Nagising ako dahil sa malakas na pagkakabagsak ko sa higaan ko. “ouch.” ngiwi ko sabay hawak sa likuran ko.
Tatlong katok ang nagmula sa pinto ng aking silid. “Cath apo, ano iyong kumalabog?” tanong ni lola sa kabilang pinto.“Ah wala lang po la, nahulog lang po ako sa higaan habang natutulog.” sagot ko saka bumangon na sa pagakaka hulog sa sahig. I stretch my back ang massage it using my hand. Ala sais na pala tingin ko sa orasan sa loob ng kwarto ko.binuksan ni lola ang pinto ng kwarto ko saka nag tanong. “Okay kalang ba?”“Opo, hindi naman po masakit.” i said and laugh a bit kahit masakit naman talaga ang pagkakahulog ko mula sa higaan.“Ah, sige mauna na ako at ako'y may trabaho pa. Ikaw na muna ang bahala dito sa bahay. May pagkain sa kusina kumain kana, may mainit na tubig narin doon magtimpla kanalang ng kape.” ani lola na sinangayunan ko nalang. Si lola ang nag papaaral sa akin at bumubuhay kahit may edad na si lola'y may lakas parin ito sa pagtatrabaho para may makain kami at para may pang tustus ako sa pag aaral.My mom and dad die when i was five years old. My mom die because of depression and my dad die because of heart attack dahil sa pagkamatay ni mama. Kaya si lola nalamang ang natitira kong pamilya wala naman kasi akong kapatid. Gustong kong makapagtapos ng pag aaral para masukliaan ko lahat ng pag hihirap ni lola para sa akin.Lumabas na ako ng kwarto saka nagtungo sa kusina para mag almusal. Nag timpla muna ako ng kape bago kumain. After i eat nag simula na rin akong mag linis ng bahay.Isang linggo nalang pala at pasukan na kaya nag tatrabaho ako sa isang restau bilang waitress para makaipon man lang ng pera para sa mga gamit ko na kailangan kong bilihin hindi naman pedeng umasa ng umasa nalang ako kay lola.Im in the middle of cleaning when my phone rang. Mabilis kong dinampot ito saka sinagot ang tawag.“May gagawin ka mamaya Cath?” Shiela ask me. Shiela is one of my best friend.“May trabaho pa ako mamaya. Bakit ba?”“Ano bayan sayang gala sana tayo later, may bagong bukas na pasyalan malapit sa palengke kasi puntahan sana natin.”“Ahh, hindi kasi ako pwede kailangan ko pang pumasok mamaya.”“No bayan.” even i didn't see Shiela's face i know she's pouting right now.“Sorry na, bawi ako sayo next time. Promise.”“Okay.” Shiela said. Alam kong nag tatampo ang kaibigan dahil hindi niya ito masasamahan sa pupuntahan nito. Gusto ko mang sumama ngunit wala akong oras para sa mga ganiyan.“Sige na babye na, naglilinis pa ako ng bahay.” i say to Shiela and end the call. I continue cleaning the house before i go to my work.“Ang aga mo ah.” bungad ni kuya Ray may ari ng restau na pinag tatrabahuhan ko.I smiled at him. “Good morning po.” bati ko l, kuya Ray smiled at me back.I enter the restau. Bumungad sa akin ang maraming customer. Talagang malakas ang benta ng restaurant ni kuya Ray dahil dinarayo ito ng dinarayo ng mga tao. At isa pa masarap at unique rin kasi ang mga pagkain na inihahanda namin para sa mga customer.“Tamang-tama ang dating mo Cath halika at tulungan mo akong ipamigay itong mga order. Ito' para sa table 5 at ito naman ay sa table 8.” saad ni ate Feit ka trabaho ko dito sa Restau. Agad kong kinuha ang bit bit nito at dinala sa mga umorder.Bumalik ako sa counter pagtapos kong madala ang mga order. Ibinaba ko ang bag ko saka naghatid muli ng mga order sa customer.“Ang bobo mo naman, hindi naman ito yung order namin ah!” bulyaw sa akin ng isang customer dahil maling order ang naibigay ko sa kanila.“Sorry po, akala ko po kasi sa inyo yung order.” paghingi ko ng tawad habang naka yuko.“Bilisin mo ang tanga, tanga mo kasi. Kung ako ang may ari ng restaurant na to tanggal kanang tanga ka.” gusto ko nang maiyak dahil sa masasakit na sinasabi sa akin ngunit pinipigilan kolang itong tumulo. Grabe na talaga ang mga tao ngayon. Magkamali kalang ang dami na kaagad ang sinasabi. Masama bang mag kamali, lahat naman siguro nag kakamali.Kinuha ko na ang maling order na naibigay ko sa customer. Pagtalikod ko doon na tumulo ang luha ko. Bumalik ako sa counter saka kinuha ang tamang order nila. I dry my tears before i return.“Ito na po yung order niyo.” magalang kong saad saka inilapag ang mga order nila.“ayan . ta-tanga-tanga kasi.” i didn't say anything but i smile at them saka bumalik sa counter. Nagpakawala ako ng buntong hininga saka nilakasan ang loob.“Okay kalang?” tanong ni ate fait saka tinapik tapik ang likod ko. “Hayaan mo nalang yun. Wag mo ng intindihin ang mga taong iyon.” i just smiled at her.“Sige na balik na po ako sa trabaho.” paalam ko sa ka nag linis ng mga table na kakatapos lang gamitin. Napaka-kalat nito at bagla-bagla ang mga gamit. Tapon-tapon din ang mga tirang pagkain. Hindi man lang nila iniisip na maraming tao ang hindi nakakakain at nag hihirap sa buhay tas sasayangin lang nila ang pagkain. Mga tao nga naman ngayon mga wala ng paki at alam sa totoong nangyayari sa mundo.Nakakalungkot lang dahil unti-unti ng nagbabago ang mundo. Nalilimutan na ng mga tao ang toong mundo.“tama na yan, mag pahinga ka na muna doon Cath kanina kapa nag tatrabaho hindi kaba napapagod?” Tanong ni ate Fait habang tinutulungan akong linisin ang isang table na kakatapos lang kainan.“Hindi naman po ate, saka para rin naman po ito sa kinabukasan ko at ni lola. Kailangan mong mag sipag at mag tiyaga bago mo malasap ang sagana ng buhay.”“Nakakatuwa ka talagang bata, pagsikapan mo pa at makakamit mo rin ang iyong tagumpay sa buhay. Kung kailangan mo ng tulong andito ako. Kaya kitang bigyan ng tulong sa abot ng aking makakaya.”Ngumiti ako kay ate Fait saka nag pasalamat. “Sige na magpahinga kana muna doon ako ng bahala muna dito. Kailangan mo rin mag pahinga kahit sandali.” tumango ako saka naupo sa tabi para makapag pahinga.“Cath!” Sigaw ni Shiela pag pasok sa Restaurant. Bakit kaya naparito ang laibigan?“Teka anong ginagawa mo dito?” tanong ko saka tumayo para salubungin siya.“Wala lang, hindi kita mapapayag na samahan ako eh kaya ikaw nalang pinuntahan ko, tutulungan nalang kita dito sa restau.”“Hindi mo naman kailangan gawin yan. Maupo kanalang jan”“Gusto kong tumulong, ano kaba.” ani nito sabay tapik sa braso ko.Bumalik na ako sa pag tatrabaho ng unti unti ng dumarami ang mga customer. Katulong ko naman sa pag hatid ng mga order si Shiela. Buti at pinayagan ni kuya Ray na tumulong si Shiela sa restau.“By the way, kilala mo ba yung kambal na Suitarez?” kumunot ang noo ko sa tinanong niya. Sino naman ang mga iyon and beside kamalayan ko kong sino yun.“Don't tell me hindi mo kilala yun.”“Hindi nga.” kwentuhan namin ni Shiela habang nag dadala ng mga order.“Hala ka teh, yung billionaryong kambal yun. Sikat na sikat kaya yang mga iyan dahil sa kagwapohang taglay nila talagang mag lalaway ka teh.”“Wala naman akong oras para sa mga ganiyan.”“Lagi kanalang walang oras, teh gave your self time. Enjoyin mo naman ang buhay kahit minsan. Wala naman masama kong lumandi, mag gala, mag inom o mag walwal ka kahit minsan wag mo lang araw arawin. Kahit maranasan mo man lang mabuhay ng ma experience mo man lang ang mga bagay na iyan.”“Tama ang kaibigan mo Cath, enjoyin mo rin ang buhay paminsan minasan. Wag mong masyadong itutuk ang atensyon mo sa trabaho.” sabat ni Ate Fait sa likuran namin. Naglilinis din ito ng table.“hindi ko naman kasi kailangan ma experience yang mga iyan.” pdepensa ko sa sarili ko.“Okay ikaw bahala.” ani ni Shiela. Napabuntong hininga nalang si Ate fait saka umalis matapos niyang linisan ang lamesa. By the way, nakabili kana ba ng mga gamit mo para sa pasukan?“”Hindi pa bakit?“”Tara sabay nalang tayo na mamili sa sabado, hindi parin ako nakakabili eh.“ i just nodded at her. Ipinag patuloy lang namin ang pag tatrabaho habang nag k-kwentuhan.Bandang ala singko ng hapon umuwi si Shiela dahil hinahanap na daw siya sa bahay. Mamaya pang ala sais ang out ko kaya mamaya pa ako makakauwi. Tiyak nakauwi na si lola at nakahanda na ang hapagkainan.Mag tatakip silim na ng makalabas kami sa trabaho. ”Bye, mauna na ako.“ paalam ni Ate fait saka winagayway ang kamay at sumakay ng jeep. Nag paalam muna ako lay Kuya Ray bago ako umuwi.Naisipan kong maglakad nalang pauwi sa bahay dahil para ma relax-relax man lang ang aking utak at makapag exercise man lang ako kahit papaano sa paglalakad.Isang bar ang aking nadaanan. Lalagpasan ko na sana ito ngunit na curios ako sa kung anong itsura ng loob ng isang bar. Never pa kasi akong makapsok sa lpob ng bar. Hindi pa nga ako nakakatikim man lang ng alak at the age of 20.Pag pasok ko sa loob sumalubong sa akin ang maingay at mga babaeng nagsasayaw sa harapan. Mga lalaking nakikipaghalikan kung kani-kanino. Mga babaeng ang mga damit ay kita na ang kaluluwa. May mga gumagawa pa nga ng kababalaghan sa tabi. Hindi ko inaasahan na ganito pala ang itsura ng loob ng bar. Ang akala ko dati'y puro tugtog at mga nag iinuman lang ang mayroon sa bar. Hindi ko inaasahan na may mga ganito pala sa loob nito.Hindi ko kinaya ang atmosphere sa loob kaya lumabas na kaagad ako. Ipinagpatuloy ko ang paglalakad pauwi. Malapit lang naman ang bahay namin sa restau. Kaya nilalakad ko nalang ito minsan.I feel my phone on my pocket vibrating. Kinuha ko ito at tiningkung ano ito. Shiela is Calling.”Oh, bakit napatawag ka?“ tanong ko mula sa kabilang linya.”Wala lang, itatanong ko lang kong nakauwi kana.“ sagot ni shiela.”Ah, hindi pa pero pauwi na ako nag lalakad kasi ako pauwi para ma relax-relax man lang kahit papaano.“”Okay, yun lang tinanong lang kita. Babye.“ ani ni Shiela saka binaba ang tawag. Ibinalik ko sa bulsa ko ang cellphone. Shiela is my longest best friend. Magkaibigan na kami ni Shiela since grade 2 and still now.I can say that Shiela is like my sister. We treat each other like we're siblings. Si Shiela rin ang kasama ko sa lahat ng bagay. And one thing i can only say about her is I'm so lucky that i have a friend like her.Hindi ko namalayan na nasa bahay na pala ako kakaisip ko. Iba talaga ang pakiramdam pag nag lalakad ka.”La, andito na ako!“ sigaw ko bago pumasok sa loob.”Anjan kana pala, halikana't kumain na tayo.“ salubong ni lola sa akin. Inilapag ko ang mga gamit ko sa upuan. ”Kamusta ang araw mo?“ tanong ni lola. Lagi akong tinatanong ni lola pag kauwi ko kung ayos lang ba ang araw ko.”Medyo po, may customer po kasi kami kanina na nagalit sa akin kasi mali yung order na naibigay ko sa kanila. Kaya ayun kung ano anong sinabi sa akin.“”Anong ginawa mo?“ tanong ni lola saka naupo sa harapan ng lamesa. Naupo narin ako.”Wala po, hinayaan ko nalang kasalanan ko rin naman po, mali kasi yung order na naibigay ko.“”Ayos lang iyan apo, pag pasensyahan mo na ang mga ganyang tao. Halina't kumain nalang tayo alam kong gutom kana dahil galing ka sa trabaho.“Kumuha ako ng kanin at ulam saka ako nagsimulang kumain. Habang kumakain nag k-kwentuhan lamang kami ni lola tunglol sa mga nangyari sa araw namin.”Kayo naman po lola, kamusta naman po ang araw niyo?“”ayos lang malaki-laki ang kiniti ko. May nagbigay din sa akin ng pera kanina. Para sa tip.“”Buti naman po kung ganon. Sino naman po ang nagbigay sa inyo niyon?“tanong ko saka uminom ng tubig.”ewan ko, isa sa mga laging nabili doon.“ sagot ni lola saka nag patuloy sa pagkain.”Ako na po ang mag huhugas ng pinggan mamaya.“Pagtapos naming kumain ni lola ako na ang nag presintang mag huhugas ng pinagkainan namin. After washing the dishes pumasok na ako sa kwarto ko saka nahilata sa higaan ko. Nakakapagod ang araw na ito. Unti-unti kong naramdaman ang antok at pag bagsak ng aking pilik mata. Hanggang sa tuluyan na nga akong nakatulog dahil sa pagod. Panibagong araw nanaman bukas.Kakasya na kaya ito para sa panggastos ko para sa pag aaral ko? Kasalukuyan akong nasa aking silid habang binibilang ang perang naipon ko sa pag tatrabaho ko sa restaurant. Ibinalik ko na sa lagayan ang ipon kong pera saka ibinalik ito sa aking damitan. Lumabas na ako ng silid para mag linis ng bahay. Hindi na ako mag aalmusal dahil wala naman si lolang nalutong almusal dahil nagtitipid kami ngayon malapit na kasi ang bayaran ng tubig at ilaw namin. Malaki nanaman kasi ang babayaran namin hindi naman kami makaangal dahil nakikikabit lang kami ng kuryente sa kabit bahay. Baka Pagnagreklamo pa kami baka ipaputol pa ang kuryente namin. As usual ginawa ko na ang mga gawaing bahay bago umalis ng bahay. Si lola naman maaga naalis yun ng bahay para mag hanap ng mapagkikitaan. Minsan nagongopra ito o nag titinda sa palengke ng mga gulay at karne.“Cath!” tawag ni Ate Janet sa labas ng bahay. Si ate janet ang kapit bahay namin kung saan kami nakikikabit ng kuryente. Maniningil na ito ng kur
Finally! Monday narin simula na ng pasukan. Hindi ko alam kong bakit ako excited na excited na pumasok. This is my first time in Zector State University. Nung first year college ko kasi sa Meloni University ako nag aral. "Cath!" rinig kong tawag ni Shiela sa akin mula sa malayo. Humarap ako sa pagkakatalikod para hanapin siya. Kaagad ko naman siyang nahanap because she's waving her hands. Sumenyas pa ito na intayin ko siya na pumasok. "Anong room mo?" tanong kaagad nito ng makalapit sa akin. May hawak pa itong Milk tea kaaga aga malamig ka agad ang iniinom nito.I shrugged my head. "Room two." maikli kong sagot habang nagpapatuloy sa paglalakad. "Talaga!" gulat at biglang sigaw ni Shiela. Napatingin naman ako sa paligid dahil biglang nag sitingan sa amin ang mga tao. "Ano ba bakit kaba sumisigaw?" suway ko rito. "Omg ka kasi, akalain mo yun magkaklase pa pala tayo. And alam mo ba ang suwerte natin kasi alam mo ba kung sino ang mag hahandle sa atin?" tanong ni Shiela habang naka k
It's friday Morning and ngayon din ang araw kung kailan ang deadline ng Plate namin. Mamayang nine panaman ang pasahan, maaga pa kaya mamaya nalang ako mag papasa.About me and Vincent. We keep on chatting each other. Halos umaabot panga kami ng madaling araw sa pag-c-chat. Ngunit pag nag kikita o nagkakasalubong kami sa daan wala man lang pumapansin sa amin sa daan. We act stranger when we're here in school. "Tulala ka nanaman jan." ani ni Shiela at naupo sa tabi ko. "Anong oras ka mag papasa ng plate mo?" "Mamaya na tinatamad pa akong magpasa, and beside hanggang ten panaman ang pasahan." tugon ko ng hindi man lang lumilingon sa kaniya. "Ikaw nakapag pasa kana?""Oo, kakagaling ko nga lang doon. Nagpasa na ako ng maaga para hindi na ako mag papasa later, may lakad kasi ako with my you know." this time i look shiela while frowning. I supposed to say something when Cassandra enter the room with her companion Silly and Jag while laughing evily, i bet they talking something. They sit
Weeks had past since the day Vincent and did that things on his office and i can't get it out on my mind. Weeks and still now i still remember that thing. Simula rin ng mangyari ang bagay na iyon,mas lalo pang lumalim ang pag uusap namin ni Vincent trou Chat, paminsan-minsan nag uusap kami pag walang nakakakita sa amin ditl sa school.“Tulala ka nanaman jan, Ano bang iniisip mo share mo naman.” panira ni Shiela sa tabi ko habang nakatitig ako sa labas ng bintana. Tinatanaw ang kagandahan ng kalangitan. “Wala, pinag mamasdan ko lang ang kalangitan.” sagot ko at tumingin sa kaniya. “Saka pede bang tigilan mo na ang kakasend sa'kin ng mga porn videos.” ani ko sa iritang tugon. “Ano kaba, para nga may alam kanaman sa sex. Malay mo magamit mo pa yun in the future para sa magiging asawa mo. So you can pleasure him excellent.” i just rolled my eyes on her.“Ang dami mong alam.” tangi kong nasabi. Wala pa kaming teacher ngayon dahil kakatapos lang nitong magturo. Iilan nalang kaming naandit
Oras na ang nakalipas simula ng ipasok si lola sa loob ng or para operahan. Nananalangin, ayan ang tangi kong nagagawa habang nag aagaw buhay si lola sa loob ng or. Sana okay lang si lola, hindi ko kakayanin pag nawala si lola. Hindi ko muna iniisip kung magkano ang babayaran namin sa pag opera kay lola, ngunit alam kong malaki-laki ang kakailanganin kong pera para sa magiging bill ni lola dito sa Hospital.“Okay na ba ang lola mo?” tanong ni ate janet ng makarating ito sa kinauupuan ko. Sumunod din pala ito sa akin. Tumingin ako kay ate janet at unti-unti nanamang tumulo ang mga luha ko.“Hindi ko pa po alam, hindi pa tapos ang operasyon. Pero sana'y maging okay si lola.” sambit ko at ipinikit ang mga mata habang pinupunasan ang mga luha. Naramdaman ko ang kamay ni Ate Janet na tinatapik ang likuran ko.“Huwag kang mag alala, magiging okay din ang lola mo.” pagpapagaan sa loob ko ni Ate Janet. “Nag i-imbestiga na ang mga police sa bahay niyo at mukang nanakawan kayo. Marahil nais pig
Maaliwalas ang kalangitan ngayong umaga. Ang sikat ng araw na hindi pa gaanong mahapdi sa balat. Naglalakad ako ngayon papasok sa una kong klase ngayong araw. Makikita ko nanamang muli si professor Vincent. Buti at pede kong maiwan muna si lola sa hospital dahil may mga nurse naman na nag aalaga at nag babantay kay lola kaya naka pasok ako ngayong araw. Dalawang araw na palang nasa hospital si lola. Kinaumagahan matapos operahan si lola'y nagising na ito. Hanggang ngayon pa rin hindi ko pa alam saan ako lilikum ng isang milyon para sa bayarin sa hospital. Hindi ko parin pala nasasabi ang halaga ng babayaran namin. Ayoko namang ma stress pa si lola at mag pumilit na umuwi para hindi na lumaki ang bill. Pinag iisipan ko na rin ang sinabi ni Shiela noong nakaraang araw na kausapin ang may ari ng Hospital.Nang magising nga si lola'y napaiyak ito dahil nakuha ng mga magnanakaw ang iniipon naming pera. Pinakalma ko nalang ito at sinabeng mas importante ang buhay niya, dahil naka ligtas s
“Anong balita naka usap mo na ba?” tanong ni Shiela habang kumakain ng mansanas. Kakatapos lang ng quiz namin kanina kaya andito kami ngayon sa Restaurant. Hindi na ako dumaan sa Hospital dahil kailangan ko ng pumasok at hinahanap na ako ni Kuya Ray dahil kulang daw sa tauhan ang Restaurant. “Hindi pa nga, di ko alam kung papaano ko ba makakausap ang may ari ng Hospital na iyon.” ani ko habang naupo sa bakanteng upuan sa harapan ni Shiela. Kakatapos ko lang ipamigay ang mga order kaya makakapag pahinga muna ako kahit saglit hanggat walang dumadating na customer. “Try mo kaya ulit pumunta doon, pilitin mo yung nakausap mo kahapon.” suggestion ni Shiela na kinailingan ko. “Baka magalit pa sa akin ang mga iyon at palabasin ako ng Hospital pag nag pumilit pa ako.” tumayo na ako dahil katatapos lang kumain ng nasa table two. Kaya dali-dali kong pinuntahan iyon at nilinisan. “Mas lalong lumalaki na nga ang gastusin namin sa Hospital. Bukas ay pwede nang lumabas ng Hospital si lola ngunit
I woke up but Vincent are not around, maybe may klase ito ngayon. Marahan akong tumayo habang nakakapit sa sofa para suportahan ang sarili. Nananakit parin hanggang ngayon ang pagitan ng dalawang hita ko. Paika-ika akong nag lalakad palabas ng office ni Vincent. Pupuntahan ko muna si lola at para makapag pahinga narin kahit kakagising ko palang ay feeling ko'y pagod na pagod parin ako. I finally lost it the most important thing i have. My dignity, my virginality. I managed to walk normal pag labas ko ng office ni Vincent. I act nothing happen and normal while walking. Kahit kumikirot ang pagitan ng dalawang hita ko'y pinilit ko paring mag lakad ng normal. Napabuntong hininga na lang ako ng dahan-dahan kong buksan ang pinto ng kwarto ni lola. Malaki pa pala ang problema ko nadagdagan pa. How can i say it to lola that i already lost it? Maybe i should shut up my mouth for a while.Bumungad sa akin si lola na pinapakain ng nurse na nag babantay dito. “Oh, kamusta na ang aking apo?” ma
Hello Syuggg! Thank you for reading my story. Really Appreciate your time reading my works and for the support you gave, thank you so much! After 7 months of writing this, it is finally completed! More story to write this 2024! Hoping no more laziness, haha lol my number one enemy, lol.Ang now Pleasuring The Billionaire Twins are now Completed and here we goooo! PTBT Sequel will up! PTBT Sequel: The Billionaire's Mistake — this is the part two or season two of Pleasuring The Billionaire Twins! Hope for your lovely support! Ang kanilang storya ay magpapatuloy... abangab! lovlots Mysterious_darkness❤
“This place is good! The view will be fantastic! You have decided the great choice Mr. Suitarez!” Mr. Monter compliment. Kasalukuyan kaming nasa lugar kung saan ang gagawing construction para sa magiging nineth branches of the company. “Hoping for more income and investment!” singit ni Mr. Guilil. Mahina naman akong natawa at napadako ang tingin kay Catherine. She's staring at me but when i look at her she avoid her gaze. I always caught her looking at me but always avoiding when our eyes met. I can see the sorrowful in her eyes. The site was already started. Catherine is the architect of the construction for this building. Hindi ko maintindihan pero bakit parang sa bawat mag tatama ang aming mga tingin parang kilalang-kilala ko siya parang matagal kaming nag sama. Does we have a past? But how come? Catherine was checking the site with the engineer talking and planning i guess. But seing them in that way made me feel jealous. Yes, i know to my self that i feel jealous when i saw her
Vincent POV: “Bal, can you buy me a dressed before you go home? Im out of something to wear at my locker. You know my taste naman pagdating sa mga dressed kaya ikaw na bahala mag choose.”“Alright Bal, im already here at the parking area of the mall.” binuksan ko ang pinto ng sasakyan saka ako lumabas habang ang kamay ay nakahawak sa cellphone na nakadikit sa aking tenga. I closed the door saka nilock ito. “Thank you Bal, I love you” I smiled even she didn't see it. “I love you too.” She ended the call. I started to walk to the lobby of the mall. Waiting for the elevator but when the elevator opened i saw a girl na pamilyar na pamilyar sa'kin. She is the girl trying to say that we have a twins and i love her. Umangat ang mga tingin nito sa'kin ng makasalubong ko 'to. Palabas na siya ng elevator habang papasok naman ako sa loob. Kita ko kung paano manlaki ang mga mata nitong nakatingin sa'kin, halatang gulat na gulat. Sumakay na'ko sa loob ng elevator. Habang siya'y naiwang nakatu
Linggo na ngayong araw kaya wala akong pasok. Kapag linggo kasi'y itinutuon ko talaga ang pansin ko sa kambal ko. Ayokong maramdaman nilang pinapabayaan ko sila at ayoko silang makaramdam ng pangungulila sa kanilang ina dahil masiyado akong naging tutol sa trabaho. Ngayong araw ay pupunta kami sa Mall dahil kasama namin si Calvin at Katherine. Malaki na ang anak ng dalawa, halos binata na nga ito at ngayon lang nasundan ng isa pa. Mamimili ang mga ito ng mga gamit para sa kanilang baby girl, at gustong isama ni Calvin at Katherine ang kambal. Susunduin kami ngayon nina Calvin sa bahay, kaya excited na excited ang dalawa dahil makakagala sila ngayong araw. Isang busina naman ang narinig namin mula sa labas kaya mabilis na tumayo ang kambal at tumakbo palabas ng bahay para salubungin ang tito Calvin nila. Sinundan ko naman ang kambal. Paglabas ko'y nasa loob na kaagad ng sasakyan ang dalawang bata, kaya napangiti ako dahil sa kakulitan nito. “Mukhang excited ang kambal ah, mas naun
The time flies fast. Parang kahapon lang ang nakaraan. Ang bilis ng mga pangyayari. Mga pangyayari na hindi ko inaasahang mangyari. It's been eight years since everything happened. At ngayon isa nalang alala ang mga bagay-bagay na, isang mapait na ala-ala na hinding-hindi ko malilimutan. “Saan tayo pupunta mama?” takang tanong ng isa sa mga kambal kong anak. Habang nakakunot ang noong nagtataka. Nasa kalagitnaan kami ng biyahe papunta sa sementeryo para bisitahin ang isang taong mahalaga sa'kin. “At the cemetery, we're going to visit someone.” sumulyap ako sa salamin para tingnan sila. Magkatabing mag kaupo sa likod ang kambal kong anak, habang ako'y nag mamaneho ng sasakyan. Mag aapat na taon na ang kambal kaya nagiging bukas na ang isip ng mga ito sa mga bagay-bagay na nangyayari sa kanilang paligid. Ilang minuto ang naging biyahe namin para makarating sa Soul Cemetery. Inalalayan kong bumaba nang sasakyan ang dalawa kong anak saka hinawakan ang mga kamay nitong naglakad sa punto
Vincent POV: Hanggang ngayon talaga'y hindi parin ako makapaniwal that Catherine is pregnant and bringing twin in her womb. Kaya hindi ko napigilan ang maiyak dahil sa saya. Hindi ko ine-expect that Catherine will got pregnant, yeah we didn't use any condom anyway. Ngayon palang ay nakakaramdam na'ko ng saya at pananabik na makita at mahawakan ang magiging anak namin ni Catherine. Im also planning a wedding for us. Gusto ko nang pakasalan si Catherine. Next year ang kasal nina Calvin at Katherine, kaya gusto ko ngayon taon ay ikasal na kami ni Catherine bago pa siya manganak. Im currently at my office here at my company waiting for the time to go to my meeting today. Maya-maya nalang ay magsisimula na ang meeting kaya nag ayos na ako ng sarili. My eagerness to go home get high to see my sweety. Catherine and i decided na mag aral nalang siya online para hindi na siya mapano o kung mapano sa labas, para narin sa kanilang kaligtasan. Ayokong may mangyari sa mag i-ina ko. Tumayo na
“Glad you wake up!” mabilis na lumapit sa'kin si Vincent pagkamulat na pagkamulat ko ng aking mga mata. Pansin kong wala ako sa bahay dahil sa nakikita kong paligid. Puti ang kulay at ang amoy nitong lugar gaya ng amoy kung saan naka confined si Lola rati. Sinuklay ni Vincent ang buhok ko at hinalikan ako sa aking noo bakas sa mukha nito ang sobrang pag aalala sa'kin. “Hows your feeling sweety?” he asked full of concern on his voice. Mahihinuha kong nasa Hospital ako dahil sa paligid at amoy palang nito. Ngumiti ako rito saka mahinahon na tumango-tango. Kumawala naman ang malalim na paghinga ni Vincent at tumama sa'king balat. “Akala ko kung ano na ang nangyari sa iyo. You lost your consciousness when you cum last night.” bakas ang takot at pag aalala nito. “Wala pa ang result ng ginawang pag examin sa sa'yo kagabi dahil ngayong umaga nalang daw ipapaalam. Okay kana ba ngayon? May kung ano kapa bang nararamdaman? Nahihilo kaba? O nagugutom?” sunod-sunod na tanong nito kaya napangi
“Tuwad sweety.” he commanded. I obey him without any hesitation. Kahit mahirap tumuwad ay nagawa ko dahil sa handcuffs na nakalagay sa aking mga kamay. Pati narin ang nipple clamps na nakaipit sa utong ko. Nakatuwad na'ko habang ang mga hita'y nakabukaka. Nakasanday naman ang ulo ko sa unan. Naramdaman kong parang may kung anong ginagawa si Vincent sa paa ko, ang i saw him. Tinatali nilo ang dalawa kong paa sa kamay para hindi ako makaalis. He used bed restraint sa dalawa kong paa. Nag iintay lang ako sa mga susunod niyang gagawin habang nakatuwad ako sa kama at nakaposas ang kamay at paa sa kama. Ramdam ko naman ang kamay ni Vincent na hinampas ang puwitan ko dahilan para mapaungol ako. “Ohhh!” Vincent continue spanking me. “Yeah, keep on spanking me Vincent.” ang paghampas nito sa puwitan ko na may halong pagpisil dahilan para mamasa ang pagkababae ko. “Don't call me by my name, instead call me Sir, sweety im your boss and you are my slave. Understand?” he spank my ass hardly.
Isang linggo na ang nakalipas matapos kong malaman ang tungkol kay Sheila. Nalaman ko rin na naka confine ito sa isang hospital dahil nag u-undergo ito ng treatment o chemotherapy para sa sakit nitong Cancer. “Hi sweety.” ramdam ko ang mainit na yakap ni Vincent mula sa aking likuran. Ang init ng hininga nitong tumatama sa aking tenga matapos nitong bumulong. Ten o'clock na ng gabi'y 'di parin ako makatulog. Nakatalikod ako kay Vincent kaya humarap ako rito. “Hmmm?” ungot kong sagot saka isiniksik ang mukha sa matigas nitong dibdib. Vincent comb my hair and kiss my forehead. “Sweety.” bulong nitong muli sa aking tenga. Kaya tiningnan ko ito sa kaniyang mukha na nakataas ang dalawang kilay nagtataka at nagtatanong. Kita ko kung pa'no nito kagatin at basain ang pangibabang labi nito. “Can we fuck?” he asked for permission, kaya 'di ko naman maiwasang matawa. Simula kasi ng pumunta kami rito sa pilipinas wala pang nangyayari sa'min ang huling pagtatalik pa ata sa'min ay ang kasama pa