Dumating na nga ‘yong araw na pinakahihintay namin. Ngayon madidikta ang kahihinatnan ni Alex. Kung makakalaya ba siya o hindi. Naglalakad na kami ngayon papunta sa Trial Hall. Kalaban namin ngayon sina General Bolina and some of his subordinates na sa tingin ko ay kasama niya noong kinakalaban nila ang halimaw.
Nang marating namin ang pinto ay agad na kaming pumasok. A woman dressed in a white blouse and a pencil skirt approached us. She assisted us on our seats na nasa pinaka-unanahan sa kaliwang column. Me, Mom, Trisha, and Carlo sat on the bench, while Sky moved his way toward the table na nasa harap ng kinuupuan namin. Nag-request kasi siya na siya ang magdedepensa kay Alex, instead of a registered lawyer.
Unti-unting nagsidatingan ang mga kalaban naming mga sundalo habang dumating din ang grupo ng mga estudyante na nakilala
Hello, guys! So, just like what you've read above, end na ng Volume 2, meaning that the next 40 updates are Volume 3: Flaw. Just a shallow overview, Volume 3 talks about how Alex's gift is also a curse. So stay tuned everyday and watch out for another thrilling and action-packed adventure of Alex (prepare your hearts as well for one of the biggest heartbreak here in the story). God bless y'all~
*** Alex Try again,” utos ko kay Maica na sout-suot ang napapagod na mukha. Nagpa-practice kami ngayon kung paano niya maa-activate muli and telepathy niya. Sky and her mom were surprised nang sabihin ko sa kanila ang tungkol sa kakayahan ni Maica. I asked Sky for explanations about this pero wala siyang konkretong naisagot dito. Kaya nandito kami ngayon sa sala at pinagsasanay ang babaeng ‘to sa kanyang newly found hidden ability. Ilang ulit na niya itong sinubukan pero wala pa rin akong marinig na boses na mula sa kanya. "Argh! Why can't I do it this time!" inis na sabi ni Maica at saka napahiga sa sofa na kinauupuan niya. Pati ako ay napagod din sa pagtuturo sa kanya. I'm kind of hungry actually, and I thought Maica was too. Kaya tumayo ako at sa
"Ano'ng sasabihinko?" "Patay ka, President." "Ikaw na'ng bahala, Pres." "Omay." "Go on,” pagtulak ni Maica sa kanya. Trevor showed a worried look na tila ayaw niyang sabihin ang totoo. But if they went all this way, ayaw naman siguro nila na masayang ‘yong pagpunta nila dito by telling us lies, 'di ba? "Ipapalusot ko na lang na may research kami tungkol sa mgasupernaturals," naisip na palusot ni Trevor. "We have this assignment na—" "Magre-research about supernaturals?" singit na dugtong ko.
***AlexPumatak ang alas nuwebe ng gabi at tamang-tama lang na natapos namin ang lahat na nakalistang activities ni Trisha. We managed to do all of it in just 2 hours. All of us were given consequences matapos matalo sa ibang games. Nililigpit na namin ang mga kalat ngayon. Pinauna na namin si Tita sa kwarto niya dahil pansin na namin ang kapaguran niya. Trisha was busy cleaning the living room habang si Maica sa dining table na may ilang kalat din.Sky and I decided to wash the dishes since medyo marami-rami kasi ito, kahit na lima lang kaming nandito sa bahay. I was assigned on the rinsing, habang si Sky naman sa pagsasabon."I never knew na magaling ka palang kumanta,” sambit ko habang binab
"I don't understand.""Maskin kami. Sabi niya na ‘yong mundo na tinitirhan natin ngayon ay hindi na katulad sa mundo noon. He said that the world has somehow changed.""Changed? In what way?" I noticed Sky eyebrows met as he squinted his eyes with confusion about what I said."Hindi ko alam, dahil hindi naman nila ipinaliwanag. Sabi niya mas maipapaliwanag daw nila nang maayos kapag makita natin ang data at evidences na hawak nila.""They invited us in their clubroom,” dagdag ni Maica. Sky went silent after hearing all our statements. Mukhang nag-iisip kung ano ang gagawin namin."I'll think about it later.""Okay."
***AlexThe last bell of the day rang, notifying that today's classes ended. Our Prof sent his farewell to us along with the reminder of our assignment that had to be passed tomorrow. Sky, Maica, and I are still packing our things into our bags. After a minute ay natapos nga kami. Since nandito pa si Prof ay nagpaalam na din kami sa kanya. He waved us goodbye as we moved our way toward the door.Pagkalabas namin ay saktong dumating si Trisha. She had this exhausting look katulad kay Maica. "The classes were so boring!" Trisha commented."Sinabi mo pa,” sang-ayon naman ni Maica. Napatingin ako kay Sky na walang emosyong nakatingin sa akin."Pup
"Me?! Sigurado ba kayo diyan?"Dao took the laptop and typed something. Pagkatapos ay muli niyang iniharap sa amin. Gulat kami nang makita namin ang logo ng NASA."Paano kayo nakapasok sa NASA?" takang tanong ni Maica."Dao found a way."Kung kanina ay line graph, ngayon naman ay mapa na may pulang dot sa gitna. The information shown beside the map stated the time and date kung kailan ko kinakalaban ang halimaw. Nakalagay din dito ang address na hindi ko inaasahang mababasa."Unova Food Corp.,” basa ko nito."At first, inakala namin na may lindol o something na nangyari in this span of time pero nang tingnan namin ang logs, wa
***AlexI found myself sitting in a chair surrounded by a vast space of white. It looked familiar to me. The walls that I couldn't recognize for no shadows or dark shades that emphasized it. Even the shadow of my chair seemed to never exist.Standing in front of me was a boy that resembled my younger self. He wore this usual clothes of him na bigay sa kanya ng mga magulang niya. He had this typical look — a hint of anger and displease whenever I talked to him. He was my Alter, the manifestation of my conscience. Because of the experiment, our conscience was given an opportunity to manifest a metaphysical body."Ano na naman ang kailangan mo?" tanong niya na may bakas ng pagkainis sa tono.
"Listen to me, asshole!" My alter jumped and instantly grabbed the collar of my uniform inducing me to kneel. "I know na kasalanan mo ito but you forgot something,” bigla kaming bumalik sa white room along with these images of memories na prinoject sa mga pader. It was my memories. "You forgot the lives that you saved with that powers of yours."Napatingin ako sa mga litrato and it was the memory of me na nililigtas ko ang isang tao o grupo ng tao. Maica's kidnapping, the bomb in the festival, the monster, Quinn, at iba pa na pinigilan ko gamit ang kapangyarihang ipinagkaloob sa akin."I know it's hard to accept those things na maaaring mangyari but I have trust in you. Naniniwala akong malalagpasan mo rin ito. It's hard but I know you can." It's my first time na makarinig ng motivational speech mula sa alter ko. Ang akala ko kasi puro insulto lang ang kaya niya but I was wrong. He could be sweet sometimes.Napayuko na lang ako sa naging pahayag niya. He brought up that "trust" word ag
***AlexNakalutang pa rin ako sa ibabaw ng headquarters ng Glias. Tinititigan ko ang mismong gusali kung saan nakakulong noon ang apat-napu't anim na tao na nagtataglay ng 'di pangkaraniwang kapangyarihan. Ang mismong gusali kung saan ibinalanggo ang isa sa mga kaibigan ko.I couldn't leave yet. I still had something to do. Something na ngayon ko lang naisip. At wala akong planong sabihin ito kina Sky dahil sigurado akong hindi nila ito magugustuhan. All I wanted was to protect everyone, literally everyone. But with me, still lingering here on Earth, hindi sila magiging ligtas.The sheet that separated us from The Other Side, was partially broken. And some of it was caused by me. Suppose I keep on existing here, with these abilities slowly depleting the boundary, hindi matatapos ang gulo. Monsters would eventually appear and bring terror throughout the entire world. In order to cease that, I must cease to exist as well. Here. On Earth. That means I'm leaving the most precious people
***Calli"Dao! The device is in place!" bigay-alam ni Kuya Sky.Agad namang nagsimula si Dao kasabay ang pagpipipindot ng mga letra sa keyboard ng laptop niya. Sa sobrang bilis ng kamay niya ay halos hindi ko na makita kung anong letra ang pinindot niya. I had already seen him like this, tapping and pressing buttons in such speed pero hindi ko pa rin napigilang mamangha. Minsan napapatanong ako kung nagkaka-typo error ba siya. Pero sa tingin ko mukhang hindi naman."Shit!" Dao hissed. Curious, I glanced on the screen. At the top most part of the monitor, was a countdown, with only five minutes left."Para saan ang countdown na iyan?" nag-alalang tanong ni Mr. Galeo."They're summoning Godzilla here on Earth," diretsong sagot ni Dao na ikinagulat namin."It doesn't make sense!" Wernie cried. "I thought this is a world domination? Bakit naging world destruction?" punto niya."It's still a world domination," Dao informed na abala pa ring hina-hack ang machine. "and they'll use Godzilla
***TrishaSunod-sunod na putok ng baril ang umalingawngaw sa hallway kung saan kami naroroon. Sky, Carlo, and Jerick managed to shot dead five of Glias' subordinates, habang kami ni Maica ay walang nagawa kundi ang magtago at umiwas sa mga nagliliparang bala.May hawak kaming baril pero wala kaming lakas ng loob na lumaban. Mahigpit akong nakahawak sa sandata ko habang pilit na hindi pinapakinggan ang ingay na nilalabas ng mga baril nila. I had never been this close to a gunfight before. At hindi ko inakala na ganito pala kaingay at kadelikado. Anytime pwede kang tamaan ng bala kapag masyadong expose ang katawan mo. Kung hindi naman, mabibingi ka sa ingay.Luckily, sa may unahan lang namin ang mga kalaban, at wala sa likuran. Dahil kung may lumabas na kahit isa lang sa likod namin, sigurado ikamamatay namin iyon. But my tongue was cursed— isang tauhan ng Glias ang lumabas nga mula sa hallway na nasa likuran namin. Only me and Maica knew about his apparition dahil abala ang tatlo sa k
***TrishaNandito na naman ulit ako sa maputi at bantay-saradong kwarto. Mukhang hindi pa nila naiisipang patayin ako, which was kinda relieving. Akala ko nga pagkatapos ng pag-ihi ko ay papatayin na ako, hindi pa pala.Siguro, may kailangan pa sila akin?Me as a bait, was not something na ikinagulat ko. I already had thought of it, at sa tingin ko sina Sky din. Ito naman kasi ang nangyayari sa mga movies. May kikidnapin, tapos gagawing pain para mapatay ang mga bida — ‘yon ay kung hindi maisahan ng bida ang plano ng kalaban niya.Suot ko na naman ang headdress na ilang minuto kong pinaghirapang matanggal kanina. Nakakadismaya na ang pinaghirapan mong bagay, mauuwi lang sa wala. Pero at least nasabihan ko sila tungkol sa patibong. Hula ko, nagpapaplano na sila Alex ngayon para maisahan ang nasabing patibong ng Glias.Isang sunod-sunod pero mahihinang pagsabog ang narinig at naramdaman ko. Mukhang may nangyayaring gulo sa labas.Kung may nangyayaring gulo, that means nagpatuloy pa rin
***CalliMahigit isang oras na nang makaalis sina Alex. Lahat kami — ng Enigma club —, ay nag-aalala sa kahihinatnan ng nasabing pagsugod sa headquarters ng mortal nilang kalaban. Nandito kami ngayon sa loob ng quarter namin, tahimik at kinakabahang naghihintay sa resulta ng plano. Even our parents couldn't say a single word para pagaanin ang loob namin, dahil mismo sila ay nag-aalala din. They may had known Alex for only a month, pero base sa mga nag-aalalang itsura nila, parang matagal na nila itong kilala."Kailangan natin silang tulungan,” biglang sabi ni Trevor na sumira sa katahimikan ng kwarto."You're not planning on going after them, aren't you?" tanong sa kanya ng mama niya."Of course, not —""Paano natin sila matutulungan kung nandito tayo?" Justine inquired."I don't know. Pero alam kong may pwede tayong gawin —""Katulad ng ano?" si Wernie naman ang nagtanong."I don't know. Siguro I-hack ang system nila o di kaya patayin ang makina na magsasara sa vortex?" hula ni Tre
***MaicaWe're approaching the said rear gate. Masuwerte kami at wala kaming naengkwentrong halimaw na tulad nang inasahan ni Sky. Dahil kung nagkataon at may nakasalubong kami, siguradong katapusan na namin. Kunti lang kami at hindi basta-basta natatablan ng bala ang mga ito.Kitang-kita na namin ang sinasabing pader na nabanggit ni Sky. Gaya ng sinabi niya, semento ito at sa ibabaw nito ay matinik na barb wires. Luckily, walang mga CCTV cameras na naka-install dito, which was good news para sa amin dahil mas magiging maayos ang pagpasok namin.Pero ang ipinagtataka ko lang ay kung bakit hindi sila naglagay ng CCTVs? Ganito ba sila kakumpyansa?Napahinto si Sky na siyang nagpahinto din sa amin. Napaluhod siya na agad naming ginaya. Sa unahan namin ay ang gate na papasukan namin. Binabantayan ito ng dalawang armadong guwardiya. Pansin ko ang insignia ng Glias sa kaliwang dibdib ng uniporme nila."Behind that gate ay ang pinto papasok sa stock room nila," bigay-alam ni Sky. "Kailangan
***AlexSumagi na din sa isip ko ang tungkol sa pagta-trap sa amin. May hinala na ako na magiging ganito ang sitwasyon, simula n’ong marinig ko ang mensahe na pinadala ng Glias sa kampo. Knowing the fact na inimbita niya ako sa headquaters niya, sigurado akong may inihanda siya. Kung ano man iyon, malalaman ko lang iyon kapag nakaharap ko na siya.I'm on my way towards the main gate. Kahit sira na ang plano, isasagawa ko pa rin ang parte ko — ang komprontahin ang Glias. Madilim ang gubat at tanging ilaw lang mula sa sasakyan ang nagbibigay liwanag sa daan. Mabato din kaya todo ang paggalaw ng sasakyan na minamaneho ko.Kung gaano ako kasaya kanina na makasakay sa sasakyan na katulad nito, mas dumoble pa ito nang imaneho ko ito. I knew it's a little bit inappropriate na magsaya sa sitwasyon namin ngayon, pero hindi ko napigilang mapangiti. Noon pinapangarap ko lang ito, ngayon ginagawa ko na.Nagmistula akong nasa pelikula ngayon. Isang lalaki na mag-isang tinatahak ang nakakatakot at
***We've been walking for almost half an hour. Kasama namin ang squadron nina Jerick, habang ang ibang tatlong squadron ay tinungo ang posisyon nila. Tahimik ang gubat na sinabayan pa ng pagkatahimik naming lahat. Masyado kaming kinakabahan at nag-aalala para magsalita. Madilim din ang paligid na nagpapahirap sa aming maglakad. Napakadelikado din dahil sa mga posibleng pag-atake ng mga halimaw.Dao told us na baka maka-encounter kami ng halimaw dito dahil sa naging kilos nila n’ong papunta pa lang kami sa kampo. Kaya doble ‘yong takot at pangamba namin ngayon. Pero hindi ito nagpahinto sa amin sa paglalakad. Nandito na kami. Masyado nang huli para umatras. At isa pa, kailangan naming iligtas si Trisha, kahit makipagbakbakan pa kami sa mga halimaw.Speaking of Trisha, todo pa rin ang kontak ko sa kanya. Umaasang kahit ilang segundo lang ay makausap ko siya. "Trisha?" tawag ko sa kanya. Sa hindi mabilang na pagkakataon, wala na namang sumagot. Ayokong isipin na may nangyari na sa kanya
***TrishaFinally! I had successfully got rid of the headdress. It took me a while na hubarin ito. Sumasakit na nga ang likod ko kakayuko. Pati na rin ang ulo ko dahil sa kakahila sa buhok ko para lang matanggal ang metal na bandana sa dito. I was gasping for air, after my so-called struggle. Nagpapahinga muna ako matapos ang pinagdaanan kong hirap at sakit.The headdress were lying in front of me, probably asking na ibalik siya sa ulo ko. Dahil sa inis ay nasipa ko ito, hanggang sa marating nito ang kabilang dulo ng kwarto. Pansin ko ang ilang hibla ng buhok ko sa mukha ko. After what I did, sigurado akong buhaghag na ang mga ito. Well, I didn't have time to worry about my look. Kailangan kong balaan sina Alex sa patibong na hinanda ng Glias.Since I already got rid of the headdress, ang tanging naiwan nalang ay kung paano ako makakalabas sa bilangguang ito. Ayokong i-sugarcoat ito at tawaging kwarto — even though it was —, kasi baka magustuhan kong manatili dito.Forcing my way out