim skirt ko na nakalukot lang. "Yan! Yan sir, damit yan ng babae!" Sigaw ng Chairman. "Is this yours?" Tanong ng chief sabay abot niya sa skirt ko. Agad ko namang kalmadong kinuha ang
"GOOD LUCK NIECE." Kasalukuyang nasa veranda kami ngayon ni Uncle Ricky. It's already three months since I did my first mission, and now my uncle will allow me again to do the next target. And Chairman Rolly is now dead, last month pa. Pagkatapos siyang pahirapan ni uncle sa kulungan pinatigok na niya ito. "Thank you uncle…" "Here, this is the picture of Kenny Santrivella. I know you don't know him since, hindi ka naman talaga pala social media." Anito sabay abot ng litrato. I took a deep breath, bago ko tinignan ang brown envelope na inabot niya sa akin. Pagkatapos itong tignan ay Ibinato ko ang aking paningin sa kawalan. "I don't need that un
"IS IT GOOD NEWS OR A BAD NEWS?" Padabog akong umupo sa coach dito sa living room. Damn! Damn! Damn….! Kumukulo talaga ang dugo ko sa kenny na 'yon. Nagising ako sa pagkatulala ko nang biglang pinitik ni Uncle Ricky ang kanyang daliri sa harapan ng mukha ko. "Hoy! Ano na? Bakit hindi ma-drawing 'yang mukha mo?" Tiningla ko siya dahil nakatayo siya ngayon sa harapan ko habang nakapamulsa sa kulay grey niyang pants. "Ako ang napili, and I'am going to start tomorrow," Walang ganang sagot ko. "Well that's a good news, then. So, why it seems like you are not happy?" Tumayo ako, at nilampasan
ISANG Maserati car ang gamit namin ngayon. Si Kenny ang driver at ako sa passenger seat, Benny naman ay Sa backseat.Sa tuwing titignan ko sa rearview mirror si Benny ay ngiting-ngiti siya sa akin, na tila bang excited siyang may i-kuwento ako.Ano naman ang i-kukwento ko sa kanya , e wala ngang nangyari, puro yakapan lang. Pakipot si boy.Nasa lobby na kami, agad hinawakan ni Kenny ang aking kamay. Nang pumasok na kami sa loob ay maraming taong nagsasalubong ang kilay.Mula sa aking mukha pababa sa aming kamay na pinagsaklob ni Kenny ang mga mata ng taong makakasalubong namin ay puno ng mga panghuhusga at tanong."Kenny bitawan mo ang kamay ko," mahina kong sambit.Actually wala naman talaga akong pakialam sa mga taong nasa paligid ko. Sino ba sila? Let ju
NASA bahay kami ngayon ni Kenny. Earlier he told me to sleep with him and I don't see any wrong with that. Actually I'm so excited. But Im so confused why Benny is also with us. Kenny told me that they will have something to finish. I thought solo namin ang gabing ito. Nandito kami sa study room ni Kenny. Pinapanuod ko lang sila, andami nilang binasaba, e wala naman akong pakialam. Katabi ko si Kenny sa isang sofa, habang si Benny ay sa kabila, kaharap namin. "You go to sleep, its getting late," bulong ni Kenny sa akin. "Susunod ka?" Tanong ko, and he just smiled at me and nodded. Umalis na ako at lumabas sa study room. Dumiretso ako sa kwarto ni Kenny, malil
HE KISSED ME IN SECOND TIMES. Kaming dalawa na lang ni Benny ang magkasama ngayon dahil si kenny ay umalis ng maaga. Walang kahit maid dito sa mansion ni Kenny. About cleaning, he has a maintenance cleaner. About food, he just gonna order online. Though he has a security guard here, including the twins; Miguel and Gabriel. Kasalukuyang nag-lalakad kami ngayon sa hallway ng 50th floor. Hindi ko muna sasabihin kay Benny na boyfriend ko na ang crush niyang Sir. Ano kaya maging reaction niya kapag nalaman niya na boyfriend ko na si Kenny? Buti na lang talaga minahal na kaagad ako ni Kenny. Ang tanging gagawin ko na lang ay ang makuha p
"HOW RICH ARE THEY?"I'm just so curious kung gaano kayaman ang mga Santrivella, sapagkat ang sikat nila sa buong Asia."Mayaman pa sa mga mayayaman." He Proudly said.Andito ako ngayon sa office niya, kinumusta ko lang ang Nanay niya. According to him okay naman daw ang Nanay nito. Hanggang sa napunta ang aming pag-uusap tungkol sa mga Santrivella.Naging kaibigan ko si Benny sa loob ng ilang linggo. Pero syempre binibigyan ko nang limitasyon ang aking sarili, dahil isa sa mga rules ni uncle sa akin ay bawal makipagkaibigan."Kita mo ba ang malaking Hotel na 'yan?" Itinuro niya sa akin ang malaking Hotel na kaharap lang din sa building na ito, na tanaw namin sa glass window. "May swimming pool 'yan sa rooftop. Sa mga Santrivella 'yan, at mga mayayaman lamang ang
ITS BEEN THREE WEEKS last week pa ako na discharge sa hospital. I've been in a range treatment including surgery to removed the bullet or repair tissue. I also get antibiotics or other medicines.And I also plan to remove the scars in my chest. Hihintayin ko na lang ang update ng Doctor kung kailan na pwede.Maayos na ang lagay ko, at plano ko bukas ng umaga ay papasok na ulit ako kay Kenny, yun ay kung tanggap parin ako. Pero di siya susukuan sapagkat may atraso pa sila sa pamilya ko."Goodness niece you are now okay," ani ni uncle habang kaharap ko siya ngayon na umuupo.Kasalukuyang nandito kami sa backyard ng mansion nagpapahangin kasama si Bokyot, Berting, Kara at Dino. Nakaupo kami sa mahabang upuan at sa gitna ay may maliit na lamesa.Dino, Uncle Ricky and Bokyot ay sa kabilang upuan. Kami naman ni kara at Berting ay kaharap nila.
"YOU'RE A TRAITOR!" Akmang babarilin na ako ng lalaking Pinoy, ngunit nauna ako sa pagpitik ng aking gatilyo. Tumama ang bala sa kanyang ulo kaya't bumagsak ito na walang buhay. Ramdam kong pipitik narin ng gatilyo ang dalawang Americano laban kina uncle at Bokyot. "Don't you ever kill them, or else I will shot her head!" Sigaw ko at mas ibinaon ko pa ang baril sa ulo ng babaeng Chinese. Kita ko sa mukha ni Bokyot ang kaba at takot, halos mabali na ang kanyang mga daliri dahil pinapalito niya ito kahit wala nang may maitutunog. Si uncle naman ay naliligo na sa pawis. "Wag kayo putok kanila ako ay mamatay," pakiusap ng Chinese. Nasa tono niya parin ang pagiging Chinese. "Yes Boss," sabay tugon ng dalawa. Buti na lang at nakakaintindi rin ng tagalog ang mga Americanong
KARA GOEBEL is a filam, his father is an American and her mother is a Filipina but they are living here in the Philippines. She's two years older than me. According to her, she need this work for her family. I wonder, dollar ang pera ng Ama niya but she still need this work.According to Uncle Ricky si Kara ay ang maging right hand ko. Wala daw akong dapat ipag-alala dahil siya ay nakapag-aral ng Pulis di ngalang nakapagtapos hanggang third year college lang siya.Well, isang wise na tao si uncle, at dahil nagtiwala siya sa babaeng ito ay pagkakatiwalaan ko nalang din siya. As I observed to her, she's nice.Siguradong hindi ako late ngayon kay Kenny dahil aabsent ako. Dahil nga may good news daw si uncle sa akin at may bago na naman akong gagawin.Kasalukuyang nasa Dining area kami ngayon kasama si Kara. Katabi ko si Kara at kaharap namin si unc
HE'S REALLY AVOIDING ME it's been one week. Ang kapal niya naman after he get my first kiss iiwasan na niya ako?Nang nagising ako sa umaga at pinuntahan ko siya sa kabilang kwarto ay wala na siya.I received a text message from him,that he's already in his house. Maybe he get my number in my personal information.I did not feel any regrets of what he did to me that night, because I also like it. Finally at the age of 23 ay naranasan ko narin ang isang halik and it feels so good.Tutok na tutok si Kenny sa kanyang laptop. Isang white polo long sleeve, gray coat and grey slacks with black Oxford shoes ang suot niya ngayon.Ano Kaya ang pwede kong gawin ngayong araw na ito. Kahit nga tingin mula Kay Kenny ay
WHAT HAPPENED TO HIM, IS HE MAD? Habang lumalakad kami ay humihigpit ang kanyang hawak sa bewang ko. Nang nasa tapat na kami ng lobby ay biglang bumuhos na naman ang ulan. Talagang masama ang panahon ngayon. Inalis niya ang kanyang kamay sa bewang ko. Akala ko ay tuluyan na niya akong bitawan ngunit muli niya akong hinawakan sa aking kamay. Ang lamig ng mala kandila niyang mga kamay. "My car is over there," hinila niya ako. Nasa labas ang parking lot kaya parang mababasa kami ngayon wala pa naman kaming dalang payong. Pero saan ba talaga kami pupunta? "Where are we going?" "Let's go home," aniya. Nagtama ang aming paningin, at this time ay hindi na galit ang asul niyang mata. Tinitigan niya ako na para bang kinabisado niya ang mukha at suot ko.