Bukod dito, kapag siya ay naadik sa bagay na yun, ang katawan niya ay masisira sa loob lang ng ilang buwan!Ngayon, si Jade ay sabik nang mawala ang lalaking yun. May plano siya. Uutusan niya ang lalaking yun na paalisin si Sabrina, tapos bibigyan niya ito ng malaking pera.Kapag nagtagumpay siya na paalisin si Sabrina, siguradong hahabulin siya ni Sebastian para maghiganti.Sa oras na yun, napagtagumpayan niya na ang pagtira sa dalawang ibon gamit ang isang bato.Pero hindi niya pwedeng hayaan si Lincoln na malaman ang plano niya. Kung hindi, baka baliin pa nito ang mga binti niya. Silang tatlo ay umupo sa may sala, bawat isa ay inaalagaan ang mga sarili nilang kaisipan at plano kapag pinalayas na sila ng katulong ni Holden."Pasensya na, Mr. at Mrs. Lynn, Miss Lynn, umalis na kayo!" sabi ng katulong nang walang kahit kaunting respeto.Silang tatlo ay pinalayas palabas ng sala, pero nung mismong sandaling yun, si Sabrina, Aino at Holden ay nasa courtyard pa rin.Si Aino ay ti
Ito ang lugar kung saan siya, si Aino at Sebastian bumaba ng kotse nila nung nakalipas na tatlong oras."Mommy, tayo..." Agad ding nakilala ni Aino ang lugar.Pero, nung si Aino ay may sasabihin na sana, tinakpan ni Sabrina ang bibig nito gamit ang palad niya. "Wag kang magsalita, anak."Siya ay nag-aalala na baka aksidente ulit na matraydor ni Aino ang tatay niya.Sa tabi nila, nakita ni Holden ang reaksyon ni Sabrina at hindi nito napigilang ngumisi, "Anong gusto mong pigilan na sabihin ng anak mo? Ayaw mo bang malaman ko na ang asawa mo ay bumaba galing sa kotse niya sa mismong lugar din na to? Sabrina, may nangyari ba sa isla na to na ako, si Holden Payne, ay walang alam?"Nang marinig ang mga salita niya, nahulog ang puso ni Sabrina hanggang sa pinakailalim ng tiyan niya.Pinigilan niya ang kawalan niya ng pag-asa at tinanong, "Pwede mo bang sabihin sakin kung nasaan ang asawa ko ngayon at kung patay ba siya o buhay?"Sabi ni Holden, "Kapag sinabi ko sayo, anong gagawin mo?
Pero, may kaunting bahid ng mature na kagandahan na nakatago sa loob ng kanyang malamig at kalmadong ugali.Nagdulot ito sa kanya na magkaroon ng maanghang, at may karanasang pakiramdam sa paligid niya.Ang klase ng anghang na nakakaakit ng mga tao.Tapos ang mga tao ay tumingin sa munting bata sa tabi niya.Ang munting bata ay nakasuot ng isang pulang pula na sweater na may mahaba at mala-paniking manggas. Sa baba naman, nakasuot siya ng isang pares ng harem jeans na may cartoon na tatak. Nagmukha siyang dayuhan sa street-style na damit niya. Ang munting bata ay may hawak na malaking teddy bear na halos kalahati ng laki niya. Ang malaking teddy bear ay cute sa una, pero kapag tiningnan nang malapitan, ang ilang mga empleyado ay nagulat!Diyos ko po!Nasaan ang mga mata ng oso?Kakaiba na ba talaga ngayon ang pagkakagawa sa mga laruan ng bata?Gusto na ba nila ang mga teddy bear na walang mata?Tapos tumingin sila sa mukha ng munting bata. Ang pisngi niya ay bilog at maburok,
Ang mga nakasulat sa menu ay hindi listahan ng mga putahe, kundi isang linya ng mga salita."Sabrina, wag kang matakot. Manatili kayo ni Aino sa East Hall ni Holden Payne. Kung may mangyari man, may mga taong poprotekta sa inyo. Subukan mong manatiling masaya, at panatilihin mo ring masaya si Aino."Walang nasabi is Sabrina. "..."Tinaas niya ang ulo niya at tumingin sa waiter, pero nakaalis na siya.Tapos tumingin si Sabrina kay Aino.Nagtataka si Aino. "Ano pong problema, Mommy?""Makinig ka sa akin. Magsasaya tayo at kakain ng marami hanggat gusto natin, maging masaya ka lang, okay, anak?" Nagpalitan ng tingin sila Sabrina at Aino.Si Aino ay isang matalinong bata.Agad niyang naintindihan ang ibig sabihin ng nanay niya.Biglang ngumiti ang batang ito na ang mga mata ay kumikislap sa luha simula pa nung oras na pumasok sila ng hotel.Ang munting bata ay naglibot sa iba't ibang mga siyudad kasama ng nanay niya sa loob ng lima o anim na taon. Siya ay mahusay na sinanay sa pa
Nagpatuloy si Aino, "Baddie. Gusto ko yan. Baddie, pwede ko din bang pangalanan ng Baddie ang teddy bear ko? Ayos lang ba kung pareho kayong dalawa ng pangalan, Baddie?"Walang nasabi si Holden. "..."Pakiramdam niya ay nahulog siya sa isang patibong. Siya ay niloko at dinaya."Uhm..." Nauutal na tinanong ni Holden si Aino. "Munti... Munting prinsesa...""Tawagin mo akong Cutie Pie!" Sabi ni Aino nang may mataas at malakas na boses. "Meron nang munting prinsesa sa bahay niyo, yung Minerva na yun! Sobrang pangit niya. Kapag sinasabi mo ang mga salitang 'munting prinsesa' naalala ko ang isang pangit na babaeng tulad niya, kaya ayaw kong matawag na Munting Prinsesa. Tawagin mo nalang akong Cutie Pie.""Uhm... Cutie Pie, ikaw... Pa... pareho kami ng pangalan ng teddy bear mo, pero tingnan mo... Ang teddy bear mo ay sobrang pangit. Wala siyang mga mata, kaya paano naman magkakapareho ng pangalan ang isang gwapong tulad ko sa teddy bear na walang mata. Masyado naman...""Hmph!" Umiyak
Si Sabrina ay sobrang pamilyar sa mga matang ito. Ito ay mga mata ni Nigel.Sa katapat ng Star Island International Hotel, may isang tindahan, at si Nigel ay nakaupo sa likod nito.Obvious na siya ang may-ari ng tindahan.Walang masabi si Sabrina. “...”Sa mga sandaling ito, nakaramdam siya ng mixed emotions.Siya ay ang young master ng Connor Group, ang young director nito, at isa sa mga nakakataas na miyembro ng society sa South City. Kahit na bumaba ngayon ang Connor Group, ang identity ni Connor bilang nag-iisang maternal na apo ng Ford family ay sapat na para maenjoy niya ang buhay bilang binata sa South City, Nung nandoon siya, kahit saan siya magpunta, nagbabow ang mga tao doon at nirerespeto siya,Pero, ngayon, sa Star Island, si Nigel Connor ay nagtitinda ng mga gamit sa isang tindahan sa tabi ng daan.Tindahan sa tabi ng daan!Nakaramdam siya ng mixed emotions at namula ang mga mata niya.Kailanman ay hindi siya umiyak para sa sarili niya, pero kapag may taong buong
“Syempre! Ako ang owner ng East Hall. Dito, tinutupad ko ang lahat ng pangako ko.” sabi ni Holden.“Oh… Oh, may malaking horse na akong sasakyan ngayon.” Niyakap ni Aino ang teddy bear niya at masayang tumakbo para maglaro.Mahilig pa rin ang mga bata maglaro sa courtyard dahil malaki ito.Patuloy na nanigarilyo si Holden. Pagkatapos, sinabi niya kay Sabrina, “Ilang hithit nalang at tapos na ako.”Actually, kakasimula niya lang manigarilyo.Tumawa bigla si Sabrina. “Bakit… Bakit ang bait mo sa anak ko? Mukhang… mahilig ka sa mga bata?”“Bakit?” Tinap niya ang dulo ng sigarilyo niya. Pagkatapos, pumikit siya para ikonsidera ang tanong nito.“Lagi ako mag-isa nung bata ako. Nung kaedad ko si Aino, hinihiling ko na yakapin ako ng tatay ko, buhatin ako ng nanay ko, pero kailanman ay hindi nila ito ginawa. Siya ay laging cold at malayo sakin, at sabi ng nanay ko…”Habang iniisip ang childhood niya, biglang may hint na nasaktan siya sa mukha niya.Sabi ni Sabrina, “Ano ang sinabi ng
Si AIno ay nanatili sa balikat ni Holden, at nakahawak sa mga tenga nito.Siya ay nagulat. Pagkakita niya sa mukha ng lalaki, kaagad siyang natakot.Tumingin siya sa middle-aged na lalaking kakapasok lang na mukhang galit sa mundo, at sumigaw, “Sino ka! Alam mo ba na isang criminal offense ang pagpasok sa bahay ng iba! Mapapakulong ka, alam mo ba yun!”Ang matanda ay mukhang flat at pudgy, mukha itong character mula sa isang comic book at malayo sa power at charisma ng tatay niya.Kahit na ang ‘kabayo’ na sinasakyan niya ngayon ay mas may power at charisma.Hindi natatakot si Aino sa kanya.Pinisil niya ang tenga ng ‘kabayo’ niya, at inutusan ito gamit ang cute pero palaban niyang boses, “Horsey, patumbahin natin ang dwarf na ito!”Mukha siyang leader ng Star Island kaysa sa lalaking tinatawag niyang dwarf ngayon.Walang masbai si Holden. “...”Si Sabrina ay walang masabi din. “...”Kahit na hindi pa niya nakikilala ang lalaking ito dati, nahulaan na niya kung sino ito.Mahi
"Lahat kayo ay inakusahan ako! Ako, at si Ryan Poole, at iiyak na lang dito!"Sa sandaling iyon, wala kang mapapansing bahid ng pagkapiyok sa tinig ni Ryan. Alam ni Sabrina na nagmamalaki lang siya. Siya'y lubos na nagmamalaki."Dalhin mo kami agad kay Ruth! Kung hindi mo kami ipapakita ang daan, bubugbugin kita ng husto!" sabi ni Sabrina na puno ng inis."Sige ba! Aunt Sabrina!" Tumalikod si Ryan at tumungo papunta sa ward."Sandali, Ryan. Sandali!" Tawag muli ni Sabrina. Lumingon si Ryan at tumingin kay Sabrina. "Anong mayroon?""Sabihin mo muna sa akin, mayroon ka bang mga lalaki, babae, o kambal?""Hindi ko sasabihin! Hindi ko muna sasabihin! Hindi ko lang sasabihin sa iyo!" Sinabi ni Ryan na may walang katulad na bastos na ekspresyon.Napakayabang ni Ryan na nagawa pa niyang humini sa tono. Nainis doon si Sabrina at kahit ang grupo ng tao sa likod niya ay sobra rin nakaramdam ng galit at gulat. Gayunpaman, nang makitang naging ama lang si Ryan noong araw na iyon, hindi ni
Nakatayo mag-isa si Ryan sa labas ng delivery room at kakaiba ang kanyang ekspresyon. Takot na takot si Sabrina at sobra ang kalabog ng kanyang puso. Hinawakan niya si Ryan at nagtanong, "Nasaan si Ruth? Bakit hindi ko naririnig ang sigaw niya? Sabihin mo sa akin, kumusta si Ruth?"Tinaas ni Ryan ang mga kilay niya at tumingin kay Sabrina. "Alam mo ba, Aunt Sabrina?""Ano?" tanong ni Sabrina. "Si Ruth... pagkatapos niyang madala sa delivery room, inabot ng hindi aabot... hindi aabot ng isang oras at pinanganak niya ang dalawang bata!"Hindi nakapagsalita si Sabrina. Napatigil din si Sebastian."Walang sakit na naramdaman si Ruth, alam mo ba 'yon? Hindi pa ako kailanman nakakita nang ganoong kabilis na pagpapanganak, Aunt Sabrina. Talagang nirerespeto ko noon noong ikaw, si Aunt Jane, at ang asawa ni Zayn na si Hana, noong nanganak, lahat kayo ang pineke ang mahirap na proseso. Hahaha..."Walang masabi si Sabrina. Pagkatapos ng mahabang panahon, tinaas niya ang kanyang kamay at
Bago pa malaman ng kahit na sina, agad binuhat ni Ryan ang asawa niya at nagmadali palabas nang nagmamadali. Ang lahat sa kasal at masasabi na agad kung anong nangyayari. Tumabi sila nang sa dalawang grupo kasama ang isang grupo na umatras sa kasal ni Yvonne at ang iba ay sinundan si Ryan sa kasal. Doble ang saya ni Yvonne sa araw na iyon. Hindi dahil sa kasal niya lang, pero pati na rin dahil manganganak na ang kaibigan niya. Nadala pa rin ang kasal sa isang sobrang buhay kasiyahan. Pagkatapos matapos ang kasal at hinatid na nila si Yvonne at Marcus paalis para matapos na nila ang kasal pagkatapos ay si Sabrina at ang iba pang mga tao ay pumunta sa hospital. Hindi maikukumpara ang pag-alala ni Sabrina sa buong biyahe niya papuntang hospital. Dahil iyon din ang unang pagkakataon na manganganak si Ruth at kambal pa ito, hindi lang alam ni Sabrina kung magiging maayos ang magiging delivery ito at kung cesarean na seksyon ba ang kailangan. Sa buong paglalakbay, pinipilit ni Sabrina si
Hindi makapaniwalang tumingin si Old Master Shaw kay Yvonne. "Anak ko, pinag-isipan mo na ba ito nang mabuti? Hindi ka na ba... natatakot sa akin? Hindi ka na ba... galit sa akin?"Nakaramdam ng hiya si Yvonne. "Alam mo po 'yon?""Siyamnapung taon na ako. Magiging matandang halimaw na ako. Ano pa ba ang hindi ko malalaman? Inisip ko na ito. Kung ayaw mo sa akin, pupunta ako sa nursing na pabahay pagkatapos niyang makasal ni Marcus..." sabi ni Old Master Shaw. "Hindi..." Hindi ganoo'ng kawalang puso si Yvonne. "Pasensya na. Malapit ako kay Sabrina at natuklasan ko ang maraming tao na abusuhin at pahiyain siya. Mula nung mga impostora mo pong mga apo na patuloy siyang sini-set up para paulit-ulit na abusuhin si Sabrina. Talagang galit ako sayo nang sobra mula noon. Hindi mo maiisip kung paano tumakas si Sabrina at ang kanyang ina nang may ngipin sa mga balat nila. Sobrang nakakaawa sila. Kaya, sa mahabang panahon, natatakot po ako sa'yo dahil...""Simula ngayon, nag-iba na ang opinyon
Kahit na takot si Yvonne magpakasal, siya ang pinakamasaya sa lahat ng mga babae. Simula pagkabata, Parehas na minahal si Yvonne ng kanyang mama at papa, at kahit ang kanyang tito, tita, at pinsan ay minahal din siya ng sobra. Hindi kailanman nagdusa ng kahit anong paghihirap at pagdurusa si Yvonne sa paglaki niya. Lumaki siyang malambing na babae sa pamilya.Ang relasyon niya kay Marcus ang tanging nagparamdam sa kanya ng pagkagipit. Tulad ng naramdaman niya mula kay Old Master Shaw. Ito ay dahil nasaksihan niya kung paano malupit na tratuhin ni Old Master Shaw si Sabrina na siyang sobrang nakaramdam ng takot si Yvonne kay Old Master Shaw. Habang lumilipas ang panahon, kahit si Old Master Shaw ay naramdaman ang takot niya sa kanya. Sa isang pagkakataon, kumuha na ng inisyatibo si Old Master Shaw na tanungin si Yvonne, "Anak ko, para kang isang takot na maliit na uwak. Bakit sa tuwing nakikita mo ako ay lilingon ka sa iba at hindi makapagsalita kahit na isang katiting na salita sa a
Nagulat ang lahat sa sinabi ni Ryan.“Sa kasalukyan, buntis ang aking pinakamamahal na asawa ng kambal! Isipin niyo yun! Nabuo ang kambal namin habang sobrang abala siya sa pagdadraft ng architectural design! Ang galing ng asawa ko diba?” Masayang sabi ni Ryan. Dahil dito, biglang namula si Ruth. Siya ang bride kaya kung siya ang papapiliin, ayaw niya muna sanang iaannounce na buntis siya! Pero huli na ang lahat dahil saktong sakto ang sinabi ni Ryan para sindakin ang mga mayayabang na babaeng pinagtatawanan siya kanina. Sobrang laki ng benepisyo ng ginawa ni Ryan dahil may tradisyon sa KIdon City na sa araw ng kasal, ipapahiya ng mga bisita ang bride. Pero ngayong sinabi na ni Ryan na buntis siya, wala ng naglakas ng loob na gawin yun!Sobrang engrande ng kasal nina Ruth at Ryan, kaya sobrang nakatulong ito sa confidence ni Ruth. Alam niya na kumpara sa asawa nina Jane at Sabrina, hindi hamak na mas mababa si Ryan, pero dahil hindi naman nagkaroon ng engrandeng kasal ang mga ito
”Tamaaa! Pero ano pa nga bang magagawa natin. Siya ang type ng young prince kaya kahit na sumalampak pa tayo dito, wala na tayong magagawa.” “May naisip ako! Bakit kaya hindi natin batiin ng bagong kasal ng Spanish mamaya? Tignan natin kung anong magiging reaksyon niya.” “Uy, gusto ko yang ideya na yan.”“Haha! Gusto ko siyang makita na mamula sa kahihiyan.” “Eto nga… balita ko napaka baba daw ng self esteem niya.”“Haha! Tara batiin na natin siya..”Galing sa mga prominenteng pamilya ang grupo ng mga babae. Hindi sila maawat sa paguusap at pagtatawanan habang naglalakad papunta sa direksyon ni Ruth. Nang oras na yun, kasalukuyang nakikipag usap si Ruth sa mga Poole. Hindi naman siya nakakaramndam ng anumang kaba at takot dahil kagaya nga ng sinabi ni Sabrina, wedding niya yun at siya ang host kaya tama lang na kausapin niya ang mga bisita nila.Noong malapit na ang grupo ng mga magagandang babae kay Ruth, sakto namang may dumating na isang napaka gwapong foreigner na nakas
Ika-labing-apat ng Pebrero noon at malamig ang panahon. Subalit para sa Grand Enigma Hotel, ito ay tila nasa kalagitnaan ng tagsibol. Maraming magagandang babae at mga marilag na babae mula sa iba't ibang panig ng bansa ang nagtipon sa marilag na hotel na iyon. Ngunit ang pinakamagandang babae sa araw na iyon ay ang bungang-bisig na si Ruth.Normal na sobrang lamig tuwing February 14, pero pinainit ng mga nagagandahan at eleganteng kababaihan ang Grand Enigma Hotel. Siyempre, ang pinaka maganda sa lahat ay walang iba kundi ang bride na si Ruth. Ang wedding dress na suot niya ay nagkakahalaga ng mahigit one million dollar na personal na dinesign at pinatahi ni Sabrina sa ibang bansa. Sahill hindi nakasuot ng magandang wedding dress, gusto niyang maranasan ito ni Ruth. Habang nakaupo sa dressing room, hindi napigilan ni Ruth na humagulgol. “Sabrina, sobrang swerte ko talaga na nkilala ko kayo. Maaga akong nawalan ng mga magulang at pamilya kaya kung hindi dahil sainyo ni Yvonne, bak
Noong nine years old ako, sobrang hirap ng pamilya namin na hindi kami makabili ng sapatos. Nagkataon, isang araw nakita ko nag nagtapon ka ng sapatos sa basurahan. Hinintay kitang umalis bago ako lumapit, pero bumalik ka at kinuha mo sa akin yung sapatos. Ginawa mo akong katatawanan. Ang sabi mo sa akin, kumahol ako na parang aso, pagkatapos, naaliw ka at marami ka pang ibang pinagawa sa akin. Siyempre, bata pa ako nun at gustong gusto ko na magkaroon ng bagong sapatos kaya ginawa ko lahat ng mga pinagawa mo.”Hindi nakapag salita si Lily. Naalala niya yun. Noong mga panahon na yun, bilang anak ng isang mayamang pamilya, hindi niya naman kailangang personal na magtapon sa basurahan, pero nang makita niyang may nagkakalkal ng basura na kaedaran niya, naisip niya na mukhang masayang pag tripan ito kaya kumuha siya ng isang pares ng luma niyang sapatos bilang pain. Hindi naman ikinakaila ni Lily na sobrang natuwa siya sa ginawa niya at para sakanya wala lang yun. Sa totoo lang, ang bu