"We are eating with Trisha. Nakakahiya kung isasama natin siya," sambit ni Sky na may point naman. Pero ayaw ko namang tanggihan ang bagong kaklase namin. Kailangan niya ng makakasama, just like what Maica did to me noong first day of school.
"Kayo na lang muna ni Maica ang sumama sa kanya. Sasamahan ko na lang muna si Quinn."
"Are you sure?"
"I'm sure." Muli kong nilingon si Quinn na suot-suot pa rin ang ngiti niya. "Sure, Quinn. Pero ako lang muna ang makakasama mo, since may pupuntahan itong dalawang kasama ko." I could see how Quinn's face glowed in happiness nang malaman niya ang tugon ko.
"It's okay, at least may kasama kesa sa wala."
"Sige, alis na kami. Pakabusog kayo!" masiglang paalam ni Maica at saka sila sabay na umalis ni Sky. Umalis na din kami ni Quinn at agad tinungo ang canteen. As usual, maraming tao kaya pumila muna kami para um-order. After half an hour ay nakaupo na nga kami sa mesa.
"
***AlexKakalabas lang namin sa supermarket ng mall para bumili ng kunting groceries. After Lola Vemine's incident ay doon na kami tumuloy sa bahay nina Maica. Nakakahiya pero wala kaming choice. We needed to protect Tita and Maica, since naging involve na sila sa digmaan namin ni Sky sa Glias. 'Yong bahay na binili ni Sky? Isang diversion lang 'yon para doon sa itim na sasakyan na sumusunod sa amin noon. And speaking of them, ay wala na kaming nakikitang itim na kotse kaya inisip namin na pati din sila ay nahuli.A question appeared on my head making me wondered, triggering my curiosity. Gusto kong malaman pero wala akong mapagtatanungan. Maybe Sky kno-"What is it, Alex? Spit it out," bigla niyang
***Maica"Mag-usap kayo," biglang suhestiyon sa amin ni Alex na ikinataka ko.Ano ba'ng pag-uusapannamin?Nagkatinginan kami ni Trisha. Alex left us wondering at mukhang wala ata siyang balak na sabihin kung bakit."I never expect na iimbitahin mo ko sa bahay mo, Maica, after what I've done," panimula ni Trisha na ikinagulat ko. Napatigil ako sa paghihiwa at saka siya tinitigan na nagbabalat ng patatas. "I just want to say sorry, Maica. For everything." Trisha suddenly burst into tears na siyang ikinabigla ko. Trisha looked at me and I could feel the sincerity in her eyes. Hindi ko na napigilan ang sarili ko at napaluha na din.
***Alex"Hatid muna namin si Trisha sa labas, Ma!" paalam ni Maica na sinang-ayunan naman ng mama niya. Sabay-sabay kaming lumabas ng pinto at saka tinungo ang kotse ni Trisha."Mag-isa ka lang?" tanong ko kay Trisha nang buksan niya ang pinto sa may driver's seat.Tumango si Trisha. "Wala na kasi kaming driver simula no'ng malaman niya ang ginawa ni Papa. Natakot siguro siya na baka makulong din siya, kasi siya 'yong driver ni Papa sa tuwing may mga lakad ito," paliwanag niya."Ayos lang sa'yo na mag-isa ka lang uuwi?" pahabol na tanong ni Maica.Trisha gave us her reassuring smile nang mapansin n
Nilingon ko siya and he had this stern face. He walked towards me at agad huminto nang ilang metro mula sa akin. I was expecting may sasabihin siya pero lumapit lang siya nang lumapit hanggang sa nagulat na lang ako sa ginawa niya.Nanlaki ang mata ko habang hindi naman makagalaw ang mga katawan ko. All I could do was feel Sky's lips on mine. I was too shocked na hindi agad ako nakatugon sa biglaang kilos ng lalaking 'to. I just stood, while my lips were being invaded by someone else. Ito ang posisyon namin for about a minute at it kinda felt nice. Parang gusto kong ganito na lang palagi.Sky withdrew his lips at saka ako tiningnan sa mata. "I'm sorry, too," paumanhin din niya in his deep and daring voice na siyang nagpakilig sa akin. Uminit na ang pisngi ko at alam kong namumula na din pero wala akong balak na itago sa kanya 'yon. I wa
***AlexNasa classroom kami ngayon, hinihintay si Prof. Everyone was talking nonstop tungkol sa biglaang pagkamatay ng lima sa aming kaklase. The room was filled with this mournful ambiance and it's making the air heavy. Parang gugustuhin ko na lang na ayaw huminga dito.Tiningnan ko si Quinn at halatang pati siya ay sobrang nalungkot din. Kakahatid lang ng lima sa kanya kahapon tapos ito ang mangyayari. Mukhang minalas ang first day niya dito. Sana okay lang siya.Habang abala ang iba sa pag-uusap at pag-iyak, kami namang tatlo ay baliktad. Instead of mourning ay mas nangibabaw 'yong pagiging awkward namin matapos ng nangyari kaninang umaga. Dahil doon ay bigla-bigla na lang kikiligin si Maica sa tu
Pangatlong araw na ngayon simula n'o'ng maibalita ang pagkamatay ng lima. The case was still opened pero wala pa ring makitang posibleng dahilan ang mga pulis kung bakit nangyari ito o kung sino ang may pakana nito. Pero ang nakapagtataka, nalaman sa autopsy na sabay na na-cardiac arrest ang lima. Kaya isang misteryo at palaisipan ngayon ang kaso. Lots of people claimed that something demonic or supernatural caused their deaths pero wala silang sapat na ebidensiya para dito. Agad namang nagdeklara ng curfew ang Mayor matapos ang nangyari.Nasa classroom kami ngayon. Doing our own businesses. 'Yong iba naming kaklase ay hindi pa rin maka-get over sa nangyari. Idagdag mo pa ang nangyaring away nina Trisha na naging usap-usapan din sa buong unibersidad.Muli kong tiningnan si Quinn, pero ganoon pa din siya: malungkot, tahimik, at nagluluks
***AlexI'm on my way towards Quinn's location at habang papalapit ako nang papalapit ay mas ramdam ko ang nilalabas niyang enerhiya. Nang makita ko ang pinto patungo sa likurang bahagi ng eskwelahan ay agad kong hininaan ang pagtakbo at saka sinimulang maglakad nang mabilis. As I'm approaching the door ay pahina nang pahina ang lakad ko para hindi siya magulat. Baka lumala pa.Nang marating ko ang mismong pinto ay huminto muna ako at inalam muna kung ayos na bang magpakita sa kanya. Para makasiguro, I decided to use my clairaudience para alamin kung umiiyak pa ba siya. I heard her sobbing na nagpabalik sa awa ko.I moved my way towards Quinn, pero napatigil ako nang marinig ko ang pagtawa niya. I sq
"Cameras synchronized and perfectly working," anunsiyo ko."Copy that."Tumayo muna ako at saka nilibot ang kwarto. This room was huge na parang pinagsamang kwarto namin ni Sky at Maica. Fancy din ang design at pati mga furniture ay mamahalin."Alex?" tawag sa akin ni Trisha mula sa pinto na may bitbit na isang bowl ng niluto nilang cookies, isang pitsel ng juice, at dalawang baso. "Meryenda muna kayo," alok niya habang nilalagay sa mesa ang dala niyang pagkain. I took a glimpse on the picture frame na katabi lang ng bowl at nalaman kong asawa pala ito ni Rick. At sa tabi nito ay family picture ng pamilya. They were so happy and yet, sinira ko ito."Forget about it, Alex," biglang sabi ni Trisha. I just smiled na nagpangiti din sa kan
***AlexNakalutang pa rin ako sa ibabaw ng headquarters ng Glias. Tinititigan ko ang mismong gusali kung saan nakakulong noon ang apat-napu't anim na tao na nagtataglay ng 'di pangkaraniwang kapangyarihan. Ang mismong gusali kung saan ibinalanggo ang isa sa mga kaibigan ko.I couldn't leave yet. I still had something to do. Something na ngayon ko lang naisip. At wala akong planong sabihin ito kina Sky dahil sigurado akong hindi nila ito magugustuhan. All I wanted was to protect everyone, literally everyone. But with me, still lingering here on Earth, hindi sila magiging ligtas.The sheet that separated us from The Other Side, was partially broken. And some of it was caused by me. Suppose I keep on existing here, with these abilities slowly depleting the boundary, hindi matatapos ang gulo. Monsters would eventually appear and bring terror throughout the entire world. In order to cease that, I must cease to exist as well. Here. On Earth. That means I'm leaving the most precious people
***Calli"Dao! The device is in place!" bigay-alam ni Kuya Sky.Agad namang nagsimula si Dao kasabay ang pagpipipindot ng mga letra sa keyboard ng laptop niya. Sa sobrang bilis ng kamay niya ay halos hindi ko na makita kung anong letra ang pinindot niya. I had already seen him like this, tapping and pressing buttons in such speed pero hindi ko pa rin napigilang mamangha. Minsan napapatanong ako kung nagkaka-typo error ba siya. Pero sa tingin ko mukhang hindi naman."Shit!" Dao hissed. Curious, I glanced on the screen. At the top most part of the monitor, was a countdown, with only five minutes left."Para saan ang countdown na iyan?" nag-alalang tanong ni Mr. Galeo."They're summoning Godzilla here on Earth," diretsong sagot ni Dao na ikinagulat namin."It doesn't make sense!" Wernie cried. "I thought this is a world domination? Bakit naging world destruction?" punto niya."It's still a world domination," Dao informed na abala pa ring hina-hack ang machine. "and they'll use Godzilla
***TrishaSunod-sunod na putok ng baril ang umalingawngaw sa hallway kung saan kami naroroon. Sky, Carlo, and Jerick managed to shot dead five of Glias' subordinates, habang kami ni Maica ay walang nagawa kundi ang magtago at umiwas sa mga nagliliparang bala.May hawak kaming baril pero wala kaming lakas ng loob na lumaban. Mahigpit akong nakahawak sa sandata ko habang pilit na hindi pinapakinggan ang ingay na nilalabas ng mga baril nila. I had never been this close to a gunfight before. At hindi ko inakala na ganito pala kaingay at kadelikado. Anytime pwede kang tamaan ng bala kapag masyadong expose ang katawan mo. Kung hindi naman, mabibingi ka sa ingay.Luckily, sa may unahan lang namin ang mga kalaban, at wala sa likuran. Dahil kung may lumabas na kahit isa lang sa likod namin, sigurado ikamamatay namin iyon. But my tongue was cursed— isang tauhan ng Glias ang lumabas nga mula sa hallway na nasa likuran namin. Only me and Maica knew about his apparition dahil abala ang tatlo sa k
***TrishaNandito na naman ulit ako sa maputi at bantay-saradong kwarto. Mukhang hindi pa nila naiisipang patayin ako, which was kinda relieving. Akala ko nga pagkatapos ng pag-ihi ko ay papatayin na ako, hindi pa pala.Siguro, may kailangan pa sila akin?Me as a bait, was not something na ikinagulat ko. I already had thought of it, at sa tingin ko sina Sky din. Ito naman kasi ang nangyayari sa mga movies. May kikidnapin, tapos gagawing pain para mapatay ang mga bida — ‘yon ay kung hindi maisahan ng bida ang plano ng kalaban niya.Suot ko na naman ang headdress na ilang minuto kong pinaghirapang matanggal kanina. Nakakadismaya na ang pinaghirapan mong bagay, mauuwi lang sa wala. Pero at least nasabihan ko sila tungkol sa patibong. Hula ko, nagpapaplano na sila Alex ngayon para maisahan ang nasabing patibong ng Glias.Isang sunod-sunod pero mahihinang pagsabog ang narinig at naramdaman ko. Mukhang may nangyayaring gulo sa labas.Kung may nangyayaring gulo, that means nagpatuloy pa rin
***CalliMahigit isang oras na nang makaalis sina Alex. Lahat kami — ng Enigma club —, ay nag-aalala sa kahihinatnan ng nasabing pagsugod sa headquarters ng mortal nilang kalaban. Nandito kami ngayon sa loob ng quarter namin, tahimik at kinakabahang naghihintay sa resulta ng plano. Even our parents couldn't say a single word para pagaanin ang loob namin, dahil mismo sila ay nag-aalala din. They may had known Alex for only a month, pero base sa mga nag-aalalang itsura nila, parang matagal na nila itong kilala."Kailangan natin silang tulungan,” biglang sabi ni Trevor na sumira sa katahimikan ng kwarto."You're not planning on going after them, aren't you?" tanong sa kanya ng mama niya."Of course, not —""Paano natin sila matutulungan kung nandito tayo?" Justine inquired."I don't know. Pero alam kong may pwede tayong gawin —""Katulad ng ano?" si Wernie naman ang nagtanong."I don't know. Siguro I-hack ang system nila o di kaya patayin ang makina na magsasara sa vortex?" hula ni Tre
***MaicaWe're approaching the said rear gate. Masuwerte kami at wala kaming naengkwentrong halimaw na tulad nang inasahan ni Sky. Dahil kung nagkataon at may nakasalubong kami, siguradong katapusan na namin. Kunti lang kami at hindi basta-basta natatablan ng bala ang mga ito.Kitang-kita na namin ang sinasabing pader na nabanggit ni Sky. Gaya ng sinabi niya, semento ito at sa ibabaw nito ay matinik na barb wires. Luckily, walang mga CCTV cameras na naka-install dito, which was good news para sa amin dahil mas magiging maayos ang pagpasok namin.Pero ang ipinagtataka ko lang ay kung bakit hindi sila naglagay ng CCTVs? Ganito ba sila kakumpyansa?Napahinto si Sky na siyang nagpahinto din sa amin. Napaluhod siya na agad naming ginaya. Sa unahan namin ay ang gate na papasukan namin. Binabantayan ito ng dalawang armadong guwardiya. Pansin ko ang insignia ng Glias sa kaliwang dibdib ng uniporme nila."Behind that gate ay ang pinto papasok sa stock room nila," bigay-alam ni Sky. "Kailangan
***AlexSumagi na din sa isip ko ang tungkol sa pagta-trap sa amin. May hinala na ako na magiging ganito ang sitwasyon, simula n’ong marinig ko ang mensahe na pinadala ng Glias sa kampo. Knowing the fact na inimbita niya ako sa headquaters niya, sigurado akong may inihanda siya. Kung ano man iyon, malalaman ko lang iyon kapag nakaharap ko na siya.I'm on my way towards the main gate. Kahit sira na ang plano, isasagawa ko pa rin ang parte ko — ang komprontahin ang Glias. Madilim ang gubat at tanging ilaw lang mula sa sasakyan ang nagbibigay liwanag sa daan. Mabato din kaya todo ang paggalaw ng sasakyan na minamaneho ko.Kung gaano ako kasaya kanina na makasakay sa sasakyan na katulad nito, mas dumoble pa ito nang imaneho ko ito. I knew it's a little bit inappropriate na magsaya sa sitwasyon namin ngayon, pero hindi ko napigilang mapangiti. Noon pinapangarap ko lang ito, ngayon ginagawa ko na.Nagmistula akong nasa pelikula ngayon. Isang lalaki na mag-isang tinatahak ang nakakatakot at
***We've been walking for almost half an hour. Kasama namin ang squadron nina Jerick, habang ang ibang tatlong squadron ay tinungo ang posisyon nila. Tahimik ang gubat na sinabayan pa ng pagkatahimik naming lahat. Masyado kaming kinakabahan at nag-aalala para magsalita. Madilim din ang paligid na nagpapahirap sa aming maglakad. Napakadelikado din dahil sa mga posibleng pag-atake ng mga halimaw.Dao told us na baka maka-encounter kami ng halimaw dito dahil sa naging kilos nila n’ong papunta pa lang kami sa kampo. Kaya doble ‘yong takot at pangamba namin ngayon. Pero hindi ito nagpahinto sa amin sa paglalakad. Nandito na kami. Masyado nang huli para umatras. At isa pa, kailangan naming iligtas si Trisha, kahit makipagbakbakan pa kami sa mga halimaw.Speaking of Trisha, todo pa rin ang kontak ko sa kanya. Umaasang kahit ilang segundo lang ay makausap ko siya. "Trisha?" tawag ko sa kanya. Sa hindi mabilang na pagkakataon, wala na namang sumagot. Ayokong isipin na may nangyari na sa kanya
***TrishaFinally! I had successfully got rid of the headdress. It took me a while na hubarin ito. Sumasakit na nga ang likod ko kakayuko. Pati na rin ang ulo ko dahil sa kakahila sa buhok ko para lang matanggal ang metal na bandana sa dito. I was gasping for air, after my so-called struggle. Nagpapahinga muna ako matapos ang pinagdaanan kong hirap at sakit.The headdress were lying in front of me, probably asking na ibalik siya sa ulo ko. Dahil sa inis ay nasipa ko ito, hanggang sa marating nito ang kabilang dulo ng kwarto. Pansin ko ang ilang hibla ng buhok ko sa mukha ko. After what I did, sigurado akong buhaghag na ang mga ito. Well, I didn't have time to worry about my look. Kailangan kong balaan sina Alex sa patibong na hinanda ng Glias.Since I already got rid of the headdress, ang tanging naiwan nalang ay kung paano ako makakalabas sa bilangguang ito. Ayokong i-sugarcoat ito at tawaging kwarto — even though it was —, kasi baka magustuhan kong manatili dito.Forcing my way out