Simula na iniwan ko si Damon,ramdam ko pa rin ang lungkot at lumbay ko.Namimiss ko na siya.Napapikit ako sa hampas ng hangin sa mukha ko.Nakaupo ako sa tabing dagat.Napalingon ako ng maramdaman ko na may tao sa aking likod.Si Allen."Parang kailan lang hindi pa malaki ang tiyan mo ngayon parang nakalunok ka ng maraming bola,"-natatawang saad niya.Ngumiti lang ako dito.Nasa Manila si Dia,bukas siya babalik dito sa isla, sasamahan niya rin ako magpapacheck up at magpapa ultrasound."Si Dos,kailan ang balik niya?"-tanong ko kay Allen."Baka kasama ni D bukas,"-umupo rin ito sa tabi ko si Allen."Allen,paano ka pala nabuhay,I mean noong nagmasaccre ang pamilyang Fournier,napabalita na kasama kayo ng iyong Mommy,"-Napabuntonghininga ito."Hindi ako,iyon.Impostor iyon,sa underground,marami ang gumagaya sa mukha namin"-Nalilito ako tumingin dito."Saan ka noong nangyari ang massacred?"-"Sa ibang bansa ako,"-nakatingin ito sa malayo."Bakit ayaw mo magpakita kay Ace,sa kuya mo at sa iyo
Halos wala na akong tulog at kain dahil halos lahat na lang ng mga kaibigan ko, pinagpupuntahan ko na.Still, wala pa rin na impormasyon kung saan si Mary.Ang kompanya ko napapabayaan ko na rin.Fuck!Shit,D!ikaw talaga nagtago kay Mary!Nandito ako ngayon sa opisina dahil tambak na ako ng mga pipirmahan ko.Tatlong buwan mahigit na iniwan ako ni Mary, pakiramdam ko nawawala na rin ako sa aking sarili.Napatingin ako sa pinto nang may pumasok.Si Javi at Dos."Bro!"ani Dos."Why?"ang aga naman ng dalawang ito."Si Z, su-sumabog ang sinakyan niyang-"ani ni Dos na bigla akong napatayo."What! Fuck,when?"natatarantang tanong ko dito."Kagabi, bro.Pauwi na sana siya galing ng Sulu,p-pero hindi pa nakikita ang ibang katawan nila, kasama si Z,"ani ni Javi."I-iyong family ni Z,alam na ba nila?"tanong ko."Yeah, pumutok ang balita kaninang umaga sa TV,"nag alalang saad naman ni Dos.Nakatitig ako sa dalawa."Anong sa palagay ninyo? Sinadya kaya ang pagsabog ng eroplano na sinakyan nila?"tanon
Pitong buwan pa lang ang tiyan ko, sobrang nahihirapan na talaga ako.Minsan sa umaga halos hindi na ako makatayo.Buti na lang inaalalayan ako ni Allen o ni manang."Manang,saan sila pupunta?"tanong ko kay manang, umalis kase sila Dia, Allen at Dos."Pupunta sa Manila, uuwi naman sila bukas,"ani ni manang."Ganoon po ba, maglalakad muna po ako,"lumabas na ako ng bahay at naglakad-lakad sa tabing dagat.Gusto ko sana magdampot ng mga shells, kaso hindi naman ako makayuko.Napansin ko na may babaeng naglalakad din.Si Dra.Luz."Dra.Luz?"sigaw ko.Lumingon naman ito sa akin.Agad itong lumapit sa kinatatayuan ko."Hi, Ma'am Mary,"nakangiting bati niya sa akin."Mary na lang Doktora,"nakangiting saad ko sa kan'ya."Ang laki na ng tiyan mo, kailan nga ulit ang check up mo?"tanong niya sa akin."Next week pa Doktora, oo nga eh, hirap na rin ako gumalaw,"natatawang saad ko sa kan'ya."Mary aalis na ako, magkikita naman ulit tayo sa next week,"nakangiting saad ni Dra."Sige, ingat ka Doktora,
"Ahhh... Damon! N-nasasaktan na ako!"ani ng babaeng kaniig ko."Fuck! Get out!"sigaw ko na dali-dali naman itong kinuha ang mga damit niya sa sahig.Fuck! Kumuha ako ng tuwalya at dumiretso sa shower.Pinakalma ko muna ang aking sarili.Almost 3 years.Fucking 3 years! Wala pa rin akong balita kay Mary.Huminga muna ako ng malalim at ipinagpatuloy na ang pagligo.Agad din akong lumabas at nagbihis.Bumaba na ako.Naabutan ko si Bry na nakaupo sa sofa."Bro,"ani ni Bry.Napatingin kami sa pinto nang may pumasok.Si Savannah."Kuya,"Ito din isang ito, hindi na mahagilap.Bihira lang ito nagpapakita sa amin."Buti buhay ka pa!"agad na bungad ko sa kan'ya.Hindi ito umimik.Nakatingin naman si Savannah kay Bry."Kuya Bry, tigilan mo na si Kurt! Wala naman siyang kasalanan sa iyo ah!""Asawa ka niya pero sinasaktan ka! Kaya mo naman siyang kontrolin, o dahil nagpapanggap ka pa rin na isang inosente sa harap niya,"nang-uuyam na saad ni Bry."Kuya nga! Bakit kase nakikialam ka! Ano ba klaseng pa
Tatlong taon na ang nakalipas.Maraming nagbago sa buhay ko.Isa na akong ganap na surgeon Doctor."Mommy!"Napatingin ako sa pinto ng aking silid."Hey, baby Alas, come here,"nakangiting saad ko.Lahat silang apat kuhang-kuha nila ang kulay asul na mata ni Damon."I want to sleep here,"ani ni Alas, nakakatuwa lang dahil tuwid na magsalita ang quadroplets."Okay, halika ka,"agad ko itong niyakap.Nasa Manila na kami.Si Dia lahat nag-ayos at bumili ng bahay para sa amin.May tatlong Yaya din na nag-aalaga sa Quads.Lagi rin nagbibisita si Dos at Allen sa amin.Lagi nga nila inaasar ang Quads na si Dos at Tres na magkapareho sila ng name."Baby Alas, Mommy will go to work later, kaya babalik ka sa ninyo, okay?"malambing na saad ko."Ahmm..you are leaving again,"malungkot itong nakatingin sa akin.Ang ganda sobra ng mga mata nila.Nadadala ako lagi kapag malungkot sila tuwing aalis ako."Kailangan ni Mommy magtrabho, kase malapit na kayo papasok sa school, kailangan natin ng pera,"nakangiting
"M-Mary?"Dahan-dahan akong lumapit.Tinulungan ko si Alas makaakyat sa kama."Daddy, are you sick?"mahinang saad ni Alas na hinaplos pa ang mukha ni Damon.Bigla na lang napahagulhol si Damon."S-siya na ba ang anak natin?"mahinang saad ni Damon na pilit inaabot ang kamay ni Alas."Y-yes, siya s-si baby Alas, I'm sorry kung hindi mo man lang nakita ang mukha niya,"kagat-labing saad ko na pinipigilan kong humagulhol.Agad naman niyakap ni Damon si Alas.Nakita ko ang pagtataka sa mukha ni Alas."Daddy why are you crying?""I-I'm so happy, l-I missed you so much, son,"Lumapit ako at umupo sa tabi ni Damon."Sa next week na ang second surgery mo,"mahinang saad ko sa kan'ya.Hindi ito umimik.Panay naman ang haplos ni Alas sa mukha ni Damon.Maya-maya lang nagsalita ito."Why? Bakit ngayon ka lang nagpakita?"diin na tanong niya."Damon please, huwag sa harap ni Alas,"nakikiusap na saad ko sa kan'ya.Matalino ang Quads, mabilis nila maintindihan ang nangyayari sa paligid kahit tatlong lang a
"Ate?"Ngumiti lang ako kay Dia.Hindi ko napigilang yumakap sa kan'ya."Nauubos na ang oras natin, lumalala na ang kalagayan ni Alas,"humagulhol ako nakayakap ng mahigpit kay Dia."Ate ang mga kaibigan ko naghahanap na rin, di ba sabi mo manalig lang tayo sa taas,"umiiyak na saad ni Dia sa akin."Kailan? Kailan pa tayo makakita ng Donor, meron nga ng donor pero hindi match kay Alas,"nanghihina ako napaupo sa sofa."M-Ma'am Mary si Quatro!"Napatingin kami ni Dia sa yaya ng Quads.Patakbo kami pumunta sa taas.No!No!"Quatro!"Agad ko binuhat si baby Quatro."Kailangan natin siya dalhin sa hospital!"ani ni Dia.My God! Sana nagkamali lang ako sa aking iniisip! Ayoko ng ganito!"Baby Quatro? Anak?"iyak ako ng iyak.Mabilis na nagmamaneho si Dia, halos lilipad na ang kotse niya.Panay naman tingin ko sa pulso ni Qutro.Pagdating sa hospital nakasalubong namin si Zia at Gaia na nagtataka.Diniretso namin si Baby Quatro sa emergency room."Ate?"nakatulala lang ako na hinila ni Dia palabas.
Pakiramdam ko, lahat ng kamalasan na sa akin na.Nawalan ng mga magulang.Nagkasakit ang dalawang anak ko.Hindi ko alam kung kakayanin ko po.Parang gusto kong sumuko.Nanginginig ang kamay ko habang pinipirmahan ang waiver."Magdasal ka lang Mary, sana kakayanin ni baby Quatro ang surgery,"malungkot na saad ni Dra.Cindy.Dahan-dahan akong naglalakad papunta sa ICU kung saan nandoon si Alas.Napahagulhol ako nang nakita ko ang sitwasyon ni Uno.Ang daming nakakabit na aparato."M-Mary?"Napalingon ako nang may tumawag sa akin.Si Dos.Agad akong lumapit at yumakap sa kan'ya."Magpakatatag ka, malalampasan din natin ito,"ani ni Dos na panay ang hagod sa likod ko."Hindi ko kakayanin kapag isa sa kanila ang mawawala, hindi ko lalo kakayanin kapag pareho sila mawala sa akin, parang mababaliw na ako Dos! Hindi ko na alam ang gagawin ko!""Ginagawa na namin ang lahat, nasa ibang bansa si Javi, naghahanap ng heart donor, kahit billion ang halaga bibilhin natin,""Kailan? Kailan pa makakarat