NANG mag-uwian kinahapunan ay sabay kami ni Sheena na sumakay sa traysikel. Panay pa nga ang tingin ng ibang kasakay sa kapatid ko. Hindi ko rin naman sila masisisi. Ang kagandahan ni Sheena ay talagang kapansin-pansin lalo at may kaputian siyang parang nagliliwanag sa dilim.
"Ayos ka lang?" tanong sa akin ni Sheena.
"Oo naman, may iniisip lang."
"Hulaan ko, libro na naman iyang iniisip mo 'no?" Bahagyang tumawa ito sa tanong niyang iyon.
Tumango na lamang ako. Kanina pa kasi paikot-ikot sa isip ko 'yung libro kong binasa. Tapos ko na siya basahin kanina at nabitin ako. Gusto ko pang basahin 'yung second volume ang kaso ay sold out na raw ito! Nakakainis.
"Gusto mo na namang bumili ng libro? Eh halos hindi mo na nga matapos basahin 'yung nasa mini library!"
"Nabitin kasi ako doon sa binabasa ko kanina. Hindi naman ako makabili ng ikalawang volume ng libro dahil sold out na raw. Kailangan ko pang maghintay ng ilang buwan bago mabasa ulit."
"Maganda ba iyang librong iyan?"
Napairap ako. "Sa tingin mo?"
"Oh, kalma sister girl! Hayaan mo at ihahanap kita ng librong sinasabi mo."
"Sabi mo iyan ah. Wala nang bawian iyan."
Tipid na ngumiti si Sheena saka tumango. "Basta ba tutulungan mo ako doon sa hottie sa school."
Napakunot ang noo ko. Sino ba ang tinutukoy niya? Binuksan niya ang cellphone para ipakita sa akin ang lalaki. "Batchmate mo iyan, Rose. Tulungan mo akong maka-close siya! Siya na lang kasi ang hindi ko nakaka-relasyon sa lahat ng hotties sa campus."
Ngumiwi ako. "Bakit ang landi mo?"
"Hoy, foul ka ah!" Humawak ito sa dibdib na animo'y nasaktan.
AGAD akong humarap sa PC ko sa kwarto nang makarating sa bahay. Agad akong nag-log in sa Writepad account ko. Halos isang taon na rin mula nang buksan ko ito. Hindi na muna kasi ako nagsusulat ngayon at panay na lamang ang basa.
Bumungad sa akin ang napakaraming notifications at messages. Nang tingnan ko ay halos iisang tao lamang ang pulos comment at vote sa stories ko.
"Angelo Francisco," pagbasa ko sa pangalan ng taong panay ang labas sa notif ko.
Nang tingnan ko ang messages ay siya agad ang bumungad sa akin. Agad kong binasa ang mga mensahe niyang ipinadala sa akin.
Angelo Francisco: Hello, cameyofan! Sobrang fan mo ako! Nakakahiya mang aminin pero crush kita. Ipagpatuloy mo lamang ang pagsusulat, susuportahan kita lagi.
Napaawang ang mga labi ko dahil sa nabasa. Seryoso ba 'tong taong 'to? Ano bang nahithit nito at naging crush ako?
Angelo Francisco: Paaccept naman 'yung friend req ko crush! HAHAHAHAHA
Nag-log in na rin ako sa F******k account ko for writing matters. At tulad ng inaasahan ko ay 'yung Angelo ang pulos nasa notification at messages. Matibay rin ang isang 'to, kahit hindi ako nagrereply ay todo chat pa rin sa message request. Nang pindutin ko ang accept ay saka lumabas ulit ang message mula rito.
Angelo Francisco: Hi!
Bigla akong nataranta dahil sa chat niyang iyon. Hindi ko alam kung bakit.
"Rose! Wala ba dito 'yung sapatos kong kulay pula? I badly need it para sa lakad ko!" dinig kong sabi ni Sheena. Pumasok siya sa kwarto ko. Maya-maya ay napansin kong lumapit siya sa akin. "Nagsusulat ka na ulit?"
Umiling ako. "Tiningnan ko lang 'yung mga notifications."
"Wait, sino 'tong nag-chat sa iyo? OMG! Ito 'yung sinasabi ko sa'yo! 'Yung hottie sa school!"
Nanlaki naman ang mga mata ko dahil sa sinabi niya. Agad kong pinuntahan ang profile nitong Angelo saka ako nataranta nang makitang sa school nga namin siya nag-aaral.
"Ka-batch mo iyan tanga." Pinalo pa niya ako ng bahagya. "OMG, crush ko iyan! Replyan mo dali! Kinikilig ako, oh my gulay!"
Napangiwi ako dahil sa pinagsasasabi nitong kapatid ko. "Bakit ko naman iyan rereplyan?"
"Dali na, ito naman ang KJ! Sige ka, sisilaban ko talaga mga libro mo sa mini-library!"
"Subukan mo lang," pagbabanta ko.
"I-chat mo na kasi!"
"Ayoko." Ano naman ang dahilan para i-chat ko ang lalaking 'yun? Isa pa ay marami akong assignments kaya wala akong oras makipag-chat sa kung sino-sino.
"Ayaw mo ah, nasaan na ba 'yung posporo?" Agad siyang tumakbo palabas ng kwarto ko na agad ko rin namang hinabol.
"Subukan mo Sheena, ise-send ko doon sa Angelo na 'yun 'yung pinakapangit mong picture sa akin!"
"Talaga ba? Hindi mo nga mai-chat, mag-send pa kaya ng picture?"
Natameme ako dahil sa sinabi niya. May point siya doon, to be fair. Wala akong nagawa kundi tingnan siya ng masama dahil hawak na niya ang posporo.
"I-chat mo na kasi. Chat lang naman! Huwag mong paabutin sa puntong abo na ang mga babies mo!"
Agad ko siyang hinabol nang tumakbo na naman siya papuntang mini-library. Napabusangot siya nang maabutan at makuha ko sa kaniya ang posporo. "Akala mo ah," nakangisi kong sabi habang hinahagis-hagis pa sa ere ang posporo.
"I-chat mo na kasi! Ang KJ nito!" sigaw sa akin ni Sheena.
"Ang kulit ng lahi nito. Bakit hindi na lang tayo ng gumawa ng assignments kesa pag-aksayahan ng oras ang lalaking iyon?"
"Crush ko nga 'yun, Rose! Crush ko! Ano ang hindi mo maintindihan sa salitang 'crush'?"
Napairap ako. Ano ba naman 'tong kapatid ko, parang ikakamatay kapag hindi napansin ng lalaki. Tss.
"Sige, ikaw rin," Lumapit sa akin si Sheena saka ngumisi, "bibilhin ko pa naman 'yung ikalawang volume ng librong gustong gusto mong basahin."
Nilabanan ko ang ngisi niya. "Eh sold-out na eh. Paano ka makakabili aber?"
May pinindot na kung ano si Sheena sa cellphone niya saka pinakita sa akin.
Nanlaki ang mga mata ko nang makita ang nasa screen ng cellphone niya. "T-teka... f-friend mo sa F******k si JelayAce na author ng binabasa kong libro?"
Tumango siya at ngumisi. Alam na alam niyang nakuha niya ang kahinaan ko. "At hindi lang iyan, tingnan mo ang message niya sa akin."
"May isa pa akong copy ng second volume. Bibilhin mo ba?" basa ko sa message ni JelayAce kay Sheena. Napaawang ang mga labi ko matapos basahin iyon.
"Icha-chat mo 'yung crush ko o hindi ko ibibigay sa'yo ang nag-iisang kopya ng paborito mong libro?"
Naipikit ko ng saglit ang aking mga mata kasabay ng matunog na pagbuntong-hininga.
"ICHA-CHAT mo 'yung crush ko o hindi ko ibibigay sa'yo ang nag-iisang kopya ng paborito mong libro?"Naipikit ko ng saglit ang aking mga mata kasabay ng matunog na pagbuntong-hininga. Animo'y napakalaking desisyon ng bagay na iyon para pag-isipan ko pa ng matagal. Dahan-dahan kong ibinuka ang bibig matapos ang halos isang minutong pag-iisip. "Ayoko."Lumaylay ang mga balikat ni Sheena matapos ko iyong sabihin. "H-ha?""Hakdog.""P-pero... paborito mong libro 'yun. Ano bang meron kay Angelo at ayaw mo siyang i-chat?" Inilagay ni Sheena ang mga kamay sa tigkabilang gilid. Pinamewangan niya ako habang nakataas ang isang kilay."Tss. Naririnig mo ba ang sinasabi mo? Gagamitin mo pa 'yung writer account ko para sa kalandian mo," pamamrangka ko sa kaniya."Aray naman, foul 'yun ah. Pero dahil may k
"OH MY GULAY! Dali, mag-search ka ng mga wedding songs! Gusto ko nang ikasal kami sa lalo't madaling panahon!"Sa inis ko ay tinampal ko ang noo niya. "Ikalma mo iyang kaluban mong babae ka. Kapag ako nainis isusumbong kita sa mama mo.""Edi isumbong mo! Gusto mo samahan pa kita eh! Tsaka hindi nga kita sinumbong sa nanay mo na nakipag-away ka kanina!""Anong nakipag-away? Sila nga 'tong basta-basta na lamang akong hinarangan at tinalapid.""Charot! Ikaw naman, sister girl. Hindi kita isusumbong sa nanay mo basta ba hindi mo sa akin aagawin si Angelo!" Pinalo nito ang braso ko sa kilig dahilan para tingnan ko siya ng masama."Bakit ko naman aagawin iyang lalaking iyan? Tss, gaya mo 'ko sa'yo.""Aray naman! Ikaw ah, kanina ka pa foul sa akin, ah. Ang sakit nito magsalita kanina pa." Ngumuso ito na akala mo ay batang nagmamaktol."Para matauhan ka."
HUMINGA ng malalim si Sheena habang hawak ang dibdib. Animo'y bumagal ang oras alinsabay ng pagbuka ng kaniyang bibig. "S-sige. Let's meet up."Natulala na lamang ako. Hindi ko na nga napansing tapos na pala silang dalawa mag-usap.Nagtatalon sa kama si Sheena habang panay ang tili. "OMG! We're going on a date! Nagbunga rin ang tatlong taon kong pagpapapansin sa kaniya!"Bumalik lamang ako sa reyalidad nang kinikilig niya akong pinalo sa braso. "Pangangatawanan mo na nga talaga ang kahibangan mo. Talagang gagamitin mo na ang identity ko as a writer para sa lalaking iyon," halos tulala kong pagsasalita.Niyakap ako ni Sheena. "Ikaw naman, okay na rin 'yun. At least may bago kang libro mula sa akin. Kukunin ko na mamaya 'yung second volume ng paborito mong libro kaya huwag ka nang mag-inarte riyan!""Kung ang kapalit ng librong iyon ay ang panloloko mo sa is
NANG makarating kami sa cafe kung saan magkikita sila Angelo at Sheena ay agad akong umupo. Binuklat at binasa ko na agad ang librong binili para sa akin ni Sheena. Bago kasi kami pumunta rito ay kinuha na muna namin kay JelayAce 'yung isang kopya ng second volume ng binabasa kong libro. Medyo na-starstruck pa nga ako dahil idol na idol ko talaga ang author na 'yun."OMG! Nandiyan na siya, sister girl!" Pinalo ako ng bahagya ni Sheena pero hindi ko siya pinansin. Panay lamang ang basa ko sa hawak na libro."C-cameyofan?" dinig kong tanong ng lalaki."Yes! OMG! You can just call me Sheena." Kita ko sa peripheral vision ko na nagkamay sila. Nanginginig pa ang kamay ni Sheena parang tanga."Sino siya? I mean, I'm just curious kasi nakita ko rin siya sa school kanina.""Siya ba?" maarteng tanong ng kapatid ko saka tinuro pa ako. "Kapatid ko iyan, si Rose. Hindi naman siya masiyadong pala-kaibigan kaya no need na magpakilala pa k
"ALAS-DIYES na ah, bakit ngayon lang kayo dumating?! Nalimutan niyo na bang may curfew kayo?!"Napatungo na lamang ako sa tanong na iyon ni Tita. Tiningnan ko si Sheena at agad na tinapik nang makitang mukhang wala itong pakialam. Animo'y may sarili itong mundo. Hawak nito ang labi habang panay ang ngiti."Nakikinig ka ba, Sheena?!" Kahit itinanong na iyon ni Tita nang mas malakas ay hindi pa rin nagbago ang hitsura nito.Napaawang na lamang ang bibig ko nang batukan ni Tita si Sheena. Agad naman itong nanumbalik sa katinuan."Aray ko naman, ma! Kapag ako na-bobo huwag kayong magrereklamo sa mababa kong grades.""Hindi ang pambabatok ko ang magpapababa sa grades mo kundi iyang kalalakwatsa mo!"Hindi na umimik pa si Sheena. Ngumuso na lamang ito habang pinagdidikit ang dalawang hintuturo. Alam niyang kahit gaano siya kadaldal ay wala pa rin siyang panama sa tunay ng reyna
"O-ONYX! Hehe. Anong ginagawa mo rito?" tanong ng isa sa mga lalaki."Bitawan niyo si Rosanne."Dahan-dahan akong binitawan ng lalaking nakahawak sa akin. Mabilis akong naglakad ulit. Walang lingunan akong nagpatuloy sa paglalakad. Mali-late na ako at nakakainis dahil bad shot agad ako sa mga teachers ko ngayon."Rosanne!" Ikinagulat ko nang may humawak na naman sa braso ko. "Ayos ka lang?"Nilingon ko ito at saka nginisian. "Bitawan mo ako kung ayaw mong sa'yo ko ibaling ang pagka-badtrip ko.""I'm s-sorry." Agad na binitawan ni Onyx ang braso ko.Wala itong nasabi nang simulan ko na ulit ang paglalakad. Nagmamadali kong tinahak ang daan papunta sa PNHS. Halos takbuhin ko pa nga ang gate sa pagmamadali.Nang makarating sa gate ay agad kong naalala ang assignments kong ginawa kagabi. Nadala ko ba ang mga iyon o naiwan ko sa study table sa kwarto? Napairap ako sa kawalan dahil sa sarili ko na namang katangahan.Habang naglalakad
"Y-YES, ANGELO. Pumapayag akong magpaligaw sa'yo."Matapos iyong sabihin ng kapatid ko ay saka nagsitilian ang mga estudyante sa loob ng canteen. Irita na lamang akong napairap dahil sa kaingayan nilang lahat. "OMG! Kinikilig ako!" "Sana hindi na pahirapan ni Queen manligaw si Angelo. Bagay naman silang dalawa eh!" "Knowing our Queen, hindi iyan basta-basta pumapatol sa kahit na sino. And I get her, masiyado siyang maganda to let her standards fall.""Yieee!" Hindi pa rin nawala ang nakakairitang ingay kahit ilang minuto na simula nang payagan ni Sheena na manligaw si Angelo.Lumabas na lamang ako ng canteen para hindi na marinig pa ang tilian nilang para bang kinakatay ng baboy. "Rose!" Agad akong napalingon nang biglang may tumawag sa akin sa loob ng canteen. Nang makitang si Angelo iyon ay saka nagsalubong ang mga kilay ko. Ano bang kailangan ng hunghang na 'to? Nawala ang nakakabinging sigawan at lahat ay napunta ang atens
NANG makitang may mga tao na sa classroom at nagsisimula na ang klase ay pumasok na rin ako. Bahala na sila kung anuman ang iisipin nila sa hitsura ko ngayon. Wala na akong pakialam kung mas lalo akong pumangit sa mga mata nila. Bulagin ko pa sila, eh."Tingnan mo, umiyak siguro iyan." "Baka na-bully." "Hindi naman na nakakagulat, ang pangit kaya niya. Nakakapagtaka naman kung walang mambubully sa kaniya, 'no." Blangko lamang ang ekspresyon ko habang umuupo sa silya ko sa unahan ng klase. Lahat ay nasa akin ang atensyon. "Ano?" salubong ang kilay at pasigaw kong tanong. Kaniya-kaniya naman silang nagsipag-balikan sa mga g
ANGELO'S POV NAPADAING ako nang makaramdam ng sakit ng ulo paggising. Ikinagulat ko nang makarinig ng ingay mula sa mga taong kasama. Tumayo ako sa kamang kinahihigaan saka nagpalinga-linga. Ano ang dahilan at nag-iingay sila nang ganito kaaga? Dahan-dahan akong humakbang sa sahig na yari sa kawayan at saka binuksan ang pintong gawa din sa kawayan. Bumungad sa akin ang mga kasamahan naming kaniya-kaniya ang paroo't parito. May tumatawag sa telepono at mayroon din namang panay ang pakikipagtalo sa isa pa. Napakagulo nila kaya taka ko silang pinakatitigan. "Anong nangyayari?" pupungas-pungas kong tanong. Saka lamang nila ako napansin nang sabihin ko iyon. Kitang-kita sa mukha nila ang pag-aalala. Lalong-lalo na sila Mr. and Mrs. Escara. "Nawawala si Rose," si Mama na ang sumagot sa tanong kong iyon. Natigilan ako at nanlaki ang mga mata nang marinig iyon? Nawawala? Tek
"SAAN kayo papunta?" tanong ni Jelay nang makita kami ni Angelo'ng magkasama.Napatingin kami ni Angelo sa isa't isa. Napakamot sa batok niya si Angelo at saka nginiwian ang ate niya. "Bakit mo tinatanong?""Wala. Bakit, masama bang magtanong?""Wala ka na do'n, ate."Hinampas siya sa braso ni Jelay kaya agad naman siyang humaplos sa parteng iyon. "Bakit ba?!""Sasama ako." Nagpa-cute pa si Jelay matapos iyong sabihin. Akma pa nitong yayakapin ang kapatid pero winaksi lang siya ni Angelo."Ate, hindi ka pwede sumama. Baka manggulo ka lang sa amin. May mga kasama ka namang mga lalaki diyan, ba't nanggugulo ka sa 'min ngayon?'"Nanggugulo agad? Nagtatanong lang naman ako!" Ngumuso ito na animo'y batang nagmamaktol. Tinawanan lang naman siya ni Angelo. Wala nang nagawa si Jelay kundi hayaan na lamang kaming umalis. Ayaw kasi magpatalo nitong isa, e.Wala sa aming umiimik ni Angelo habang naglalakad sa pampang. Maski ako ay wala ri
"A-ANGELO?" hindi makapaniwalang bulong ko nang makitang tanggalin ng lalaking nakaitim ang bonnet na suot. Nanlaki ang mga mata ko at napaawang ang mga labi nang makita ang pagkakangisi ni Angelo sa akin."HA!" Hingal na hingal akong napabangon sa kaninang pagkakahiga. Pulos butil ng pawis sa noo ko't dibdib. Pinasadahan ko ng tingin ang buong paligid habang ako'y hingal na hingal pa rin.Nang mapagtantong wala na ako sa panaginip at gising na'y saka ako napapikit at napahinga nang maluwag. Ikatlong beses ko nang napanaginipan iyon. At ngayong ikatlong pagkakataon ko nakita kung sino ang nasa likod ng lalaking iyon na nakaitim.Hindi ako makapaniwala.Si Angelo?Alam kong hindi niya iyon magagawa sa akin. Alam kong hindi niya ako kayang saktan. Hindi ko talaga maisip kung paanong nangyaring si Angelo ang pumatay sa akin sa panaginip kong iyon. It doesn't make sense. Hindi niya iyon kayang gawin sa akin. Hinding-hindi!Ngunit ano kaya ang ib
NANG imulat ko ang mga mata ko ay laking gulat ko nang mapagmasdan ang lugar na hindi naman sa akin pamilyar. Inilibot ko ang paningin sa buong paligid. Sobrang sakit pa ng ulo ko kaya nahirapan akong umupo mula sa kaninang pagkakahiga.Nasa isang kubo ako na maliit at walang kagamit-gamit bukod sa kamang hinihigaan ko. Pero nang tingnan ko sa sahig na yari sa kawayan ay nakalapag doon ang sari-saring mga bag. Iyon 'yung mga bag namin, kung 'di ako nagkakamali. Nakarating na kami sa resort? Marahil nga siguro.Abala pa ako sa pagmamasid nang bigla-biglang bumukas ang pintuang kawayan na nasa harap ko lang din. Iniluwa nito ang gulat na si Angelo. Pinakatitigan pa ako nito habang nakaawang ang mga labi. Nang matauhan ay agad itong lumapit sa akin. "A-Anong pakiramdam mo? May masakit ba sa iyo? May kailangan ka ba?" sunod-sunod nitong tanong.Dahan-dahan naman akong umiling bilang sagot sa huling katanungan niya.Bumuntonghininga naman siya at tumabi sa kin
NAPATAKBO ako sa dalawang taong nakita ko sa pinto ng mansion nila Angelo. Hindi ko na napigilang mapahagulgol matapos silang makilala."Alesia, we miss you, anak." Hinaplos ni Mommy ang likod ko. Pati buhok at likod ng ulo ko ay hinagod niya saka niya ako binigyan ng halik sa tuktok ng ulo."We are happy you are safe. Please, lagi kang makinig sa amin. We only want what's best for you," si Daddy. Bumaling naman ako rito at agad na yumakap.Nagyakap kaming tatlo. Animo'y kami lang ang nandoon at hindi alintana na may mga nanonood sa amin, ang pamilya Francisco. Hinaplos nilang dalawa ang pisngi ko habang ako ay nagpipigil pa rin ng luha. "Na-miss ko po kayo.""Mas na-miss namin ang nag-iisa naming anak. We want to apologize for hiding the truth. Alam kong deserve mo na malaman ang lahat ng tungkol sa pagkatao pero kinain ako ng takot. I was so afraid that you'll leave us once na malaman mo ang totoo na hindi ka namin tunay na anak. Natatakot kaming ipaala
NAGLAGLAG ako ng mga bulaklak sa bumababang kabaong ni Nanay. Inayos ko pa ang shades na suot at saka bumalik sa kaninang kinauupuan. Nang makabalik ay hinawakan ako sa balikat ni Onyx. Tumingin naman ako sa kaniya at ngumiti ng pilit.Kaunti lang ang dumalo sa libing ngayon ni Nanay. Ayon na rin iyon sa hiling ko. Gusto ko sana ay tahimik lang at talagang mga close lang ng pamilya namin ang makikita ko. Hindi ko rin kasi gusto pang makipag-usap kung kani-kanino ngayon."Ang sabi ng mga pulis ay nakasara daw ang pinto ng kwarto ni Tita Hyacinth. Naka-lock daw iyon kaya hindi nagkaroon ng pagkakataong makalabas si Tita. Sa bintana nila nakita ang katawan nito, mukhang nagpipilit na lumabas mula roon."Nagsipagtuluan ang mga luha ko nang marinig iyon mula kay Angelo. Lumapit sa akin si Jelay at pinisil pa ang kamay ko. Napatingin ako dito at saka nagpasalamat sa pagdalo. Mabuti na lamang at may mga tulad nila na handang damayan ako sa mga ganitong pagkakataon. Hin
NANG imulat ko ang mga mata ko ay ikinagulat ko nang mapagmasdan ang mga puno at halaman sa paligid. Taka akong nagpalibot-libot ng tingin at saka tumayo. Where am I? Nasaan na ang nasusunog na kwarto na kinaroroonan namin? At si Onyx...Tears escaped from my eyes as scenes flashed into my mind. Hindi ko siya nagawang iligtas. Napahagulgol ako habang bahagyang nakahawak sa dibdib. Napakabigat ng dibdib kong iyon at kailangan ko pang hilutin para mabawasan ang bahagyang sakit."Rose..." Boses iyon ng isang lalaki.Agad akong napalingon sa palagay ko'y pinanggalingan ng pamilyar na boses na iyon. Napaawang ang mga labi ko nang makilala kung sino ang lalaking bumanggit ng pangalan ko. Lalo pang tumulo ang mga luha sa aking mga mata. Tumakbo ako papunta sa kinaroroonan ng medyo may edad nang lalaki at umiiyak na niyakap iyon. "P-Papa!"Ginantihan nito ang yakap ko."P-Patay ka na po, 'di ba?" tanong ko matapos ang ilang segundong katahimikan.Ti
"THE two of you will pay for everything," mariin kong bulong. Sapat na ang lakas niyon para marinig ako ng kaharap ko. Hindi pa rin mawala ang masama kong pagkakatitig dito.Tinawanan lamang ako nito. "Anong kaya mong gawin ngayon? Wala kang kalaban-laban, Rose. Mamamatay kang hindi nalalaman ng mga tao ang tunay na mga nangyari. Papaniwalaan pa rin ng lahat na si Sheena si Rosanne Oliveros. Kami ng anak ko ang makikinabang sa mga yaman na para sa iyo talaga. Saklap 'no?""Totoo ang karma, Divine. Kung sa akin at sa ibang tao makakatakas kayo sa mga kasalanan niyo, pwes sa karma hindi."Ngumisi ito. "Basta ba ang kapalit ng karmang iyon ay ang pagkamatay mo, okay lang. Handa akong harapin ang karma ko basta mapapatay kita."Lumapit ito sa akin at saka mahigpit na hinawakan ng isang kamay ang tigkabilang pisngi ko. Nagkumawala ako sa pagkakahawak niya pero sinampal lang niya ako. My cheeks were already feeling numb. Ilang beses nang nasam
NAILINGON ko sa kanan ang mukha ko nang sampalin na naman iyon ni Sheena. Napangiwi ako nang makaramdam ng hapdi sa gilid ng labi. May likidong dumaloy doon at nang tingnan ko ang pagpatak niyon sa sahig ay nanlaki ang mga mata ko nang makakita ng dugo.Nginig ang mga labing napatingin ako sa kaharap. I glanced at her nervously, her eyes were screaming resentment. Gustuhin ko mang magalit at sigawan siya ay nadadala ako ng takot sa hitsura niya. I am intelligent enough to restrain myself. Baka ikamatay ko pa ang pagpapairal ng emosyon ko.Napakagat labi na lamang ako habang pinapakiramdaman ang pagdaloy ng dugo sa baba ko. Ikinagulat ko naman nang hilahin ni Sheena ang buhok ko. Napangiwi ako at agad na napatingala. I looked at the ceiling. "S-Sheena, let go of me. P-please..."Napapikit naman ako nang may malamig na metal na dumaan sa leeg ko. I flinched after realizing what it was. That cold metal went up until my cheeks. Ilang beses akong na