Chapter 6

NANG makarating kami sa cafe kung saan magkikita sila Angelo at Sheena ay agad akong umupo. Binuklat at binasa ko na agad ang librong binili para sa akin ni Sheena. Bago kasi kami pumunta rito ay kinuha na muna namin kay JelayAce 'yung isang kopya ng second volume ng binabasa kong libro. Medyo na-starstruck pa nga ako dahil idol na idol ko talaga ang author na 'yun.

"OMG! Nandiyan na siya, sister girl!" Pinalo ako ng bahagya ni Sheena pero hindi ko siya pinansin. Panay lamang ang basa ko sa hawak na libro. 

"C-cameyofan?" dinig kong tanong ng lalaki. 

"Yes! OMG! You can just call me Sheena." Kita ko sa peripheral vision ko na nagkamay sila. Nanginginig pa ang kamay ni Sheena parang tanga. 

"Sino siya? I mean, I'm just curious kasi nakita ko rin siya sa school kanina." 

"Siya ba?" maarteng tanong ng kapatid ko saka tinuro pa ako. "Kapatid ko iyan, si Rose. Hindi naman siya masiyadong pala-kaibigan kaya no need na magpakilala pa kayo sa isa't isa." 

Napataas ang kilay ko sa sinabing iyon ni Sheena pero hindi ko na lang masiyadong pinansin. Mabuti na rin iyon para mas malaya akong makapagbasa ngayon. Hindi ako dapat ma-istorbo sa ganda ng binabasa ko ngayon.

"Sobrang saya ko na pumayag kang makipagkita sa akin ngayon kahit short notice. Grabe. I can't believe we're talking to each other right now," dinig kong sabi ng Angelo. 

"Grabe, ako lang 'to Angelo. 'Yung long time crush mo, joke!" Tumawa si Sheena na sinabayan rin naman ng kausap niya. 

"Naaalala ko tuloy 'yung nasa libro mo. Cafe kasi ang setting nung kuwento." 

Natigilan ako nang marinig iyon. Tama siya, isang employee ng cafe ang protagonist ng isa sa mga sinulat kong kuwento.

"Y-yeah, I also remember! Nakakatuwa naman!" Pilit na tumawa si Sheena. 

Nagkaroon ng mahabang katahimikan sa kanilang dalawa. Ikinatuwa ko naman iyon dahil mas makakapag-focus ako sa pagbabasa. Pero nang mapagtanto kong ilang minuto na silang tahimik ay saka ako na-curious kung ano bang meron.

Nang tingnan sila ay agad na nanlaki ang mga mata ko. Habang nakapatong sa mesa ang kamay ni Sheena ay hawak iyon ng lalaking kaharap niya. Abot-tenga ang ngiti ng kapatid ko na animo'y gustong gusto pa ang ginagawa ng hunghang na Angelo.

Sinamaan ko ng tingin 'yung Angelo at nang magsalubong ang mga mata namin ay saka niya binitawan ang kamay ng kapatid ko. Napa-ehem pa siya nang ilang beses. 

"Punta lang akong CR. Stay put ka lang diyan bebe boi, ah. I will be right back!" Maarteng kinuha ni Sheena ang clutch bag niya saka siya tumayo.

Katahimikan. 

Hindi ko inaasahang magtatagal sa CR ang kapatid ko. Siguro ay naglalagay pa iyon ng kung anu-anong kolorete sa mukha. Hindi talaga siya makuntento sa hitsura niya, tss.

"Ikaw 'yung nakita kong nagbabasa kanina sa school, diba?" dinig kong tanong ng lalaki. 

Natigilan ako sa tanong niyang iyon pero hindi ko pinahalata. Siya siguro 'yung lalaking feeling close kanina sa school. Kaya pala pamilyar ang boses niya. 

Hindi ako sumagot sa tanong na iyon ng lalaki. Nanatili ako sa pagbuklat at pagbabasa ng libro. Maganda na ang mga senaryo sa binabasa ko kaya kahit sinumang Poncio Pilato ay wala akong planong kausapin. 

"Bakit hindi mo sinabing kapatid mo pala si cameyofan?" 

Muli ay nagpatuloy ako sa pagbabasa at hindi pinansin si Angelo. Maya-maya ay dumating na si Sheena kaya hindi na ako ginulo at kinausap pa ng lalaki. Mabuti naman.

Tawa lang sila nang tawa habang ako ay busy sa pagbabasa. Ang ingay nila at hindi ako masiyadong makapag-focus sa pagbabasa. Sa inis ko ay lumipat ako ng lamesa.

"Galit yata 'yung kapatid mo."

"Hindi galit iyan, ganiyan lang talaga mukha niyan. Pinaglihi iyan sa sama ng loob, eh." 

Muli ay tumawa silang dalawa. Napakalakas noon dahilan para tingnan ko sila pareho ng masama. Parehas naman silang natahimik dahil doon. 

BAGO mag-alas nuwebe ng gabi ay inihatid na kami ni Angelo. Hindi na ako nakatanggi pa dahil panay ang hila sa akin ng kapatid ko para sumakay sa kotse na pagmamay-ari nito.

"Dito mo na lang kami sa kanto ibaba, Angelo," ani Sheena. 

"Bakit hindi pa mismong sa bahay niyo?" 

"Malalagot ako, strict kasi si mama. Dito na lang kami bababa, okay?" Ngumuso si Sheena na akala mo ay nagpapa-cute.

"Hindi ba mas magandang magpakilala ako sa kaniya para hindi na natin kailangang magtago lagi ng ganito? Ipapaalam ko sa kaniyang seryoso ako at malinis ang intensyon ko sa 'yo. Sa ganoong paraan ay mas makukuha natin ang tiwala niya." 

Napairap ako. Speed lang? Kakasimula niyo pa lang mag-usap kanina, ah. Hindi naman siguro kayo nagmamadali sa buhay, 'no?

"Awww! You're so sweet, Angelo! Huwag ka ngang ganiyan, baka mamaya sagutin na kita kahit hindi ka pa nanliligaw." 

Natawa naman si Angelo. "Makakarating din tayo sa puntong iyan. Sa ngayon ipakilala mo muna ako sa mama mo." 

"Hindi! I mean, saka na lang, birthday ko kasi next week. Doon ko balak ipakilala ka sa kanila. Alam mo na, para mas special." Hindi matanggal ang malawak na pagkakangiti nito.

Parehas silang nagkatitigan habang ako ay inip na't gusto nang bumaba. Ilang segundo na silang nagtititigan ngunit mukhang wala silang balak humiwat. Napairap na lang ako at saka kusang bumaba ng kotse. 

Bahala silang magtitigan magdamag sa kotseng iyan.

Maya-maya ay bumaba na rin ang dalawa na parehas pang nakangiti sa isa't isa. Animo'y mina-magnet ang pareho nilang mga mata dahil hindi humihiwat sa pagtititigan ang mga iyon.

"See you again, Angelo. Kita tayo sa school!" Hinila ko si Sheena na mukhang walang balak hiwatan ang pagtitig sa hunghang na lalaking iyon. "Sandali! May naiwan ako!"

Ikinagulat ko ang pagsigaw niyang iyon. Agad siyang tumakbo papunta sa direksiyon ni Angelo na mukhang nagtataka rin sa inaasta ng kapatid ko.

"Anong naiwan mo? Parang wala naman, ah," tanong ng lalaki. 

"May nakalimutan ako." Tumingkayad si Sheena at saka inilapit ang mukha kay Angelo. Ikinagulat ko nang mabilisan niyang hagkan ang lalaki sa pisngi. Mula sa pwesto ko ay dinig ang tunog ng halik na iyon. "Iyan, iyan ang nalimutan ko."