Kabanata 2

Muli akong nakipag-ugnayan sa control tower.

Naiinip na sinabi ni Justin, "Ang flight C2991 ay nakakaranas ng isang espesyal na sitwasyon at kailangan munang magland. Umikot at maghintay."

Mahigpit kong sagot, "May paparating na bagyo sa aming lokasyon."

Ngumisi si Justin, "Tumigil ka sa kalokohan, Julia. Gumawa ka ba ng kasinungalingan para mauna sa pag-landing?

"Sige, bakit hindi mo sinasabi ngayon ang tungkol sa naghihingalo mong anak?"

Huminga ako ng malalim at sinubukan kong kontrolin ang aking emosyon. "Justin, lumalabag ka sa mga regulasyon.

"Mayroong higit sa 300 buhay sa flight na ito ngayon."

"Wala ka ring pakialam sa iba pang 300 na buhay sa ibang mga flight," marahas na sabi ni Justin.

"Yung buhay mo lang iniisip mo. Makasarili ka talaga!"

Sa kabilang dulo, narinig ko ang mahinang salita ni Kelly. "Wow, Justin, ganito pala ang itsura ng control tower. First time ko dito..."

Lumubog ang puso ko na akala ko'y hindi ko na muling mararamdaman. Sumakit na parang tinutusok.

Ang aking anak na babae ay dati pa gusto malaman ang tungkol sa lugar ng trabaho ng kanyang ama. Ilang beses na niyang hiniling na dalhin siya doon.

Sa kanyang ikaanim na kaarawan, gumawa ako ng birthday request para sa kanya.

Hindi nag-atubili si Justin; nakakunot ang noo niya habang tinatanggihan iyon. "Malaking bata na siya ngayon. Bakit makasarili pa rin siya? Ang control tower ba ay isang lugar na pwedeng pasukin ng kung sino lang?"

Gayunpaman, ilang minuto lamang pagkatapos ng pagkamatay ng kanyang anak, dinala ni Justin si Kelly sa control tower.

Malamig kong sinabi, "Justin, pasanin mo ang buong responsibilidad at kahihinatnan kung bumagsak ang eroplano.

"Alam mo ba kung gaano ako naghirap para mapanatili mo ang trabaho mo noong huling beses kang pinarusahan—"

"Kalokohan!" Ngumisi si Justin habang siningitan ako.

Matigas niyang sinabi, "Julia, sinungaling ka! Sa tingin mo ba ay wala akong alam? Nawala na sana ako sa trabaho ko kung hindi inalis ni Kelly ang parusa ko.”

"Hindi mo ako pinansin noon. Walang hiya ka na agawin ang credit mula kay Kelly? Nakakadiri ka."

Hindi ako makapaniwala.Tinanong ko, "Sinabi mo bang siya iyon? Paanong nangyari iyon? Maliwanag na—"

Gayunpaman, naputol muli ang linya ng komunikasyon.

Hindi ako nagkaroon ng pagkakataon na ipaliwanag ang sarili ko sa kanya. Gayunpaman, hangga't nandiyan si Kelly, alam kong hindi makikinig si Justin sa isang salita na aking sasabihin.

Noong pinakasalan ko si Justin, hindi ko alam na may soulmate pala siya.

Ibinigay ko sa kanya ang lahat ng aking pagmamahal nang walang pag-aalinlangan.

Akala ko magkakasama kami hanggang sa dulo ng aming buhay.

Sa mata ng iba, kami ay isang perpekto, masaya, at maayos na pamilya ng tatlo.

Bumalik si Kelly sa kanyang buhay noong limang taong gulang ang aming anak.

Noong una, parang na-distract si Justin. Unti-unti, nagsimula siyang umuwi ng mas late.

Hindi ko siya tinanong; nagtiwala ako sa kanya. Nang si Justin ay gumawa ng isang malaking pagkakamali isang araw, nalaman ko na ang mga bagay ay hindi tama.

Usap-usapan na na-distract siya habang nagdi-dispatsa siya ng mga flight. Muntik na siya maging rason ng pagbangga ng dalawang eroplano.

Ang kanyang matinding pagkakamali ay naging dahilan upang agad siyang sinuspinde ng airport sa kanyang trabaho. Nahaharap din siya sa malaking panganib na matanggal sa trabaho.

Upang masiguro ang kanyang trabaho, nakiusap ako sa halos lahat. Paulit-ulit akong nalasing habang kinukumbinsi ang iba hanggang sa naospital ako dahil sa pagdurugo ng tiyan. Muntik na akong mawalan ng buhay.

Noong nasa ospital ako, nagpahinga ako ng isang buong linggo, at hindi ako naglakas-loob na sabihin ito kay Justin.

Nagsinungaling ako sa kanya at sinabing nagbabakasyon ako.

Ang kanyang trabaho ay nailigtas sa huli, na may kaunting parusa lamang.

Hindi ko akalain na pinasalamatan niya si Kelly dahil doon.

Sa wakas ay naintindihan ko na kung bakit naging malamig sa akin si Justin pagkatapos ng insidente. Sa kabaligtaran, si Kelly ang naging prayoridad niya sa lahat.

Nang may hiwa si Kelly sa daliri ay agad sumugod si Justin sa gilid niya. Iniwan ni Justin ng mag-isa ang kanyang nilalagnat na anak.

Kapag nagalit si Kelly, si Justin, isang lalaking hindi pa nakapagluto, ay naghanda ng pagkain para aliwin siya.

May nangyari kay Kelly sa aming mga nakaraang buhay, ngunit si Justin ay nanatiling tahimik nang mahabang panahon at sa huli ay wala siyang sinabi tungkol dito.

Akala ko sa wakas ay nalaman na niya na kami ang pamilya niya.

Napagtanto ko lang na mali ako nang ikulong niya ako at ang aking anak sa bahay.

Hindi niya ito nalaman. Naghihintay na lamang siya ng pagkakataon para makapaghiganti para sa taong minahal niya ng husto.