Nasa kwarto ako ngayon, nakahiga sa malambot kong kama habang nakapikit ang mga mata. Medyo sumasakit pa din ang ulo ko but unlike earlier, the pain was bearable. I wanted to sleep but I couldn't. Paano ba naman kasi, eh nakaupo sa gilid ko 'yong Sky na 'yon. Iniwan kasi siya ni lola para bantayan ako habang kinukuha niya 'yong gamot.
Ano akala niya sa akin, bata?
"You like to draw?" biglang tanong ni Sky sa malalim niyang boses. Ewan ko pero sa tuwing nagsasalita siya, mas sumasakit ang ulo ko. And I could feel the vibration of air coming from his mouth.
"Sometimes," maikli kong tugon.
"And how often is that sometimes?" Bakit parang feeling ko, iniinterogate ako. Ano bang pake niya? "Sorry. I'm just curious." Curious daw.
Biglang natahimik ang buong kwarto at tanging naririnig ko lang ay ang mga sasakyan at mga kalapit na mga ingay.
"She's must be a nice friend."
Sino? Si Maica? Wait...speaking of her...
"A great friend," sagot ko sabay bukas ng mga mata at saka inabot ang cellphone. Nagulat nalang ako nang makita ko ang limang messages mula sa mama ni Maica. It's so strange to receive a message from her. Ang naaalala ko, nagtetext lang si Tita sa tuwing-
Agad kong binuksan ang mga messages nang maisip ko ang posibleng nangyari. Masama man, pero mabuti na 'yong maksiguro ka. At isa pa, 'yong panaginip ko. I knew there's something behind that dream.
The first message was sent an hour earlier. Ito 'yong time na nakahiga ako. Pano ba naman kasi, nakasilent ang phone.
From: Titađ§Ą
09-21-19
6:45 am
Alex?
***
From: Titađ§Ą
09-21-19
6:47 am
Nandyan na ba si Maica? Naiwan niya kasi cellphone niya.
***
Nakahinga ako nang maluwag nang malaman kong hindi pala masamang balita 'yong laman ng message ni Tita. Akala ko kung ano na. Sinunod kong binuksan ang pangatlong message ni Tita at saka ko nalaman na naiwan lang pala ni Maica ang cellphone niya sa bahay nila. Ang panglima ay humihingi ng pabor si Tita na I-text siya kapag nagkita na kami ni Maica.
To: Titađ§Ą
Sige po, Tita.
***
Pagkatapos kong I-send ang mensahe ay muli akong napahiga. I let out a big sigh at saka muling ni-relax ang katawan.
"Alex?" tawag sa akin ni Sky.
"Hmm?"
"I-"
Hindi na nakapagpatuloy si Sky sa pagsasalita nang biglang bumukas ang pinto nang pagkalakas-lakas. Sa lakas nito ay napatayo ako sa gulat at napatingin sa bandang pinto. Gulat ako nang makita si Maica na nakahawak sa pinto, hinahabol ang hininga, pinagpapawisan, at bakas ang isang pasa sa kanang gilid ng labi niya.
"What the?! Anong nangyari?" tanong ko na may pag-aalala. Dali-dali akong umalis sa higaan at pinuntahan siya. I cupped her cheeks at saka mas nakita ko nang malinaw ang mga pasa. Hindi lang sa may labi ang pasa niya kundi pati rin ang kaliwang pisngi niya na tila may sumampal sa kanya.
I saw Sky na tulalang nakatingin sa amin na tila hindi pa napoproseso ng utak niya ang nangyayari. Muli akong napatingin kay Maica na umiiyak na. Inalalayan ko siya patungo sa kama at saka siya inupo doon.
"Sky? Pwede humingi ng pabor?" tawag ko sa kanya.
"Yes, what is it?"
"Puntahan mo si Lola, tapos magdala ka ng tubig at first aid kit."
"Sige."
"Salamat."
Sinundan ko ng tingin ang pag-alis ni Sky hanggang sa hindi ko na siya makita. Muli kong hinarap si Maica na nakayukong umiiyak. I couldn't help but to pity her. Pero mas nangibabaw 'yong galit ko sa taong may gawa nito.
"What happened, Maica?"
She just stared at the floor while sobbing. I saw both of her hand turned into a fist, like she was holding a grudge at someone. At sa tingin ko ay meron nga. Hinayaan ko muna siyang umiyak. All I could do now was to comfort her. After a few minutes of crying and comforting, ay napatigil din siya. Sakto namang dumating si Sky na kasunod nito si Lola. Lola Vemine instantly showed her shocked face nang makita niya si Maica at saka dali-daling niya itong pinuntahan.
"What happened, hija?" tanong at saka napaupo sa tabi nito. Sky just stared at us na tila pinipilit na hindi na makisali.
"Na...nadapa lang po ako, La," pagsisinungaling niya. Alam kong useless ang palusot na 'yon kasi hindi basta-basta naniniwala si Lola. Alam kog sinabayan niya ito.
"Sa susunod kasi, mag-ingat kung maglakad. Sayang ang magandang mukha mo kung masusugatan lang din naman," pahayag ni lola na agad namang ikinangiti ni Maica. "O siya, Alex. Ikaw na bahalang gumamot dyan kay Maica. May mga aasikasuhin lang ako. May bagong lipat kasi," paalam niya na sinundan ko nang tango. Agad tumayo si Lola at saka naglakad palabas ng kwarto. Sinundan ko siya ng tingin hanggang sa tuluyan na siyang makaalis.
Muli akong bumalik kay Maica na tahimik pa din. Ramdan ko ang panginginig niya na buhat ng takot ng kung sino man ang may gawa nito sa kanya.
"Here's the kit and the water you asked, Alex," disturbo sa akin ni Sky. Inilagay niya ito sa isang upuan at saka nilapit sa amin. Kukunin ko na sana ang dimpo nang magsalita si Sky. "You should do ice compress first bago hot," mungkahi niya, kaya agad kong kinuha ang ice bag at saka ibinigay kay Maica. Agad namang kinuha ni Maica ang icebag at saka inilagay ito sa pasa niya.
I was about to ask her again nang magsalita siya. "That bitch."
Sinong bitch? Si...
"Sino tinutukoy mo?"
"Sino pa ba? Nakuha pa talagang ipabugbog ako."
"You mean, Trisha?"
Hindi siya tumango, pero sapat na ang galit sa mga mata niya para kompirmahin ang hula ko. "She messed with the wrong girl. She's gonna pay for this." Her fist became tighter at nanginginig na siya sa sobrang gigil.
Natakot ako.
Natakot ako na baka kung anong gawin niya o baka kung anong mangyari sa kanya. I didn't want that dream to become reality.
***AlexHinihintay ko ngayon si Maica sa labas ng boarding house ko. Even after what happened to her ay may lakas ng loob pa rin siyang maglakad nang mag-isa. Ewan ko kung saan niya nakuha ang pagkamatapang niya. Speaking of her, nakikita ko na siya. She's walking towards my direction na may ngiti sa mukha, na para bang walang nangyari sa kanya kahapon. Agad siyang kumaway the moment na nakita niya ako. Tumakbo siya hanggang sa marating niya ang puwesto ko."Okay ka lang, Maica?" salubong na tanong ko, habang nakatingin sa nakangiti niyang mukha. She's so energetic today.."Bakit? Is there something wrong with me?" she asked, shifting his face into an agitation."Not...nothing. Napansin ko lang na sobrang saya mo," I answered and then Maica let out a smile. Tamang-tama rin na lumabas si Sky sa pinto at saka tinungo ang puwesto namin. As usual, he still wore this stoic face."Shall we?" paanyaya ni Maica at saka ako tumango. To be honest, wa
"Where are we going?" tanong ni Sky na kanina pa sunod nang sunod sa akin."Sundan mo lang ako." Pagkatapos ng ilang liko at ilang oras ng paglalakad ay narating nga namin ang lugar. It was an abandoned house. Ewan ko pero sa tuwing pumupunta ako dito ay napakagaan ng pakiramdam ko. It felt like, I'm home. "Welcome to my secret place. Well, it's not secret anymore.""Why here?" takang tanong niya na abala pa ring sinusuri ang kalagayan ng lugar"Well, sa totoo lang wala na akong maisip na pwede nating puntahan at tanging ito lang ang naisip ko.""Is this your-""No. I don't know who owned this place." Sky travel his gaze around the place na tila inaalam kung ano at sino ang nagmamay-ari nito. "Sorry, kung dito kita dinala.""It's actually relaxing. This place is so light. It's so calm in here." Mukhang hindi lang pala ako."Yeah. Kaya pumupunta ako dito to relax and calm my mind." I closed both of my eyes at saka dinamdam ang katahimi
***Alex"What do you mean by answer?" takang tanong ko kay Sky. Kahit kailan hindi ko naiintindihan ang lalaking to."Nevermind," tugon niya at saka pumasok sa bakanteng kwarto na binuksan ko. It's so narrow na napaka-awkward kapag na-stuck kaming dalawa dito. "Aren't you coming?" tanong niya sa akin. Nagsalubong ang dalawa kong kilay dahil sa tanong niya. "Just get in," sabay hila niya sa akin papasok sa masikip na kwarto, na siyang ikinagulat ko. Buti nalang at nagawa kong balansehin ang katawan ko.Agad niyang binitawan ang kamay ko at saka ako nag-ayos ng damit ko. Akala ko 'yon lang ang kagagohan na gagawin niya pero nagkamali ako. I saw from the corner of my eyes na isasara niya ang pinto. From that moment muli ko na namang naramdaman 'yong naramdaman ko kanina."Please keep this a secret," hiling niya na mas ikinatakot ko. Anong binabalak niya? Bigla ko nalang naramdaman na nakatingin siya sa akin. I'm not sure pero parang nakatingin siya s
"Hoy! Ikaw?!" sigaw ng isang lalaki, na napag-alaman kong ang holdaper. Ang nakakagulat ay hindi ko namalayan na lumabas pala ako sa pinagtataguan ko. Kaya heto ako ngayon, kaharap ang kirminal. My body, once again, started to tremble for the second time, nang makita ko ang baril niya na nakatutok sa akin. Sa hindi malaman na dahilan ay biglang nalang nagsitaasan ang dalawa kong kamay, bilang tanda ng pagsuko ko."Pumunta ka dito nang dahan-dahan," utos nito. Kahit nanginginig sa takot ay agad akong naglakad nang dahan-dahan sa sinabing direksiyon ng lalaki. Nakatingin pa din ako sa baril niya na parang tinititigan din ako. Agad akong huminto nang marating ko ang lokasyon na tinutukoy ng lalaki. "Itapon mo dito ang wallet at cellphone mo!"Tumango bilang pagsang-ayon. Nagulat nalang ako nang hindi ko magalaw ang mga kamay ko.Tangina naman oh! Bakit 'di ko magalaw ang kamay ko?!"Hoy! Nakikinig ka ba! Sabi ko, itapon mo sa akin ang wallet at cellphone mo!
***Alex"CCTVs caught you along with the victim, may kinalaman ba kayo sa pagkawala niya?" tanong ng isang detective sa akin. Nasa loob kami ngayon ng interrogation room ng kalapit na police station. Maica was declared missing yesterday and me, and Sky, were the lead suspects. Naintindihan ko kung bakit kami naging lead suspects kasi kami 'yong huling nakasama niya. Pero naniniwala si Tita na wala kaming kasalanan. But still, we insisted to be part of the investigation, baka sakaling may makuha sila sa amin."Wala po. Pagkatapos po naming mananghalian ay nagpaalam po siya na umalis na para magpacheck-up.""Very well. Thank you for your cooperation, Mr. Rischon," pasalamat niya at saka nag-alok ng kamay. I received his handshake at saka niya ako pinalabas sa kwarto. Pagkalabas ko ay agad kong nakita si Sky na tahimik na nakatayo sa isang sulok. Nandito rin si Tita na pilit nagpalabas ng ngiti kahit sa kabila ng pinagdaanan niya."Salamat sa koopera
"Rick?" takang sabi ni Sky habang nakatitig sa dinecipher naming message. "There's no doubt that it's a name," dagdag niya na sinang-ayunan ko. But who is Rick? They are millions of Rick around the world?! How are we going to find the right one?! "This is impossible," puna ni Sky. Napahilamos ako ng mukha nang malaman kong walang patutunguhan ang ginawa ko."Let's just rest and continue later," abiso niya at saka ako tumango bilang pagsang-ayon. He tapped my shoulder at saka siya tumayo at umalis papunta kwarto niya. Ako naman ay nakaupo pa sa mesa habang tinititigan ang notebook na may nakasulat na 'Rick'.Who are you, Rick? And how are you related to Maica?"Argh! Makaligo nga." Agad akong tumayo at saka kinuha ang tuwalya. Walang gana kong tinungo ang banyo at saka pumasok dito. I removed all my clothes and all was left was my bare and naked body. I turned on the hot shower at saka hinayaan ang mainit na tubig na basain ang katawan ko. The heat instantly soot
***Alex"Are you sure?" tanong sa akin ni Sky habang tinitingnan namin sa may pintuan ang paalis na si Richard Osaka. Tinungo nito ang magara niyang sasakyan kasama ang dalawa niyang bodyguard. Puno pa rin ng hiyawan at palakpakan ang lugar na siyang ikinairita ko.***30 minutes earlier...Nasa sofa ako ngayon at nasa harap ko nakaupo ang isa sa kinamumuhian kong tao, si Richard Osaka. Sa likod niya ay ang dalawa niyang bodyguard at isa na doon ang nakita ni Sky sa police station na nag-abot ng sobre sa Police Head.Umalis muna si Lola Vemine para maghanda ng meryenda para sa mga bwisit-a. Richard was just like most the rich out there - mataas ang pride, malaki 'yong kumpyansa sa sarili, at naniniwala na nabibili lahat ng pera ang kahit anong bagay."You're Alex Rischon, right?" tanong nito sa mababang tono. I could feel the sense of authority from his voice na parang gugustuhin mo nalang siyang sundin kesa kalabanin siya."Y
"Ali-""Shhhh," pagputol niya at saka aktong tatayo na. Ako naman na walang alam sa ginagawa niya ay kinakabahan na. Ilang segundo din siyang natulala at nakatitig sa sahig na tila pinapakinggan kung ano man ang narinig niya kanina. Bigla nalang siyang napatingin sa akin na siyang nagpatalon sa akin sa gulat. "Something's wrong downstairs," bulong na ulat niya na agad tumayo at saka tinungo ang pinto. Ako naman na takot na ayaw maiwang mag-isa sa kwarto, ay walang ibang nagawa kundi ang sumunod sa kanya.Ano na naman trip ng lalaking to? Prank ba to? Kung prank 'to, lagot talaga sa akin 'tong gagong 'to. Ano ba kasi naririnig nito? Wala naman akong narinig na kakaiba, maliban sa mga ingay ng kapitbahay at concert.Napatigil kami sa paglalakad na hindi ko malaman ang dahilan. He looked at me at saka sinenyasan na hindi mag-ingay na sinang-ayunan ko. Napansin kong nasa may hagdan na kami pero parang walang balak ata si Sky na bumaba. Sky trudged few inches towards
***AlexNakalutang pa rin ako sa ibabaw ng headquarters ng Glias. Tinititigan ko ang mismong gusali kung saan nakakulong noon ang apat-napu't anim na tao na nagtataglay ng 'di pangkaraniwang kapangyarihan. Ang mismong gusali kung saan ibinalanggo ang isa sa mga kaibigan ko.I couldn't leave yet. I still had something to do. Something na ngayon ko lang naisip. At wala akong planong sabihin ito kina Sky dahil sigurado akong hindi nila ito magugustuhan. All I wanted was to protect everyone, literally everyone. But with me, still lingering here on Earth, hindi sila magiging ligtas.The sheet that separated us from The Other Side, was partially broken. And some of it was caused by me. Suppose I keep on existing here, with these abilities slowly depleting the boundary, hindi matatapos ang gulo. Monsters would eventually appear and bring terror throughout the entire world. In order to cease that, I must cease to exist as well. Here. On Earth. That means I'm leaving the most precious people
***Calli"Dao! The device is in place!" bigay-alam ni Kuya Sky.Agad namang nagsimula si Dao kasabay ang pagpipipindot ng mga letra sa keyboard ng laptop niya. Sa sobrang bilis ng kamay niya ay halos hindi ko na makita kung anong letra ang pinindot niya. I had already seen him like this, tapping and pressing buttons in such speed pero hindi ko pa rin napigilang mamangha. Minsan napapatanong ako kung nagkaka-typo error ba siya. Pero sa tingin ko mukhang hindi naman."Shit!" Dao hissed. Curious, I glanced on the screen. At the top most part of the monitor, was a countdown, with only five minutes left."Para saan ang countdown na iyan?" nag-alalang tanong ni Mr. Galeo."They're summoning Godzilla here on Earth," diretsong sagot ni Dao na ikinagulat namin."It doesn't make sense!" Wernie cried. "I thought this is a world domination? Bakit naging world destruction?" punto niya."It's still a world domination," Dao informed na abala pa ring hina-hack ang machine. "and they'll use Godzilla
***TrishaSunod-sunod na putok ng baril ang umalingawngaw sa hallway kung saan kami naroroon. Sky, Carlo, and Jerick managed to shot dead five of Glias' subordinates, habang kami ni Maica ay walang nagawa kundi ang magtago at umiwas sa mga nagliliparang bala.May hawak kaming baril pero wala kaming lakas ng loob na lumaban. Mahigpit akong nakahawak sa sandata ko habang pilit na hindi pinapakinggan ang ingay na nilalabas ng mga baril nila. I had never been this close to a gunfight before. At hindi ko inakala na ganito pala kaingay at kadelikado. Anytime pwede kang tamaan ng bala kapag masyadong expose ang katawan mo. Kung hindi naman, mabibingi ka sa ingay.Luckily, sa may unahan lang namin ang mga kalaban, at wala sa likuran. Dahil kung may lumabas na kahit isa lang sa likod namin, sigurado ikamamatay namin iyon. But my tongue was cursedâ isang tauhan ng Glias ang lumabas nga mula sa hallway na nasa likuran namin. Only me and Maica knew about his apparition dahil abala ang tatlo sa k
***TrishaNandito na naman ulit ako sa maputi at bantay-saradong kwarto. Mukhang hindi pa nila naiisipang patayin ako, which was kinda relieving. Akala ko nga pagkatapos ng pag-ihi ko ay papatayin na ako, hindi pa pala.Siguro, may kailangan pa sila akin?Me as a bait, was not something na ikinagulat ko. I already had thought of it, at sa tingin ko sina Sky din. Ito naman kasi ang nangyayari sa mga movies. May kikidnapin, tapos gagawing pain para mapatay ang mga bida â âyon ay kung hindi maisahan ng bida ang plano ng kalaban niya.Suot ko na naman ang headdress na ilang minuto kong pinaghirapang matanggal kanina. Nakakadismaya na ang pinaghirapan mong bagay, mauuwi lang sa wala. Pero at least nasabihan ko sila tungkol sa patibong. Hula ko, nagpapaplano na sila Alex ngayon para maisahan ang nasabing patibong ng Glias.Isang sunod-sunod pero mahihinang pagsabog ang narinig at naramdaman ko. Mukhang may nangyayaring gulo sa labas.Kung may nangyayaring gulo, that means nagpatuloy pa rin
***CalliMahigit isang oras na nang makaalis sina Alex. Lahat kami â ng Enigma club â, ay nag-aalala sa kahihinatnan ng nasabing pagsugod sa headquarters ng mortal nilang kalaban. Nandito kami ngayon sa loob ng quarter namin, tahimik at kinakabahang naghihintay sa resulta ng plano. Even our parents couldn't say a single word para pagaanin ang loob namin, dahil mismo sila ay nag-aalala din. They may had known Alex for only a month, pero base sa mga nag-aalalang itsura nila, parang matagal na nila itong kilala."Kailangan natin silang tulungan,â biglang sabi ni Trevor na sumira sa katahimikan ng kwarto."You're not planning on going after them, aren't you?" tanong sa kanya ng mama niya."Of course, not â""Paano natin sila matutulungan kung nandito tayo?" Justine inquired."I don't know. Pero alam kong may pwede tayong gawin â""Katulad ng ano?" si Wernie naman ang nagtanong."I don't know. Siguro I-hack ang system nila o di kaya patayin ang makina na magsasara sa vortex?" hula ni Tre
***MaicaWe're approaching the said rear gate. Masuwerte kami at wala kaming naengkwentrong halimaw na tulad nang inasahan ni Sky. Dahil kung nagkataon at may nakasalubong kami, siguradong katapusan na namin. Kunti lang kami at hindi basta-basta natatablan ng bala ang mga ito.Kitang-kita na namin ang sinasabing pader na nabanggit ni Sky. Gaya ng sinabi niya, semento ito at sa ibabaw nito ay matinik na barb wires. Luckily, walang mga CCTV cameras na naka-install dito, which was good news para sa amin dahil mas magiging maayos ang pagpasok namin.Pero ang ipinagtataka ko lang ay kung bakit hindi sila naglagay ng CCTVs? Ganito ba sila kakumpyansa?Napahinto si Sky na siyang nagpahinto din sa amin. Napaluhod siya na agad naming ginaya. Sa unahan namin ay ang gate na papasukan namin. Binabantayan ito ng dalawang armadong guwardiya. Pansin ko ang insignia ng Glias sa kaliwang dibdib ng uniporme nila."Behind that gate ay ang pinto papasok sa stock room nila," bigay-alam ni Sky. "Kailangan
***AlexSumagi na din sa isip ko ang tungkol sa pagta-trap sa amin. May hinala na ako na magiging ganito ang sitwasyon, simula nâong marinig ko ang mensahe na pinadala ng Glias sa kampo. Knowing the fact na inimbita niya ako sa headquaters niya, sigurado akong may inihanda siya. Kung ano man iyon, malalaman ko lang iyon kapag nakaharap ko na siya.I'm on my way towards the main gate. Kahit sira na ang plano, isasagawa ko pa rin ang parte ko â ang komprontahin ang Glias. Madilim ang gubat at tanging ilaw lang mula sa sasakyan ang nagbibigay liwanag sa daan. Mabato din kaya todo ang paggalaw ng sasakyan na minamaneho ko.Kung gaano ako kasaya kanina na makasakay sa sasakyan na katulad nito, mas dumoble pa ito nang imaneho ko ito. I knew it's a little bit inappropriate na magsaya sa sitwasyon namin ngayon, pero hindi ko napigilang mapangiti. Noon pinapangarap ko lang ito, ngayon ginagawa ko na.Nagmistula akong nasa pelikula ngayon. Isang lalaki na mag-isang tinatahak ang nakakatakot at
***We've been walking for almost half an hour. Kasama namin ang squadron nina Jerick, habang ang ibang tatlong squadron ay tinungo ang posisyon nila. Tahimik ang gubat na sinabayan pa ng pagkatahimik naming lahat. Masyado kaming kinakabahan at nag-aalala para magsalita. Madilim din ang paligid na nagpapahirap sa aming maglakad. Napakadelikado din dahil sa mga posibleng pag-atake ng mga halimaw.Dao told us na baka maka-encounter kami ng halimaw dito dahil sa naging kilos nila nâong papunta pa lang kami sa kampo. Kaya doble âyong takot at pangamba namin ngayon. Pero hindi ito nagpahinto sa amin sa paglalakad. Nandito na kami. Masyado nang huli para umatras. At isa pa, kailangan naming iligtas si Trisha, kahit makipagbakbakan pa kami sa mga halimaw.Speaking of Trisha, todo pa rin ang kontak ko sa kanya. Umaasang kahit ilang segundo lang ay makausap ko siya. "Trisha?" tawag ko sa kanya. Sa hindi mabilang na pagkakataon, wala na namang sumagot. Ayokong isipin na may nangyari na sa kanya
***TrishaFinally! I had successfully got rid of the headdress. It took me a while na hubarin ito. Sumasakit na nga ang likod ko kakayuko. Pati na rin ang ulo ko dahil sa kakahila sa buhok ko para lang matanggal ang metal na bandana sa dito. I was gasping for air, after my so-called struggle. Nagpapahinga muna ako matapos ang pinagdaanan kong hirap at sakit.The headdress were lying in front of me, probably asking na ibalik siya sa ulo ko. Dahil sa inis ay nasipa ko ito, hanggang sa marating nito ang kabilang dulo ng kwarto. Pansin ko ang ilang hibla ng buhok ko sa mukha ko. After what I did, sigurado akong buhaghag na ang mga ito. Well, I didn't have time to worry about my look. Kailangan kong balaan sina Alex sa patibong na hinanda ng Glias.Since I already got rid of the headdress, ang tanging naiwan nalang ay kung paano ako makakalabas sa bilangguang ito. Ayokong i-sugarcoat ito at tawaging kwarto â even though it was â, kasi baka magustuhan kong manatili dito.Forcing my way out