Paggising ko pa lang ay agad ko nang naalala ang ginawa sa akin ng Aivan na iyon! Hanggang ngayon kasi, pakiramdam ko ay kumapit sa balat ko ang..... Hay nako!
Bumangon ako at nagtungo na sa banyo ng kwato ko upang maghilamos at nagtoothbrush, ginawa ko na rin ang everyday routine ko tuwing umaga.
Pagkatapos ay saka naman ako lumabas ng kwarto para sana kumain pero pababa pa lang ako ay narinig ko na ang boses ni Aivan at sa tingin ko ay hindi siya nag-iisa.
"Shit! Ang sarap!
"Malapit na ba?" Tanong ni Aivan.Siya kasi ang nagmamaneho sa aming dalawa. Napag-usapan kasi namin na ngayong araw na namin pupuntahan si Papa.Binasa ko ang text sa akin ni Papa kanina, "Uhm, kaliwa pa... Tapos kapag may nakita kang black na gate iyon na iyon."Ilang oras din kasi kaming bumyahe kaya paniguradong gutom na si Aivan. Hindi lang siya makapag-reklamo dahil wala na naman siyang magagawa.
"Ano na namang nginingiti-ngiti mo diyan?" Kunot noo kong tanong kay Aivan.Kadarating lang namin sa bahay. Ang haba nga ng biyahe eh. Mabuti nga at hindi nagligalig si Aivan.Kaming dalawa lang ni Aivan ang narito ngayon sa babay. Bukas pa kasi uuwi sila Daddy.Kaya heto at si Aivan ay parang timang. Sa tuwing titignan ko siya ay pansin ko na pangiti-ngiti pa siya, kaya tuloy medyo nakaka-r
"Ngumiti ka naman." Sabi ko sa kanya habang itinatapat ang front cam ng cellphone ko sa aming dalawa.Ngayong ang araw ng graduation ni Aivan at masaya ako para sa kanya. 'Yon nga lang, hindi ko alam dito kay Aivan kung ano ang ikinatatampo na naman."Tss..." Mas lalong napasimangot si Aivan kaya ang ang panget tuloy ng picture naming dalawa."Ano ba?! Umayos ka nga! Ang arte mo, ayaw mo ba
"Ngumiti ka naman." Sabi ko sa kanya habang itinatapat ang front cam ng cellphone ko sa aming dalawa.Ngayong ang araw ng graduation ni Aivan at masaya ako para sa kanya. 'Yon nga lang, hindi ko alam dito kay Aivan kung ano ang ikinatatampo na naman."Tss..." Mas lalong napasimangot si Aivan kaya ang ang panget tuloy ng picture naming dalawa."Ano ba?! Umayos ka nga! Ang arte mo, ayaw mo ba
Naalimpungatan ako mula sa pagkakatulog nang tumama ang sikat ng araw na pumasok mula sa siwang ng nakabukas na bintana sa kwarto ko.Nag-unat pa ako at saka umupo sa kama. Nakaramdam pa ako ng sakit sa may gitnang bahagi ng katawan ko.Doon ko lang naalala ang nangyari sa amin ni Aivan kagabi.Teka?
Wala akong ginawa sa buong maghapon kundi ang umiyak. Ewan ko ba kung bakit hanggang ngayon ay hindi ako napapagot sa kakaiyak.Kanina pa nakauwi sila Stacey at ang Papa niya. Wala ni kahit na anong imik sila Daddy sa nasabi ng Papa ni Stacey.Bakit ba kasi nararanasan ko ang lahat ng ito?Kung kailan okay na, kung kailan masaya na ako kasama si Aivan saka pa susulpot ang ganitong problema.
"Gago talaga ang mga lalaki! Walang mga kwenta! Walang ginawa kundi ang saktan tayo." Ani Liz na kanina pa ako pinapatahan."A—Ako naman kasi ang tanga.. Alam ko naman na magkakaroon na siya ng pamilya pero ako pa rin itong pasok ng pasok sa buhay niya." Walang patid ang pagdaloy ng luha ko."Oo nga.. Gaga ka rin eh, matagal na kitang sinabihan na kung maaari, iwasan mo na 'yang Aivan na iyan. Mukha pa nga siyang mas maloko kay Zach, 'Yun pala ay parehas lang silang gago." Aniya matapos inumin ang tinimpla niyang
"A—Aivan......"Para bang tinatambol ang puso ko sa matinding kaba na nararamdaman ko ngayon.Nang makita ko ang mukha ni Aivan na basang-basa ng luha ay gusto ko siyang lapitan at sabihin sa kanya ang lahat.Pero bago ko pa magawa ang bagay na iyon ay nakita ko na lang na bumagsak mula sa kinatatayuan si Miguel.
Malakas kong inilapag sa kaharap kong mesa ang hawak kong cellphone. Iyang Aivan na iyan! Kung hindi niya pa naiwanan ang cellphone niya sa kwarto naming dalawa ay hindi ko pa malalaman ang kabulastugan niya!Nakakagigil! Humanda sa akin si Aivan pag uwi niya at pag-uwi ko rin sa trabaho ko!Si Pierce, ang anak naming dalawa ni Aivan ay nasa eskwelahan. Grade 1 na siya ngayong taon.Pitong taon na ang nakalipas simula ng maikasal kami ni Aivan.
"Tol, dinala sa clinic si Avygail." Sabi ni Eric sa akin.Napayuko ako at napahawak sa sentido ko, "H—Hindi ko naman sinasadyang sabihin na ampon lang siya.. Hindi naman talaga siya naging pabigat sa bahay... Nadala lang ako ng galit dahil sa ginawa ng Mama niya sa Mama at Papa ko." Sabi ko kay Eric."Eh, pre... Kung ano man ang naging kasalanan sa'yo ng Mama ni Avygail. Huwag mo na sanang idamay si Avygail lalo na at wala naman siyang alam sa nagawa ng Mama niya." Ani Eric.
"Sweetheart? Paki-kuha mo nga 'yung cellphone ko.. Baka kasi nag-text na si Mama." Utos ni Aivan sa akin.Nasa tabi ko lang naman ang cellphone ni Aivan. Ngayon ay nasa biyahe kami patungo sa garden kung saan gaganapin ang kasal namin na dalawang linggo pa naman mula ngayon.Halos tatlong buwan na ang nakalipas nang mangyari ang isang trahedya sa amin.Trahedya na halos baguhin na ang buhay ko.
Hindi ako iniwanan ni Aivan, kahit na sa tingin ko ay nahihirapan na siya dahil hindi ako nakakakita ay wala pa rin siyang patid sa kakaasikaso sa akin.Ngayon ay araw ng miyerkules. Kasama ko si Aivan ngayon at nasa bahay kami nila Daddy Blake.May magandang balita sa akin si Aivan. Sabi niya ay hintayin ko lang siya na matapos maligo at pagkatapos ay saka niya sasabihin ang 'good news' na sasabihin niya."Sweetheart? Kakatapos ko lang na maligo. Ano pang gusto mo? Gut
Nang bumalik ang malay ko ay napasigaw pa ako sa labis na sakit ng ulo ko. Hindi ko maipaliwanag ang sakit na nararamdaman ko.Agad namang may humawak sa kamay ko, "Sweetheart... Nandito ako." Boses iyon ni Aivan.Unti-unting napakunot ang noo ko nang wala akong makita na kahit ano."A—Aivan.... Nasaan ako? Bakit hindi ako makakita?" Tanong ko habang ang kamay ko naman ay marahang humahaplos sa iyan ko. "Si baby natin?"
Halos hindi ko maidilat ng maayos ang mata ko dahil sa matinding pag-ikot ng paningin ko.Muli akong pumikit ng mariin dahil sa iniindang sakit ng ulo.Nang imulat kong muli ang mata ko ay nalaman kong nasa loob ako ng isang sasakyan.Nakatali ang kamay ko sa likod kaya hindi ko maigalaw ng maayos ang kamay.Lumingon ako sa nagmamaneho ng sasakyan
"Didiinan ko pa ba, sweetheart?"Napalunok ako bago dahan-dahang tumango. Napahiyaw pa ako sa sakit na nararamdaman ko dahil mas lalo pang diniinan ni Aivan.Napahinga naman ako ng malalim matapos ang ilang minuto."Ayan na, Aivan.... Medyo nasasarapan na ako."Marahan naman niyang hinalikan ang labi ko at pagkatapos ay itinuloy na muli niya ang k
Problemado akong napahilamos sa mukha ko habang tinitignan ang mga pagkaing nakahain sa mesa.Nakatulog lang ako sandali sa kwarto ay ganito na agad ang tumambad sa akin.Binalingan ko ng tingin si Aivan na nakayuko habang pinagdidikit niya ang dalawa niyang kamay na tila ba nahihiya pa sa akin."Tingnan mo ang ginawa mo sa fried chicken mo." Sabi ko sa kanya sabay turo sa fried chicken na n
Kinakabahan kong tinignan si Aivan. Hindi naman ako kinakabahan dahil kay Stacey, kinakabahan ako sa kung ano ang maaaring isagot ni Aivan sa tanong ni Stacey.Tumingin din sa akin si Aivan ng seryoso. Hindi ko alam kung ano ba ang nasa isip niya.Halos mamilog ang mata ko nang mahigpit niyang hinawakan ang kamay ko at saka naman siya nagsalita."Nagmamahalan kami ni Avygail." Seryosong saad ni Aivan na ikinanganga naman ni Stacey.