Mag-log inShare
Chapter 20
Huling Na-update:
2024-10-29 19:42:56Nakarating ako sa studio namin na magulo ang aking buhok at hindi ako nakaayos, dahil hindi ko namalayan ang oras na late na pala ako. Nakakainis kasi si Louis, para kasi siyang t*nga. Una kahapon iyong na mga bagay na pinag-usapan namin, iyong tindi at lakas ng tensyon na 'yon, 'yong mga pinagsasabi naming dalawa para sa isa't isa.
Iyong kung paano rin ako nagising no'ng madaling-araw at alam na alam ko naman kung sino 'yon. At mas lalong nakakairita pa na pagkagising na pagkagising ko ay mukha at ang katawan niya pa ang bumungad sa akin. Nang-aasar pa siya sabay gising pa siya no'ng mga oras na tinititigan ko ang kanyang pagmumukha.
Naalala ko pa ang naging usapan namin bago ako makapunta rito sa trabaho, napapikit ako nang mariin dahil doon. Anu-ano kasi ang pinagsasabi niya, ayan tuloy ay nakapagsabi ako ng mga salita na hindi ko naman ibig na sabihin ang laha
Kaugnay na kabanata
Reddish Tulips Chapter 21
"Anong sinasabi mong I love you, I love you riyan?!" bungad ko sa kanya habang patuloy pa rin ang pagnguya ko. Tinawagan ko ngayon ang lalaking ito dahil sa letter na binigay niya pa kanina na may nakalagay pa sa dulo na I love you. Parang t*nga lang, at ano ang ibig no'n sabihin? Well, alam ko naman pero kailangan ko ng explanation dahil kung anu-ano na naman ang trip niya. "Hmm, I love you too!" walang kuwenta niyang sagot at napairap naman at lalong nanggigil sa kanya. Nilunok ko na muna ang kinakain ko at saka ako sumagot sa kanya. "I wasn't saying it! I was talking about sa letter na binigay mo, you d*mb*ss. Ang feeling mo naman masyado!" sigaw ko at saka ako sumubo ng aking pagkain. Narinig ko ang hagikgik ng lalaki mula sa kabilang linya at napaikot naman ulit ang aking mata dahil sa tawang 'yon, nakakapikon siya! "Okay, okay. Chill, wife—"
Reddish Tulips Chapter 22
Bago pa siyang tuluyang makalapit sa akin at kaagad ko naman siyang sinuktok sa kanyang braso. "Aw!" Hinawakan niya pa ang kanang braso niya dahil doon ko siya sinuntok, at iyong mukha niya ay nakakatawang tignan dahil binigyan niya ako ng mukha na hindi makapaniwala dahil sa ginawa ko sa kanyang iyon. Tumawa na muna ako at siya naman ay nagtataka't kung anu-ano na siguro ang iniisip niya kaya lalo pa akong natawa. "D*mn, woman," angil niya. Tinignan ko naman siya ngayon nang masama at saka niya tinaas ang kanyang mga kamay na parang sumusuko. "Huwag mo akong ginaganyan!" "No, not you! I can't speak ill about you." "Whatever!" Umirap ako sa kanya at saka ako naglakad papasok na sa loob ng bahay namin pero bago pa ako tuluyang buksan ang pinto namin ay
Reddish Tulips Chapter 23
Humarap ako sa kanya at saka ko siya binigyan ng tingin na nagtataka dahil sa nakasulat na lettering doon. Anong 5 months? Happy? Married? Alam ko naman ang ibig sabihin no'n, gusto ko lang ng kalinawan dahil hindi ko maisip na ganito? Maghahanda siya ng ganito para lang do'n? At saka ito ang tawag na monthsary ba 'yon? Gulung-gulo na ako. Gusto ko makuha ang kasagutan pero itong lalaki naman ay nakangiti lang na parang t*nga. Tumingin naman siya sa akin at nagbago ang timpla ng kanyang mukha dahil sa binibigay ko sa kanyang tingin. "What?" inosente niyang tanong. Umiwas ako ng tingin sa kanya at nakumpirmi ko na nagce-celebrate nga kami ng monthsary namin na kasal kami. "Is this?" dahan-dahan kong tanong at hindi ko kayang ipagpatuloy ang sunod kong gustong sabihin at alam kong alam niya na ang ibig kong sabihin.
Reddish Tulips Chapter 24
Dahil sa sinabi kong 'yon ay parang nailang na tuloy ako. Bakit ko ba kasi sinabi 'yon? Dapat talaga pinag-iisipan ko talaga nang mabuti kung ano 'man ang dapat kong sabihin. Eh, ano ba kasi naman? Gusto ko lang naman sabayan ang trip niya sa buhay. Kaya sinabi ko 'yon, hanggang ngayon ay natigilan pa rin si Louis at kinakabahan na ako dahil kahit isa ay wala pa rin siyang sinasabi.Puwede bang kahit isang salita magsalita siya? Kahit isa lang, para hindi naman ako mukhang nakakahiya rito. Hiyang-hiya na ako."Will you please say something?!" iritang sambit ko dahil para siyang t*nga na nakatitig lang sa akin na mayroong gulat na ekspresyon. Nang ma-realized niya na kung ano ang kanyang lagay ngayon ay siya namang napabalik sa kanyang sarili, at umiling-iling at saka siya yumuko."Ano?" sambit kong muli pagkuha sa kanya ng atensyon. Umang
Reddish Tulips Chapter 25
"Dami mong alam!" Nagtawanan naman kami dahil sa hirit ko na 'yon. Nagpatuloy kaming kumain at ganoon din sa aming kuwentuhan. Binanggit ko rin sa kanya ang naging meeting namin kaninang umaga at ngiti lang siya nang ngiti. In his eyes, I could see that he is proud of me, I, am too. "This is the start of the success of my wife! This is perhaps a double celebration!" masaya niyang sigaw at natawa naman ako dahil inakto niya. "Huwag niyo po sana akong kalimutan." Natawa pa ako lalo dahil sa para naman siyang tuta ngayon. "Ang kulit mo talagang lalaki. Ikaw? Kumusta sa 'yo?" casual kong tanong at saka ako nagpatuloy na kumain. "It was fine... it's getting better and better, kaso mayroon lang mga minor coflicts. Ang kulit kasi no'ng HR resources, simple lang naman ang pinapagawa kong idea o concept sabay dagdagan niya na lan
Reddish Tulips Chapter 26
"Ang saya ngayong araw!" sigaw ko habang buo kong ninanamnam ang hangin na sumasalubong sa aking mukha rito sa balcony. Narinig ko naman ang tawa mula sa aking likuran at napaharap naman ako sa likod ko dahil sa boses ng pamilyar na tao na 'yon. "Anong ginagawa mo rito?" bungad at mataray kong tanong. "Ang taray talaga kaagad." Tumawa naman siya nang mahina at sa panlalaki niyang boses habang papalapit siya sa akin. Napahalukipkip naman ako at saka ko siya tinaasan ng kilay. "I just can't sleep. How about you? Feel the same?" Nakalapit na siya sa akin at katabi ko na siya at pareho na naming nakikita ang kumikinang na buwan ngayon. "Yeah, I can't sleep as well," maamo ko nang sambit dahil napagod na akong manaray ngayong araw. Matapos kasi no'ng celebration namin kanina ay nag-ayos lang kami at tumulong sa amin si Hermes, at malamang ay hindi mawawala ang mga asar
Reddish Tulips Chapter 27
"Wow!" sigaw ng mula sa crowd at awkward naman akong napangiti dahil sa narinig kong 'yon. "Is it by the A.A. Studio? I never imagined it would be this good, and it's extremely well-detailed; I'm in love! I love how it suits everything, with the model, the shoes, the makeup, and everything was gorgeous!" Napangiti naman ako dahil sa mga magandang sinasabi na nanggagaling mula sa ibang tao. Ibang klaseng fulfillment 'yon para sa akin. Days passed so fast and here we are. Narito na kami sa grand entrance na suut-suot ng pinag-usapan naming meeting noon na may gustong sikat na artista na suotin ang masterpieces namin, ang kliyente namin na 'yon ay ang isa sa sikat na sikat na artista hindi lang dito sa Pilipinas kung 'di sa ibang bansa rin. Kaya isang karangalan ito para sa akin. "I heard Allison made all of those, and she has an
Reddish Tulips Chapter 28
Minsan sa ating buhay hindi natin maiiwasan na maging masaya dahil sa nagawa't mga parangal sa atin. Sa mga oportunidad, malaki 'man o maliit ay ating buong pusong dapat tanggapin. Oo, masaya na makakuha tayo ng mga ganoon at hindi rin natin maiiwasan na ma-overwhelm. Mayroon tayong mga pagkakataon na tayo ay nagwawagi at hindi rin naman natin maiwasang matalo sa ating tinatahak na mga daan. Lahat dapat ay balanse at ganoon naman talaga ang nangyayari sa atin. Buung-buo ang ating pasasalamat at kagalakan dahil sa mga taong nagbigay sa atin ng tiwala upang atin itong gawin, at magpatuloy. Ngunit hindi naman talaga masusukat ang iyong tagumpay sa buhay kung gaano na karami ang iyong nagawa, kung gaano na karami ang iyong naibigay sa iyong kapwa. Bagkus makikita mong matagumpay na ang isang tao kung siya ay kuntento na sa kung anong mayroon at kung ano naging siya.
Pinakabagong kabanata
Reddish Tulips Special Chapter 4
"Look, Daddy! I have a perfect score!" bungad kaagad sa akin ni Philo pagkadating na pagkadating ko sa school nila para sunduin na sila. Hawak-hawak niya pa ang notebook niya para maipakita niya sa akin ang score niya at nakita ko nga roon ang perpekto niyang marka. "Wow! Well done, Philo!" Ngumiti naman siya nang matimis at si Allistair naman ay nahihiya niyang nilahad sa akin ang notebook niya at puro numbers 'yon kaya hindi na ako magdadalawang-isip na Math subject 'yon at perfect niya dahil paborito niya itong subject. Ginulo ko ang buhok ni Allistair at saka ko siya pinuri sa perfect score niya rin. "Ang galing ng mga anak ko ngayon, ah. We need to celebrate these small wins!" "Yay!" masayang sigaw ni Philo at si Allistair naman ay nakangiti lang. Sabay-sabay na kaming pumunta sa kotse ko at saka muna kami dumaan sa isang paborito nilang kainan after ng classes nila. Isa itong kilalang kainan dito dahil sa pang-snacks ang mga ito 'tulad ng mga donuts, drinks na mga milktea or
Reddish Tulips Special Chapter 3
Louis' POV "Daddy, Daddy, Daddy! Wake up! Please! Wake up, wake up!" sigaw ng matinis na boses at kahit inaantok pa ako ay pinilit ko namang imulat ang aking mata at nakita ko ang mala-angel na mukha ng anak kong babae. Napangiti naman ako dahil do'n, nakikita ko kasi si Allison sa kanya kaya tuwang-tuwa ako sa kanya. "Daddy, please! Stand up now, I'm getting mad already!" Natawa naman ako sa aking isipan ko dahil sa sinabi niya, para talagang makita kung magagalit talaga siya kaya nagtulug-tulugan pa muna ako para asarin siya. "Daddy, no!" Minulat ko ang aking mata at nakita kong namula na ang mata niya, malapit nang tumulo ang luha niya. Mabilis ko naman siyang niyakap at saka hiniga ko siya sa akin at saka mahigpit ko siyang niyakap, hindi ko na maramdaman sa aking tabi si Allison siguro ay hinahanda na si Allistair sa unang araw ngayon sa eskwelahan nila na ngayong dalawa. Nakapang-alis na nga ang anak kong babae, baka magusot ko ang damit niya kaya nagrereklamo na siya. "Dadd
Reddish Tulips Special Chapter 2
"Allistair Kyzen Gomez Sorreño." Natuwa naman ako nang tawagin ko ang pangalan ng aking anak, nasa kamay ko na siya at ang liit-liit niya. Kakaibang tuwa ang aking naramdaman. Ang tuwang walang katumbas na tanging iisang tao lang ang makakapagbigay nito sa akin. Hinaplos ko nang dahan-dahan ang mukha ng anak ko habang natutulog ito. Dahan-dahan ko pa hinalikan ang pisngi nito at saka nilapit ko ang pisngi ko sa kanya. Pumikit ako at dinamnam ang pagkakataon at saka minulat ang aking mga mata at nakita ko na si Louis ito, nakangiti nang matamis at saka niya ako hinalikan sa noo. "Thank you for this, love." Nantubig ang mata ko dahil sa kakaibang saya na naging hatid nito sa amin 'to ni Louis para sa aming dalawa. Ang tagal ko na ring inaasam ang ganitong klaseng pangyayari sa aking buhay at si Louis ang kasama ko. Tinignan ko ulit ang anak naming dalawa at nakita ko kung paano sumilay ang ngiti niya. Lumigaya naman ang puso ko dahil lang sa simpleng gano'n. Lumipas ang ilang araw a
Reddish Tulips Special Chapter 1
Allison's POV. "Love, pretty please?" pagpipilit ko pa sa kanya dahil hindi niya pa rin siya pumapayag sa gusto ko. Gustung-gusto ko na kasing gawin sa akib ni Louis ang isang bagay na kahit ito na lang kasi wala eh... bored ako. Gusto ko lang talaga gawi ni Louis ang bagay na hinihiling ko sa kanya. "Are you even serious?" Tumango naman ako sa kanya kaagad at saka nag-pretty eyes pa sa kanya para sundin niya na ako, hindi ko na nga alam kung maayos pa ba ang itsura ko at kung may kinang pa ba 'yong ganda ko, wala na akong pakialam. Bumuntonghininga naman siya at saka niya kinuha ang kamay ko at saka niya lang naman hinilot ang mga ito, pero... ang sinabi ko sa kanya na hanggang gabi niya gagawin 'yon. Natawa naman ako sa pinapagawa ko sa kanya. Talagang lahat ng gusto ko ay susundin niya, kahit ano pa 'yan. Well, siguro kaya niya ginagawa because I'm happy to announce that I'm already 9 months pregnant! Ang bilis talaga ng mga araw na nagdaan parang kahapon lang ay sinasabi lang
Reddish Tulips Epilogue (4th Part of 4)
"Allison!" tawag ko at saka naman nagtuluy-tuloy ang pagdaan ng mga tao, nakita ko na tumingin pabalik si Allison at hindi akong magkakamali na siya 'yon. Sabi ng tauhan ko na nasa airport ang mahal ko at papaalis na ito. Ayaw kong iwanan niyang ganito lang kami, ang halos tatlong taon namin o dalawang taon na magkasama kami ay matatapos lang din nang ganu'n-gano'n lang, hindi ako papayag. Nangako rin isyang kakauspain niya ako, na magkakaayos kami at papakinggan niya na ako. Kung ano ba talaga ang tunay na nangyari, nalaman ko na lang din sa mga katulong na kinuha na raw lahat ni Allison ang mga gamit niya. Ngayon ay ito pala ang rason, may kinailangan lang akong asikasuhin sa kumpanya at ito na pala kaagad ang malalaman ko... iiwan niya na ako. Pero huli na ang lahat, wala na siya. Tuluyan na siyang nawala hanggang sa tinitigan ko na lang kung paano lumipad ang eroplanong sinasakyan niya at tuluyang na nga siyang nawala sa kamay ko. Gusto kong sumigaw, gusto kong magwala, gusto kon
Reddish Tulips Epilogue (3rd Part of 4)
"Okay then, if that makes you feel okay. I'll do it, anything for you. Just name it, my love," sabi ko at kung ano ang gusto ng mahal ko ay gagawin ko. Nakakainis kasi 'yong nurse na 'yon kaya pinatanggal ko, i know that I acted so immatured pero hindi ko kasi mapigilan at 'yong mga tinginan no'ng lalaking 'yon. Kaya talagang galit na galit ako sa hospital at tinakot ko na kayang-kaya kong pabagsakin 'yon para lang matanggal nila 'yong nurse. Pero nalaman ng mahal ko, at sinabi niya na ngayon ang dapat kong gawin at mas alam niya. Kaya makikinig din ako sa kanya, wala, eh... under ako. Pagkatapos no'n ay balik na ulit kami sa kailangan naming gawin. Habang nagscro-scroll ako online at nakita ko na may mga alagang hayop ang iba't ibang celebrities at kahit papaano ay nakakuha ako ng idea na kumuha na rin ako ng isa, matagal ko na ring pangarap na mag-alaga ng mga hayop at nakakaginhawa siya kapag pag-uwi mo sa bahay na makikita sila na kasama ang Mommy nila, si Allison. Natawa naman
Reddish Tulips Epilogue (2nd Part of 4)
"Bro, what do you think? Punta ka na rin para pupunta na rin ako! Nakakatamad kasi baka mamaya ay wala akong kilala ro'n. Inimbita magulang ko sabay idadamay nila ako, eh, ayaw ko ngang dumalo roon," pagpipilit pa ng kaibigan kong si Hermes. Ilang beses niya na akong niyaya na um-attend ako ng isang kasal, isang kasal sa dami kong ginagawa. At sa tingin niya ba ay libre ako no'ng araw na 'yon? Hindi. Hindi na ako puwedeng gumawa pa ng ibang bagay dahil tambak ako ng daming gawain. "No," simple kong sagot sa kanya at natawa naman siya agad. "Ayan kasi! Lasing pa, inom pa, babae pa! Ano ka ngayon? Ang dami mong gagawin ngayon sa kumpanya niyo, tambak na tambak ka!" pang-aasar niya at saka siya tumawa nang malakas, sinamaan ko naman siya ng tingin. Palagi na lang sinasabi na kung sinu-sino ang babae ko, sila naman itong nagi-insist sa akin pero hindi ko tinutuloy hangga't walang consent nila. Ayaw ko rin namang gumawa ng gano'ng klaseng bagay lang ng walang permisyon ng babae at syemp
Reddish Tulips Epilogue (1st Part of 4)
"Bakit naman ako iiyak? Sino ba kayo?" narinig ko 'yon mula sa malapit na parte sa paligid ko kaya humarap ako kung saan-saan hanggang sa narinig kong muli ang boses ng matinis na babae. Nang makita ko na ay mayroong nakapalibot sa kanyang dalawang babae at mukhang inaasar siya nito. "Ano naman ngayon kung may bungal ngipin ko?! Eh, maganda pa rin naman ako. Eh, kayo ba?" dagdag pa ng babae, at hindi ko maiwasan na masiyahan dahil sa kung papaano siya magsalita.Maldita ito pero ramdam mo na tinatapangan niya lang ang kanyang boses para maipakitang matapang siya. Tinuruan ako ni Mommy na huwag akong makialam sa ginagawa ng ibang tao, pero naramdaman ko ngayon ay gulo naman ito at gusto kong maging maayos lang ang lahat ng ito kaya naman napagpasyahan ko na lapitan sila at awatin.Tinulak no'ng babae na inaasar 'yong babaeng tinatapangan ang kanyang sarili para hindi maapi, nag-alala naman ako kaagad kaya mabilis akong pumunta sa gawi nila. "Eh, bungal ka kasi! Ang pangit! At saka iiya
Reddish Tulips Chapter 60
"Huh? Puwede bang ipaliwanag mo muna sa akin kung ano'ng nangyayari? Akala ko ba ay may nangyayari kay Louis? Nasaan ba siya? Pinag-aalala niyo pa ako, lalo ka na! 'Yong mga sigaw-sigaw mo pa sa akin kanina, nag-aalala talaga ako nang sobra!" irita kong sabi sa kanya at siya naman ay nag-peace sign lang at tumawa. Napairap naman ko dahil kalokohan niya na naman ata kung anu-ano ang mga sinabi niya kanina. "Huwag ka nang maraming tanong at sinasabi basta ang malinaw ay narito ka na! Kapag sinabi ko sa 'yo, edi hindi na siya surprise, 'di ba? Okay 'yang pag-aalala mo, ibig sabihin lang no'n na sobra-sobra mong mahal si Louis, ayie!" Tinulak niya pa ako nang mahina at patuloy pa rin ang kasiyahan sa aking gilid, pero limited pa 'yong ilaw, may iba pang parte ng venue ay walang ilaw. "Well, ang galing ko na atang umarte at napaniwala kitang may nangyari nga sa mahal na mahal mo!" Tumawa naman siya nang malakas kaya naman sinamaan ko siya ng tingin. "At saka huwag mo muna siyang hanapin,
