Napapitlag ako nang marinig ko ang tanong na iyon ni Justine. Narito na pala siya at akala ko magkausap pa sila ng tindera.Pero.. paano niya nalaman na underware ang kinuha ko gayong nasa labas siya ng dressing roon?"H-Hindi ko sasabihin sa'yo. Tiyak na hihilingin mo sa akin na ipakita ito sa iyo." aniko.Nang wala akong marinig na salita mula sa labas ay pinagpatuloy ko ang pagsipat sa harap ng salamin. Nagpaikot ikot ako sa harap ng salamin habang pinapasadahan ang sarili kung bagay ba sa balat ko ang kulay."H-Ha!?"Nagulat ako dahil biglang may naghawi ng kurtina at iniluwa roon ang mukha ni Justine. Natigilan ito nang makita ang hubo't hubad kong katawan ngunit hindi nagtagal ay nag iba ang expression ng mukha nito."Hoy! a-anong ginagawa mo?" anas ko ngunit hindi humaharap sa kaniya.Nanatili akong nakaharap sa salamin habang doon ko siya tinitingnan. Naitakip ko ang mga kamay ko sa aking dibdib dahil sa kapilyuhang lumalabas sa mukha ni Justine. Alam kong may binabalak na nama
Do you want to be my girl? To be my girl.. To be my girl.. "Arrgg!" Napasabunot ako sa sarili kong buhok kasabay ng aking pagsigaw. Bakit hanggang ngayon ay umaalingawngaw parin sa utak ko ang mga katagang iyon na sinabi sa akin ni Justine? paulit ulit na sumusigaw sa utak ko. Hindi ko alam kung nagbibiro lang ba s'ya o niloloko n'ya lang ba ako? kung seryuso siya sa sinabi niya, anong gagawin ko? ni wala ngang ligaw ligaw siyang ginagawa, eh. Ilang araw na ba ang lumipas at bakit hanggang ngayon ay hindi ko iyon makalimutan? siguro nga sa kabila ng isip ko ay natutuwa pero sa ibang side ko ay nalilito. Siguro mas magandang sabihin na paano ko nga ba sasagutin ang tanong niya. Ang sabi niya handa naman raw siya maghintay basta huwag lang daw patagalin. Ano yun? sasabihin niyang handa siya maghintay pero parang nagmamadali naman siya sa tugon ko. Nong araw na sabihin niya iyon sa akin, na kung pwede bang maging girlfriend niya ako ay hindi kaagad ako nakapagsalita at hindi ko
"Ehem... iba yata ang ngiti mo na 'yan, Bhie?" Napalingon ako kung saan nanggaling ang boses na iyon. Nakita ko si Stephanie na nakatayo sa hamba ng pinto at nakahalukipkip. Kunot noo ko siyang tiningan habang unti unting nawawala ang mga ngiti ko sa labi. "Kanina ka pa ba dyan?" tanong ko. Tumayo ako sa pagkakaupo ko sa aking kama at naghanap ng ibang mapaglilibangan. Itinabi ko muna ang kanina ko pang hawak na cellphone bago ko hinarap ang aking kaibigan. Nagtataka ko siyang tiningan. "Ang tanong ko muna ang sagutin mo bago ka magtanong ng iba sa akin." anito. "haha, ano bang sinasabi mo?" pilit kong hinahapuhap ang dapat kong isagot sa kaibigan ko. Hindi na naman niya ako titigilan hanggat hindi ko sinasabi sa kaniya kung anong dahilan ng aking pagngiti. Kanina ko pa kasi hawak ang aking cellphone at hanggang ngayon ay hindi pa ako nakakapag palit ng damit pambahay dahil sa kasalitan ko ng mensahe sa cellphone. "Bakit? masama bang ngumiti?" umupo akong muli sa kama. "
Kinabukasan, kampante ako at pakiramdam ko ay fully charge ako ngayong araw. Buo na kasi ang loob ko at nakapagdisisyon na ako tungkol sa ipinanagtapat sa akin ni Justine. Habang tinatahak ang daan papasok sa kompanya, hindi na ako nag-atubiling tumingin sa paligid. deritso ako papuntang elevator kung saan naroon ang opisina ni Justine. Malapad na ngiti ang sumisilay sa aking mga labi at subrang excitment ang aking nararamdaman. Ang saya-saya ng pakiramdam ko dahil gusto kong surpresahin ito sa magiging sagot ko sa kaniya. Sa tingin ko naman ay matutuwa ito dahil ito naman talaga ang gusto niya. Ang sagot kong 'Oo.' Pakiramdam ko ay napaka special ng araw na ito para sa akin. Dahil sa wakas, hindi na maghihitay pa ng matagal si Justine para sa matamis kong 'Oo'. Kagabi ay paulit ulit akong nag-isip at ito na nga, Oo ang ibibigay kong sagot sa kaniya. Gumising pa ako ng maaga para lang ipagluto siya ng hotcake. Para naman kahit papaano ay may maaibigay ako sa kaniya. Baka kasi hind
WARNING!!! Please!!! This chapter is contains grammatical error's and typos. It has obscene scenes so read at your own risk. Kent justine merrick POV "Fck! it's.. so hard Kent.. d*mn!" "Your really want this right? then i'll give you a wonderful pleasure.." biglang sagad ang ibinigay kong pwersa sa kanya dahil iyon naman talaga ang gusto ng mga babae. "Agh! K-Kent.. please.. ahh!" "Please what?" "Ahh.. Hmhhh.." "Spell it baby.. fck! ahh!" ang sarap sa pakiramdam.. para akong naglalaro sa apoy. Kahit mainit sa katawan, masarap naman ang kinalalabasan. Napakapit ito sa bedsheet dahil sa bagbayo ko ng sagad sa kanya. Diin na diin na ang mukha nito sa unan at doon inilalabas ang pagsigaw at pag ungol. Nakatalikod ito sa akin kaya kada b*yo ko, napapabaon ang mukha nito sa unan. "Ohh.. fck! K-Kent.. I-I cant hold it anymore.. ahh!" rinig kong sambit nito. Hindi na ito magkanda ugaga sa pagbaling at pati ang pagsasalita nito ay hindi na malinaw. Liyong liyo na ito sa ginagawa kong
"Baka'iroo" sabi ni Mafuyu.[baka'iroo/baka yaroo] your idiot in japanese."Ayan kana naman Mafuyu, nagsasalita kana naman ng salita nyo. alam mo naman nasa pilipinas tayo mag japanese ka."-Lance."Sorry naman. kakagaling ko lang kasi sa meeting, lahat sila mga japanese. syempre mahahawa ka talaga."-Mafuyu."Tsk, unii chaan Mafuyu-kun..?" malanding sabi ni Lance. umakto pa itong parang bakla.[uni-chan] kuya."Tingnan mo? may natatandaan kana sa mga nasasabi ko?"-Mafuyu.Nagtawanan pa ang dalawa at pinag umpog ang mga balikat ng mga ito."Pero Justine? talaga bang sinabi mo yun kay Trisha? naapakan mo naman masyado yung ego nya."seryusong sabi ni Gilbert.Nandito kami ngayon sa bar na pag mamay-ari ni Garrett. si Lance ang nag suggest nito at hindi naman nakatanggi ang isa.Si Garrett narin ang nagserve ng maiinom namin habang abala ito sa mga ibang costumer nya na medyo mas maraming tao kesa nong mga bakaraang pagpunta namin.At dahil owner na sya, lahat ng iniinom namin ay lebre nya
Hindi ko maintindihan kung bakit gusto kong hanapin yung babaeng dinala ni Garrett kung saan. ang alam ko may mga room ang bar nya rito para sa mga guest na nalilipasan na ng oras at kung gusto mag overnight.Nakakahiya lang kasi inisa isa kong tiningnan ang kwartong naroon. may iba na nagigising dahil sa kinakatok ko ang mga pinto nila. may iba naman na hindi nagla-lock at naiinis ang mga ito dahil binubuksan ko ang kwarto na wala man lang pahintulot.Nang umalis kanina ng bar si Garrett matapos na mainis sa akin, iniwan kami ng walang pasabi. hindi namin alam kung saan pumunta, basta lumabas nalang sya ng bar.Napagdisisyunan kong hanapin ang babae dahil sa sinabi ni Gilbert na magkakaroon kami ng tag-lilimang milyong piso.Hindi sa interesado ako sa pera, besides hindi ko naman kailangan ang 5 million dahil marami ako niyan. interesado lang talaga ako sa babaeng binabakuran ni Garrett.Wala akong balak agawin o isama sa mga babae ko ang babaeng yun. nacurious lang talaga ako kasi p
Pag gising ko, tumingin kaagad ako sa relong pambisig. Nakatulog na ako dito sa aking opisina dahil sa puyat ko gabi gabi. Dalawang gabi na ako walang matinong tulog dahil sa nangyari sa bar ni Garrett.Hanggang ngayon hindi pa kami nagkakausap at idagdag pa yung babaeng gumugulo sa isipan ko. Oo nga ako ang naunang humalik pero gumati naman sya sa pangalawang pagkakataon. Nakaramdam tuloy ako ng pang iinit sa katawan dahil naalala ko na naman ang mga labi nya sa akin. Hindi tinatantanan ng babaeng yun ang isip at kaluluwa ko. Lagi syang sumasagi sa isip ko kahit saan ako tumingin ay naroon ang mga labi nya at labis ang nadarama ko para roon. Goddammit!Nahaplos ko tuloy ang gitna sa pagitan ng aking mga hita dahil umumbok na iyon. Bigla nalang kasi itong nabuhay at nanigas, at parang naghahanap ng init ang buo kong katawan. Fckk this s**t!I need to release this heat inside my body. When I saw the bulge between my thighs, it almost came off and wanted to come out in my pants. Dahi
Kinabukasan, kampante ako at pakiramdam ko ay fully charge ako ngayong araw. Buo na kasi ang loob ko at nakapagdisisyon na ako tungkol sa ipinanagtapat sa akin ni Justine. Habang tinatahak ang daan papasok sa kompanya, hindi na ako nag-atubiling tumingin sa paligid. deritso ako papuntang elevator kung saan naroon ang opisina ni Justine. Malapad na ngiti ang sumisilay sa aking mga labi at subrang excitment ang aking nararamdaman. Ang saya-saya ng pakiramdam ko dahil gusto kong surpresahin ito sa magiging sagot ko sa kaniya. Sa tingin ko naman ay matutuwa ito dahil ito naman talaga ang gusto niya. Ang sagot kong 'Oo.' Pakiramdam ko ay napaka special ng araw na ito para sa akin. Dahil sa wakas, hindi na maghihitay pa ng matagal si Justine para sa matamis kong 'Oo'. Kagabi ay paulit ulit akong nag-isip at ito na nga, Oo ang ibibigay kong sagot sa kaniya. Gumising pa ako ng maaga para lang ipagluto siya ng hotcake. Para naman kahit papaano ay may maaibigay ako sa kaniya. Baka kasi hind
"Ehem... iba yata ang ngiti mo na 'yan, Bhie?" Napalingon ako kung saan nanggaling ang boses na iyon. Nakita ko si Stephanie na nakatayo sa hamba ng pinto at nakahalukipkip. Kunot noo ko siyang tiningan habang unti unting nawawala ang mga ngiti ko sa labi. "Kanina ka pa ba dyan?" tanong ko. Tumayo ako sa pagkakaupo ko sa aking kama at naghanap ng ibang mapaglilibangan. Itinabi ko muna ang kanina ko pang hawak na cellphone bago ko hinarap ang aking kaibigan. Nagtataka ko siyang tiningan. "Ang tanong ko muna ang sagutin mo bago ka magtanong ng iba sa akin." anito. "haha, ano bang sinasabi mo?" pilit kong hinahapuhap ang dapat kong isagot sa kaibigan ko. Hindi na naman niya ako titigilan hanggat hindi ko sinasabi sa kaniya kung anong dahilan ng aking pagngiti. Kanina ko pa kasi hawak ang aking cellphone at hanggang ngayon ay hindi pa ako nakakapag palit ng damit pambahay dahil sa kasalitan ko ng mensahe sa cellphone. "Bakit? masama bang ngumiti?" umupo akong muli sa kama. "
Do you want to be my girl? To be my girl.. To be my girl.. "Arrgg!" Napasabunot ako sa sarili kong buhok kasabay ng aking pagsigaw. Bakit hanggang ngayon ay umaalingawngaw parin sa utak ko ang mga katagang iyon na sinabi sa akin ni Justine? paulit ulit na sumusigaw sa utak ko. Hindi ko alam kung nagbibiro lang ba s'ya o niloloko n'ya lang ba ako? kung seryuso siya sa sinabi niya, anong gagawin ko? ni wala ngang ligaw ligaw siyang ginagawa, eh. Ilang araw na ba ang lumipas at bakit hanggang ngayon ay hindi ko iyon makalimutan? siguro nga sa kabila ng isip ko ay natutuwa pero sa ibang side ko ay nalilito. Siguro mas magandang sabihin na paano ko nga ba sasagutin ang tanong niya. Ang sabi niya handa naman raw siya maghintay basta huwag lang daw patagalin. Ano yun? sasabihin niyang handa siya maghintay pero parang nagmamadali naman siya sa tugon ko. Nong araw na sabihin niya iyon sa akin, na kung pwede bang maging girlfriend niya ako ay hindi kaagad ako nakapagsalita at hindi ko
Napapitlag ako nang marinig ko ang tanong na iyon ni Justine. Narito na pala siya at akala ko magkausap pa sila ng tindera.Pero.. paano niya nalaman na underware ang kinuha ko gayong nasa labas siya ng dressing roon?"H-Hindi ko sasabihin sa'yo. Tiyak na hihilingin mo sa akin na ipakita ito sa iyo." aniko.Nang wala akong marinig na salita mula sa labas ay pinagpatuloy ko ang pagsipat sa harap ng salamin. Nagpaikot ikot ako sa harap ng salamin habang pinapasadahan ang sarili kung bagay ba sa balat ko ang kulay."H-Ha!?"Nagulat ako dahil biglang may naghawi ng kurtina at iniluwa roon ang mukha ni Justine. Natigilan ito nang makita ang hubo't hubad kong katawan ngunit hindi nagtagal ay nag iba ang expression ng mukha nito."Hoy! a-anong ginagawa mo?" anas ko ngunit hindi humaharap sa kaniya.Nanatili akong nakaharap sa salamin habang doon ko siya tinitingnan. Naitakip ko ang mga kamay ko sa aking dibdib dahil sa kapilyuhang lumalabas sa mukha ni Justine. Alam kong may binabalak na nama
Habang kumakain ng pagkaing dinala ni Tristan kanina rito ay matiim kong pinagmamasdan si Justine. Narito ulit kami sa opisina niya at sa pagkakataon na namang ito ay muli na naman kaming magkasabay kumain, dito ulit sa opisina niya. Mukha ngang gutom na gutom na ito dahil halos sunod sunurin niya ang pagsubo at hindi alintana kung mabulunan man siya. Akala mo naman may kakumpitensya sa pagkain at nakikipag-unahan sa pag-ubos niyon."Hinay hinay lang at baka mabulunan ka." aniko at inabutan siya ng basong may laman ng tubig. "oh ito tubig, uminom ka rin kung minsan." pigil ngiti ko pang ani. Ngumunguya pa ito habang kinuha naman nito ang baso sa akin at uminom roon."Thanks." aniya nang makahuma.Tumango lamang ako sa kaniya at nagpatuloy sa pagkain."Kapag ikaw talaga ang kasama kong kumain, ginaganahan ako." natigilan ako sa pagsubo sana ng pagkain. Sa gulat ko ay hindi ako nakapagsalita. Dahan dahan akong umangat ng ulo at tumingin sa kaniya. Tumitig ako sa mga mata niya. Sinisi
Mapusok at may pananabik ang bawat halik na ipinapadama sa akin ni Justine lalo na at pinapalalim pa nito ang halik niya sa aking mga labi. Halos hindi ko rin siya mahabol at masabayan dahil sa kapusukan niyang ginagawaAt dahil nalulunod nga ako sa halik niya, idagdag pa ang kamay niyang kung saan saan humahaplos sa bawat parte ng katawan ko at hindi na ako nagdalawang isip pa na tumugon sa kaniya.Medyo tumagal nga ang halikan namin ni Justine na animo'y kay tagal ng panahon na hindi kami nagkasama at sabik na sabik sa bawat isa.Noong una ay hindi ako tumugon pero dahil sa kapusukan niya ay siya pa mismo ang nagbuka ng bibig ko para masakop nang tuluyan ang aking mga labi."Let's continue this later." biglang sabi nito.Pareho kaming hingal na hingal sa gitna ng paghahalikan tapos bigla siyang hihinto at sasabihin na ipapatuloy nalang mamaya? ano yun?Halos Nakalantad na nga ang aking dibdib at naitaas na rin nito ang suot kong skirt pagkatapos sasabihin niya na mamaya na?Halos pa
"So, paghihintayin mo ako?"Hindi ko alam kung ang tono ng pananalita niya ay natural lang o naiinis. Pero isa lang alam ko, pilit niyang pinapahaba ang pasensya niya."Hay.." napahawak na lang ako sa aking sintido.Ang hirap n'ya talagang ispelingin. Ganito kasi kami palagi. Nakasanayan na namin ang ganito. Sabay kumain.Pero ngayon lang ako nag demand sa kaniya dahil nga hindi naman tama na magmadali ako sa breaktime ko. Kahit naman siguro saan eh ganoon ang kalakaran sa mga empleyado. Kapag oras ng break ay dapat oras."Ano, talaga bang paghihintayin mo pa ako rito? at ako pa talaga maghihintah, huh?" sabi pa nito. Muli na naman nainis ang tono ng boses niya."Kumain kana nga kasi kung nagugutom ka." mahinahon kong sabi at hindi na siya nilingon pa at pinagpatuloy ko lang ang ginagawa."At talaga ngang maghihintay ako?"Sa pagkakataong ito ay dalawang kamay na ang nakita kong nakatukod sa ibabaw ng aking mesa."Ikaw ang bahala." walang lingon ko itong sinagot. Bahala siya kung main
Lumipas ang isang linggo, naging maayos ang takbo ng pagtatrabaho ko sa kompanya ni Justine. Kagaya ng patakaran n'ya ay lagi siyang nasusunod sa anumang nais niya. Kapag tumututol ako ay alam ko na ang kinalalabasan niyon. magsusungit.Sa harap naman ng mga ibang tao ay turing namin sa isa't isa ay mukha talaga kaming mga normal na magkatrabaho. At kapag kami lang dalawa lalo sa sa loob ng kaniyang opisina ay nagiging malambot ito sa akin na animo'y maamong tupa. Palagi siyang nagpapalambing sa akin na akin namang ikinakagulat.Nalilito na nga ako sa ginagawa niya dahil wala naman dahilan ang mga iyon kung bakit nagiging ganito siya kaclose sa akin. Malambing siya lalo na kapag gusto niya magpahinga. Kagaya ng dati, pauupuin niya ako sa kandungan niya, yayakap sa akin at magpapasuklay ng kaniyang buhok.Ginagawa niya iyon araw araw sa tuwing magpapahinga siya at kapag wala na siyang ginagawa. Minsan naman kapag tinatamad siya sa trabaho ay kulang nalang maghapon siyang nakayakap sa ak
"Were here."Bumalik ako sa reyalidad at naisantabi ang inaalalang kaganapan na nangyari kanina sa kaniyang opisina. Hindi ko namalayan na nakarating na pala kami sa restaurant nito. nakapapark narin ito ng kaniyang sasakyan at saka niya ako pinagbuksan ng pinto para bumaba.Nauna itong mglakd at nakasunod lang din ako sa kaniya hanggang sa makapasok na kami ng tuluyan sa resto.Wala na kaming imikan pa dahil kapag nasa harap kami ng ibang tao ay pormal ang pakikitungo ko sa kaniya at mging sa pananalita ay naroon ang ang pagtawag ko ng Sir, Po at Opo. Pero kapag kami nalang dalawa ay nawawala na iyon dahil lagi niya akong napapansin at sinisita.Narito na nga kami sa loob ng resto. Dumiretso siya sa kaniyang opisina roon at kinausap ang mga matataas na posisyon kagaya ng head of chief, kasama na roon si Maam Mea."Ziya!"Agad akong napalingon sa tumawag. Si Stephanie pala. Nagmamadali itong lumapit sa akin at kita ko sa kaniyang mukha ang pagkainis nito.Alam ko na kung bakit. Mukha