Viola POV
"Nakatanggap ako ng email mula sa principal ng school niyo" napatingin ako kay Kuya Yvo. We're now taking up breakfast. After nang nangyari kahapon ay naging panatag ang loob ko. For unknown reason, I trusted Atyrrah's word. It seems she have magic to make me believe in her words.
"It's okay. Ako nalang magpapaliwanag kay Dean. I knew, he'll listen" I said. Ang totoo, kinakabahan ako. Alam kong mangyayari 'to, ang kaso, sinong isasama ko? Alanganing si Atyrrah eh mas mainitin pa ang ulo niya kaysa sa'kin. Alam ko ring hindi ako pakikinggan ni Dean Ruiz dahil suki na ko sa Guidance Office. Lalo na't paniguradong nandiyan sina Mr. And Mrs. Salvador para ipagtanggol ang haliparot nilang anak.
'Kung gano'n lang din ang magiging pamilya ko, wag nalang. All I want is complete family at hindi konsintidor'
"Sasama ako" napatingin ako kay Kuya Yvo because of what he said. He's attention is on the food we're eaten. Himala! As in himala. Mas gu
Yvo Artemis POV"Lapastangan! Hindi mo ako malilinlang!" Atyrrah shouted making the players here in arcade look at her confusingly. Natatawa nalang ako kapag hindi niya natatamaan ang bulate sa laro. Hawak ang martilyo ay pinupukpok niya ang lumilitaw na mga bulate. Tuwang-tuwa kapag nakakapukpok at sumisigaw kapag nakatakas. "Hey, you like a stupid there" natatawang awat ko sa kaniya. Tiningnan niya ko nang masama at saka muling tumingin sa nilalaro."Sinasabi ko sa'yo Ginoo, hindi ako takot sa ganito" sabi niya at muling pinukpok ang magkakasunod na bulateng lumabas. "Lumabas ka! Lumabas kayong lahat! Huwag kayong magtago sa inyong mga lungga!" Sigaw niya ulit.'Hindi na lalabas iyan tanga! Ubos na token mo eh'Natawa nalang ako nang paluin niya nang paluin gamit ang martilyo ang butas. Pilit pinalalabas ang mga bulate."Hey, stop it" awat ko sa kaniya. Humarap siya sa akin nang nakangisi. Nakataas ang noo at masay
Prinsesa Atyrrah POVNarito kami ngayon sa isang malaking lugar na salamin ang dingding at maraming mesa. Maraming tao sa loob at malamig rin. Moderno ang mga disenyo at manilaw-nilaw ang ilaw. Kumakain ang mga narito."Masarap ang mga food nila dito" narinig kong sabi ni Yesuwo ngunit hindi ko magawang damhin o sakyan ang diskusyunan ng tatlo dahil hanggang ngayon ay naiisip ko pa rin ang mga nilalang sa loob ng ayslum. Nalulunod ako kakaisip kung bakit buhay sila at narito. Ano ang kailangan nila sa mundo ng mga tao? May kailangan ba silang gawin rito? Bakit ganoon ang kanilang mga hitsura?"Atyrrah" parang nakikita at naririnig ko pa rin ang mga nakakatakot na mga iyon. Nagtataasan ang aking mga balahibo. Nangingilid ang aking luha dahil sa takot. Hindi ko alam ang gagawin kanina dahil sa mga iyon.'Paano nalang kung hindi dumating ang Ginoo? Baka mamatay ako pero hindi! Hawak ko ang aking pana, may laban ako ngunit---'"Hey" napatingin ak
Yvo Artemis POVNang makarating sa bahay ay tulog na si Atyrrah kaya napilitan akong buhatin siya papunta sa loob ng mansyon. Nang maihiga ko siya sa kama ay pinapalitan ko siya kay Shaylla. Tinawagan ko si Dra. Averson para patingnan si Atyrrah."Sir okay na po" nakangiting sabi ni Shaylla. Naka-pajama siya at hihikab-hikab na samantalang alas-otso palang naman. Tinanguan ko lang siya sakto sa pagdating ng doktora."Good Evening Sr. Artemis""Follow me" I simply said and go to Atyrrah's room. Inabutan ko siyang nakahiga sa kama at natatakpan ng kumot hanggang balikat niya. Ulo niya lang ang nakalitaw at may bimpo sa noo. Nakaramdam ako ng awa dahil namumutla siya ng sobra. Malayo sa maputing kulay niya."She have sick. We go at asylum then after that she burn in heat" I said. Tumango-tango siya saka pumunta at umupo sa kama ni Atyrrah.Kinapa-kapa niya ang leeg ni Atyrrah pati ang noo. And then she open her duffle ba
Prinsesa Atyrrah POVKusang nagmulat ang aking mga mata. Para lang akong nakalutang. Iba-iba ang aking nararamdaman. Halo-halo iyon na nasa puntong, nahihirapan ako.Ang pagkakita ko kay LucidiroAng pagdalaw ni Ama sa aking panaginipAng pagsasabi ko sa Ginoo ukol sa aking pagkakakilanlanAt ang halik ng GinooMariin kong ipinikit ang aking mata.'Anong pumasok sa iyong isipan Atyrrah upang gawin iyon?'Ang magkahalong tuwa at kaba ay aking naramdaman. Tumingin ako sa gilid ng katre ngunit wala na siya. Hindi ko alam kung nasaan ang Ginoo.Marahan akong nagbangon at sumandal sa ulo ng katre. Tiningnan ko ang aking palad. Binalot ako ng lungkot nang makita merong kulay ang puso na noon ay wala. Hindi ko maaaring pagsinungalingan ang aking sarili. Maliwanag sa simbolong ito. Maliwanag pa sa sikat ng araw ngayon na..."Minamahal ko ang Ginoo" wika ko sa aking sarili."Ano?!" Halos mahampas ko ang nasa a
Prinsesa Atyrrah POVHindi ko alam kung anong nararamdaman ko. Noong nakita kong nag-uusap si Ginoong Ibo at Binibining Yaret ay nilukob ako ng inis at lungkot. Kahit halata sa kanilang mga mukha ang inis at galit ay parang kinukurot pa rin ang aking puso.'Ano bang nangyayari sa'kin?'Bigla ay naalala ko ang usapan namin kanina ni Shayla.Flashback***Pumasok kami ni Rimo sa loob ng silid-kainan matapos makita si Biyola na papunta rin sa bakuran.Katulad ng mga nakaraang umaga ay nagluluto si Shayla. Nasa harap siya ng lutuan. Umiinom ng kape, ayon sa tawag nila, habang nagluluto."Shayla" tawag ko sa binibini. Iniwan ko si Rimo sa upuan at binigyan ng tinapay na masaya naman niyang kinain. Naglakad ako papunta kay Shayla. Umiinom ito ng kape. "Ano ang s*x?" Inosenteng tanong ko. Napaatras ako nang mabuga niya ang iniinom. Napunta sa kawali ang kape at laway niya sa lutuan. Nagtalsikan ang mantika na nasa kawali. Tu
Prinsesa Atyrrah POV"Kuya Yves!" Sigaw ni Biyola at saka yumakap sa bagong dating. Tuon naman ang atensyon ng lalaki kayla Binibining Yaret at Ginoong Ibo na nakatingin rin naman sa kaniya. Parehong nakaupo sa maliliit na damo ang dalawa."Hey bro" pagsasalita ng masama ng Ginoo na tinawag na Ibes ni Biyola."What are you doing here?" Ganti sa masamang salita rin ng Ginoong Ibo pagtapos tumayo. Inalalayan niya si Binibining Yaret na makatayo ng maayos. Natuon naman ang aking paningin sa magkasiklop na kamay ng dalawa. Sa tingin palang ay mahigpit iyon at nasisiguro ko iyon."Don't you miss me?" Pagsasalita ulit ng masama ng bagong dating. Sa paraan ng pagbigkas nito'y nagtatanong siya. Ngunit bakit kailangang magsalita ng masama kung nagtatanong lang rin naman? Umiwas naman ako ng tingin sa kamay ng dalawa. Mahigpit kong hinawakan ang aking pandeha.Hindi ako nagagalit dahil'Nasasaktan ako'Ayokong aminin ngu
Yvo POVDumiretso ako ng garden to calm myself especially my heart and mind. I can't find any reason on why he back? Ang kapal ng mukha niyang magpakita after what he did to my mother. Nang dahil sa kaniya kaya nandito ako sa sitwasyong ito. Wala akong ibang sisisihin kung hindi siya lang.Tumingala ako sa langit to control myself. I'm still a human and I can feel pain. It's been a decade but it still hurts.'Mom, can I call you? I just want to hear your voice. I want you to give me advice to disappear this pain I felt. I want you to comfort me like what you did before'Maraming nangyari at nagbago magmula nang mawala si Mom. Iyong taong laging nandiyan kapag may mga ganito akong nararamdaman. Iyong taong lagi akong pinapatawa kapag nakita niya kong malungkot at ang taong yumayakap sa'kin kapag nakakaramdam ako ng sakit. Iyong taong iyon, nawala. Nawala at namatay nang hindi ko inaasahan. Nang dahil sa katangahang ginawa ni Yves, namatay si Mo
Prinsesa Atyrrah POVNarito ako sa balkonahe ng aking silid. Pinagmamasdan ang mga kumikislap na mga bituin. Saka ko tiningnan ang maliwanag na buwan. Malaki iyon at maliwanag. Nagsasabi na kahit nag-iisa ito, siya pa rin ang magniningning at mapapansin ng lahat. Hanga ako sa buwan simula noong ako ay bata. Mag-isa lang sa madilim na langit ngunit palaging napapansin. Nagliliwanag at nakakatawag-pansin. Kapuri-puri tingnan.Habang nakaupo ay ngumuso ako saka yumuko sa bariles. Gabi na ngunit ang Ginoo ay hindi pa umuuwi. Simula nang sundan niya si Binibining Yaret ay hindi ko na ito nakita pa. Sabi ni Biyola, itulog ko na lang daw ang gabing ito dahil hindi darating ang Ginoo ngunit ang aking mata ay nananatili sa pagkakabukas. Inaantok na ko ngunit kahit anong posisyon ko sa malambot na kama ay hindi ako makatulog. Kusa itong naghihintay sa kaniyang pagdating."Prinsesa" nag-angat ako ng tingin para makita si Aireen na lumilipad at may lungkot sa ka
Hello!Maraming Salamat sa suporta'ng ibinigay niyo kayla Atyrrah at Yvo. Maraming Salamat sa mga nanatiling magbasa hanggang dulo. Maraming Salamat sa bumoto, nagbasa, nagbigay ng gems at nag-aksaya ng coins. Doon pa lang sa part na nagbigay kayo ng coins para mabuksan 'yong chapter, thankful na po ako. At lalo akong nagpapasalamat sa pagbibigay ng gems at vote.Salamat sa pag-intindi ng kabuuan ng istorya kahit maraming typographical and grammatical errors. I'm still learning bud so I highly appreciate that you'd understand Atyrrah and Yvo's lovestory.I did my best to create this story. This is part of Pentagon Series at sana na-satisfy ko kayo. Marami pa'ng lalakbayin ang Pentagon, at ito pa lang ang simula.Napasaya ko ba kayo?Nalungkot ba kayo?Nagalit ba kayo?Kasi kung naramdaman niyo iyan sa pamamagitan nila Atyrrah, Yvo, Lucidiro, Hariette at Reyna Karis, then, maybe I'd satisfied you.Bud, it isn't yet the epilogue.
Mataman kong tiningnan ang mga batang naglalaro at nagtatawanan mula sa pinto ng palasyo. Ang kamay ko ay nasa loob ng aking pantalon habang nakasandal ako sa hamba ng pinto.Isang taon na rin ang lumipas.Masagana na ang lahat. Masigla na. Puro masasaya ang mga bata. Maayos na pinamumunuan ang Kaharian ng Cladmus ni Tiyo Atikus habang hinihintay si Viola na maging ganap na tagapag-mana ng kaharian. Sa kabila ng kasalanan ng Reyna Karis sa Kahariang ito at nalaman man ng mga Acrañum ang tunay na identidad ni Viola, hindi nadamay ang bata sa galit nila kay Reyna Karis.Si Tiya Agnes naman ang pansamantalang namumuno sa Kaharian ng Bilbun. Si Atirrah at Galleion sa Kaharian ng Lintuen at mag-isang pinamumunuan ni Reyna Althea ang Kaharian ng Minimulis.Binigyan ng parusa sina Atirrah, Aireen, Lucidiro at Heneral Baron. Ang parusang tinanggap nila ay depende sa kasalanang nagawa nila sa kanilang kaharian.Maraming nangyari sa
Yvo Artemis POVIto ang ika-anim na araw pagtapos ng nangyari sa Kaharian ng Cladmus. Marami na kong natutunan tungkol sa mga narito dahil araw-araw ay wala kaming ginawa ni Atyrrah kung hindi ang umalis at mamasyal sa lugar. Proud niyang ipinakikilala sa akin ang mga bagay-bagay. Halata ang tuwa lagi sa kaniyang mukha. Masaya rin naman ako pero hindi kapag gabi.Sa oras na natutulog dapat ang lahat at nagpapahinga ay hindi ako. Gusto kong titigan siya magdamag at walang pakialam kahit umaga na. Ayokong ipikit ang mga mata ko dahil sa takot na baka pagdilat ko ng mata ay wala na siya.Natatakot ako."Anong iniisip mo?" Ibinaba ko ang tingin kay Atyrrah. Nakaupo kami sa isang puno na mayabong ang mga dahon habang pinagmamasdan ang dapit-hapon."Wala" pagsisinungaling ko. Hinaplos ko ang kaniyang balikat dahil nakaakbay ako sa kaniya habang siya ay nakahilig ang ulo sa dibdib ko. Magkasiklop ang aming kamay at panay ang haplos ng hinlalak
Yvo Artemis POVHumagulgol ang lahat. Lahat sila nakapalibot sa amin. May mga paru-parong nagsiliparan sa paligid na kulay asul at dumarapo sa mga patay na Acrañum. May lumapit na dalawang puting paru-paro na lumapag sa likod ng palad ni Atyrrah.Ayokong paniwalaan. Para akong nakalutang. Ang sakit ng ulo ko dulot ng pag-iyak. Wala pa kong nasasabi sa kaniya. Hindi ko pa napapatunayan ang pagmamahal ko sa kaniya."Atyrrah..." umiiyak kong tawag sa pangalan niya. Pilit kong isinisiksik sa utak ko na biglang magmumulat ang mata niya kahit alam kong imposible. Wala na ang mainit niyang hininga."Halika na," tumingala ako. Dumapo sa entrada ang mata ko. Isang babaeng naka-trahe de boda at isang lalaking walang mukha ang nakita ko. Unti-unting humarap sa gawi ko ang babaeng naka-trahe de boda. Ngumiti ang labi niya sa akin saka tumango."Atyrrah.." bulong ko sa aking sarili saka binitiwan ang katawan niya. Lumapit ako sa e
Yvo Artemis POVNabitawan ako ng Reyna nang hawakan siya ni Atyrrah sa pulsuhan. I can't believe of what I am seeing right now. The consistency of smirk and glare at her face gave shivers in my body. She is way too far from what she was used to be.Nanghihina kong tiningnan ang laban nila. Simpleng hawak lang sa braso ang ginawa ni Atyrrah pero ang gulat sa mukha ng Reyna ay bakas na bakas. Bigla ay hinawakan niya ang buhok ng Reyna at iniuntog ang ulo nito sa tuhod niya. Hindi nagpakita ng sakit ang Reyna. Hinawakan niya si Atyrrah sa braso at ipinaikot pero mabilis pa sa pagkurap na tumalon si Atyrrah na sa likod ng Reyna napunta. Iyon ang naging dahilan kung bakit tila nakakulong ang Reyna sa sarili nitong braso."Bumitaw ka!" Makapangyarihang sigaw ng Reyna pero isang kakila-kilabot na tawa ang pinakawalan ni Atyrrah."Baka nakakalimutan mo. Ako ang bida sa kwentong ito" hindi ko maipaliwanag ang boses niya. Magkahalo ang boses niya at ng
Prinsesa Atyrrah POVHindi ko magawang magsaya. Ang puso ko ay nilulukob ng takot at lungkot dahil sa mga naririnig na sigaw at iyak ng mga Acrañum. Sa pagkakataong ito nasabi ko na mahina ako. Bilang Prinsesa, dapat ko silang ipagtanggol ngunit heto ako. Nakasakay kay Havok kasama ang Ginoo.Hindi.Hindi ang aking sarili ang pwede kong isipin ngayon. Hindi ang Ginoo kung hindi ang responsibilidad ko. Hindi ako ipinanganak upang marinig ang tangis at makita ang paghihirap ng mga Acrañum."Bumaba ka Havok--""Ano?! Hindi!" Salubong ang kilay na tiningnan ko ang Ginoo. Kunot ang noo niya."Kailangan ako ng mga Acrañum" ani ko. Umiling siya at saka hinawakan ang aking tiyan."Hindi ka pwedeng masaktan. Nasa iyo ang anak ko Atyrrah" kunot man ang noo ay kita ko ang pag-aalala sa kaniyang mga mata. Inilapit ko ang labi sa kaniya saka iyon inilapat sa labi niya."Huwag kang mag-aalala. Sa'
Yvo Artemis POVHabang dumadampi ang hangin sa aking mukha na ginugulo ang aking buhok ay hindi ko maiwasang matakot. Fear is creeping me out not by me but for those creature. I saw the messy place. I saw how powerful the Queen is. And I can't help myself but to get worried about them especially to Atyrrah.Bumaliktad ang sitwasyon namin. Ako naman ang ignorante sa nakikita pero hindi ko ma-appreciate ang paligid dahil sa pag-aalala.Habang nililipad ako ni Havok ay lumilipad rin ang aking isip. Ano ang pwede kong gawin para makatulong? Hindi ako sumama dito para lang magtago.Inilapag ako ni Havok sa isang bundok. Kakaiba rito dahil nagliliwanag ang mga puno. May mga alitaptap rin na nagpapaganda sa lugar. I roam my eyes at the place. My hands are in my pocket as I withdraw myself from Havok's back.This place was breath-taking. It is charming. A fantasy. What I am seeing right now makes me amaze.How God created this kind
3rd Person POVNaging marahas ang bawat isa, alisto sila. Ang mga kawal at ibang Acrañum ay nakatutok ang mga palaso sa mga nag-alyansa laban sa Reyna na pinamumunuan ni Heneral Baron. Nanatili itong nakaupo sa kaniyang kabayo.Ang mga opisyal ay handa na ang kapangyarihan habang nakatingin kina Prinsesa Atyrrah at Reyna Karis. Bakas naman ang takot sa mukha ni Yvo Artemis. Hawak niya ang brasong nakapalibot sa kaniyang leeg.Ang Reyna na may apoy sa kaniyang palad ay desidido sa gagawin. Kapag naipasa sa kaniya ng pormal ang Kaharian ng Cladmus, mapapasakaniya na ang buong kaharian. Nang dumating ang Tiyo at Tiya ng magkapatid na Prinsesa ay kinabahan siya. Ayaw niyang mawala ang Kaharian na simbolo ng kaniyang kapangyarihan."Kapag sinunod niyo ang nais ko, papakawalan ko ng walang galos ang taong ito" banta niya sa lahat lalo na kay Prinsesa Atyrrah na ngayon ay walang makikitang emosyon sa mukha. Palipat-lipat na rin ang kulay
Prinsesa Atirrah POVBumuntong-hininga ako. Nalulungkot ako na magagaya ang tadhana ng aking kapatid sa akin. Natatakot ako na magaya ang kapalaran niya sa akin. Ano pa kapag nalaman ni Lucidiro na may bata sa kaniyang sinapupunan?Tiningnan ko ang aking anak. Seryoso niyang iginagala ang tingin sa Kaharian ng Cladmus. Sobra akong naaawa sa kaniya. Halata ang pagiging ignorante niya sa mundong ito. Paano nga ba mabubuksan ang isip niya kung ikinukulong siya ni Galleion sa kaharian? Na hanggang pagtingin nalang mula sa bintana ang tanging nagagawa niya.Iniangat ko ang tingin. Hinihiling kong matapos na ang paghihirap, hindi ng sarili ko kung hindi ng aking anak.Tumunog ang gong. Senyales ng pagpasok ng mga opisyal. Pangungunahan ni Narnion ang pagpasok. Ang unang pumasok ay ang mga kawal na nasa kinse ang bilang.Nag-martsa sila sa pasilyo at nang tumapat ang pinuno sa hilera ng gintong upuan ay huminto siya, gano'n rin ang mga k