Novels by IHeartThisGuy

Malakas kong inilapag sa kaharap kong mesa ang hawak kong cellphone. Iyang Aivan na iyan! Kung hindi niya pa naiwanan ang cellphone niya sa kwarto naming dalawa ay hindi ko pa malalaman ang kabulastugan niya!Nakakagigil! Humanda sa akin si Aivan pag uwi niya at pag-uwi ko rin sa trabaho ko!Si Pierce, ang anak naming dalawa ni Aivan ay nasa eskwelahan. Grade 1 na siya ngayong taon.Pitong taon na ang nakalipas simula ng maikasal kami ni Aivan.

"Tol, dinala sa clinic si Avygail." Sabi ni Eric sa akin.Napayuko ako at napahawak sa sentido ko, "H—Hindi ko naman sinasadyang sabihin na ampon lang siya.. Hindi naman talaga siya naging pabigat sa bahay... Nadala lang ako ng galit dahil sa ginawa ng Mama niya sa Mama at Papa ko." Sabi ko kay Eric."Eh, pre... Kung ano man ang naging kasalanan sa'yo ng Mama ni Avygail. Huwag mo na sanang idamay si Avygail lalo na at wala naman siyang alam sa nagawa ng Mama niya." Ani Eric.

"Sweetheart? Paki-kuha mo nga 'yung cellphone ko.. Baka kasi nag-text na si Mama." Utos ni Aivan sa akin.Nasa tabi ko lang naman ang cellphone ni Aivan. Ngayon ay nasa biyahe kami patungo sa garden kung saan gaganapin ang kasal namin na dalawang linggo pa naman mula ngayon.Halos tatlong buwan na ang nakalipas nang mangyari ang isang trahedya sa amin.Trahedya na halos baguhin na ang buhay ko.

Hindi ako iniwanan ni Aivan, kahit na sa tingin ko ay nahihirapan na siya dahil hindi ako nakakakita ay wala pa rin siyang patid sa kakaasikaso sa akin.Ngayon ay araw ng miyerkules. Kasama ko si Aivan ngayon at nasa bahay kami nila Daddy Blake.May magandang balita sa akin si Aivan. Sabi niya ay hintayin ko lang siya na matapos maligo at pagkatapos ay saka niya sasabihin ang 'good news' na sasabihin niya."Sweetheart? Kakatapos ko lang na maligo. Ano pang gusto mo? Gut

Nang bumalik ang malay ko ay napasigaw pa ako sa labis na sakit ng ulo ko. Hindi ko maipaliwanag ang sakit na nararamdaman ko.Agad namang may humawak sa kamay ko, "Sweetheart... Nandito ako." Boses iyon ni Aivan.Unti-unting napakunot ang noo ko nang wala akong makita na kahit ano."A—Aivan.... Nasaan ako? Bakit hindi ako makakita?" Tanong ko habang ang kamay ko naman ay marahang humahaplos sa iyan ko. "Si baby natin?"

Halos hindi ko maidilat ng maayos ang mata ko dahil sa matinding pag-ikot ng paningin ko.Muli akong pumikit ng mariin dahil sa iniindang sakit ng ulo.Nang imulat kong muli ang mata ko ay nalaman kong nasa loob ako ng isang sasakyan.Nakatali ang kamay ko sa likod kaya hindi ko maigalaw ng maayos ang kamay.Lumingon ako sa nagmamaneho ng sasakyan