"Rick?" takang sabi ni Sky habang nakatitig sa dinecipher naming message. "There's no doubt that it's a name," dagdag niya na sinang-ayunan ko. But who is Rick? They are millions of Rick around the world?! How are we going to find the right one?! "This is impossible," puna ni Sky. Napahilamos ako ng mukha nang malaman kong walang patutunguhan ang ginawa ko.
"Let's just rest and continue later," abiso niya at saka ako tumango bilang pagsang-ayon. He tapped my shoulder at saka siya tumayo at umalis papunta kwarto niya. Ako naman ay nakaupo pa sa mesa habang tinititigan ang notebook na may nakasulat na 'Rick'.
Who are you, Rick? And how are you related to Maica?
"Argh! Makaligo nga." Agad akong tumayo at saka kinuha ang tuwalya. Walang gana kong tinungo ang banyo at saka pumasok dito. I removed all my clothes and all was left was my bare and naked body. I turned on the hot shower at saka hinayaan ang mainit na tubig na basain ang katawan ko. The heat instantly soot
***Alex"Are you sure?" tanong sa akin ni Sky habang tinitingnan namin sa may pintuan ang paalis na si Richard Osaka. Tinungo nito ang magara niyang sasakyan kasama ang dalawa niyang bodyguard. Puno pa rin ng hiyawan at palakpakan ang lugar na siyang ikinairita ko.***30 minutes earlier...Nasa sofa ako ngayon at nasa harap ko nakaupo ang isa sa kinamumuhian kong tao, si Richard Osaka. Sa likod niya ay ang dalawa niyang bodyguard at isa na doon ang nakita ni Sky sa police station na nag-abot ng sobre sa Police Head.Umalis muna si Lola Vemine para maghanda ng meryenda para sa mga bwisit-a. Richard was just like most the rich out there - mataas ang pride, malaki 'yong kumpyansa sa sarili, at naniniwala na nabibili lahat ng pera ang kahit anong bagay."You're Alex Rischon, right?" tanong nito sa mababang tono. I could feel the sense of authority from his voice na parang gugustuhin mo nalang siyang sundin kesa kalabanin siya."Y
"Ali-""Shhhh," pagputol niya at saka aktong tatayo na. Ako naman na walang alam sa ginagawa niya ay kinakabahan na. Ilang segundo din siyang natulala at nakatitig sa sahig na tila pinapakinggan kung ano man ang narinig niya kanina. Bigla nalang siyang napatingin sa akin na siyang nagpatalon sa akin sa gulat. "Something's wrong downstairs," bulong na ulat niya na agad tumayo at saka tinungo ang pinto. Ako naman na takot na ayaw maiwang mag-isa sa kwarto, ay walang ibang nagawa kundi ang sumunod sa kanya.Ano na naman trip ng lalaking to? Prank ba to? Kung prank 'to, lagot talaga sa akin 'tong gagong 'to. Ano ba kasi naririnig nito? Wala naman akong narinig na kakaiba, maliban sa mga ingay ng kapitbahay at concert.Napatigil kami sa paglalakad na hindi ko malaman ang dahilan. He looked at me at saka sinenyasan na hindi mag-ingay na sinang-ayunan ko. Napansin kong nasa may hagdan na kami pero parang walang balak ata si Sky na bumaba. Sky trudged few inches towards
***AlexTatlong araw na ang nakakalipas simula n'ong mangyari ang insidente. Lola Vemine was fine at naka-recover na. I never expected na babalik agad sa normal si Lola. Alam naman natin na sa panahon ngayon, elderly were more vulnerable when it came to shocks, but it seemed Lola Vemine was an exemption. 'Yong good vibes na palaging pinapakita niya ay ramdam ko na ulit. She even cooked us breakfast nang malaman niyang kami ang nagligtas sa kanya. But something still bothered me.Paano siya hindi tinamaan?"Alex?" tawag sa akin ni Sky. Agad ko siyang tiningnan at una kong napansin ay ang band aid sa may temple niya."Nasugatan ka?" gulat na tanong ko at saka muling napatingin sa harap niya. Hindi agad siya sumagot na tila naghahanap ng perpektong palusot para pagtakpan ang katotohanang nasa likod ng sugat niya."It's just a disgusting pimple. It's not that worst." Pimple daw? Nagkaka-pimple siya sa mukha niyang 'yan? Eh sa kinis ng mukha niy
"Grabe ka naman, Alex," tugon niya at bigla nalang lumiwanag ang paligid, dahilan para takpan ko ang mga mata ko. Hindi nagtagal ay dahan-dahan kong tinanggal ang nakatakip kong kamay at saka tiningnan ang paligid. It seemed like I was in a room painted with perfect white. But I couldn't see anyone. Not a single person. "Looking for me?" bulong niya kaya agad akong napatingin sa kaliwa ko kung saan nanggaling ang boses niya. Pero wala akong nakita."Alex," tawag ulit nito at base sa pinanggagalingan nito ay masasabi kong nasa harap ko ito. Pagkalingon ko, isang batang lalaki ang nakatayo, ilang metro mula sa akin. Pero mas nakatawag-pansin sa akin ang emosyon na nilalabas ng mukha niya. I could feel his rage from his eyes, na parang galit-galit siya sa akin.Agad akong nakaramdam ng takot. Takot na baka kung ano ang gawin niya. Pero mas nangibabaw sa akin ang pagkalito. Lito kung bakit nandito ako o kung sino siya."You really don't remember me?" he asked with h
***AlexMy eyes were still closed but I'm already awake. It seemed like I was lying in a bed along with these familiar smell like hospitals always gave. Kung hindi ako nagkakamali, I'm at the school clinic, after I collapsed and had those strange dream.Panaginip lang ba talaga 'yon? Parang hindi eh. Hindi ko ma-explain kung ano 'yon. Wait. This smell. This familiar smell.I slowly opened my eyes at unang nakita ng mga mata ko ang napakaputing kisame na may isang 'di kalakihang ilaw. Pansin ko rin sa peripheral view ko ang nagtataasang mga kurtina sa magkabilang gilid ko na naghihiwalay sa akin sa ibang pasyente.Muli ko na namang naamoy ang isang pamilyar na pabango. Parang naamoy ko na siya dati, pero hindi ko malaman-laman kung kaninong amoy ito. A sound of paper caught my ears at saka ko ito sinundan ng tingin. And then I saw this man, silently reading his book about Greek Mythology, with his legs crossed. Kahit natatabunan ng libro ang mukha
"You asked me what I am, right?" Tumango lang ako at saka siya may pinindot na naman. This time, it was an image of a boy. Along with this, were his name and other information about himself. Pero nagulat ako nang maalala ko ang mukha ng bata na kasama kong nakatakas n'ong inatake ang facility. "That's me."It was Sky! So, we actually knew each other before? Ba't di ko maalala?"Actually you and I knew each other, simula n'ong bata pa tayo. You used to be my playmate during playtime. Others call me Two except for the man who gave me this name," kwento niya."My alter told me that only I succeeded the experiment. Anong ibig sabihin n'on?" kunot-noo kong tanong."They were 50 human volunteers in this experiment," Sky pressed another button and 50 images of different people appeared on the screen. They were in different age just like my alter told me. Nakita ko rin ang tatlo pa na kasama naming nakaligtas. "including me and you, Alex." At lumabas nga sa pangh
***AlexNandito pa rin kami ni Sky sa so-called secret hideout namin at mukhang wala ata akong balak na bumalik sa boarding house. Pero wala akong magawa kundi ang bumalik. After all, nandoon sa boarding house ang mga damit ko, and I still have questions na gusto kong itanong kay Lola Vemine."We're leaving at 8:00. We don't want Lola Vemine to get worried," pagbibigay-alam niya at saka ako tumango bilang pagsang-ayon. I just stared at him. Wondering how he manages to survive at just a young age.Why did he hide? Why didn't he come with me then?"Mission.""Huh?""I was given a mission. That's why I'm not with you the whole time.""Mission? Pero walong taon gulang ka pa no'n!"Hindi ako nakatanggap ng sagot mula sa kanya kaya nanahimik nalang ako. The room was filled with silent and it's getting awkward."Sinundan ko sila," tugon niya na kumuha sa atensiyon ko. "I followed them until we arrived at their headquart
Agad hinanap ni Tita ang pinaniniwalaan kong cellphone niya na agad namang inabot ni Sky. "Heto po.""Sala-salamat." Dali-dali niya itong binuksan at pinuntahan ang messages. "Nasa-nasaan na 'yon? Nandito lang...lang 'yon kanina!""Ako na po, Tita," sabay alok ko ng kamay. Nanginginig na ibinigay sa akin ni Tita ang cellphone niya at saka ko hinanap ang isang message na naglalaman ng message ni Maica. If this message was recent dapat nasa pinaka-una ito. Pero walang message dito na nanggaling kay Maica. "Wala po akong makita Tita.""Huh? Imposible!" gulat na protesta ni Tita. "Pinakita ko pa nga 'yon sa mga pulis kanina!" Agad kinuha ni Tita ang phone niya at saka muling hinanap ang message na nanggaling kay Maica. Habang nagkatinginan naman kami ni Sky. "Imposibleng mawala 'yon!""Tita?""Bwisit! Nasaan na ba kasi 'yon!""Tita?" Hinawakan ko ang kamay ni Tita, dahilan para mapatigil siya. "Tita, tahan na po. Ano pala ang sinabi ni Maica?"
***AlexNakalutang pa rin ako sa ibabaw ng headquarters ng Glias. Tinititigan ko ang mismong gusali kung saan nakakulong noon ang apat-napu't anim na tao na nagtataglay ng 'di pangkaraniwang kapangyarihan. Ang mismong gusali kung saan ibinalanggo ang isa sa mga kaibigan ko.I couldn't leave yet. I still had something to do. Something na ngayon ko lang naisip. At wala akong planong sabihin ito kina Sky dahil sigurado akong hindi nila ito magugustuhan. All I wanted was to protect everyone, literally everyone. But with me, still lingering here on Earth, hindi sila magiging ligtas.The sheet that separated us from The Other Side, was partially broken. And some of it was caused by me. Suppose I keep on existing here, with these abilities slowly depleting the boundary, hindi matatapos ang gulo. Monsters would eventually appear and bring terror throughout the entire world. In order to cease that, I must cease to exist as well. Here. On Earth. That means I'm leaving the most precious people
***Calli"Dao! The device is in place!" bigay-alam ni Kuya Sky.Agad namang nagsimula si Dao kasabay ang pagpipipindot ng mga letra sa keyboard ng laptop niya. Sa sobrang bilis ng kamay niya ay halos hindi ko na makita kung anong letra ang pinindot niya. I had already seen him like this, tapping and pressing buttons in such speed pero hindi ko pa rin napigilang mamangha. Minsan napapatanong ako kung nagkaka-typo error ba siya. Pero sa tingin ko mukhang hindi naman."Shit!" Dao hissed. Curious, I glanced on the screen. At the top most part of the monitor, was a countdown, with only five minutes left."Para saan ang countdown na iyan?" nag-alalang tanong ni Mr. Galeo."They're summoning Godzilla here on Earth," diretsong sagot ni Dao na ikinagulat namin."It doesn't make sense!" Wernie cried. "I thought this is a world domination? Bakit naging world destruction?" punto niya."It's still a world domination," Dao informed na abala pa ring hina-hack ang machine. "and they'll use Godzilla
***TrishaSunod-sunod na putok ng baril ang umalingawngaw sa hallway kung saan kami naroroon. Sky, Carlo, and Jerick managed to shot dead five of Glias' subordinates, habang kami ni Maica ay walang nagawa kundi ang magtago at umiwas sa mga nagliliparang bala.May hawak kaming baril pero wala kaming lakas ng loob na lumaban. Mahigpit akong nakahawak sa sandata ko habang pilit na hindi pinapakinggan ang ingay na nilalabas ng mga baril nila. I had never been this close to a gunfight before. At hindi ko inakala na ganito pala kaingay at kadelikado. Anytime pwede kang tamaan ng bala kapag masyadong expose ang katawan mo. Kung hindi naman, mabibingi ka sa ingay.Luckily, sa may unahan lang namin ang mga kalaban, at wala sa likuran. Dahil kung may lumabas na kahit isa lang sa likod namin, sigurado ikamamatay namin iyon. But my tongue was cursed— isang tauhan ng Glias ang lumabas nga mula sa hallway na nasa likuran namin. Only me and Maica knew about his apparition dahil abala ang tatlo sa k
***TrishaNandito na naman ulit ako sa maputi at bantay-saradong kwarto. Mukhang hindi pa nila naiisipang patayin ako, which was kinda relieving. Akala ko nga pagkatapos ng pag-ihi ko ay papatayin na ako, hindi pa pala.Siguro, may kailangan pa sila akin?Me as a bait, was not something na ikinagulat ko. I already had thought of it, at sa tingin ko sina Sky din. Ito naman kasi ang nangyayari sa mga movies. May kikidnapin, tapos gagawing pain para mapatay ang mga bida — ‘yon ay kung hindi maisahan ng bida ang plano ng kalaban niya.Suot ko na naman ang headdress na ilang minuto kong pinaghirapang matanggal kanina. Nakakadismaya na ang pinaghirapan mong bagay, mauuwi lang sa wala. Pero at least nasabihan ko sila tungkol sa patibong. Hula ko, nagpapaplano na sila Alex ngayon para maisahan ang nasabing patibong ng Glias.Isang sunod-sunod pero mahihinang pagsabog ang narinig at naramdaman ko. Mukhang may nangyayaring gulo sa labas.Kung may nangyayaring gulo, that means nagpatuloy pa rin
***CalliMahigit isang oras na nang makaalis sina Alex. Lahat kami — ng Enigma club —, ay nag-aalala sa kahihinatnan ng nasabing pagsugod sa headquarters ng mortal nilang kalaban. Nandito kami ngayon sa loob ng quarter namin, tahimik at kinakabahang naghihintay sa resulta ng plano. Even our parents couldn't say a single word para pagaanin ang loob namin, dahil mismo sila ay nag-aalala din. They may had known Alex for only a month, pero base sa mga nag-aalalang itsura nila, parang matagal na nila itong kilala."Kailangan natin silang tulungan,” biglang sabi ni Trevor na sumira sa katahimikan ng kwarto."You're not planning on going after them, aren't you?" tanong sa kanya ng mama niya."Of course, not —""Paano natin sila matutulungan kung nandito tayo?" Justine inquired."I don't know. Pero alam kong may pwede tayong gawin —""Katulad ng ano?" si Wernie naman ang nagtanong."I don't know. Siguro I-hack ang system nila o di kaya patayin ang makina na magsasara sa vortex?" hula ni Tre
***MaicaWe're approaching the said rear gate. Masuwerte kami at wala kaming naengkwentrong halimaw na tulad nang inasahan ni Sky. Dahil kung nagkataon at may nakasalubong kami, siguradong katapusan na namin. Kunti lang kami at hindi basta-basta natatablan ng bala ang mga ito.Kitang-kita na namin ang sinasabing pader na nabanggit ni Sky. Gaya ng sinabi niya, semento ito at sa ibabaw nito ay matinik na barb wires. Luckily, walang mga CCTV cameras na naka-install dito, which was good news para sa amin dahil mas magiging maayos ang pagpasok namin.Pero ang ipinagtataka ko lang ay kung bakit hindi sila naglagay ng CCTVs? Ganito ba sila kakumpyansa?Napahinto si Sky na siyang nagpahinto din sa amin. Napaluhod siya na agad naming ginaya. Sa unahan namin ay ang gate na papasukan namin. Binabantayan ito ng dalawang armadong guwardiya. Pansin ko ang insignia ng Glias sa kaliwang dibdib ng uniporme nila."Behind that gate ay ang pinto papasok sa stock room nila," bigay-alam ni Sky. "Kailangan
***AlexSumagi na din sa isip ko ang tungkol sa pagta-trap sa amin. May hinala na ako na magiging ganito ang sitwasyon, simula n’ong marinig ko ang mensahe na pinadala ng Glias sa kampo. Knowing the fact na inimbita niya ako sa headquaters niya, sigurado akong may inihanda siya. Kung ano man iyon, malalaman ko lang iyon kapag nakaharap ko na siya.I'm on my way towards the main gate. Kahit sira na ang plano, isasagawa ko pa rin ang parte ko — ang komprontahin ang Glias. Madilim ang gubat at tanging ilaw lang mula sa sasakyan ang nagbibigay liwanag sa daan. Mabato din kaya todo ang paggalaw ng sasakyan na minamaneho ko.Kung gaano ako kasaya kanina na makasakay sa sasakyan na katulad nito, mas dumoble pa ito nang imaneho ko ito. I knew it's a little bit inappropriate na magsaya sa sitwasyon namin ngayon, pero hindi ko napigilang mapangiti. Noon pinapangarap ko lang ito, ngayon ginagawa ko na.Nagmistula akong nasa pelikula ngayon. Isang lalaki na mag-isang tinatahak ang nakakatakot at
***We've been walking for almost half an hour. Kasama namin ang squadron nina Jerick, habang ang ibang tatlong squadron ay tinungo ang posisyon nila. Tahimik ang gubat na sinabayan pa ng pagkatahimik naming lahat. Masyado kaming kinakabahan at nag-aalala para magsalita. Madilim din ang paligid na nagpapahirap sa aming maglakad. Napakadelikado din dahil sa mga posibleng pag-atake ng mga halimaw.Dao told us na baka maka-encounter kami ng halimaw dito dahil sa naging kilos nila n’ong papunta pa lang kami sa kampo. Kaya doble ‘yong takot at pangamba namin ngayon. Pero hindi ito nagpahinto sa amin sa paglalakad. Nandito na kami. Masyado nang huli para umatras. At isa pa, kailangan naming iligtas si Trisha, kahit makipagbakbakan pa kami sa mga halimaw.Speaking of Trisha, todo pa rin ang kontak ko sa kanya. Umaasang kahit ilang segundo lang ay makausap ko siya. "Trisha?" tawag ko sa kanya. Sa hindi mabilang na pagkakataon, wala na namang sumagot. Ayokong isipin na may nangyari na sa kanya
***TrishaFinally! I had successfully got rid of the headdress. It took me a while na hubarin ito. Sumasakit na nga ang likod ko kakayuko. Pati na rin ang ulo ko dahil sa kakahila sa buhok ko para lang matanggal ang metal na bandana sa dito. I was gasping for air, after my so-called struggle. Nagpapahinga muna ako matapos ang pinagdaanan kong hirap at sakit.The headdress were lying in front of me, probably asking na ibalik siya sa ulo ko. Dahil sa inis ay nasipa ko ito, hanggang sa marating nito ang kabilang dulo ng kwarto. Pansin ko ang ilang hibla ng buhok ko sa mukha ko. After what I did, sigurado akong buhaghag na ang mga ito. Well, I didn't have time to worry about my look. Kailangan kong balaan sina Alex sa patibong na hinanda ng Glias.Since I already got rid of the headdress, ang tanging naiwan nalang ay kung paano ako makakalabas sa bilangguang ito. Ayokong i-sugarcoat ito at tawaging kwarto — even though it was —, kasi baka magustuhan kong manatili dito.Forcing my way out