Ep.22 รวมกลุ่มสังสรรค์

วันถัดไป

นัตตี้และผองเพื่อนก็ไปเรียนตามปกติ แต่สีหน้าท่าทางของเพื่อนในกลุ่มคนหนึ่งนั้นดูท่าทางจะไม่เอ็นจอยสักเท่าไหร่ ไม่ต้องบอกว่าเป็นใครก็น่าจะพอรู้ เดาได้ไม่ยากเพราะคนนั้นคือ ‘นาบี’ คนเดิม

ตอนนี้เป็นเวลาพักกลางวัน ทานข้าวเรียบร้อยแล้วก็มานั่งเล่นที่โต๊ะไม้หินอ่อนเหมือนเคย

“ทำหน้าหมาหงอยเลยนะ อี.นอบอ”

“อือ”

“เป็นอะไรของมึงอีกล่ะ”

“เศร้า… เหงาจับหัวใจ”

“เฮ้อ / เฮ้อ” แม้อยากทำใจให้ชินก็ไม่ชินสักที แต่ละมื้อแต่ละเดย์ของนาบีนั้น…

“มึงลองหยุดคาดหวังแล้วอยู่เฉยๆ ความรักถ้ามันจะมาเดี๋ยวมันก็มาเอง” นัตตี้

“ใช่” ยาหยี

“พวกมึงสองคนก็พูดได้ดิวะ เรื่องราวของพวกมึงสองคนมันมีสตอรี่อ่ะ”

“แล้วมึงจะรีบเพื่อ…?”

“ถ้ากูไม่รีบนะ กูก็ต้องแต่งงานกับคนที่แม่เลือกให้ ไม่ไหวว่ะ”

“ไม่ดีเหรอว่ะ เจอเขาแล้วเหรอ”

“ยังอ่ะ ยังไม่เคยเจอกันหรอก แต่กูไม่ชอบให้แม่มาจับคู่แบบนี้ มันไม่อินเว้ย แล้วก็นะ…พอกูเจอคนที่กูรู้สึกอินรู้สึกถูกใจ เขากลับไม่ชอบกู”

“เรื่องนี้กูช่วยมึงไม่ได้วะนาบี” ยาหยี

“เออ กูด้วย” นัตตี้

“เครียดว่ะ คืนนี้ไปเที่ยวกันนะ”

“ข้ออ้างรึป่าว”

“โถ่ อีนัตตี้มึงจะปล่อยให้กูไปคนเดียวรึไง”

“เออๆ ไปก็ไป”

“งั้