***
Maica"Who are these guys?" tanong ni Mama habang abalang nagmamaneho ng mini bus. Ito na lang ang ni-request ko sa kanya dahil sa dami namin. Hindi kasi kami magkakasya sa ordinaryong kotse.
"Mga kaibigan ni Alex," maikli kong tugon.
"You look so tense, Tita,” puna ni Trisha.
"Paano ako hindi magiging tense pagkatapos kong nakawin ang bus na 'to."
"You stole this bus?” gulat kong tanong.
"Ano sa tingin mo? Oo, ninakaw ko ‘tong bus kasi wala tayong bus!"
"You could've j
***AlexMag-iisang oras na akong nakikipagpatintero sa bakulaw na ‘to. My body was starting to weaken, my legs were in pain dahil sa katatakbo at kaiiwas sa mga atake niya, same with my hands na todo pigil at atake sa kanya. Binalot ko na lang ng metal sheet ang glass tube para hindi niya ito mawasak. Sira-sira na din ang mga kagamitan dito sa loob at puno na din ng mga dugo ang sahig dahil sa mga pinutol kong mga galamay. May naririnig din akong mga sasakyan sa labas at ingay ng isang helicopter. If I'm not mistaken, mga pulis ito. If they're here to help, well, wala silang magagawa. Their guns couldn't do anything.Muli akong napatingin sa halimaw na tila may pinagkakaabalahan. Its body was waving in a rhythmic pattern na tila isang uod na gus
***Maica"’Yan na lahat,” bigay-alam ni Unlce Fredo matapos ikarga ang lahat ng LPG tank sa isang truck."Maraming salamat po talaga, Uncle. Makakaasa po kayong babayaran ko ‘yan lahat, kasali na po ang mga truck,” gulat ako sa naging pahayag ni Trisha. Alam ko namang marami siyang pera at kayang-kaya niyang bayaran lahat ng 'to, pero hindi pa rin maipagkakaila na malaking halaga ang mababawas sa pera niya."Alam ko ‘yon, Trisha. Alam kong hindi mo ako lolokohin,” tugon ni Uncle. Trisha gave him a hug — a genuine hug. ‘Yong tipo ng yakap na makikita mo lang sa mag-ama. I didn't know their story pero alam kong naging parte ni Trisha si Uncle Fredo
***AlexThe fight was getting harder and harder. I'm not giving this monster any damages and I didn't even know kung paano ito papatayin. Napansin ko rin na ang mga galamay na pinuputol ko ay bumabalik sa katawan nito.May dumating na din na mga tanke pero wala pa rin itong epekto. All of the region's military forces were here right now at dinadagdagan lang nila ang trabaho ko. Paano ba naman kasi eh lahat ng nahahawakan ng halimaw ay kailangan kong ilagtas. So far, wala pa namang namatay sa kanila simula no'ng sumali ako sa kanila. The last death I could remember ay ‘yong huling kinain ng halimaw.I conjured a dozen psi balls at saka ito ibinato sa halimaw. The strike did an effect pero
***Maica"Ano'ng sabi niya?" tanong ni Trisha."Sabi niya, pumasok daw tayo kahit ano'ng mangyari," tugon ko."Seriously?""Ikaw ‘di ba nakaisip nito? You want to help him or not?""Gusto, pero alagad ng batas ang makakalaban natin dito.""Wala akong pake. Kaya tapakan mo na ‘yang gas at sagasaan mo ‘yang punyetang harang na ‘yan," nanggigigil kong utos kay Trisha."Fine. Fine." Trisha stepped on the gas na siyang nagpatakbo sa sasakyan. Gulat naman ang mga sundalong
***MaicaWe’re on our way pabalik sa hospital. However, hindi namin kasama si Alex. General Bolina took him into custody. Supposedly, kasama dapat kami dahil nga sa pag-trespass namin sa battleground, but Alex saved us, again. He gave Bolina one condition, and that was to leave us alone.Hindi lang ‘yan, ang glass tube na naglalaman ng core ng halimaw ay nawala din. Hindi namin alam kung sino ang kumuha nito pero sigurado akong hindi namin ito kakampi. Sambit no'ng isang reporter na nakakita sa mga dumampot ng core, ay nakasout daw ito ng black tuxedo. He even described them as Men in Blacks.As for the monster, tuluyan na nga itong natusta. Ni isang bakas ng laman nito ay walang natira,
Dumating na nga ‘yong araw na pinakahihintay namin. Ngayon madidikta ang kahihinatnan ni Alex. Kung makakalaya ba siya o hindi. Naglalakad na kami ngayon papunta sa Trial Hall. Kalaban namin ngayon sina General Bolina and some of his subordinates na sa tingin ko ay kasama niya noong kinakalaban nila ang halimaw. Nang marating namin ang pinto ay agad na kaming pumasok. A woman dressed in a white blouse and a pencil skirt approached us. She assisted us on our seats na nasa pinaka-unanahan sa kaliwang column. Me, Mom, Trisha, and Carlo sat on thebench, while Sky moved his way toward the table na nasa harap ng kinuupuan namin. Nag-request kasi siya na siya ang magdedepensa kay Alex, instead of a registered lawyer. Unti-unting nagsidatingan ang mga kalaban naming mga sundalo habang dumating din ang grupo ng mga estudyante na nakilala
*** Alex Try again,” utos ko kay Maica na sout-suot ang napapagod na mukha. Nagpa-practice kami ngayon kung paano niya maa-activate muli and telepathy niya. Sky and her mom were surprised nang sabihin ko sa kanila ang tungkol sa kakayahan ni Maica. I asked Sky for explanations about this pero wala siyang konkretong naisagot dito. Kaya nandito kami ngayon sa sala at pinagsasanay ang babaeng ‘to sa kanyang newly found hidden ability. Ilang ulit na niya itong sinubukan pero wala pa rin akong marinig na boses na mula sa kanya. "Argh! Why can't I do it this time!" inis na sabi ni Maica at saka napahiga sa sofa na kinauupuan niya. Pati ako ay napagod din sa pagtuturo sa kanya. I'm kind of hungry actually, and I thought Maica was too. Kaya tumayo ako at sa
"Ano'ng sasabihinko?" "Patay ka, President." "Ikaw na'ng bahala, Pres." "Omay." "Go on,” pagtulak ni Maica sa kanya. Trevor showed a worried look na tila ayaw niyang sabihin ang totoo. But if they went all this way, ayaw naman siguro nila na masayang ‘yong pagpunta nila dito by telling us lies, 'di ba? "Ipapalusot ko na lang na may research kami tungkol sa mgasupernaturals," naisip na palusot ni Trevor. "We have this assignment na—" "Magre-research about supernaturals?" singit na dugtong ko.
***AlexNakalutang pa rin ako sa ibabaw ng headquarters ng Glias. Tinititigan ko ang mismong gusali kung saan nakakulong noon ang apat-napu't anim na tao na nagtataglay ng 'di pangkaraniwang kapangyarihan. Ang mismong gusali kung saan ibinalanggo ang isa sa mga kaibigan ko.I couldn't leave yet. I still had something to do. Something na ngayon ko lang naisip. At wala akong planong sabihin ito kina Sky dahil sigurado akong hindi nila ito magugustuhan. All I wanted was to protect everyone, literally everyone. But with me, still lingering here on Earth, hindi sila magiging ligtas.The sheet that separated us from The Other Side, was partially broken. And some of it was caused by me. Suppose I keep on existing here, with these abilities slowly depleting the boundary, hindi matatapos ang gulo. Monsters would eventually appear and bring terror throughout the entire world. In order to cease that, I must cease to exist as well. Here. On Earth. That means I'm leaving the most precious people
***Calli"Dao! The device is in place!" bigay-alam ni Kuya Sky.Agad namang nagsimula si Dao kasabay ang pagpipipindot ng mga letra sa keyboard ng laptop niya. Sa sobrang bilis ng kamay niya ay halos hindi ko na makita kung anong letra ang pinindot niya. I had already seen him like this, tapping and pressing buttons in such speed pero hindi ko pa rin napigilang mamangha. Minsan napapatanong ako kung nagkaka-typo error ba siya. Pero sa tingin ko mukhang hindi naman."Shit!" Dao hissed. Curious, I glanced on the screen. At the top most part of the monitor, was a countdown, with only five minutes left."Para saan ang countdown na iyan?" nag-alalang tanong ni Mr. Galeo."They're summoning Godzilla here on Earth," diretsong sagot ni Dao na ikinagulat namin."It doesn't make sense!" Wernie cried. "I thought this is a world domination? Bakit naging world destruction?" punto niya."It's still a world domination," Dao informed na abala pa ring hina-hack ang machine. "and they'll use Godzilla
***TrishaSunod-sunod na putok ng baril ang umalingawngaw sa hallway kung saan kami naroroon. Sky, Carlo, and Jerick managed to shot dead five of Glias' subordinates, habang kami ni Maica ay walang nagawa kundi ang magtago at umiwas sa mga nagliliparang bala.May hawak kaming baril pero wala kaming lakas ng loob na lumaban. Mahigpit akong nakahawak sa sandata ko habang pilit na hindi pinapakinggan ang ingay na nilalabas ng mga baril nila. I had never been this close to a gunfight before. At hindi ko inakala na ganito pala kaingay at kadelikado. Anytime pwede kang tamaan ng bala kapag masyadong expose ang katawan mo. Kung hindi naman, mabibingi ka sa ingay.Luckily, sa may unahan lang namin ang mga kalaban, at wala sa likuran. Dahil kung may lumabas na kahit isa lang sa likod namin, sigurado ikamamatay namin iyon. But my tongue was cursed— isang tauhan ng Glias ang lumabas nga mula sa hallway na nasa likuran namin. Only me and Maica knew about his apparition dahil abala ang tatlo sa k
***TrishaNandito na naman ulit ako sa maputi at bantay-saradong kwarto. Mukhang hindi pa nila naiisipang patayin ako, which was kinda relieving. Akala ko nga pagkatapos ng pag-ihi ko ay papatayin na ako, hindi pa pala.Siguro, may kailangan pa sila akin?Me as a bait, was not something na ikinagulat ko. I already had thought of it, at sa tingin ko sina Sky din. Ito naman kasi ang nangyayari sa mga movies. May kikidnapin, tapos gagawing pain para mapatay ang mga bida — ‘yon ay kung hindi maisahan ng bida ang plano ng kalaban niya.Suot ko na naman ang headdress na ilang minuto kong pinaghirapang matanggal kanina. Nakakadismaya na ang pinaghirapan mong bagay, mauuwi lang sa wala. Pero at least nasabihan ko sila tungkol sa patibong. Hula ko, nagpapaplano na sila Alex ngayon para maisahan ang nasabing patibong ng Glias.Isang sunod-sunod pero mahihinang pagsabog ang narinig at naramdaman ko. Mukhang may nangyayaring gulo sa labas.Kung may nangyayaring gulo, that means nagpatuloy pa rin
***CalliMahigit isang oras na nang makaalis sina Alex. Lahat kami — ng Enigma club —, ay nag-aalala sa kahihinatnan ng nasabing pagsugod sa headquarters ng mortal nilang kalaban. Nandito kami ngayon sa loob ng quarter namin, tahimik at kinakabahang naghihintay sa resulta ng plano. Even our parents couldn't say a single word para pagaanin ang loob namin, dahil mismo sila ay nag-aalala din. They may had known Alex for only a month, pero base sa mga nag-aalalang itsura nila, parang matagal na nila itong kilala."Kailangan natin silang tulungan,” biglang sabi ni Trevor na sumira sa katahimikan ng kwarto."You're not planning on going after them, aren't you?" tanong sa kanya ng mama niya."Of course, not —""Paano natin sila matutulungan kung nandito tayo?" Justine inquired."I don't know. Pero alam kong may pwede tayong gawin —""Katulad ng ano?" si Wernie naman ang nagtanong."I don't know. Siguro I-hack ang system nila o di kaya patayin ang makina na magsasara sa vortex?" hula ni Tre
***MaicaWe're approaching the said rear gate. Masuwerte kami at wala kaming naengkwentrong halimaw na tulad nang inasahan ni Sky. Dahil kung nagkataon at may nakasalubong kami, siguradong katapusan na namin. Kunti lang kami at hindi basta-basta natatablan ng bala ang mga ito.Kitang-kita na namin ang sinasabing pader na nabanggit ni Sky. Gaya ng sinabi niya, semento ito at sa ibabaw nito ay matinik na barb wires. Luckily, walang mga CCTV cameras na naka-install dito, which was good news para sa amin dahil mas magiging maayos ang pagpasok namin.Pero ang ipinagtataka ko lang ay kung bakit hindi sila naglagay ng CCTVs? Ganito ba sila kakumpyansa?Napahinto si Sky na siyang nagpahinto din sa amin. Napaluhod siya na agad naming ginaya. Sa unahan namin ay ang gate na papasukan namin. Binabantayan ito ng dalawang armadong guwardiya. Pansin ko ang insignia ng Glias sa kaliwang dibdib ng uniporme nila."Behind that gate ay ang pinto papasok sa stock room nila," bigay-alam ni Sky. "Kailangan
***AlexSumagi na din sa isip ko ang tungkol sa pagta-trap sa amin. May hinala na ako na magiging ganito ang sitwasyon, simula n’ong marinig ko ang mensahe na pinadala ng Glias sa kampo. Knowing the fact na inimbita niya ako sa headquaters niya, sigurado akong may inihanda siya. Kung ano man iyon, malalaman ko lang iyon kapag nakaharap ko na siya.I'm on my way towards the main gate. Kahit sira na ang plano, isasagawa ko pa rin ang parte ko — ang komprontahin ang Glias. Madilim ang gubat at tanging ilaw lang mula sa sasakyan ang nagbibigay liwanag sa daan. Mabato din kaya todo ang paggalaw ng sasakyan na minamaneho ko.Kung gaano ako kasaya kanina na makasakay sa sasakyan na katulad nito, mas dumoble pa ito nang imaneho ko ito. I knew it's a little bit inappropriate na magsaya sa sitwasyon namin ngayon, pero hindi ko napigilang mapangiti. Noon pinapangarap ko lang ito, ngayon ginagawa ko na.Nagmistula akong nasa pelikula ngayon. Isang lalaki na mag-isang tinatahak ang nakakatakot at
***We've been walking for almost half an hour. Kasama namin ang squadron nina Jerick, habang ang ibang tatlong squadron ay tinungo ang posisyon nila. Tahimik ang gubat na sinabayan pa ng pagkatahimik naming lahat. Masyado kaming kinakabahan at nag-aalala para magsalita. Madilim din ang paligid na nagpapahirap sa aming maglakad. Napakadelikado din dahil sa mga posibleng pag-atake ng mga halimaw.Dao told us na baka maka-encounter kami ng halimaw dito dahil sa naging kilos nila n’ong papunta pa lang kami sa kampo. Kaya doble ‘yong takot at pangamba namin ngayon. Pero hindi ito nagpahinto sa amin sa paglalakad. Nandito na kami. Masyado nang huli para umatras. At isa pa, kailangan naming iligtas si Trisha, kahit makipagbakbakan pa kami sa mga halimaw.Speaking of Trisha, todo pa rin ang kontak ko sa kanya. Umaasang kahit ilang segundo lang ay makausap ko siya. "Trisha?" tawag ko sa kanya. Sa hindi mabilang na pagkakataon, wala na namang sumagot. Ayokong isipin na may nangyari na sa kanya
***TrishaFinally! I had successfully got rid of the headdress. It took me a while na hubarin ito. Sumasakit na nga ang likod ko kakayuko. Pati na rin ang ulo ko dahil sa kakahila sa buhok ko para lang matanggal ang metal na bandana sa dito. I was gasping for air, after my so-called struggle. Nagpapahinga muna ako matapos ang pinagdaanan kong hirap at sakit.The headdress were lying in front of me, probably asking na ibalik siya sa ulo ko. Dahil sa inis ay nasipa ko ito, hanggang sa marating nito ang kabilang dulo ng kwarto. Pansin ko ang ilang hibla ng buhok ko sa mukha ko. After what I did, sigurado akong buhaghag na ang mga ito. Well, I didn't have time to worry about my look. Kailangan kong balaan sina Alex sa patibong na hinanda ng Glias.Since I already got rid of the headdress, ang tanging naiwan nalang ay kung paano ako makakalabas sa bilangguang ito. Ayokong i-sugarcoat ito at tawaging kwarto — even though it was —, kasi baka magustuhan kong manatili dito.Forcing my way out