Tiningnan siya ni Sebastian, ngumiti si Sabrina.Ang ngiti niya ay taos-puso na parang gusto mong mabuhay pag nakita mo ito.Ang trabaho ni Sabrina ay naging maayos noong araw na ‘yon. Posibleng dahil ito sa laptop na binigay sakanya ni Sebastian, mas naging mabilis ang pagtatrabaho niya. Noong sinubmit niya ang kanyang mga ginawa sa mga designers sa opisina, nagulat silang lahat.Akala nila na isang tao si Sabrina na gumagawa ng mga kakaibang trabaho, akala rin nila na hindi ito marunong gumamit ng computer. Hindi nila inasahan na ang mga gawa nito ay maganda, sa sobrang ganda nito ang mga notes sa gilid ay detalyado at magagamit talaga.Hindi na nila binigyan ng marami pang trabaho si Sabrina noong araw na ‘yon.Umalis siya nang maaga sa trabaho, dumiretso siya kaagad sa ospital. Habang nag-uusap sila, sinabi ni Sabrina na maayos ang pagtrato sakanya ni Sebastian nitong mga nakaraang araw. Hindi lang siya nito binilhan ng mga magandang damit, binigyan pa niya ito ng laptop.Hin
Kaya naman hindi na nagsusuot si Kingston ng gloves buong taon. Kahit na pinakamalamig na panahon ang tag-lamig, hindi pa rin siya nagsusuot nito. Pero hindi niya inaasahan na may isang tao na magbibigay sakanya ng maliit na hand warmer para mainitan ang kanyang mga kamay.Ang kabaitan ng babaeng ito ay pinasaya ang puso niya.Nagsimula rin siyang magsuspetya. Paano mabubuntis ang isang babae na ito sa kulungan?May tinatago ba siyang mga nakaraan na masakit?Nangako si Kingston na bibilisan niya ang pag iimbestiga rito at tutulungan niyang maayos ang hindi magandang relasyon na ito!Binuksan niya ang pintuan ng kotse bago niya sabihin kay Sebastian at Sabrina, “Sir, Madam, pumasok na po kayo.”Namula si Sabrina at nakangiti niyang sinabi, “Salamat.”Sa loob ng kotse, pinapanood niyang binubuksan ni Sebastian ang laptop niya para magtrabaho. Tumahimik nalang si Sabrina. Nang makabalik sila sa bahay, nagtanong si Sabrina, “Gutom ka ba?”Tiningnan siya ni Sebastian, nag-aalinlang
Sumagot si Sabrina, “Kailan? Anong oras?”“Alas kwatro nang hapon!”“Sige, pupunta ako sa isang kondisyon.” Sabi ni Sabrina, “Wag mong guguluhin si Tita Grace kung hindi lagot ka sakin!”Tumawa si Selene, “Haha! Sabrina, akala mo talaga nanay mo si Grace. Wag mong kakalimutan, ikaw ang peke, ako ang totoo. Nanay si Grace nang mapapangasawa ko, bakit ko siya sasaktan?”“Mabuti naman at naalala mo na manugang mo siya. Pupunta ako dyan ng alas kwatro.” Binaba ni Sabrina ang telepono matapos niyang sabihin ang mga ito.Noong aayusin na niya ang lamesa niya sa opisina bago maghanap nang makakainan, tumunog ulit ang telepono ni Sabrina. Inisip niyang si Selene ito ulit kaya naman nagsimula siyang mainis. Tiningnan niya ang telepono niya, subalit, napagtanto niya na hindi kilalang numero ang tumatawag. Inayos niya ang sarili niya bago ito sagutin, “Hello, sino ‘to?”“Madam.” Narinig niya ang boses ni Kingston sa kabilang linya.Namula si Sabrina, ang tono niya ay naging masaya nang mar
Limang putahe.Tiningnan ito ni Sabrina, ngumiti siya habang umiiling.Mygosh! Ang dami namang ulam nito… Paano mauubos ni Sabrina ang mga ito?Gayunpaman, sabik na sabik na siyang kumain.Habang kinukuha niya ang pagkain niya, nakangiti siya habang pabalik sa employee cafeteria para kumain. Bago siya pumasok, bumangga siya kay Nigel at ang kaibigan nitong si Zayn.“Yo! Sobrang busy mo ba nitong mga nakaraang araw, Sabrina?” sabi ni Nigel.Tumingala siya at ngumiti kay Nigel.Ang mga ngiti niya ay kumikinang.Natigilang muli si Nigel.Pangalawang beses na niyang nakitang ngumiti si Sabrina. Ang unang beses ay noong nakalipas ang tatlong araw habang kumakain siya sa construction site.“Nigel, dalawang araw na kitang hindi nakikita, busy ka ba?” masama ang tingin ni Sabrina kay Nigel.Tumango naman si Nigel.“Kahit gaano ka pa ka-busy, wag mong kalilimutan na kukuhain ko ang sweldo ko sa mga susunod na araw. Sabi ko sa’yo na ililibre kita pagkakuha ko ng sweldo ko at kailanga
Sa likod, nakatingin nang masama sakanya si Sebastian.Noong sinampal niya si Selene ngayon lang, tagaktak na ang pawis ni Kingston sa gilid.Ang malas naman nang babaeng ‘to?Naramdaman ni Kingston ang saya noong nakita niyang sinampal ni Sabrina si Selene pero alam niya rin sa sandaling ‘yon, na pwedeng…Galit na galit ang mukha ni Sabrina. Tumulo ang luha niya habang naglalabas siya nang galit kay Selene, “Selene, makinig ka! Ako pa rin ang asawa ni Sebastian! Gustong gusto ako ni Tita Grace at ako lang ang tanging kikilalanin niya na manugang! Ikaw… Para kay Tita Grace… ay wala lang! Habang nanonood, sa mga natitirang buwan na mayroon si Tita Grace.“Sisiguraduhin kong gagawin ko ang mga sinasabi ko!”Galit na galit si Sabrina kay Selene.Matagal na niyang kinakamuhian Lynn family. Kung hindi dahil sakanila, hindi na siya magsasayang ng dalawang taon sa kulungan at hindi na rin niya kailangang ibigay ang katawan niya sa isang lalaki na malapit nang mamatay, sa huli nabuntis
Bumagsak si Selene sa mga yakap ni Sebastian, umiiyak siya habang tumitingin kay Sebastian, “Young Master…”Walang nasabi si Sabrina.Malamig at masama ang mga tingin ni Sebastian habang nakatingin siya kay Sabrina.Sa likod ni Sebastian ay nakatayo ang Old Master ng Ford family at ang Old Mistress. May mga tao rin sa likod nila. Hindi alam ni Sabrina kung sino pa ang iba pero may isang tao siyang nakilala.Ito ay si Nigel.“Mr… Mr Ford..” Nahirapan si Sabrina hanapin ang mga gusto niyangsabihin, “Siya… Siya ‘yon… si Se… Si Selene ang nag imbita sakin dito. Akala ko… akala ko may gusto siyang gawing masama kay Tita Grace.“Ako ang nagsabi sakanya na kitain ako rito.” Kalmado ang boses ni Sebastian.Ang rason kaya lumabas si Selene sa harapan ng ospital ay dahil pinatawag siya ni Sebastian.Araw bago ito, si Old Master Ford ay humiling sakanya na pumili ng isang babae na mapapangasawa pero hindi pumayag si Sebastian.Pero, alam niya rin na hindi na ito pwedeng magtagal.Pagkat
Hindi nakapagsalita si Sabrina.Hindi niya alam kung paano ipapaliwag ito kay Sebastian. Napagtanto niya na ang sitwasyon at sinet up lamang ng Lynn family at kumagat naman siya rito.Wala na siyang pag-aaway na gagawin.Gayunpaman, kahit na hirap siyang magpaliwanag, hindi pa rin siya pinapaniwalaan ni Sebastian.Natigilan si Sabrina, natahimik siya at hindi na nakapagsalita.“Kapag may nangyari kay Selene o kahit sino sa Lynn family, simula ngayon, hindi Gulong gulo na ang isip ni Sabrina.Alam niyang may laman ang mga sinasabi niya.Nakita niya kung paano niya kinakalaban ang kanyang mga kaaway. Isa siya sa kilalang mahinahon pero masahol din sa parehong oras.Gagawin niya kung anong sinabi niya at hindi niya palalambutin ang puso niya.Tiningnan ni Sabrina si Sebastian. Hawak niya si Selene habang naglalakad papunta kay Henry.Ang ulo ni Selene ay nakapatong sa balikat ni Sebastian, lumingon siya kay Sabrina.Ang ngiti niya ay parang ngiti nang demonyo.Bago siya tumi
Nakaramdam siya na parang mababa ang tingin sakanya, pumiglas sa yakap ni Sebastian si Selene. Nagsalita si Sebasian, “Lolo, buntis na si Selene. Pwede mo nang itigil ‘yan. Kapag patuloy ka pang sumigaw, tatakutin mo ang apo mo na nasa tyan niya.”Walang nasabi si Henry.“Papakilala kita sakanya kapag handa ka na. Ang babae na gusto kong pakasalan sa buhay ko ay narito, si Selene Lynn!”“Matapos pumanaw ng nanay ko, dadalhin ko siya sa lumang bahay ng mga Ford para makilala mo siya. Simula ngayon, hindi na ako makikipag-usap sa’yo tungkol sa pagbubuntis mo.”Ang mga sinabi ni Sebastian ay hindi niya na kayang pag talunan.Isa lamang ang sinabi niya.Isang simpleng bagay.Bago niya hintayin ang sagot ni Old Master Ford, binuhat ni Sebastian si Selene at umalis.Kinakabahang tanong ni Selene, “Young Master Sebastian, masyado ba akong naging masama?”“Hindi.” Sagot ni Sebastian.“Young Master…”“Tawagin mo kong Sebastian.”“Young… Sebastian… Ayoko nga.”“Ako ang mapapangasawa
"Lahat kayo ay inakusahan ako! Ako, at si Ryan Poole, at iiyak na lang dito!"Sa sandaling iyon, wala kang mapapansing bahid ng pagkapiyok sa tinig ni Ryan. Alam ni Sabrina na nagmamalaki lang siya. Siya'y lubos na nagmamalaki."Dalhin mo kami agad kay Ruth! Kung hindi mo kami ipapakita ang daan, bubugbugin kita ng husto!" sabi ni Sabrina na puno ng inis."Sige ba! Aunt Sabrina!" Tumalikod si Ryan at tumungo papunta sa ward."Sandali, Ryan. Sandali!" Tawag muli ni Sabrina. Lumingon si Ryan at tumingin kay Sabrina. "Anong mayroon?""Sabihin mo muna sa akin, mayroon ka bang mga lalaki, babae, o kambal?""Hindi ko sasabihin! Hindi ko muna sasabihin! Hindi ko lang sasabihin sa iyo!" Sinabi ni Ryan na may walang katulad na bastos na ekspresyon.Napakayabang ni Ryan na nagawa pa niyang humini sa tono. Nainis doon si Sabrina at kahit ang grupo ng tao sa likod niya ay sobra rin nakaramdam ng galit at gulat. Gayunpaman, nang makitang naging ama lang si Ryan noong araw na iyon, hindi ni
Nakatayo mag-isa si Ryan sa labas ng delivery room at kakaiba ang kanyang ekspresyon. Takot na takot si Sabrina at sobra ang kalabog ng kanyang puso. Hinawakan niya si Ryan at nagtanong, "Nasaan si Ruth? Bakit hindi ko naririnig ang sigaw niya? Sabihin mo sa akin, kumusta si Ruth?"Tinaas ni Ryan ang mga kilay niya at tumingin kay Sabrina. "Alam mo ba, Aunt Sabrina?""Ano?" tanong ni Sabrina. "Si Ruth... pagkatapos niyang madala sa delivery room, inabot ng hindi aabot... hindi aabot ng isang oras at pinanganak niya ang dalawang bata!"Hindi nakapagsalita si Sabrina. Napatigil din si Sebastian."Walang sakit na naramdaman si Ruth, alam mo ba 'yon? Hindi pa ako kailanman nakakita nang ganoong kabilis na pagpapanganak, Aunt Sabrina. Talagang nirerespeto ko noon noong ikaw, si Aunt Jane, at ang asawa ni Zayn na si Hana, noong nanganak, lahat kayo ang pineke ang mahirap na proseso. Hahaha..."Walang masabi si Sabrina. Pagkatapos ng mahabang panahon, tinaas niya ang kanyang kamay at
Bago pa malaman ng kahit na sina, agad binuhat ni Ryan ang asawa niya at nagmadali palabas nang nagmamadali. Ang lahat sa kasal at masasabi na agad kung anong nangyayari. Tumabi sila nang sa dalawang grupo kasama ang isang grupo na umatras sa kasal ni Yvonne at ang iba ay sinundan si Ryan sa kasal. Doble ang saya ni Yvonne sa araw na iyon. Hindi dahil sa kasal niya lang, pero pati na rin dahil manganganak na ang kaibigan niya. Nadala pa rin ang kasal sa isang sobrang buhay kasiyahan. Pagkatapos matapos ang kasal at hinatid na nila si Yvonne at Marcus paalis para matapos na nila ang kasal pagkatapos ay si Sabrina at ang iba pang mga tao ay pumunta sa hospital. Hindi maikukumpara ang pag-alala ni Sabrina sa buong biyahe niya papuntang hospital. Dahil iyon din ang unang pagkakataon na manganganak si Ruth at kambal pa ito, hindi lang alam ni Sabrina kung magiging maayos ang magiging delivery ito at kung cesarean na seksyon ba ang kailangan. Sa buong paglalakbay, pinipilit ni Sabrina si
Hindi makapaniwalang tumingin si Old Master Shaw kay Yvonne. "Anak ko, pinag-isipan mo na ba ito nang mabuti? Hindi ka na ba... natatakot sa akin? Hindi ka na ba... galit sa akin?"Nakaramdam ng hiya si Yvonne. "Alam mo po 'yon?""Siyamnapung taon na ako. Magiging matandang halimaw na ako. Ano pa ba ang hindi ko malalaman? Inisip ko na ito. Kung ayaw mo sa akin, pupunta ako sa nursing na pabahay pagkatapos niyang makasal ni Marcus..." sabi ni Old Master Shaw. "Hindi..." Hindi ganoo'ng kawalang puso si Yvonne. "Pasensya na. Malapit ako kay Sabrina at natuklasan ko ang maraming tao na abusuhin at pahiyain siya. Mula nung mga impostora mo pong mga apo na patuloy siyang sini-set up para paulit-ulit na abusuhin si Sabrina. Talagang galit ako sayo nang sobra mula noon. Hindi mo maiisip kung paano tumakas si Sabrina at ang kanyang ina nang may ngipin sa mga balat nila. Sobrang nakakaawa sila. Kaya, sa mahabang panahon, natatakot po ako sa'yo dahil...""Simula ngayon, nag-iba na ang opinyon
Kahit na takot si Yvonne magpakasal, siya ang pinakamasaya sa lahat ng mga babae. Simula pagkabata, Parehas na minahal si Yvonne ng kanyang mama at papa, at kahit ang kanyang tito, tita, at pinsan ay minahal din siya ng sobra. Hindi kailanman nagdusa ng kahit anong paghihirap at pagdurusa si Yvonne sa paglaki niya. Lumaki siyang malambing na babae sa pamilya.Ang relasyon niya kay Marcus ang tanging nagparamdam sa kanya ng pagkagipit. Tulad ng naramdaman niya mula kay Old Master Shaw. Ito ay dahil nasaksihan niya kung paano malupit na tratuhin ni Old Master Shaw si Sabrina na siyang sobrang nakaramdam ng takot si Yvonne kay Old Master Shaw. Habang lumilipas ang panahon, kahit si Old Master Shaw ay naramdaman ang takot niya sa kanya. Sa isang pagkakataon, kumuha na ng inisyatibo si Old Master Shaw na tanungin si Yvonne, "Anak ko, para kang isang takot na maliit na uwak. Bakit sa tuwing nakikita mo ako ay lilingon ka sa iba at hindi makapagsalita kahit na isang katiting na salita sa a
Nagulat ang lahat sa sinabi ni Ryan.“Sa kasalukyan, buntis ang aking pinakamamahal na asawa ng kambal! Isipin niyo yun! Nabuo ang kambal namin habang sobrang abala siya sa pagdadraft ng architectural design! Ang galing ng asawa ko diba?” Masayang sabi ni Ryan. Dahil dito, biglang namula si Ruth. Siya ang bride kaya kung siya ang papapiliin, ayaw niya muna sanang iaannounce na buntis siya! Pero huli na ang lahat dahil saktong sakto ang sinabi ni Ryan para sindakin ang mga mayayabang na babaeng pinagtatawanan siya kanina. Sobrang laki ng benepisyo ng ginawa ni Ryan dahil may tradisyon sa KIdon City na sa araw ng kasal, ipapahiya ng mga bisita ang bride. Pero ngayong sinabi na ni Ryan na buntis siya, wala ng naglakas ng loob na gawin yun!Sobrang engrande ng kasal nina Ruth at Ryan, kaya sobrang nakatulong ito sa confidence ni Ruth. Alam niya na kumpara sa asawa nina Jane at Sabrina, hindi hamak na mas mababa si Ryan, pero dahil hindi naman nagkaroon ng engrandeng kasal ang mga ito
”Tamaaa! Pero ano pa nga bang magagawa natin. Siya ang type ng young prince kaya kahit na sumalampak pa tayo dito, wala na tayong magagawa.” “May naisip ako! Bakit kaya hindi natin batiin ng bagong kasal ng Spanish mamaya? Tignan natin kung anong magiging reaksyon niya.” “Uy, gusto ko yang ideya na yan.”“Haha! Gusto ko siyang makita na mamula sa kahihiyan.” “Eto nga… balita ko napaka baba daw ng self esteem niya.”“Haha! Tara batiin na natin siya..”Galing sa mga prominenteng pamilya ang grupo ng mga babae. Hindi sila maawat sa paguusap at pagtatawanan habang naglalakad papunta sa direksyon ni Ruth. Nang oras na yun, kasalukuyang nakikipag usap si Ruth sa mga Poole. Hindi naman siya nakakaramndam ng anumang kaba at takot dahil kagaya nga ng sinabi ni Sabrina, wedding niya yun at siya ang host kaya tama lang na kausapin niya ang mga bisita nila.Noong malapit na ang grupo ng mga magagandang babae kay Ruth, sakto namang may dumating na isang napaka gwapong foreigner na nakas
Ika-labing-apat ng Pebrero noon at malamig ang panahon. Subalit para sa Grand Enigma Hotel, ito ay tila nasa kalagitnaan ng tagsibol. Maraming magagandang babae at mga marilag na babae mula sa iba't ibang panig ng bansa ang nagtipon sa marilag na hotel na iyon. Ngunit ang pinakamagandang babae sa araw na iyon ay ang bungang-bisig na si Ruth.Normal na sobrang lamig tuwing February 14, pero pinainit ng mga nagagandahan at eleganteng kababaihan ang Grand Enigma Hotel. Siyempre, ang pinaka maganda sa lahat ay walang iba kundi ang bride na si Ruth. Ang wedding dress na suot niya ay nagkakahalaga ng mahigit one million dollar na personal na dinesign at pinatahi ni Sabrina sa ibang bansa. Sahill hindi nakasuot ng magandang wedding dress, gusto niyang maranasan ito ni Ruth. Habang nakaupo sa dressing room, hindi napigilan ni Ruth na humagulgol. “Sabrina, sobrang swerte ko talaga na nkilala ko kayo. Maaga akong nawalan ng mga magulang at pamilya kaya kung hindi dahil sainyo ni Yvonne, bak
Noong nine years old ako, sobrang hirap ng pamilya namin na hindi kami makabili ng sapatos. Nagkataon, isang araw nakita ko nag nagtapon ka ng sapatos sa basurahan. Hinintay kitang umalis bago ako lumapit, pero bumalik ka at kinuha mo sa akin yung sapatos. Ginawa mo akong katatawanan. Ang sabi mo sa akin, kumahol ako na parang aso, pagkatapos, naaliw ka at marami ka pang ibang pinagawa sa akin. Siyempre, bata pa ako nun at gustong gusto ko na magkaroon ng bagong sapatos kaya ginawa ko lahat ng mga pinagawa mo.”Hindi nakapag salita si Lily. Naalala niya yun. Noong mga panahon na yun, bilang anak ng isang mayamang pamilya, hindi niya naman kailangang personal na magtapon sa basurahan, pero nang makita niyang may nagkakalkal ng basura na kaedaran niya, naisip niya na mukhang masayang pag tripan ito kaya kumuha siya ng isang pares ng luma niyang sapatos bilang pain. Hindi naman ikinakaila ni Lily na sobrang natuwa siya sa ginawa niya at para sakanya wala lang yun. Sa totoo lang, ang bu