Kahit kailan ay hindi sinabi ni Sebastian sa kahit sino ang kalahating pangungusap na sinabi ng nanay niya.Pero alam na alam niya na siguradong merong isang tao o isang bagay sa isla na inaalagaan ng kanyang ina. May kailangan pa siyang tapusin na isang mahalagang gawain.Ang pagtupad sa huling habilin ng nanay niya, ang pagpunta sa isla para hanapin ang sagot, ay ang rason kung bakit gustong sakupin ni Sebastian ang isla.At kay Old Master Shaw.Bago siya namatay, palagi siyang pinapaalalahanan ng nanay niya na tratuhin nang maayos ang matanda.Ito ang dahilan kung bakit hindi inatake ni Sebastian ang matanda sa pagkakataong ito. Para talagang maging totoo, kung tinago ni Old Master Shaw si Selene at ang pamilya nito sa bahay niya, edi mawawala na si Sebastian sa dapat niyang gawin.Pero ngayon, ang Lynn family ay nasa Star Island. Ngayon, may pagkakataon na siya!Makakapaghiganti na rin si Sabrina sa kanila, tamang tama lang ito.Nang marinig niya ang rason kung bakit gusto
Ang babae sa kusina ay hindi kapani-paniwalang mabait. Sinundan siya ni Aino na parang isang maliit na buntot habang abala siya sa kusina. "Aunt Jane, ang steamed clams na gusto ng Mommy ko, luto na po ba yun? Gusto ko na pong tumikim ng isa ngayon.""Hehe." Tumawa si Jane sa kalokohan niya. "Mainit yan. Maghahanda ako ng isa para sayo pero hintayin mo munang lumamig, okay?"Agad na tumango si Aino. "Sige po, Aunt Jane."Kumuha ng isa si Jane para kay Aino at nilagay ito sa platito para lumamig. Makalipas ang isang minuto, kinuha niya ito ng tinidor at dahan-dahang ipinasok ang tinidor sa bibig ni Aino.Ang sarap kumain ng munting bata.Masarap din siyang pinanood ni Jane, na para bang ang pagkain ay nasa bibig niya din.Sa sala naman, nang makita ng dalawang lalaki ang eksenang ito, isang ngiti ang lumitaw sa mukha ni Sebastian.Habang ang ekspresyon naman ni Alex ay nagpakita ng halo-halong emosyon.Ayaw niya ba ng anak?Gusto niya!Pero ayaw niya talagang magkaroon ng anak
At doon lang sinabi ni Kingston, "Madam, sa oras na ito, walang nakakaalam na nandito tayo sa Star Island. Ang taong sumundo sa atin ngayon ay ang tao natin sa loob.Tumango si Sabrina sa kaginhawahan. "Sige."Silang apat ay sumakay na sa kotse nang sabay-sabay, si Kingston ay nakaupo sa harapan.Sila Sebastian, Sabrina at Aino naman ay nakaupo sa likod.Nung oras na nakasakay na sila sa kotse, ang munting prinsesa ay masayang tumingin sa bintana, tuwang tuwa sa tanawin ng Star Island.Kahit na ang Star Island ay isa lang maliit na piraso ng lupa, kasing laki ng isang maliit na siyudad, ang tanawin dito ay nakakapigil-hininga ang ganda. Ang panahon ay mainit at humid.Nang makita ang mga paghinga ng munting bata habang hinahabol niya ang mga magagandang tanawin, nakipagpalit si Sabrina ng pwesto sa kanya, hinayaan siya na umupo sa tabi ng bintana, para mas madali sa kanya na tingnan ang mga tanawin sa labas.Sa harap naman nila, iniulat ng driver ang sitwasyon na nangyayari ngay
Pero nung nakita niya sa sarili niya mga mata ngayon, naniwala na talaga ang driver sa chismis.Lalo na ang Lynn family na tumakas papunta sa Star Island. Sa tuwing may nakikilala sila, sinasabi nila na ang asawa ng direktor ay isang bruha, kinukulam na si Master Sebastian nung oras na dumating siya. Pinipilit pa nga ni Selene Lynn na siya ang dapat na mapapangasawa ni Master Sebastian.Pero sa bandang huli, ang mapapangasawa niya ay naagaw ng bruhang babaeng yun.Sa tuwing naririnig nila si Selene na inuulit ang mga salitang ito sa iba't ibang okasyon, ang mga katiwala ni Sebastian na nakadestino sa isla ay gustong tumawa.Anak nila ay lima o anim na taong gulang na, at siya walang iba kundi isang nobya!Paano niya nasabi na ang nobyo niya ay inagaw ni Sabrina?Pero walang ni isa sa isla ang sumubok na makipagtalo sa tatlong miyembro ng Lynn family.Dahil nung oras na sila ay tumapak sa isla, silang tatlo ay masigasig na sinalubong ng Payne family.Ang Selene Lynn na yun!Ila
Si Sabrina ay nagulat at ipinasok ang sarili niya sa kotse nang walang pagdadalawang-isip. Kinuha niya si Aino at niyakap. "Aino, wag kang matakot, anak! Andito si Mommy! Andito si Mommy kasama mo!"Tapos, nung oras na siya ay lumingon, ang pinto ng kotse ay isinara na nang malakas.Sabrina" "..."Tumingin siya sa paligid niya.Ang nakaupo sa tabi nila ni Aino ay isang lalaki na nakasuot ng salamin. Isang hindi matukoy na amoy ang lumabas sa katawan niya, at ito ay medyo mabango."Ano...ano bang gusto niyo?" Bumilis ang tibok ng puso ni Sabrina sa dibdib niya. Niyakap niya si Aino nang mahigpit, at masama ang tingin sa lalaking nakasuot ng salamin.Ang lalaki ay nanatiling tahimik.Hindi rin ito tumingin sa kanila.Habang nakasiksik sa mga braso ng nanay niya, pinigilan ni Aino ang takot at luha niya at tumingin din nang masama sa lalaki. Tinikom niya ang bibig niya at sumigaw, "Ikaw masamang tao! Pakawalan niyo na kami ng Mommy ko ngayon na! Kung hindi, pagsisisihan niyo ito!"
Sobrang dali nga manalo!Nung immersed na si Holden sa sobrang sayang pagkapanalo niya, may chubby na mga kamao ang biglang sumuntok sa hita niya.“Aray…” Napahawak si Holden sa hita niya. Bago pa siya makapagreact, may mga malalakas na dalawang maliliit na kamao ang biglang sumuntok sa kaliwang mata niya.“Aray…”Sabrina. “...”Nag-aalala at natatakot siyang tumingin sa anak niya. “Aino! Hindi siya ang papa mo. Huwag kang gumala, baby. Huwag mo siyang suntukin, naririnig mo ba ako!”Hindi niya alam kung itutulak ba ni Holden si Aino palabas ng kotse ng dahil sa galit.Kung gagawin niya ito, papatayin niya ito, kahit na kailangan pa niya kagatin ito hanggang sa mamatay!Iniisip niya na susunod sa kanya si Aino pagkatapos niya pagalitan ito, pero hindi niya alam na ang anak niya ay palaban.Lalo na nasa panganib sila, kahit na natatakot ito, gusto nito protektahan ang nanay niya. Ito ang dahilan bakit hindi siya nagpapatalo sa takot!Pinigilan niya umiyak dahil matatabunan nit
Pagkatingala ni Sabrina, nakita niya si Selene.Pagkakita niya ulit dito pagkatapos ng matagal na panahon, mas haggard ngayon tingnan si Selene. Ang balat sa pisngi niya ay may yeloowish tinge, na para bang zombie na nadrain ng dugo.Pero kahit na, ang aggressive nitong aura ay kaparehas pa rin.Kung ikukumpara dito, si Sabrina ay kalmado.Lagi siyang ganito.Kapag mas delikado ang sitwasyon, mas lalo siyang nagiging kalmado.Bumulong siya sa naak niya, “Baby, mamaya, hihilahin ko ang legs ng babaeng yan at dadaganan siya. Pagkatapos, tatakbo ka. Tumakbo ka ng malayo hangga’t kaya mo. Naalala mo ang route na dinaanan natin?”Ito ay kaagad na understanding sa pagitan ng mag-ina.Dati, nung unang pumasok si Sabrina sa Ford Residence kasama si Sebastian, pasikreto niyang sinabi kay Aino na tumakbo ng malayo kapag may napansin siya na kakaiba sa Ford Residendce, sa kundisyon na naalala niya kung saan sila pumasok.Nung mga sandaling yun, mahinang sinabi ni Aino sa nanay niya, “Naa
“Gusto kong pasabugin ang ulo mo na parang popcorn! Ang sama mong babae, bubugbugin kita, bubugbugin kita, bubugbugin kita! Ha!” umiyak ang batang babae habang sinasaktan si Selene.Kahit na matanda si Selene, ngayon lang, masyado siyang naging careless.Nung mga sandaling ito, nakaharap siya sa lapag kaya mahirap na sa kanya na i-flip ang sarili niya at dagdag pa dito, si Aino ay nasa ulo niya, kaya mas lalo siyangnahihirapan na tumayo. Ang steel eyeballs na humahampas sa ulo niya rin ay firm at solid. Sobrang sakit ng ulo niya.Ang tanging nararamdaman nalang ni Selene ay sakit at nakalimutan na niya depensahan ang sarili niya.Sa tuwing hahampasin ni Aino ang ulo ni Selene ng steel balls, instinctively na napapataas si Selene ng kamay para protektahan ang ulo niya. Wala na siyang oras para mag-isip kung paano lalaban pabalik.Haha!Si Aino ay mas ginanahan sa naging response nito kaya binilisan nito ang tempo niya.Nung mga oras na yun, maraming bukol ang biglang lumabas sa
"Lahat kayo ay inakusahan ako! Ako, at si Ryan Poole, at iiyak na lang dito!"Sa sandaling iyon, wala kang mapapansing bahid ng pagkapiyok sa tinig ni Ryan. Alam ni Sabrina na nagmamalaki lang siya. Siya'y lubos na nagmamalaki."Dalhin mo kami agad kay Ruth! Kung hindi mo kami ipapakita ang daan, bubugbugin kita ng husto!" sabi ni Sabrina na puno ng inis."Sige ba! Aunt Sabrina!" Tumalikod si Ryan at tumungo papunta sa ward."Sandali, Ryan. Sandali!" Tawag muli ni Sabrina. Lumingon si Ryan at tumingin kay Sabrina. "Anong mayroon?""Sabihin mo muna sa akin, mayroon ka bang mga lalaki, babae, o kambal?""Hindi ko sasabihin! Hindi ko muna sasabihin! Hindi ko lang sasabihin sa iyo!" Sinabi ni Ryan na may walang katulad na bastos na ekspresyon.Napakayabang ni Ryan na nagawa pa niyang humini sa tono. Nainis doon si Sabrina at kahit ang grupo ng tao sa likod niya ay sobra rin nakaramdam ng galit at gulat. Gayunpaman, nang makitang naging ama lang si Ryan noong araw na iyon, hindi ni
Nakatayo mag-isa si Ryan sa labas ng delivery room at kakaiba ang kanyang ekspresyon. Takot na takot si Sabrina at sobra ang kalabog ng kanyang puso. Hinawakan niya si Ryan at nagtanong, "Nasaan si Ruth? Bakit hindi ko naririnig ang sigaw niya? Sabihin mo sa akin, kumusta si Ruth?"Tinaas ni Ryan ang mga kilay niya at tumingin kay Sabrina. "Alam mo ba, Aunt Sabrina?""Ano?" tanong ni Sabrina. "Si Ruth... pagkatapos niyang madala sa delivery room, inabot ng hindi aabot... hindi aabot ng isang oras at pinanganak niya ang dalawang bata!"Hindi nakapagsalita si Sabrina. Napatigil din si Sebastian."Walang sakit na naramdaman si Ruth, alam mo ba 'yon? Hindi pa ako kailanman nakakita nang ganoong kabilis na pagpapanganak, Aunt Sabrina. Talagang nirerespeto ko noon noong ikaw, si Aunt Jane, at ang asawa ni Zayn na si Hana, noong nanganak, lahat kayo ang pineke ang mahirap na proseso. Hahaha..."Walang masabi si Sabrina. Pagkatapos ng mahabang panahon, tinaas niya ang kanyang kamay at
Bago pa malaman ng kahit na sina, agad binuhat ni Ryan ang asawa niya at nagmadali palabas nang nagmamadali. Ang lahat sa kasal at masasabi na agad kung anong nangyayari. Tumabi sila nang sa dalawang grupo kasama ang isang grupo na umatras sa kasal ni Yvonne at ang iba ay sinundan si Ryan sa kasal. Doble ang saya ni Yvonne sa araw na iyon. Hindi dahil sa kasal niya lang, pero pati na rin dahil manganganak na ang kaibigan niya. Nadala pa rin ang kasal sa isang sobrang buhay kasiyahan. Pagkatapos matapos ang kasal at hinatid na nila si Yvonne at Marcus paalis para matapos na nila ang kasal pagkatapos ay si Sabrina at ang iba pang mga tao ay pumunta sa hospital. Hindi maikukumpara ang pag-alala ni Sabrina sa buong biyahe niya papuntang hospital. Dahil iyon din ang unang pagkakataon na manganganak si Ruth at kambal pa ito, hindi lang alam ni Sabrina kung magiging maayos ang magiging delivery ito at kung cesarean na seksyon ba ang kailangan. Sa buong paglalakbay, pinipilit ni Sabrina si
Hindi makapaniwalang tumingin si Old Master Shaw kay Yvonne. "Anak ko, pinag-isipan mo na ba ito nang mabuti? Hindi ka na ba... natatakot sa akin? Hindi ka na ba... galit sa akin?"Nakaramdam ng hiya si Yvonne. "Alam mo po 'yon?""Siyamnapung taon na ako. Magiging matandang halimaw na ako. Ano pa ba ang hindi ko malalaman? Inisip ko na ito. Kung ayaw mo sa akin, pupunta ako sa nursing na pabahay pagkatapos niyang makasal ni Marcus..." sabi ni Old Master Shaw. "Hindi..." Hindi ganoo'ng kawalang puso si Yvonne. "Pasensya na. Malapit ako kay Sabrina at natuklasan ko ang maraming tao na abusuhin at pahiyain siya. Mula nung mga impostora mo pong mga apo na patuloy siyang sini-set up para paulit-ulit na abusuhin si Sabrina. Talagang galit ako sayo nang sobra mula noon. Hindi mo maiisip kung paano tumakas si Sabrina at ang kanyang ina nang may ngipin sa mga balat nila. Sobrang nakakaawa sila. Kaya, sa mahabang panahon, natatakot po ako sa'yo dahil...""Simula ngayon, nag-iba na ang opinyon
Kahit na takot si Yvonne magpakasal, siya ang pinakamasaya sa lahat ng mga babae. Simula pagkabata, Parehas na minahal si Yvonne ng kanyang mama at papa, at kahit ang kanyang tito, tita, at pinsan ay minahal din siya ng sobra. Hindi kailanman nagdusa ng kahit anong paghihirap at pagdurusa si Yvonne sa paglaki niya. Lumaki siyang malambing na babae sa pamilya.Ang relasyon niya kay Marcus ang tanging nagparamdam sa kanya ng pagkagipit. Tulad ng naramdaman niya mula kay Old Master Shaw. Ito ay dahil nasaksihan niya kung paano malupit na tratuhin ni Old Master Shaw si Sabrina na siyang sobrang nakaramdam ng takot si Yvonne kay Old Master Shaw. Habang lumilipas ang panahon, kahit si Old Master Shaw ay naramdaman ang takot niya sa kanya. Sa isang pagkakataon, kumuha na ng inisyatibo si Old Master Shaw na tanungin si Yvonne, "Anak ko, para kang isang takot na maliit na uwak. Bakit sa tuwing nakikita mo ako ay lilingon ka sa iba at hindi makapagsalita kahit na isang katiting na salita sa a
Nagulat ang lahat sa sinabi ni Ryan.“Sa kasalukyan, buntis ang aking pinakamamahal na asawa ng kambal! Isipin niyo yun! Nabuo ang kambal namin habang sobrang abala siya sa pagdadraft ng architectural design! Ang galing ng asawa ko diba?” Masayang sabi ni Ryan. Dahil dito, biglang namula si Ruth. Siya ang bride kaya kung siya ang papapiliin, ayaw niya muna sanang iaannounce na buntis siya! Pero huli na ang lahat dahil saktong sakto ang sinabi ni Ryan para sindakin ang mga mayayabang na babaeng pinagtatawanan siya kanina. Sobrang laki ng benepisyo ng ginawa ni Ryan dahil may tradisyon sa KIdon City na sa araw ng kasal, ipapahiya ng mga bisita ang bride. Pero ngayong sinabi na ni Ryan na buntis siya, wala ng naglakas ng loob na gawin yun!Sobrang engrande ng kasal nina Ruth at Ryan, kaya sobrang nakatulong ito sa confidence ni Ruth. Alam niya na kumpara sa asawa nina Jane at Sabrina, hindi hamak na mas mababa si Ryan, pero dahil hindi naman nagkaroon ng engrandeng kasal ang mga ito
”Tamaaa! Pero ano pa nga bang magagawa natin. Siya ang type ng young prince kaya kahit na sumalampak pa tayo dito, wala na tayong magagawa.” “May naisip ako! Bakit kaya hindi natin batiin ng bagong kasal ng Spanish mamaya? Tignan natin kung anong magiging reaksyon niya.” “Uy, gusto ko yang ideya na yan.”“Haha! Gusto ko siyang makita na mamula sa kahihiyan.” “Eto nga… balita ko napaka baba daw ng self esteem niya.”“Haha! Tara batiin na natin siya..”Galing sa mga prominenteng pamilya ang grupo ng mga babae. Hindi sila maawat sa paguusap at pagtatawanan habang naglalakad papunta sa direksyon ni Ruth. Nang oras na yun, kasalukuyang nakikipag usap si Ruth sa mga Poole. Hindi naman siya nakakaramndam ng anumang kaba at takot dahil kagaya nga ng sinabi ni Sabrina, wedding niya yun at siya ang host kaya tama lang na kausapin niya ang mga bisita nila.Noong malapit na ang grupo ng mga magagandang babae kay Ruth, sakto namang may dumating na isang napaka gwapong foreigner na nakas
Ika-labing-apat ng Pebrero noon at malamig ang panahon. Subalit para sa Grand Enigma Hotel, ito ay tila nasa kalagitnaan ng tagsibol. Maraming magagandang babae at mga marilag na babae mula sa iba't ibang panig ng bansa ang nagtipon sa marilag na hotel na iyon. Ngunit ang pinakamagandang babae sa araw na iyon ay ang bungang-bisig na si Ruth.Normal na sobrang lamig tuwing February 14, pero pinainit ng mga nagagandahan at eleganteng kababaihan ang Grand Enigma Hotel. Siyempre, ang pinaka maganda sa lahat ay walang iba kundi ang bride na si Ruth. Ang wedding dress na suot niya ay nagkakahalaga ng mahigit one million dollar na personal na dinesign at pinatahi ni Sabrina sa ibang bansa. Sahill hindi nakasuot ng magandang wedding dress, gusto niyang maranasan ito ni Ruth. Habang nakaupo sa dressing room, hindi napigilan ni Ruth na humagulgol. “Sabrina, sobrang swerte ko talaga na nkilala ko kayo. Maaga akong nawalan ng mga magulang at pamilya kaya kung hindi dahil sainyo ni Yvonne, bak
Noong nine years old ako, sobrang hirap ng pamilya namin na hindi kami makabili ng sapatos. Nagkataon, isang araw nakita ko nag nagtapon ka ng sapatos sa basurahan. Hinintay kitang umalis bago ako lumapit, pero bumalik ka at kinuha mo sa akin yung sapatos. Ginawa mo akong katatawanan. Ang sabi mo sa akin, kumahol ako na parang aso, pagkatapos, naaliw ka at marami ka pang ibang pinagawa sa akin. Siyempre, bata pa ako nun at gustong gusto ko na magkaroon ng bagong sapatos kaya ginawa ko lahat ng mga pinagawa mo.”Hindi nakapag salita si Lily. Naalala niya yun. Noong mga panahon na yun, bilang anak ng isang mayamang pamilya, hindi niya naman kailangang personal na magtapon sa basurahan, pero nang makita niyang may nagkakalkal ng basura na kaedaran niya, naisip niya na mukhang masayang pag tripan ito kaya kumuha siya ng isang pares ng luma niyang sapatos bilang pain. Hindi naman ikinakaila ni Lily na sobrang natuwa siya sa ginawa niya at para sakanya wala lang yun. Sa totoo lang, ang bu