"Alex! Sa likod mo?" sigaw ni Maica. Agad akong napalingon sa likod ko at saka gumawa ng isa pang force field na saktong-saktong pinigilan ang bala ng isang bantay. I shoved my hand at him dahilan para tumilapon siya at mawalan ng malay. After a few walked ay narating namin ang selda ni Maica. Nanlalaki ang mga mata niya na tila hindi makapaniwala sa nakikita niya.
Patuloy pa rin ang putukan at patuloy rin ako sa pagdeflect ng mga bala nila. I placed my palm just on top of the lock and released an energy wave, strong enough to break it. Nang masira ito ay agad ko itong binuksan. Pumasok kami dito ni Sky para makapagpahinga muna sandali.
Agad kong nilapitan si Maica na gulat na gulat sa kanyang nakita. "Mamaya ko na ipapaliwanag sa’yo kapag nakalabas na tayo dito. For now, getting you out of her is the topmost priority."
"Kailangan na nating umalis, Alex,” paalala ni Sky.
"Let me handle this." I took a deep breath at saka naglakad palabas ng ku
***SkyHindi ako makapaniwala na nangyayari ‘to. I thoughtna magiging maayos ang plano na, pero nagkamali ako. Akala ko maiisahan ko siya, pero hindi aakalain na ako ang maiisahan niya. Hawak-hawak ko ngayon ni Maica habang panay ang pagpumiglas dahil sa kagustuhan na puntahan ang sugatang mama niya. Gustuhin ko man pero ayokong lumala pa ang sitwasyon.Napatingin ako kay Alex na nakayuko lang. Hindi gumagalaw at hindi nakikinig sa pinagsasabi ni Rick. He just stoodthere like a statue. Pero pansin ko ang luha sa pisngi niya. Pansin ko din ang nakakuyom niyang mga kamay. Pero mas pansin ko ang namumuong puwersa sa loob ng katawan niya.I noticed Alex's mouth moved na parang may binulong ito."Sky,puntahan niyo si Tita,” utos sa akin ni Alex pero nakayuko pa rin ito. Nagdalawang-isip ako sa naging utos niyadahil nga sa posibleng mangyari na magpapalala sa sitwasy
***AlexKakaalis lang nila Sky habang naiwan ako kasama ang gago na si Rick. Seeing him like this— with both arms fracturedand couldn't even touch the floor—sure pleased me. Wala nang mas sasarap pa sa pakiramdam na maparusahan mo ang taong ubod ng kademonyohan."You're gonna pay for this, Alex. All of you!” nanggalaiti sa galit niyang sabi pero hindi ko pinakinggan. I'm enjoying it too much that I didn't even care what the hell he's saying about. So sobrang enjoy ko pati mga ungol niya dahil sa sakit ay nagpapasaya sa akin. "You're indeed crazy, Alex. Just like what you did to my son." Nagulat ako sa naging pahayag niya.A memory poppedin my head. It was the time my Alter showedme the truth tenyears ago."...that's why I have to do this,” pag-alaala ko sa sinabi ng Alter ko. I slowly looked at Rick at bakas sa mukha niya ang galit.
***MaicaNasa gitna kami ngayon ng Plaza Central sa may monumento. Pilit naming pinapaalis ni Sky ang mga tao pero ni isa walang nakinig. Nagalit pa nga ang iba. Kanina pa ako naiinis sa mga gung-gung na‘to. We’re trying to save them,yet no one cared. We even threatened them with bombing pero parang kami pa ‘yong may kasalanan."Leave this place right now,everyone! May bombang sasabog!"malakas na sigaw ni Sky na hindi ko aakalain na ganito pala kalakas. I thought Sky was an emotionless guy na walang pakialam sa mundo, but I was wrong."Shut the fucked up, kid! If you have a bad night then huwag mo kaming idamay! You're ruining the festival!" batikos sa kaniya ng isang lalaking kasing edad lang namin na may kasamang dalawang babaeng nakakapit sa magkabilang braso niya. Nagulat na lang ako nang biglang bumaba si Sky sa sementong kinatatayuan niya kanina at saka maraha
***AlexNot this again. Please be safe,Lola. I can't lose you right now. Not this time!Sky placed his hand on top of mine. Nabasa niya siguro ang isip ko kaya niya ako kinomporta. He stoically looked at me but his eyes were telling me that I should stay calm and everything will be alright.Papunta kami ngayon sa secret hideout namin nang hindi mag-respond si Lola Vemine sa mga tawag namin sa kaniya. Naramdaman ko rin ‘yong naramdaman ko noong nasunog ang bahay ni Lola. It's the same eerie feeling na may halong kaba at takot. I promised myself na poprotektahan ko siya.After a couple minutes of traveling ay narating nga namin ang lumang bahay na dati kong tahanan. Agad kaming pumasok dito and nothing was changed. Walang bakas na may pumasok o nag-away,pero ‘yong eerie feeling ay nandito pa rin. Dumiretso agad kami sa second floor at mabilis na tinungo ang huling pinto. The
*** Alex You know, it's been a while since we have this," bulalas ni Maica habang nakangiting naglalakad sa gilid ko. "Like walking to school together?" paglilinaw ko na tinanguan niya. She's right. Matagal-tagal din naming na-miss 'to. "Kasali ba ako diyan?" biglang tanong ni Sky na inakala naming abala sa binabasa niyang libro na tungkol na naman sa physics. "Pag-iisipan muna namin," biro ko na nagpatawa kay Maica. We burst into laughter pero si Sky, seryoso pa rin ang mukha. We reached the school still laughing our ass off with these jokes na kami lang nakakaintindi. It was a great time pero napatigil kami nang malampasan namin ang gate.
"We are eating with Trisha. Nakakahiya kung isasama natin siya," sambit ni Sky na may point naman. Pero ayaw ko namang tanggihan ang bagong kaklase namin. Kailangan niya ng makakasama, just like what Maica did to me noong first day of school."Kayo na lang muna ni Maica ang sumama sa kanya. Sasamahan ko na lang muna si Quinn.""Are you sure?""I'm sure." Muli kong nilingon si Quinn na suot-suot pa rin ang ngiti niya. "Sure, Quinn. Pero ako lang muna ang makakasama mo, since may pupuntahan itong dalawang kasama ko." I could see how Quinn's face glowed in happiness nang malaman niya ang tugon ko."It's okay, at least may kasama kesa sa wala.""Sige, alis na kami. Pakabusog kayo!" masiglang paalam ni Maica at saka sila sabay na umalis ni Sky. Umalis na din kami ni Quinn at agad tinungo ang canteen. As usual, maraming tao kaya pumila muna kami para um-order. After half an hour ay nakaupo na nga kami sa mesa."
***AlexKakalabas lang namin sa supermarket ng mall para bumili ng kunting groceries. After Lola Vemine's incident ay doon na kami tumuloy sa bahay nina Maica. Nakakahiya pero wala kaming choice. We needed to protect Tita and Maica, since naging involve na sila sa digmaan namin ni Sky sa Glias. 'Yong bahay na binili ni Sky? Isang diversion lang 'yon para doon sa itim na sasakyan na sumusunod sa amin noon. And speaking of them, ay wala na kaming nakikitang itim na kotse kaya inisip namin na pati din sila ay nahuli.A question appeared on my head making me wondered, triggering my curiosity. Gusto kong malaman pero wala akong mapagtatanungan. Maybe Sky kno-"What is it, Alex? Spit it out," bigla niyang
***Maica"Mag-usap kayo," biglang suhestiyon sa amin ni Alex na ikinataka ko.Ano ba'ng pag-uusapannamin?Nagkatinginan kami ni Trisha. Alex left us wondering at mukhang wala ata siyang balak na sabihin kung bakit."I never expect na iimbitahin mo ko sa bahay mo, Maica, after what I've done," panimula ni Trisha na ikinagulat ko. Napatigil ako sa paghihiwa at saka siya tinitigan na nagbabalat ng patatas. "I just want to say sorry, Maica. For everything." Trisha suddenly burst into tears na siyang ikinabigla ko. Trisha looked at me and I could feel the sincerity in her eyes. Hindi ko na napigilan ang sarili ko at napaluha na din.
***AlexNakalutang pa rin ako sa ibabaw ng headquarters ng Glias. Tinititigan ko ang mismong gusali kung saan nakakulong noon ang apat-napu't anim na tao na nagtataglay ng 'di pangkaraniwang kapangyarihan. Ang mismong gusali kung saan ibinalanggo ang isa sa mga kaibigan ko.I couldn't leave yet. I still had something to do. Something na ngayon ko lang naisip. At wala akong planong sabihin ito kina Sky dahil sigurado akong hindi nila ito magugustuhan. All I wanted was to protect everyone, literally everyone. But with me, still lingering here on Earth, hindi sila magiging ligtas.The sheet that separated us from The Other Side, was partially broken. And some of it was caused by me. Suppose I keep on existing here, with these abilities slowly depleting the boundary, hindi matatapos ang gulo. Monsters would eventually appear and bring terror throughout the entire world. In order to cease that, I must cease to exist as well. Here. On Earth. That means I'm leaving the most precious people
***Calli"Dao! The device is in place!" bigay-alam ni Kuya Sky.Agad namang nagsimula si Dao kasabay ang pagpipipindot ng mga letra sa keyboard ng laptop niya. Sa sobrang bilis ng kamay niya ay halos hindi ko na makita kung anong letra ang pinindot niya. I had already seen him like this, tapping and pressing buttons in such speed pero hindi ko pa rin napigilang mamangha. Minsan napapatanong ako kung nagkaka-typo error ba siya. Pero sa tingin ko mukhang hindi naman."Shit!" Dao hissed. Curious, I glanced on the screen. At the top most part of the monitor, was a countdown, with only five minutes left."Para saan ang countdown na iyan?" nag-alalang tanong ni Mr. Galeo."They're summoning Godzilla here on Earth," diretsong sagot ni Dao na ikinagulat namin."It doesn't make sense!" Wernie cried. "I thought this is a world domination? Bakit naging world destruction?" punto niya."It's still a world domination," Dao informed na abala pa ring hina-hack ang machine. "and they'll use Godzilla
***TrishaSunod-sunod na putok ng baril ang umalingawngaw sa hallway kung saan kami naroroon. Sky, Carlo, and Jerick managed to shot dead five of Glias' subordinates, habang kami ni Maica ay walang nagawa kundi ang magtago at umiwas sa mga nagliliparang bala.May hawak kaming baril pero wala kaming lakas ng loob na lumaban. Mahigpit akong nakahawak sa sandata ko habang pilit na hindi pinapakinggan ang ingay na nilalabas ng mga baril nila. I had never been this close to a gunfight before. At hindi ko inakala na ganito pala kaingay at kadelikado. Anytime pwede kang tamaan ng bala kapag masyadong expose ang katawan mo. Kung hindi naman, mabibingi ka sa ingay.Luckily, sa may unahan lang namin ang mga kalaban, at wala sa likuran. Dahil kung may lumabas na kahit isa lang sa likod namin, sigurado ikamamatay namin iyon. But my tongue was cursed— isang tauhan ng Glias ang lumabas nga mula sa hallway na nasa likuran namin. Only me and Maica knew about his apparition dahil abala ang tatlo sa k
***TrishaNandito na naman ulit ako sa maputi at bantay-saradong kwarto. Mukhang hindi pa nila naiisipang patayin ako, which was kinda relieving. Akala ko nga pagkatapos ng pag-ihi ko ay papatayin na ako, hindi pa pala.Siguro, may kailangan pa sila akin?Me as a bait, was not something na ikinagulat ko. I already had thought of it, at sa tingin ko sina Sky din. Ito naman kasi ang nangyayari sa mga movies. May kikidnapin, tapos gagawing pain para mapatay ang mga bida — ‘yon ay kung hindi maisahan ng bida ang plano ng kalaban niya.Suot ko na naman ang headdress na ilang minuto kong pinaghirapang matanggal kanina. Nakakadismaya na ang pinaghirapan mong bagay, mauuwi lang sa wala. Pero at least nasabihan ko sila tungkol sa patibong. Hula ko, nagpapaplano na sila Alex ngayon para maisahan ang nasabing patibong ng Glias.Isang sunod-sunod pero mahihinang pagsabog ang narinig at naramdaman ko. Mukhang may nangyayaring gulo sa labas.Kung may nangyayaring gulo, that means nagpatuloy pa rin
***CalliMahigit isang oras na nang makaalis sina Alex. Lahat kami — ng Enigma club —, ay nag-aalala sa kahihinatnan ng nasabing pagsugod sa headquarters ng mortal nilang kalaban. Nandito kami ngayon sa loob ng quarter namin, tahimik at kinakabahang naghihintay sa resulta ng plano. Even our parents couldn't say a single word para pagaanin ang loob namin, dahil mismo sila ay nag-aalala din. They may had known Alex for only a month, pero base sa mga nag-aalalang itsura nila, parang matagal na nila itong kilala."Kailangan natin silang tulungan,” biglang sabi ni Trevor na sumira sa katahimikan ng kwarto."You're not planning on going after them, aren't you?" tanong sa kanya ng mama niya."Of course, not —""Paano natin sila matutulungan kung nandito tayo?" Justine inquired."I don't know. Pero alam kong may pwede tayong gawin —""Katulad ng ano?" si Wernie naman ang nagtanong."I don't know. Siguro I-hack ang system nila o di kaya patayin ang makina na magsasara sa vortex?" hula ni Tre
***MaicaWe're approaching the said rear gate. Masuwerte kami at wala kaming naengkwentrong halimaw na tulad nang inasahan ni Sky. Dahil kung nagkataon at may nakasalubong kami, siguradong katapusan na namin. Kunti lang kami at hindi basta-basta natatablan ng bala ang mga ito.Kitang-kita na namin ang sinasabing pader na nabanggit ni Sky. Gaya ng sinabi niya, semento ito at sa ibabaw nito ay matinik na barb wires. Luckily, walang mga CCTV cameras na naka-install dito, which was good news para sa amin dahil mas magiging maayos ang pagpasok namin.Pero ang ipinagtataka ko lang ay kung bakit hindi sila naglagay ng CCTVs? Ganito ba sila kakumpyansa?Napahinto si Sky na siyang nagpahinto din sa amin. Napaluhod siya na agad naming ginaya. Sa unahan namin ay ang gate na papasukan namin. Binabantayan ito ng dalawang armadong guwardiya. Pansin ko ang insignia ng Glias sa kaliwang dibdib ng uniporme nila."Behind that gate ay ang pinto papasok sa stock room nila," bigay-alam ni Sky. "Kailangan
***AlexSumagi na din sa isip ko ang tungkol sa pagta-trap sa amin. May hinala na ako na magiging ganito ang sitwasyon, simula n’ong marinig ko ang mensahe na pinadala ng Glias sa kampo. Knowing the fact na inimbita niya ako sa headquaters niya, sigurado akong may inihanda siya. Kung ano man iyon, malalaman ko lang iyon kapag nakaharap ko na siya.I'm on my way towards the main gate. Kahit sira na ang plano, isasagawa ko pa rin ang parte ko — ang komprontahin ang Glias. Madilim ang gubat at tanging ilaw lang mula sa sasakyan ang nagbibigay liwanag sa daan. Mabato din kaya todo ang paggalaw ng sasakyan na minamaneho ko.Kung gaano ako kasaya kanina na makasakay sa sasakyan na katulad nito, mas dumoble pa ito nang imaneho ko ito. I knew it's a little bit inappropriate na magsaya sa sitwasyon namin ngayon, pero hindi ko napigilang mapangiti. Noon pinapangarap ko lang ito, ngayon ginagawa ko na.Nagmistula akong nasa pelikula ngayon. Isang lalaki na mag-isang tinatahak ang nakakatakot at
***We've been walking for almost half an hour. Kasama namin ang squadron nina Jerick, habang ang ibang tatlong squadron ay tinungo ang posisyon nila. Tahimik ang gubat na sinabayan pa ng pagkatahimik naming lahat. Masyado kaming kinakabahan at nag-aalala para magsalita. Madilim din ang paligid na nagpapahirap sa aming maglakad. Napakadelikado din dahil sa mga posibleng pag-atake ng mga halimaw.Dao told us na baka maka-encounter kami ng halimaw dito dahil sa naging kilos nila n’ong papunta pa lang kami sa kampo. Kaya doble ‘yong takot at pangamba namin ngayon. Pero hindi ito nagpahinto sa amin sa paglalakad. Nandito na kami. Masyado nang huli para umatras. At isa pa, kailangan naming iligtas si Trisha, kahit makipagbakbakan pa kami sa mga halimaw.Speaking of Trisha, todo pa rin ang kontak ko sa kanya. Umaasang kahit ilang segundo lang ay makausap ko siya. "Trisha?" tawag ko sa kanya. Sa hindi mabilang na pagkakataon, wala na namang sumagot. Ayokong isipin na may nangyari na sa kanya
***TrishaFinally! I had successfully got rid of the headdress. It took me a while na hubarin ito. Sumasakit na nga ang likod ko kakayuko. Pati na rin ang ulo ko dahil sa kakahila sa buhok ko para lang matanggal ang metal na bandana sa dito. I was gasping for air, after my so-called struggle. Nagpapahinga muna ako matapos ang pinagdaanan kong hirap at sakit.The headdress were lying in front of me, probably asking na ibalik siya sa ulo ko. Dahil sa inis ay nasipa ko ito, hanggang sa marating nito ang kabilang dulo ng kwarto. Pansin ko ang ilang hibla ng buhok ko sa mukha ko. After what I did, sigurado akong buhaghag na ang mga ito. Well, I didn't have time to worry about my look. Kailangan kong balaan sina Alex sa patibong na hinanda ng Glias.Since I already got rid of the headdress, ang tanging naiwan nalang ay kung paano ako makakalabas sa bilangguang ito. Ayokong i-sugarcoat ito at tawaging kwarto — even though it was —, kasi baka magustuhan kong manatili dito.Forcing my way out