Chapter 12

Para ako nauupos na kandilang napaupo sa gitna ng daan kasabay ang pag patak ng butil ng ulan na kanina pa gusto bumagsak galing sa kalangitan. Sinabayan rin ng malakas na pagkulog dahilan upang mapatakip ako ng sarili kong tainga.

"Tulong! Calib!"

Wika ng paos kong tinig, tuluyan na ako napaluhod sa lupa habang hawak ko ang maliit kong tiyan.

"Diyos ko, huwag mo sana kami pabayaan ng anak ko.. Huwag mo sana hayaan abutin kami dito ng dilim.."

Taimtim kong panalangin. Awang-awa ako pinagmasdan ang unti unting pagkabasa ng buo kong katawan dahil sa malakas na ulan. Bibigay na rin ang boses ko gawa ng pag sigaw ko.

KAHIT masakit at pagod ang aking mga tuhod pinilit kong makatayo ulit upang ihakbang ang mga yon nang maramdaman ko ang unti--unting pag dilim ng paligid kasabay ng pag bagsak ng aking katawan sa lupa.

Calib's POV

Nagkagulo ang mga tao sa mansyon nang malaman kong nawawala ang aking asawa, paano nila hindi napansin ang pagkawala nito? Gayon marami sila sa bahay, Bin