Napatalon si Selene sa takot.Ang kabilang partido ay may nakakakilabot at nakakatakot na boses, at parang sobrang nananakot din ito.Nanginginig siya nung siya ay nagtanong, "Ikaw... Sino ka? Pa-paano mo nakuha ang numero ko? Kasama ka ba ni Sabrina?!"Ang boses ni Selene ay may malakas na tono ng pagkabigo ay selos.Si Sabrina ay nagpunta lang sa Star Island ng isang araw, pero bakit ang daming taong tumutulong sa kanya?Una, ang kasulukuyang mapapangasawa ni Selene, si Holden, at ngayon, ito namang hindi kilalang lalaki. Ang boses ng lalaki ay hindi talaga tulad ng kay Sebastian.Sino naman kaya ito?At saka, hindi pa naman nagpapakita si Sebastian, saan naman kaya nagpunta ang lalaking yun?Si Selene ay maraming tanong sa puso niya nung nagsalita ang lalaki. Ang boses niya ay lalong mas nakakakilabot. "Selene, makinig ka sakin. Ako ay isang lalaki na walang pakialam sa buhay niya! Kapag sinubukan ng Lynn family na galawin si Sabrina, hindi ko kayo hahayaang mabuhay. Pipilit
Humina ang boses ni Jade. "Hindi kita mabibigyan ng pera, pero ibibigay ko mismo ang bagay na ito sayo sa hinaharap. Para naman sa laki ng makukuha mo, depende na yun sa paggawa mo."Sabi ng lalaki, "Ikaw matandang babae ka, napakasama mo!"Malamig na ngumiti si Jade. "Masama ako? Nakasama mo ako sa loob ng maraming taon. Nakakuha ka na ng isang milyon sa akin kahit papano, at ano ang nakuha ko? Hindi ba ito na ang oras para ikaw naman ang may gawin para sakin?"Ang lalaki ay para bang may dinadamdam, at agad na nagmakaawa sa kanya, "Pakiusap, Ate, sabihin... Sabihin mo sa akin kung anong gusto mong gawin ko, papayag ako kahit ano mangyari. Papatay pa ako ng tao para sayo, Ate. Ibigay mo na yan sakin!"Napangiti si Jade sa kasiyahan.Binigyan niya ang lalaki ng napakaliit na halaga bago sinabi sa tenga niya, "Sinabi mo na. Ngayon tulungan mo akong pumatay ng tao."Tumango ang lalaki. "Siguradong tutulungan kita!""Hayaan mong sabihin ko sayo, sinira ng babaeng yun ang yaman ko,
Ang tono ni Sebastian ay talagang malungkot. "Anong meron dun? Naisip mo ba na kailangan kong sabihin sayo ang katotohanan na nandito ako?"Si Old Master Shaw ay lumanghap ng malamig na hangin.Matapos na tumigil, tinanong niya, "Sinagot mo lang ang tawag ko, na para bang walang nangyari."Ang tono ni Sebastian ay kalmado, "Hindi ba inimbento ang phone para mas maging madali ang komunikasyon?"Sabi ni Old Master Shaw, "Pero ikaw... Kahit kailan hindi ka gumamit ng armas. Hindi ka gumawa ng anumang galaw!"Kalmadong ngumiti si Sebastian. "Hindi ako nagdala ng kahit anong armas.""Ikaw!" Si Old Master Shaw ay mas lalo pang nagulat. "Ikaw... Wag mong sabihin sakin...""Tama ka dyan, dinala ko lang ang asawa at anak ko, pati na rin ang gwardya kong si Kingston. Kaming apat lang ang nagpunta sa Star Island," sabi ni Sebastian.Walang nasabi si Old Master Shaw.Sa pagkakaintindi niya kay Sebastian, hindi basta tatapak si Sebastian sa Star Island maliban na lang kung si Sebastian ay
Limang itim na kotse ang nakatigil sa labas ng lugar. Nung oras na umalis si Sebastian at pumasok sa kotse, may isang taong nagbigay ng ulat sa kanya."Young Master, ang Young Madam at ang prinsesa ay nasa mabuting kalagayan sa oras na ito. Ang Payne family ay walang ginawang masama sa kanila."Sabi ni Sebastian, "Sige.""Ayon sa mga ulat namin kanina, hinanda ni Holden ang pinakamagandang kwarto para sa prinsesa at madam, at ngayon ay natutulog sila. Narinig ko..."Tinigil ng katiwala ang ulat niya sa kalagitnaan at hindi na siya nagpatuloy.Sabi ni Kingston, "Anong narinig mo? Magsalita ka nalang."Tapos sinabi ng katiwala, "Narinig ko na binugbog ng munting prinsesa si Miss Selene, na isang bisita ng Payne family, hanggang sa mamaga ang ulo niya at mapuno ng mga pasa.""Oh..." Si Kingston ay napasinghal sa tawa niya.Hindi naman ito tinangkang gawin ng katiwala.Hindi rin naman kasi ganun ka pamilyar ang katiwala kay Sebastian tulad ni Kingston.Pagkatapos nun, sinabi ni K
Nung nakita niya na si Nigel talaga ito, tinanong ni Kingston, "Young Master, lalabas po ba tayo ng kotse para magtanong?"Tumalikod si Sebastian, hindi siya sumagot nang sabihin niya sa driver, "Magmaneho ka na!"Sumagot ang driver, "Opo, Young Master!"Nagpatuloy na sa pag-andar ang sasakyan.Sa loob ng kotse, nanatiling tahimik si Sebastian, kaya wala ring nagsalita sa kanila.Hindi tinanong ng driver si Sebastian kung saan sila pupunta. Nagmaneho lang siya hanggang sa tahimik na pumasok ang kotse sa Poole Manor, at ang gate ng Poole Manor ay sumara.Ang gabing ito ay sobrang tahimik.Ang gabing yun ay hindi normal na mapayapa.Makakatulog nang mapayapa ang sinuman sa gabing yun. Ito rin ay nagdulot ng maraming hindi inaasahan at biglaang pagbabago.Nabawasan nang kaunti ang pamamaga sa ulo ni Selene matapos na inumin ang gamot nung gabing yun. Nakatulog din sila Sabrina at Aino nang mapayapa at mahimbing.Para mapigilan ang sinuman sa Poole Manor na malaman kung nasaan si
Ang saya siguro kung tatawagin siyang tatay ni Aino?Isang titulo na hindi niya man lang paghihirapan?Mas mabuti!Nagustuhan ito ni Holden!Habang nag-aalmusal, walang ginagawang kahit ano si Sabrina. Si Holden ang nagpapakain kay Aino.Si Sabrina ay sobrang gulat na hindi niya alam ang gagawin niya.Pagkatapos nilang kumain, gustong gusto talagang lumabas ni Aino.Pakiramdam ni Sabrina magandang ideya nga ang paglabas. Maoobserbahan niya kahit papano ang lokal na mga lugar at tanawin. Ang Star Island ay isang maliit na lugar, at ang isang araw ay sapat na para malibot ang buong lugar.Hinawakan ni Sabrina ang kamay ni Aino habang masaya silang lumalabas sa East Hall, at nagkataon naman na nakita nila ang mga doktor na binubuksan ang pinto sa West Hall, papasok sila para gamutin ang ulo ni Selene.Si Selene ay nakaupo sa isang recliner sa may courtyard.Tumawa si Aino nang malakas at hindi ito nakapagpigil nang bigla niyang makita ang ulo ni Selene na nakabenda, "Haha, Mommy
Agad na itinuwid ni Holden ang katawan niya dahil sa gulat nung narinig niya ang boses na yun, "Ikaw... Naglakas-loob kang tawagan ako?"Hindi sumagot si Sebastian. Sinabi niya na lang, "Holden, may gusto sana akong itanong sa'yo. Nung limampung taong nakalipas, alam mo ba ang sikreto sa pagitan ng Payne family at Summer family?"Walang nasabi si Holden.Ang dila niya ay tila nakatali, at hindi niya alam ang sasabihin niya.Ang asawa at anak ni Sebastian ay nasa mga kamay niya, at sila ay praktikal na mga hostage, pero si Sebastian ay parang hindi talaga nag-aalala.Wala na ba siyang pakialam sa mga buhay nila Sabrina at Aino?Kung ganon nga ang kaso, hindi ba maswerte na si Holden?Pero, tinanong pa rin ni Holden si Sebastian sa kawalang-paniwala, "Ford! Ikaw... Lalaki ka pa rin! Ikaw ang hari ng South City! Hindi... Hindi mo ba alam na ang asawa at anak mo ay nasa mga kamay ko?"Sa kabilang linya, ang tono ni Sebastian ay kalmado at malamig pa rin, "Ano bang gusto mong sabihi
Walang masabi si Sebastian.“Kailanman ay hindi ako nagkaroon ng pake sa Star Island. Ang lupa na ito ay underdeveloped at nakaasa sa charity bawat taon. Katulad mo rin ako. May business ako sa overseas din! Mamumuhay pa rin ako ng sobrang komportable sa ibang bansa kapag umalis ko ng Star Island! Sebastian, hindi mo ako matatakot! Ang kapatid ko ay kasalukuyang suportado ni Old Master Shaw at ng Poole family. HIndi rin natin alam kung sino ang mananalo sa huli!”“Huwag kang mag-alala, kailanman ay hindi ako naging duwag!”“HIndi ako hihingi ng awa kahit ba madakip mo ako at balatan ng buhay!”Pagkatapos nito, ibinaba na ni Holden ang tawag.Sa kabilang linya, nag-iisip si Sebastian.“Ano yun, young master?” Tanong ni Kingston sa likod niya.Ngumiti si Sebastian, “Gusto kong tanungin si Holden kung nasaan siya. Nilabas niya kasi sila Sabrina at Aino. Ang Poole Manor din ay mas ligtas kaysa sa labas. Kaya naman, nag-aalala ako na may maaaksidente sa labas, kaya tinawagan ko si Ho
"Lahat kayo ay inakusahan ako! Ako, at si Ryan Poole, at iiyak na lang dito!"Sa sandaling iyon, wala kang mapapansing bahid ng pagkapiyok sa tinig ni Ryan. Alam ni Sabrina na nagmamalaki lang siya. Siya'y lubos na nagmamalaki."Dalhin mo kami agad kay Ruth! Kung hindi mo kami ipapakita ang daan, bubugbugin kita ng husto!" sabi ni Sabrina na puno ng inis."Sige ba! Aunt Sabrina!" Tumalikod si Ryan at tumungo papunta sa ward."Sandali, Ryan. Sandali!" Tawag muli ni Sabrina. Lumingon si Ryan at tumingin kay Sabrina. "Anong mayroon?""Sabihin mo muna sa akin, mayroon ka bang mga lalaki, babae, o kambal?""Hindi ko sasabihin! Hindi ko muna sasabihin! Hindi ko lang sasabihin sa iyo!" Sinabi ni Ryan na may walang katulad na bastos na ekspresyon.Napakayabang ni Ryan na nagawa pa niyang humini sa tono. Nainis doon si Sabrina at kahit ang grupo ng tao sa likod niya ay sobra rin nakaramdam ng galit at gulat. Gayunpaman, nang makitang naging ama lang si Ryan noong araw na iyon, hindi ni
Nakatayo mag-isa si Ryan sa labas ng delivery room at kakaiba ang kanyang ekspresyon. Takot na takot si Sabrina at sobra ang kalabog ng kanyang puso. Hinawakan niya si Ryan at nagtanong, "Nasaan si Ruth? Bakit hindi ko naririnig ang sigaw niya? Sabihin mo sa akin, kumusta si Ruth?"Tinaas ni Ryan ang mga kilay niya at tumingin kay Sabrina. "Alam mo ba, Aunt Sabrina?""Ano?" tanong ni Sabrina. "Si Ruth... pagkatapos niyang madala sa delivery room, inabot ng hindi aabot... hindi aabot ng isang oras at pinanganak niya ang dalawang bata!"Hindi nakapagsalita si Sabrina. Napatigil din si Sebastian."Walang sakit na naramdaman si Ruth, alam mo ba 'yon? Hindi pa ako kailanman nakakita nang ganoong kabilis na pagpapanganak, Aunt Sabrina. Talagang nirerespeto ko noon noong ikaw, si Aunt Jane, at ang asawa ni Zayn na si Hana, noong nanganak, lahat kayo ang pineke ang mahirap na proseso. Hahaha..."Walang masabi si Sabrina. Pagkatapos ng mahabang panahon, tinaas niya ang kanyang kamay at
Bago pa malaman ng kahit na sina, agad binuhat ni Ryan ang asawa niya at nagmadali palabas nang nagmamadali. Ang lahat sa kasal at masasabi na agad kung anong nangyayari. Tumabi sila nang sa dalawang grupo kasama ang isang grupo na umatras sa kasal ni Yvonne at ang iba ay sinundan si Ryan sa kasal. Doble ang saya ni Yvonne sa araw na iyon. Hindi dahil sa kasal niya lang, pero pati na rin dahil manganganak na ang kaibigan niya. Nadala pa rin ang kasal sa isang sobrang buhay kasiyahan. Pagkatapos matapos ang kasal at hinatid na nila si Yvonne at Marcus paalis para matapos na nila ang kasal pagkatapos ay si Sabrina at ang iba pang mga tao ay pumunta sa hospital. Hindi maikukumpara ang pag-alala ni Sabrina sa buong biyahe niya papuntang hospital. Dahil iyon din ang unang pagkakataon na manganganak si Ruth at kambal pa ito, hindi lang alam ni Sabrina kung magiging maayos ang magiging delivery ito at kung cesarean na seksyon ba ang kailangan. Sa buong paglalakbay, pinipilit ni Sabrina si
Hindi makapaniwalang tumingin si Old Master Shaw kay Yvonne. "Anak ko, pinag-isipan mo na ba ito nang mabuti? Hindi ka na ba... natatakot sa akin? Hindi ka na ba... galit sa akin?"Nakaramdam ng hiya si Yvonne. "Alam mo po 'yon?""Siyamnapung taon na ako. Magiging matandang halimaw na ako. Ano pa ba ang hindi ko malalaman? Inisip ko na ito. Kung ayaw mo sa akin, pupunta ako sa nursing na pabahay pagkatapos niyang makasal ni Marcus..." sabi ni Old Master Shaw. "Hindi..." Hindi ganoo'ng kawalang puso si Yvonne. "Pasensya na. Malapit ako kay Sabrina at natuklasan ko ang maraming tao na abusuhin at pahiyain siya. Mula nung mga impostora mo pong mga apo na patuloy siyang sini-set up para paulit-ulit na abusuhin si Sabrina. Talagang galit ako sayo nang sobra mula noon. Hindi mo maiisip kung paano tumakas si Sabrina at ang kanyang ina nang may ngipin sa mga balat nila. Sobrang nakakaawa sila. Kaya, sa mahabang panahon, natatakot po ako sa'yo dahil...""Simula ngayon, nag-iba na ang opinyon
Kahit na takot si Yvonne magpakasal, siya ang pinakamasaya sa lahat ng mga babae. Simula pagkabata, Parehas na minahal si Yvonne ng kanyang mama at papa, at kahit ang kanyang tito, tita, at pinsan ay minahal din siya ng sobra. Hindi kailanman nagdusa ng kahit anong paghihirap at pagdurusa si Yvonne sa paglaki niya. Lumaki siyang malambing na babae sa pamilya.Ang relasyon niya kay Marcus ang tanging nagparamdam sa kanya ng pagkagipit. Tulad ng naramdaman niya mula kay Old Master Shaw. Ito ay dahil nasaksihan niya kung paano malupit na tratuhin ni Old Master Shaw si Sabrina na siyang sobrang nakaramdam ng takot si Yvonne kay Old Master Shaw. Habang lumilipas ang panahon, kahit si Old Master Shaw ay naramdaman ang takot niya sa kanya. Sa isang pagkakataon, kumuha na ng inisyatibo si Old Master Shaw na tanungin si Yvonne, "Anak ko, para kang isang takot na maliit na uwak. Bakit sa tuwing nakikita mo ako ay lilingon ka sa iba at hindi makapagsalita kahit na isang katiting na salita sa a
Nagulat ang lahat sa sinabi ni Ryan.“Sa kasalukyan, buntis ang aking pinakamamahal na asawa ng kambal! Isipin niyo yun! Nabuo ang kambal namin habang sobrang abala siya sa pagdadraft ng architectural design! Ang galing ng asawa ko diba?” Masayang sabi ni Ryan. Dahil dito, biglang namula si Ruth. Siya ang bride kaya kung siya ang papapiliin, ayaw niya muna sanang iaannounce na buntis siya! Pero huli na ang lahat dahil saktong sakto ang sinabi ni Ryan para sindakin ang mga mayayabang na babaeng pinagtatawanan siya kanina. Sobrang laki ng benepisyo ng ginawa ni Ryan dahil may tradisyon sa KIdon City na sa araw ng kasal, ipapahiya ng mga bisita ang bride. Pero ngayong sinabi na ni Ryan na buntis siya, wala ng naglakas ng loob na gawin yun!Sobrang engrande ng kasal nina Ruth at Ryan, kaya sobrang nakatulong ito sa confidence ni Ruth. Alam niya na kumpara sa asawa nina Jane at Sabrina, hindi hamak na mas mababa si Ryan, pero dahil hindi naman nagkaroon ng engrandeng kasal ang mga ito
”Tamaaa! Pero ano pa nga bang magagawa natin. Siya ang type ng young prince kaya kahit na sumalampak pa tayo dito, wala na tayong magagawa.” “May naisip ako! Bakit kaya hindi natin batiin ng bagong kasal ng Spanish mamaya? Tignan natin kung anong magiging reaksyon niya.” “Uy, gusto ko yang ideya na yan.”“Haha! Gusto ko siyang makita na mamula sa kahihiyan.” “Eto nga… balita ko napaka baba daw ng self esteem niya.”“Haha! Tara batiin na natin siya..”Galing sa mga prominenteng pamilya ang grupo ng mga babae. Hindi sila maawat sa paguusap at pagtatawanan habang naglalakad papunta sa direksyon ni Ruth. Nang oras na yun, kasalukuyang nakikipag usap si Ruth sa mga Poole. Hindi naman siya nakakaramndam ng anumang kaba at takot dahil kagaya nga ng sinabi ni Sabrina, wedding niya yun at siya ang host kaya tama lang na kausapin niya ang mga bisita nila.Noong malapit na ang grupo ng mga magagandang babae kay Ruth, sakto namang may dumating na isang napaka gwapong foreigner na nakas
Ika-labing-apat ng Pebrero noon at malamig ang panahon. Subalit para sa Grand Enigma Hotel, ito ay tila nasa kalagitnaan ng tagsibol. Maraming magagandang babae at mga marilag na babae mula sa iba't ibang panig ng bansa ang nagtipon sa marilag na hotel na iyon. Ngunit ang pinakamagandang babae sa araw na iyon ay ang bungang-bisig na si Ruth.Normal na sobrang lamig tuwing February 14, pero pinainit ng mga nagagandahan at eleganteng kababaihan ang Grand Enigma Hotel. Siyempre, ang pinaka maganda sa lahat ay walang iba kundi ang bride na si Ruth. Ang wedding dress na suot niya ay nagkakahalaga ng mahigit one million dollar na personal na dinesign at pinatahi ni Sabrina sa ibang bansa. Sahill hindi nakasuot ng magandang wedding dress, gusto niyang maranasan ito ni Ruth. Habang nakaupo sa dressing room, hindi napigilan ni Ruth na humagulgol. “Sabrina, sobrang swerte ko talaga na nkilala ko kayo. Maaga akong nawalan ng mga magulang at pamilya kaya kung hindi dahil sainyo ni Yvonne, bak
Noong nine years old ako, sobrang hirap ng pamilya namin na hindi kami makabili ng sapatos. Nagkataon, isang araw nakita ko nag nagtapon ka ng sapatos sa basurahan. Hinintay kitang umalis bago ako lumapit, pero bumalik ka at kinuha mo sa akin yung sapatos. Ginawa mo akong katatawanan. Ang sabi mo sa akin, kumahol ako na parang aso, pagkatapos, naaliw ka at marami ka pang ibang pinagawa sa akin. Siyempre, bata pa ako nun at gustong gusto ko na magkaroon ng bagong sapatos kaya ginawa ko lahat ng mga pinagawa mo.”Hindi nakapag salita si Lily. Naalala niya yun. Noong mga panahon na yun, bilang anak ng isang mayamang pamilya, hindi niya naman kailangang personal na magtapon sa basurahan, pero nang makita niyang may nagkakalkal ng basura na kaedaran niya, naisip niya na mukhang masayang pag tripan ito kaya kumuha siya ng isang pares ng luma niyang sapatos bilang pain. Hindi naman ikinakaila ni Lily na sobrang natuwa siya sa ginawa niya at para sakanya wala lang yun. Sa totoo lang, ang bu