Share

Chapter 39

Eliezah

WALA kaming imik habang tinatahak namin ang daan papunta sa bahay na pinuntahan namin dati. Pagdating namin sa lugar ay sumalubong samin ang nakakabinging katahimikan. Ang bahay ay walang ilaw at ang tanging tumatanglaw sa bahay ay ang maliliit na sinag ng buwan.

Bumaba ako sa kotse at ganun din si Zykiel. Lumapit kami sa bahay na walang ilaw na nakabukas at walang sinyales na may nakatira roon.

Nasaan siya?

"Wala siya rito, Elie. You must be wrong. Baka ginamit lang ng kung sino ang boses ng... Papa mo, " malalim niyang sabi.

Umiling ako. "Hindi. Alam kong siya iyon, Zykiel. Hindi ako maaaring magkamali dahil kilala ko ang boses ni Papa!" Bahagyang tumaas ang tinig ko. Hindi ko siya maintindihan.

"Elie,..." Nagtangka siyang lapitan ako pero umataras ako.

Nagsimula ng mabuo ang luha ko na nagbabadya sa sulok ng mga mata ko. Hindi ko na yata kakayanin pang mawala siya ulit sa'kin. Umasa na ako. Alam kong matagal ng panahon ang lumipas pero naroon parin ang kaunting pag-as
Locked Chapter
Continue to read this book on the APP

Related chapters

Latest chapter

DMCA.com Protection Status