Mag-log inShare
Kabanata 133
Huling Na-update:
2024-12-30 19:59:02
Kaugnay na kabanata
Play Me, I’m Yours Kabanata 134
Simula nang magdesisyon akong manatili bilang si Tara, unti-unti nang naging natural ang bawat kilos ko. Nagugustuhan ko ng nakakasama araw-araw si Enrique. Maaga akong nagising ngayon, tulad ng dati. Habang nagpiprito ng itlog at nagtitimpla ng kape niya, hindi ko mapigilang mapangiti habang iniisip si Enrique. Natutunan ko nang mahalin ang maliliit na bagay tungkol sa kanya ang paraan ng pagtawa niya, ang pagiging maalalahanin niya, at ang lambing na hindi ko inasahan mula sa isang taong tulad niya.Pagbaba niya mula sa kwarto, suot ang paborito niyang asul na polo, agad akong tumayo para ihain ang pagkain. "Good morning," bati niya, sabay dampi ng halik sa pisngi ko. Ang init ng kanyang presensya ay tila bumabalot sa buong katawan ko, at hindi ko maipaliwanag kung bakit parang gusto kong manatili sa ganitong pakiramdam.Habang kumakain kami, bigla niyang binanggit ang plano niya. "Tara, naisip ko... gusto kong mag-stay na tayo dito sa Pilipinas. Ayoko nang bumalik pa s
Huling Na-update : 2024-12-30Play Me, I’m Yours Kabanata 135
ENRIQUE POV “Tara, curious lang ako. Magmula kasi ng magkakilala tayo hanggang ngayon hindi ko pa nakikita ang sinasasabi mong kakambal mo. Nasan na si Kerry? Parang hindi mo na siya nababanggit ngayon unlike noon na galit na galit ka sa kaniya?!” tanong ko sa kaniya, hindi ko maitago ang pagkasabik at kaba sa boses ko. Nagtaas siya ng tingin mula sa hawak niyang libro at bahagyang nagulat sa biglaan kong pagta-tanong. “at bakit naman parang bigla kang naging interasado sa wirdong yun?! Umalis siya, ano naman ngayon?!” sagot niya ng malamig at walang emosyon. “wala lang, just asking. Para kasing bigla siyang nawala sa picture. Saan siya pumunta? At bakit hindi siya hinahanap ng mga magulang niyo?” Mabilis kong dagdag, hindi ko na mapigilan ang bugso ng mga tanong na bumabagabag sa isip ko. Napabuntong-hininga siya bago sumagot sa akin. “Honestly, Nag-e-explore si Kerry, Enrique. Wala naman siyang sinabi kung saan siya pupunta pero iba kasi si Kerry kesa sakin. I don't know pero m
Huling Na-update : 2025-01-01Play Me, I’m Yours Kabanata 136
KERRY :"shit.... shit.... shit.... Tara please answer my calls" nakailang beses na akong tumatawag sa kakambal ko dahil hindi ko na alam kung hanggang kelan ko pa kayang magpanggap . Alam kong sooner or later ay mahuhuli na ako ni Enrique dahil ilang beses na niya akong tinatanong. Hindi ko na alam ang gagawin ko.Wala na din naman akong magawa, kada tawag ko ay pinatayan niya ako. TARA POV"Punyeta talaga tong si Kerry, ano na naman kayang katangahan ang ginawa nito at panay na naman ang tawag sakin?!" iritable kong sabi ng makita kong tumatawan na naman ito"sagutin mo na yung kakambal mo ba iyan?" tanong sakin ni Erwin"oo" kaya waka na din akong choice at sinagot ko na ang tawag ko niya narinig ko ang ang pag buntong hininga niya saka siya nagsalita. "kanina pa ko tawag ng tawag sayo Tara pero hindi ka sumasagot" sabi niya sa akin"bakit ba?! ano naman bang problema?" naiinis kong tanong"Tara hanggang kelan mo ba balik na hindi bumalik?! please Tara konti na lang alam kong mab
Huling Na-update : 2025-01-01Play Me, I’m Yours Kabanata 137
ENRIQUE’S HOUSE Pagkarating ko sa harap ng bahay ni Enrique, kumakabog ang dibdib ko. Hindi ko alam kung tatanggapin niya pa ako o tatalikuran na lang. Pero kailangan ko siyang kausapin. Kailangang maibalik ko ang tiwala niya. Para kang tanga Tara kelan ka pa naduwag?! Pagbukas niya ng pinto, nakita ko agad sa mga mata niya ang lungkot, matinding pagkagulat at galit. Pero pinilit kong ngumiti. “Enrique… its me ! The real Tara. patawarin mo ako, i want to tell you why!” sabi ko ng may mahinang boses. Hindi siya nagsalita. Nakatitig lang siya sa akin na parang hinihintay kung ano ang sasabihin ko. Nagpatuloy ako. “Hindi ko ginusto ‘yung nangyari. Hindi ko ginustong lumayo sa’yo. Pero—pero si Kerry ang nagplano ng lahat ng to.” Malungkot kong sabi. Nagtaas siya ng kilay. “Si Kerry?” Tumango ako. “Oo ang kakambal ko. Ayaw niyang masira ang tingin nila Mama at Papa sa akin. Kaya sinabi niyang lumayo muna ako. Para hindi nila malaman kung gaano ako naging rebelde noon.” Medyo na
Huling Na-update : 2025-01-02Play Me, I’m Yours Kabanata 138
ERWIN POV Dalawang linggo na ang lumipas simula nang bumalik si Tara kay Enrique. “Ang babaeng yun, sinasagad talaga ang pasensya ko.” Sabi ko sa sarili ko habang pinapanuod ko ang isang video.“Ahhh … ahhhh.” Malakas kong pag ungol habang nilalaro ko ang sarili ko. Mabilis kong tinataas baba ang aking kamay sa aking sandata hanggang sa labasan ako. Naramdaman ko ang pagtalsik ng tamod ko sa aking bed sheet.Pagkatapos ay agad kong pinatay ang pinapanuod ko at sinubukan kong kontakin si Tara.Simula noon, hindi ko na siya makontak. Hindi siya sumasagot sa mga tawag ko, hindi rin nagre-reply sa mga messages ko. Sa tuwing tatawagan ko siya, bigla niya akong pinapatayan. Hindi ko na kayang maghintay lang at magmukmok sa lugar na to. Hindi ako papayag na basta na lang niya ako itapon na parang wala kaming pinagsamahan. Kaya ngayong araw, sinundan ko siya sa gym kung saan siya madalas mag-work out. Nakita ko agad siya sa gilid, abala sa pag-stretching. Mabilis akong lumapit sa kanya
Huling Na-update : 2025-01-02Play Me, I’m Yours Kabanata 139
TARA POVHindi ko alam kung paano ako nakalabas ng opisina ni Daddy. Parang namanhid na ang buong katawan ko habang naglalakad ako palabas. Ang mga bulong-bulungan ng mga tao sa opisina ni Daddy, mga halakhak, at matatalim na tingin ng mga tao sa paligid ay parang mga kutsilyong tumatarak sa balat ko.Ako ang may kasalanan?Ako ang nanakot kay Kerry?Hindi ko alam kung paano nagawa ni Erwin na ilahad ng ito "ang hayop na yun!" . Pero alam kong wala na akong magagawa para burahin ang mga sex video na kumalat. Pagkarating ko sa bahay ay tumigil ang mundo ko nang makita ko na wala na si Enrique. Walang kalat na ang lahat ng gamit niya, walang bakas ng kanyang presensya. Ang lahat ng gamit niya, mga damit, sapatos, at ang luggage niya ay wala na.“No… Hindi pwede ‘to… putang ina."Sinubukan kong tawagan siya, pero dumidiretso lang ito sa voicemail niya, pakshit siya lang ang makakatulong sakin na mabura ito. Paulit-ulit ko siyang tinawagan. Nakailang dial na ako bago ko napagtantong hind
Huling Na-update : 2025-01-02Play Me, I’m Yours Kabanata 140
ENRIQUE POV “Kerry, kumusta ka na?” Pang-ilang message ko na ba ito? Halos hindi ko na mabilang. Paulit-ulit. Pare-pareho. Nakatingin lang ako sa screen, hinihintay ang hindi naman dumarating na sagot. “Miss na miss na kita. Pakiusap, kahit saglit lang. Sumagot ka naman.” Pero walang tumunog . Walang kahit na anong notification. Wala. Gano’n na naman. Parang wala na akong ibang ginawa kundi maghintay. Napasandal ako sa sofa, tinakpan ang mukha ko ng mga kamay. Bakit ba ang hirap? Bakit parang habang lumilipas ang araw, lalo lang siyang nawawala sakin? Pero hindi ko siya kayang isuko. Hindi ko kayang tanggapin na ganito na lang magwawakas ang lahat. Ngayong wala na si Kerry ay nalaman ko na ang sagot sa matagal ng gumugulo sa isip ko. Mahal ko si Kerry. Kaya kahit wala akong kasiguraduhan, nagpasya akong puntahan siya sa kanila. Pagdating ko sa bahay nila, halos humiwalay ang kaluluwa ko sa katawan sa kaba. Hindi ko alam kung anong isasagot ko kung pagbubuksan ba niya ako ng pi
Huling Na-update : 2025-01-03Play Me, I’m Yours Kabanata 141
ENRIQUE POV AFTER 10 YEARS Sampung taon akong naghintay, naghanap, at nagtanong-tanong kung nasaan siya. Sampung taon akong nangarap na makita ulit si Kerry , kahit isang beses lang. Kahit isang saglit lang. Gayunpaman kahit papano ay nakalimot na din ako sa sakit nito sakin. Tinuon ko na lang ang sarili ko sa pag-ma-manage ng aking negosyo kaya mabilis na lumipas ang araw. Isang araw ng maisipan kong bumili ng bago kong suit, ay nagtungo ako sa mall. Para pinako ang mga Paa ko sa kinatatayuan ko ngayon. Natulala ako at napakurot sa sarili ko. After 10 years, eto siya ngayon, nakatayo sa harap ko. “Kerry?” halos bulong kong tawag sa kaniya habang namimili ng damit para sa kaniya. Napalingon siya. Kita ko agad ang gulat sa mga mata niya parang hindi rin siya makapaniwala na narito ako ngayon. Pero kasabay ng pagkagulat niya ay ang pag-iwas niya. Agad siyang umatras ng bahagya, parang gusto niyang umiwas sa tingin ko. “Enrique…” mahina niyang sabi. Sobrang daming tanong ang bum
Huling Na-update : 2025-01-03
Pinakabagong kabanata
Play Me, I’m Yours Kabanata 185
"Mabuti kung ganun. Pero ‘yung part-time mo kay Christopher, wala na ba iyon?" tanong niya muli, ang tono niya’y may halong pag-aalala."Huminto na po ako roon, Ma. Full-time daw po ang kailangan nila, at hindi ko kayang mag-full-time. Sinabi ko na lang kay Christopher na sabihan ako kung sakaling magkaroon ulit ng opening," paliwanag ko, ramdam ang bigat ng mga kasinungalingang lumalabas sa aking bibig. Ginagawa ko ang lahat para maitago ang tungkol kay Drake, kasabay ng takot at pag-aalinlangan na bumabalot sa akin."Ah, ganun ba, anak? O sige, magpahinga ka rin kung kinakailangan. Huwag palaging nagpapakapagod sa trabaho. Alam kong kailangan natin ng pera, pero anak, mas mahalaga sa akin ang kalusugan mo," sabi ni Mama, puno ng pagmamalasakit."Opo, Ma. Huwag mo akong alalahanin. Ang isipin mo ay ang sarili mo. Kailangan mong gumaling para sa akin. Marami pa tayong pagsasamahan," sagot ko habang pinipilit na itago ang aking nararamdamang bigat.Pinunasan ko ang mga luha sa aking mg
Play Me, I’m Yours Kabanata 184
Pagdating sa labas ng ospital, naglakas-loob na akong magsalita. “Drake, ano bang ginagawa mo dito? Ayaw mo ba talaga kaming tigilan?” tanong ko nang may halong alinlangan. Sinusubukan kong magpakumbaba kahit ramdam kong pumuputok na ang galit ko sa loob. “Kung may balak kang masama, kung galit ka sa akin, ako na lang ang gantihan mo. Huwag mo nang idamay ang Mama ko. Malubha na ang sakit niya, at wala siyang alam tungkol sa trabaho ko sa club. Nakikiusap ako, Drake. Huwag mo nang sabihin pa sa kanya.” Namumugto ang mga mata ko habang umiiyak na nakiusap.“Sumakay ka sa sasakyan,” utos niya nang malamig. Napakurap ako sa gulat, ngunit wala akong nagawa kundi sumunod. Kung hindi, baka kung ano ang gawin niya. Nang makapasok ako sa likod ng sasakyan, sumunod siya, habang lumabas naman ang kanyang driver. Nang makaupo siya sa tabi ko, bigla niyang hinawakan ang balikat ko.“Hindi ako pumunta dito para manggulo, Maya,” sabi niya nang diretso. Kinuha niya ang isang tseke mula sa bag na nas
Play Me, I’m Yours Kabanata 183
Narinig ko ang malalim na buntong-hininga ni Christopher bago siya sumagot. "Maya, gawin mo ang lahat ng kaya mo. Kung kinakailangan, itakas mo ang Mama mo bago pa kayo balikan ni Drake. Pasensya na, Maya... pero sa puntong ito, wala na akong magagawa para ipagtanggol ka. Hindi mo dapat tinanggihan si Drake" May lungkot sa kanyang tinig, ngunit naroon din ang determinasyon sa kanyang babala.Hinawakan ko nang mahigpit ang telepono habang nasa byahe. Nangangatog ang mga kamay ko habang pinipilit kong mag-isip ng solusyon."Ano’ng gagawin ko? Paano ang utang ko sa ospital? Paano si Mama?" Puno ng kaba at pangamba ang buong pagkatao ko. Alam kong nasa panganib na kami, at isang maling galaw lang ay baka tuluyan kaming madamay sa galit ni Drake."Maya, please," mariing bilin ni Christopher. "Kung mahalaga sa’yo ang buhay mo at ang kaligtasan ni Mama, umalis na kayo ngayon. Magtago kayo kahit saan—basta malayo sa lugar na ito."Hindi ko na nagawang sumagot. Nanginginig ang buong katawan ko
Play Me, I’m Yours Kabanata 182
TARA (MAYA) POVTinawagan ko si Christopher habang kumukulo pa rin ang dugo ko sa galit."Christopher, anong ginawa mo?!" sigaw ko sa telepono. Halos hindi ko na mapigilan ang boses ko. "Bakit mo sinabi kay Drake ang tungkol sa sitwasyon ni Mama? Hindi mo dapat ginawa 'yon!"May kaunting katahimikan sa kabilang linya bago siya sumagot. "Maya, hindi ko 'yon sinasadyang sabihin. Binantaan niya ako," paliwanag niya, halatang nagpipigil din ng emosyon."Binantaan? Bakit ka naman niya babantaan? At bakit kailangan niyang malaman ang tungkol kay Mama?" tuloy-tuloy kong tanong, halos hindi na siya makahabol sa mga tanong ko."Maya, kumalma ka nga," sabi niya, pilit na inaayos ang tono ng boses niya. "Alam kong galit ka, pero makinig ka muna. Si Drake ang may alam kung paano ka matutulungan sa gastusin para kay Tita. Alam kong hindi siya ang pinaka-okay na tao sa buhay mo, pero... mabait din siya kahit papaano."Halos mamilipit ako sa sinabi niya. "Mabait? Christopher, sinaktan niya ako dati…
Play Me, I’m Yours Kabanata 181
Napuno ng gulat ang kanyang mukha, ngunit bago pa siya makasagot, biglang bumukas ang pinto. Pumasok si Maya, halatang nagmamadali at hingal na hingal. Nang makita niya ako, natigilan siya, at nakita ko ang takot at galit sa kanyang mga mata."Anong ginagawa mo dito?" tanong niya, ang boses niya ay nanginginig ngunit puno ng determinasyon. “a… Mama lalabas lang po kami bibili lang kami pagkain natin”“O sige anak”Pagdating sa labas ay tahimik lang ako.“Anong kailangan mo? Pano mong nalaman na nandito ako?. Oh pakshit alam ko na!...si Christopher.?” napapadabog niyang sabi“Wala akong masamang intensyon gusto ko lang tumulong.”Hindi ko siya sinagot agad. Tinitigan ko siya, pilit na binabasa ang kanyang mukha. Kahit sa simpleng unipormeng pangtrabaho, hindi maikakailang kaakit-akit siya, ngunit higit pa roon, ang kanyang mga mata ang nagdala ng bigat sa akin. Mga matang puno ng pagod, takot, at isang matibay na pader ng depensa."Maya," mahinahon kong sabi, pilit na pinipigil ang gal
Play Me, I’m Yours Kabanata 180
Halos mabuwal ang pinto ng bar nang buwelo kong itulak iyon. Nagulat ang lahat ng tao sa loob, pero wala akong pakialam."Christopher!" tawag ko nang malakas. Agad siyang lumabas mula sa likod ng counter, halatang hindi niya inaasahan ang pagdating ko. "Sir Drake! Ano pong maipaglilingkod ko?" tanong niya, pilit na pinapakalma ang kanyang boses pero kita sa kanyang mukha ang kaba.Dumiretso ako sa counter at inilapag ang maskara roon nang mariin, sapat na halos marinig ang tunog ng pagbangga nito sa kahoy. "Sino si maskara girl?. Sino siya? Gusto ko ng sagot ngayon din."Nanlaki ang mga mata ni Christopher. "Sir, ah… si Maya po?""wag ka ng mag-ma-ang-maangan pa Christopher. Alam mo kung sino ang tinutukoy ko," malamig kong sagot, hinigpitan ko ang pagkakatingin sa kanya. "Yung babaeng ito. Ang suot niyang maskara. Gusto kong malaman ang lahat tungkol sa kanya saan siya nakatira, sino siya, bakit siya nandito. At huwag mo akong bigyan ng mga walang kwentang sagot."Nakita ko ang pag-
Play Me, I’m Yours Kabanata 179
DRAKE:Walang paglagyan ang galit na nararamdaman ko sa mga sandaling ito. Dama ko pa rin ang matinding sakit mula sa ginawa niyang pagkakasipa sa aking talong—isang bagay na hindi ko kailanman inasahan mula sa kahit sinong babae. Sa unang pagkakataon sa buhay ko, may babaeng tumakas mula sa akin, pagkatapos ng isang gabing alam kong hindi niya makakalimutan. Ako ang palaging nagpapaalam, ako ang laging nasusunod. Ngunit siya—ibang klase siya."SH*T!" Napapamura ako habang sinisipa ang gilid ng kama. Hindi ako sanay sa ganitong pakiramdam. Hindi ako sanay na iniwan. At hindi ako sanay na hindi nakuha ang gusto ko. Sa isang iglap, nagulo ang buong sistema ko.Muli kong binalikan sa isipan ko ang bawat sandali ng gabing iyon. Ang kanyang mga kilos, ang bawat bulong niya sa dilim, at ang misteryo ng maskara na hindi niya hinubad kahit sa pinaka-intimado naming sandali. Napuno ako ng tanong….sino siya? Bakit siya pumayag sa alok ko? At higit sa lahat, bakit siya umalis nang walang paalam?
Play Me, I’m Yours Kabanata 178
“Sinubukan na naming tingnan ang flight records at immigration logs, pero walang pangalan ni Tara na lumabas. Kung lumabas man siya ng bansa, malamang sa hindi pormal na paraan,” paliwanag niya, ang tono niya’y tila sinasabi na mahirap na itong maresolba. Napayuko ako, iniisip kung anong susunod na hakbang. Hindi ko siya pwedeng basta nalang pabayaan. “May napansin ka ba bago siya nawala?” tanong ni Ramirez, na tila nagbabakasakaling may maitulong pa ako. Napalunok ako bago sumagot. “Napanaginipan ko siya kagabi. Humihingi siya ng tulong, Sgt. At parang… parang may masamang nangyari.” Tiningnan niya ako ng may halong gulat at seryosong ekspresyon. “Kerry, minsan ang dahil sa sobrang pag-aalala ng tao nakikita natin siya da panaginip..” Umuwi akong puno ng tanong. Hinanap ko ang mga gamit ni Tara sa bahay, nagbabakasakaling may makita akong clue. Napansin kong may ilang mga gamit siya na nawawala: ang paborito niyang bag, ang notebook niya kung saan madalas siyang magsulat, at is
Play Me, I’m Yours Kabanata 177
KERRY POV Isang bangungot ang paulit ulit na gumugulo sa akin tuwing gabi. Nasa gitna ako ng isang madilim na kagubatan, malamig ang hangin, at parang bawat hakbang ko ay lalong nagpapalayo sa akin sa liwanag. Biglang lumitaw si Tara. Ang mukha niya ay bakas ng takot, ang mga mata niya ay puno ng luha habang patuloy siyang humihingi ng tulong. Bumubugal ang pawis ko. Pilit kong binabangon ang sarili ko at pilit kong ginigising ang sarili ko pero hindi ko maimulat ang mga mata ko. “Kerry! Tulungan mo ako! Kailangan ko ng tulong mo!” paulit-ulit niyang sinasabi, ang boses niya ay tila nag-echo sa buong paligid. Sinubukan kong tumakbo papunta sa kanya, pero parang ang lupa sa ilalim ko ay kumakapit sa mga paa ko. Hindi ako makagalaw, hindi ako makalapit. Biglang nagbago ang eksena. Si Leo na ang nakita ko, masaya siyang naglalaro sa isang park na puno ng mga batang tumatakbo at naghahabulan. Naka-green siya na t-shirt, paborito niya iyon, at hawak niya ang bola na madalas niya
