Kabanata 2 Mga Panties

Kinuha ko ang phone ni Zackary at tinignan.

Sa telepono, ito ay isang chat record nila ni Joyce Underwood.

Si Zackary ay may kaibigan sa kolehiyo na nagngangalang Manuel Houston.

Ilang beses na kaming nagkita ni Joyce, ang asawa ni Manuel, at naging kaibigan namin.

Sinabi ni Joyce na nagde-date kami ni Manuel.

Noong una ay hindi naniwala si Zackary, hanggang sa nagpadala ng litrato si Joyce.

Ito ay isang larawan ng erotikong panties.

Parang pamilyar sa akin ang panty. Isinuot ko ang mga ito noong gabing iyon bago pumunta si Zackary sa isang business trip.

Naisip ko na baka ito ay isang hindi pagkakaunawaan.

Paliwanag ko, "Zackary, hindi sakin ang panties na ‘yan."

Nang marinig niya ito, mas lalo siyang nagalit.

Lumapit siya at inagaw ang phone niya, dalawang beses itong pinindot.

Tapos hinawakan niya yung buhok ko at idinikit sa mata ko yung phone.

"Tingnan mong mabuti. Kung hindi ito sayo, kanino?"

May isa pang picture.

Sa isang gilid ng panty ay may nakasulat na "Zackary Exclusive".

Nagbuzz ang utak ko, at namutla agad ang mukha ko.

"Imposible. Pagkatapos mong makitang suot ko ito, itinapon ko ‘yan sa basurahan. Paanong..."

Mabilis na sumagi sa isip ko na gustong-gusto ni Mallory na nakawin ang mga damit ko.

Nang maaga akong umalis sa trabaho. Itinulak ko ang pinto ng kwarto, at nakitang nakahubad si Mallory sa harap ng closet ko habang pumipili ng damit.

Nang tanungin ko siya, sabi niya nasa maling kwarto daw siya.

Nang makaalis siya, napagtanto kong nalaglag niya ang isang pares ng lace na panty sa sahig.

Hindi kaya sinuot ni Mallory ang mga ito?

Tumingala ako at sinabi kay Zackary, "Alam ko na. Sa mama mo ‘yan."

"Anong pinagsasasabi mo?" Galit na galit, sinipa ako ni Zackary sa paa. "Paano mo nasisiraan ang mama ko? Siya ay disente at matandang babae. Imposibleng isuot niya ang panty mo."

Nanlambot ang mga binti ko, at agad akong napaluhod.

Tinaas niya ang kamay niya at sinampal ako.

Nag-aalala ang nanay ko, hinila ang braso niya at nagmamakaawa, "Zackary, huwag mong saktan si Lillianna. Baka may hindi pagkakaunawaan dito. Umupo tayo at pag-usapan ito, okay?"

"Layuan mo ako." Inip na itinulak ni Zackary si mama.

Siya ay natumba sa sahig bilang isang resulta.

"Mama." Nabigla ako at sinigawan si Zackary, "Zackary, how dare you! May sakit sa likod is mama. Pag sinaktan mo pa siya, hindi ka pakakawalan ni papa."

Ang tatay ko, si Peyton, ay isang pulis.

Alam iyon ni Zackary.

Pero nababalot na siya ng galit.

"Ang landi mo, parang mama mo. Baka magpasalamat pa ang papa mo sa pagtuturo sa kanya ng leksyon."

Sa oras na ito, maraming kapitbahay ang nagkukumpulan sa harap ng aming bahay.

"Anong nangyayari dito?"

"Parang niloko ng anak ni Peyton ang asawa niya."

"Parang hindi naman. Disenteng tao si Peyton. Paan niya palalakaihin ng ganon ang anak niya!"

Habang nag-uusap ang mga tao ay hindi na nakatiis ang isa sa kanila.

Tumayo ang lalaking iyon at sinabing, "Pare, kumalma ka. Hindi pwedeng saktan ng mga lalaki ang babae. At buntis pa siya."

Pinilig ni Zackary ang kanyang ulo para tumingin at marahas na sinabing, "Bastardo, huwag kang mangialam dito. Hindi ang asawa mo ang nanloloko sa iyo."

Saway niya sa lalaking iyon.

Malamig na sigaw ni Zackary sa mga taong nanonood.

"Pang-pamilya lang ‘to. Kahit dumating ang pulis, hindi krimen ang ginagawa ko. Kung masangkot ka o tumawag ka ng pulis, tignan natin. Isusunod kita."

Nang matapos siyang magsalita, umalis ang mga tao, hindi na nag-abalang mag-alala pa.

"Lillianna, niloko mo ako, at gusto mong palakihin ko ang bastardo mong anak. Sa tingin mo ba tanga ako?" Tinitigan niya ang tiyan ko.

Hindi ko pa nakikita si Zackary na galit na galit.

Para siyang mabangis na hayop sa sandaling iyon, at puno ng galit ang ilalim ng kanyang mga mata.

Hindi ko namamalayan na tinakpan ko ang aking tiyan at pinalambot ang aking tono.

"Honey, wala akong ginawang masama. Kung hindi ka naniniwala sa akin, maaari mong tawagan si Manuel at tanungin kung sino ang nagsuot ng underwear na iyon."

Malamig siyang ngumuso. "Manuel... malambing mong binanggit ang pangalan niya. Gusto mong iligtas ka niya? Baka hindi magkatotoo ang hiling mo. Nagdala na si Joyce ng isang dosenang tao para hulihin siya. Huhulihin siya."

Nakita ni Zackary ang latigo ng tatay ko sa di kalayuan at kinuha iyon sa dingding.

Hinawakan niya ito sa kamay at tinanong ako, "Kailan ba talaga kayo nagsasama ni Manuel?"

Umiling ako. "Hindi ko siya nakakasama."

"Talagang hindi ka pa aamin, no?"

Inihampas ni Zackary ang latigo.

Pumikit ako at sumigaw, ngunit wala akong naramdamang sakit.

Pagmulat ko ng mata ko, nakita ko si mama na nakatayo sa harapan ko.