"Ano? Okay na ba tayo?" Ani Aivan pagkatapos uminom ng tubig.
Kanina ko pa natatawa habang pinagmamasdan si Aivan. Tulad nga kasi ng sinabi ko kanina ay sinunod niya rin naman iyon. Sumayaw nga siya habang kumakanta ng despacito. Nakakatuwa nga, eh. Alam ko naman na napipilitan lang siyang gawin iyon. Pwede niya namang ayawan iyon kung ayaw niya.
Kasalukuyan pa rin kaming nasa gymnasium ng school. May mga nanuod nga habang sumasayaw at kumakanta si Aivan kanina, buti nga at pinayagan si Aivan kanina na gamitin ang mikropono.
Ilang araw pa ang sumunod na lumipas ay medyo naging maayos naman ang lagay ni Mama sa hospital, 'Yun nga lang ay hindi pa rin siya gumigising.Sabi naman ng doktor sa amin ni Papa ay may posibilidad na maaari magising si Mama pero kahit na magising ay hindi pa rin kayang malunasan ang sakit niya. Katunayan ay binigyan na nga si Mama ng anim na buwan na taning.Ngayon pa lang, hindi ko na maisip na bakit pa kailangang mangyari sa akin ito. Hindi ko naman pinangarapna mangyari iyon kay Mama. Kahit na hindi pa kami nagkik
Pinilit kong ipinapa-intindi kay Aivan kung ano ba ang nararapat niyang gawin. Nakikinig naman siya sa mga sinasabi ko habang nagsasalita ako, pero ipinagpipilitan niya rin naman sa akin na hindi naman daw siya ang tunay na Ama ng bata, eh inamin na nga niya sa akin kani-kanina lang na ex-girlfriend niya pala ang babaeng nagdadalang tao ngayon, Stacey ang pangalan at nasa Amerika. Iyon ang dahilan kung bakit napauwi pala sa Pilipinas si Aivan— para lang matakasan niya ang responsibilidad niya."Tulad nga ng sinabi mo sa akin... Walang ibang naging ex-boyfriend si Stacey maliban sa'yo. Ano naman sa tingin mo ang dahilan kung paanong hindi ikaw
Napalalim ang tulog ko, hindi ko namalayan na alas-nuebe na pala ng umaga. Ngayon ay araw ng sabado kaya walang pasok. Nandito ako ngayon sa bahay, si Papa naman ay nasa hospital ngayon. Mamayamaya lang din naman ay pupunta na ako sa hospital para bantayan ang Mama ko at para naman makapagpahinga na rin muna si Papa.Matapos kong magsipilyo ay bumaba na ako sa kusina para sana ihanda ang umagahan ko pero halos lumuwa ang mata ko nang makita ko si Aivan na kakamot-kamot sa ulo habang tinititigan ang isang pagkaing nakahanda na.Pritong itlog lang ang nakita ko at sinangag. Hindi lang basta pritong itlog,
Hawak-hawak ko ang cellphone ni Aivan at kasalukuyan ko 'yong iniinspeksyon. Binuksan ko ang inbox at wala naman akong nakita na iba niyang ka-text maliban sa akin at kay Tita Cassandra.Napa-irap tuloy ako, sabay baling ng tingin kay Aivan na ngayon ay ngingiti-ngiti habang kumakain ng fries."Sabi ko naman sa'yo, wala kang mababasa diyan..... Ayaw mo namang maniwala na wala akong babae." Aniya pa habang ngumunguya ng paborito niyang fries.
"Wait?! What?! Nababaliw ka na ba, Avygail?!" Ani Liz at halos nanlalaki ang matang nakaharap sa akin.Nandito kami ngayon sa bahay ni Zach. Katunayan ay kanina pa kami narito ni Aivan.... And speaking of Aivan. Naroon siya ngayon sa hardin ng bahay nila Zach, magkakasama silang magto-tropa at umiinom ng alak.Kanina, bago kami makarating dito sa bahay ni Zach ay paulit-ulit ko pang pinaalalahanan si Aivan na huwag masyadong maglasing. Mahirap na— kung uuwi siyang lasing mamaya, lalo na't ako ang kasama. Baka mamaya sa sobrang inis ko sa kanya ay iwanan ko pa siya dito.
Naramdaman ko ang pagsakit ng ulo ko nang imulat ko ang mga mata ko. Inilubot ko ang paningin ko sa kung nasaan man ako ngayon. Naramdaman ko na tila may mabigat na nakapatong sa tiyan ko at nang balingan ko kung sino ang nakayakap ay si Aivan pala.Naririnig ko pa ang mahihinang paghilik niya sa tabi ko at nang maramdaman niya na gising na ako ay agad siyang bumangon."Sa wakas, gising ka na." Malumanay na sabi niya sa akin, "Anong nararamdaman mo? May masakit ba sa'yo? Kamusta ka?"
Hindi ko alam kung kailan matatapos itong problemang nararanasan ko. Sunod-sunod at tila walang pumipigil."Ikaw na lang ang bahalang magsabi kay Aivan.. Alam kong makikinig siya sa'yo." Sabi pa ni Daddy sa akin.Marahan akong tumango at pinipigilan ang pagluha, "Opo, Daddy."Nang maka-alis sila Daddy at Tita Cassandra ay sakto naman ang paglapit ni Aivan sa pwesto ko, hinawakan niya ang kam
“Ate.. Hindi ka sasama sa amin mamaya?” Tanong ni Allen sa akin.Nasa kwarto ako ngayon at pinuntahan ako ni Allen, ayoko namang lumabas ng kwarto dahil baka makita ko na naman si Aivan. Kanina kasi nang lumabas ako ng kwarto ay nagkasalubong kami ni Aiavan sa may sala, hindi naman sinadya iyon.. Ewan ko ba pero nadadala ako sa mga titig niya, hindi ko naman masigurado sa sarili ko kung galit siya o kung ano man ang nararamdaman niya sa akin.Ngayon naman ay iniiwasan kong lumabas ng kwarto dahil sa tuwing nakikita ko si Aivan ay mas lalo lang akong nasasaktan.
Malakas kong inilapag sa kaharap kong mesa ang hawak kong cellphone. Iyang Aivan na iyan! Kung hindi niya pa naiwanan ang cellphone niya sa kwarto naming dalawa ay hindi ko pa malalaman ang kabulastugan niya!Nakakagigil! Humanda sa akin si Aivan pag uwi niya at pag-uwi ko rin sa trabaho ko!Si Pierce, ang anak naming dalawa ni Aivan ay nasa eskwelahan. Grade 1 na siya ngayong taon.Pitong taon na ang nakalipas simula ng maikasal kami ni Aivan.
"Tol, dinala sa clinic si Avygail." Sabi ni Eric sa akin.Napayuko ako at napahawak sa sentido ko, "H—Hindi ko naman sinasadyang sabihin na ampon lang siya.. Hindi naman talaga siya naging pabigat sa bahay... Nadala lang ako ng galit dahil sa ginawa ng Mama niya sa Mama at Papa ko." Sabi ko kay Eric."Eh, pre... Kung ano man ang naging kasalanan sa'yo ng Mama ni Avygail. Huwag mo na sanang idamay si Avygail lalo na at wala naman siyang alam sa nagawa ng Mama niya." Ani Eric.
"Sweetheart? Paki-kuha mo nga 'yung cellphone ko.. Baka kasi nag-text na si Mama." Utos ni Aivan sa akin.Nasa tabi ko lang naman ang cellphone ni Aivan. Ngayon ay nasa biyahe kami patungo sa garden kung saan gaganapin ang kasal namin na dalawang linggo pa naman mula ngayon.Halos tatlong buwan na ang nakalipas nang mangyari ang isang trahedya sa amin.Trahedya na halos baguhin na ang buhay ko.
Hindi ako iniwanan ni Aivan, kahit na sa tingin ko ay nahihirapan na siya dahil hindi ako nakakakita ay wala pa rin siyang patid sa kakaasikaso sa akin.Ngayon ay araw ng miyerkules. Kasama ko si Aivan ngayon at nasa bahay kami nila Daddy Blake.May magandang balita sa akin si Aivan. Sabi niya ay hintayin ko lang siya na matapos maligo at pagkatapos ay saka niya sasabihin ang 'good news' na sasabihin niya."Sweetheart? Kakatapos ko lang na maligo. Ano pang gusto mo? Gut
Nang bumalik ang malay ko ay napasigaw pa ako sa labis na sakit ng ulo ko. Hindi ko maipaliwanag ang sakit na nararamdaman ko.Agad namang may humawak sa kamay ko, "Sweetheart... Nandito ako." Boses iyon ni Aivan.Unti-unting napakunot ang noo ko nang wala akong makita na kahit ano."A—Aivan.... Nasaan ako? Bakit hindi ako makakita?" Tanong ko habang ang kamay ko naman ay marahang humahaplos sa iyan ko. "Si baby natin?"
Halos hindi ko maidilat ng maayos ang mata ko dahil sa matinding pag-ikot ng paningin ko.Muli akong pumikit ng mariin dahil sa iniindang sakit ng ulo.Nang imulat kong muli ang mata ko ay nalaman kong nasa loob ako ng isang sasakyan.Nakatali ang kamay ko sa likod kaya hindi ko maigalaw ng maayos ang kamay.Lumingon ako sa nagmamaneho ng sasakyan
"Didiinan ko pa ba, sweetheart?"Napalunok ako bago dahan-dahang tumango. Napahiyaw pa ako sa sakit na nararamdaman ko dahil mas lalo pang diniinan ni Aivan.Napahinga naman ako ng malalim matapos ang ilang minuto."Ayan na, Aivan.... Medyo nasasarapan na ako."Marahan naman niyang hinalikan ang labi ko at pagkatapos ay itinuloy na muli niya ang k
Problemado akong napahilamos sa mukha ko habang tinitignan ang mga pagkaing nakahain sa mesa.Nakatulog lang ako sandali sa kwarto ay ganito na agad ang tumambad sa akin.Binalingan ko ng tingin si Aivan na nakayuko habang pinagdidikit niya ang dalawa niyang kamay na tila ba nahihiya pa sa akin."Tingnan mo ang ginawa mo sa fried chicken mo." Sabi ko sa kanya sabay turo sa fried chicken na n
Kinakabahan kong tinignan si Aivan. Hindi naman ako kinakabahan dahil kay Stacey, kinakabahan ako sa kung ano ang maaaring isagot ni Aivan sa tanong ni Stacey.Tumingin din sa akin si Aivan ng seryoso. Hindi ko alam kung ano ba ang nasa isip niya.Halos mamilog ang mata ko nang mahigpit niyang hinawakan ang kamay ko at saka naman siya nagsalita."Nagmamahalan kami ni Avygail." Seryosong saad ni Aivan na ikinanganga naman ni Stacey.